หลายคนคิดว่า "ผู้ป่วยจิตเวช" ต้องพูดจาไม่รู้เรื่อง ไม่ดูแลตัวเอง สกปรกมอมแมม หรือที่ให้นิยามง่ายๆ ว่า "คนบ้า"
จริงๆ ผู้ป่วยจิตเวช มีหลายรูปแบบนะ ผู้ป่วยจิตเวชสามารถใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นในสังคมได้ตามปกติ หากได้รับการรักษา และไม่ขาดยา ส่วนเคสหนักๆ ที่ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น อาจต้องอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อให้ได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด และทำการบำบัดฟื้นฟูสภาพจิต
สำหรับ จขกท เอง ครั้งหนึ่งเคยเป็น "ผู้ป่วยจิตเวช" เป็นผู้ป่วยที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง สามารถควบคุมตัวเองให้อยู่ร่วมกับสังคมได้ แต่เมื่ออยู่คนเดียวมักมีอาการซึมเศร้า ทำร้ายตัวเอง และเครียดจนสั่งให้ตัวเองรู้สึกเป็นคนป่วยด้วยโรคนั้นโรคนี้ตลอดเวลา
จขกท ไม่เคยปิดบังในเรื่องนี้ แม้หลายครั้งจะถูกโจมตีกลับจากผู้ไม่หวังดีมากมาย แต่ถ้าศึกษากันดูดีๆ คนทีโจมตีผู้ป่วยจิตเวช อาจเป็นผู้ที่มีปัญหาในระบบความคิด สับสนในการกระทำของตัวเองมากกว่าคนที่ยอมรับว่าเป็นผู้ป่วยจิตเวช และเข้าทำการบำบัดรักษาซะอีก
ยกตัวอย่าง : คนที่ชอบยกตนข่มท่าน พูดจาโอ้อวดว่าไม่มีใครเหนือกว่าตัวเองในทุกๆ ด้านนี่ก็ใช่, คนที่คิดว่าตัวเองเป็นสาวสวยพราวเสน่ห์ ผู้ชายทุกคนต้องมาชอบ ต้องอยากนอนด้วยนี่ก็ใช่, หรือคนที่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นถูกต้องเสมอ โดยไม่เคยฟังเสียงทัดทานจากคนรอบข้างเพื่อแก้ไขตัวเอง นี่ก็ใช่อีก
นี่ยังไม่นับรวมกับกลุ่มคนที่ชอบใช้กำลังในการตัดสินปัญหา หรือชอบทำร้ายร่างกายคนที่ไม่สู้ ไม่มีทางสู้ หรือคนที่อ่อนแอกว่าอีกหนึ่งประเภทที่ก็ใช่
ในสถานการณ์แห่งความเศร้าหมองนี้ จะทำให้คนที่ไม่เคยยอมรับว่าตนเองป่วยทางจิต แสดงอาการออกมาโดยไม่รู้ตัวมากขึ้นตามที่เป็นข่าวในสื่อออนไลน์ไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นการตามล่าแม่มด การคอยจับผิดคนอื่นที่ไม่รู้จักกัน หรือการพุ่งตรงทำร้ายคนอื่นโดยขาดการยั้งคิด ฯลฯ
*** ลองใช้ชีวิตตามปกติ หันกลับมาอยู่กับกลุ่มคนที่คุ้นเคยที่เข้าใจกัน สรรหากิจกรรมดีๆ ทำร่วมกัน ให้เวลากับคนใกล้ตัว ดูแลซึ่งกันและกันให้มากขึ้น ลดการรับรู้เรื่องเชิงลบจากสื่อโซเชียลให้น้อยลง จะทำให้ชีวิตห่างไกลจากคำว่า "ผู้ป่วยจิตเวช" มากขึ้นนะ ***
ไม่อยากมีเพื่อนเป็น "ผู้ป่วยจิตเวช" เหมือนกัน
จริงๆ ผู้ป่วยจิตเวช มีหลายรูปแบบนะ ผู้ป่วยจิตเวชสามารถใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นในสังคมได้ตามปกติ หากได้รับการรักษา และไม่ขาดยา ส่วนเคสหนักๆ ที่ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น อาจต้องอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อให้ได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด และทำการบำบัดฟื้นฟูสภาพจิต
สำหรับ จขกท เอง ครั้งหนึ่งเคยเป็น "ผู้ป่วยจิตเวช" เป็นผู้ป่วยที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง สามารถควบคุมตัวเองให้อยู่ร่วมกับสังคมได้ แต่เมื่ออยู่คนเดียวมักมีอาการซึมเศร้า ทำร้ายตัวเอง และเครียดจนสั่งให้ตัวเองรู้สึกเป็นคนป่วยด้วยโรคนั้นโรคนี้ตลอดเวลา
จขกท ไม่เคยปิดบังในเรื่องนี้ แม้หลายครั้งจะถูกโจมตีกลับจากผู้ไม่หวังดีมากมาย แต่ถ้าศึกษากันดูดีๆ คนทีโจมตีผู้ป่วยจิตเวช อาจเป็นผู้ที่มีปัญหาในระบบความคิด สับสนในการกระทำของตัวเองมากกว่าคนที่ยอมรับว่าเป็นผู้ป่วยจิตเวช และเข้าทำการบำบัดรักษาซะอีก
ยกตัวอย่าง : คนที่ชอบยกตนข่มท่าน พูดจาโอ้อวดว่าไม่มีใครเหนือกว่าตัวเองในทุกๆ ด้านนี่ก็ใช่, คนที่คิดว่าตัวเองเป็นสาวสวยพราวเสน่ห์ ผู้ชายทุกคนต้องมาชอบ ต้องอยากนอนด้วยนี่ก็ใช่, หรือคนที่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นถูกต้องเสมอ โดยไม่เคยฟังเสียงทัดทานจากคนรอบข้างเพื่อแก้ไขตัวเอง นี่ก็ใช่อีก
นี่ยังไม่นับรวมกับกลุ่มคนที่ชอบใช้กำลังในการตัดสินปัญหา หรือชอบทำร้ายร่างกายคนที่ไม่สู้ ไม่มีทางสู้ หรือคนที่อ่อนแอกว่าอีกหนึ่งประเภทที่ก็ใช่
ในสถานการณ์แห่งความเศร้าหมองนี้ จะทำให้คนที่ไม่เคยยอมรับว่าตนเองป่วยทางจิต แสดงอาการออกมาโดยไม่รู้ตัวมากขึ้นตามที่เป็นข่าวในสื่อออนไลน์ไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นการตามล่าแม่มด การคอยจับผิดคนอื่นที่ไม่รู้จักกัน หรือการพุ่งตรงทำร้ายคนอื่นโดยขาดการยั้งคิด ฯลฯ
*** ลองใช้ชีวิตตามปกติ หันกลับมาอยู่กับกลุ่มคนที่คุ้นเคยที่เข้าใจกัน สรรหากิจกรรมดีๆ ทำร่วมกัน ให้เวลากับคนใกล้ตัว ดูแลซึ่งกันและกันให้มากขึ้น ลดการรับรู้เรื่องเชิงลบจากสื่อโซเชียลให้น้อยลง จะทำให้ชีวิตห่างไกลจากคำว่า "ผู้ป่วยจิตเวช" มากขึ้นนะ ***