ก่อนอื่นข้าพเจ้าขอแสดงความอาลัยแลใจสลายในคราเดียว แด่พระเจ้าอยู่หัวในพระบรมโกศสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พ่อหลวงของชาวไทย ความเสียใจนี้ไม่มีคำอธิบายและคิดว่าทุกท่านย่อมรู้สึกไม่ต่างกัน ข้าพเจ้าคือคนธรรมดาถ้ามีอะไรพูดไม่ถูกไม่ควรโปรดอภัยหรือบอกได้นะ จากนี้ขอพูดแบบเล่ากันเองแล้วกัน
คืนของวันที่ 12 เราได้ตามข่าวของพ่อหลวงตลอด แต่คืนนั้นเรากังวลมาก และได้หลับฝันไปว่า
เราได้เดินไปในที่แห่งหนึ่งเป็นลานกว้าง บรรยากาศอบอวนไปด้วยแสงสว่างสีทองและชมพูส้มแซม เราเห็นคนมากมายนั่งอยู่กับพื้นแล้วพนมมือคล้ายอ้อนวอน บ้างนั้งร้องให้ ทุกคนที่เห็นในฝันใส่เสื้อชมพู สายตาทุกคนกันไปทางเดียวกัน ตรงหน้าเราไม่ไกลนักเราเห็น พ่อหลวง ทรงบรรทมอยู่ที่เตียงที่ทำด้วยทองและมีดอกไม้ประดับ เราดูออกว่าท่านทรงประชวรอย่างมาก ในใจตอนนั้นเราคิดว่า เราแค่มดตัวเล็กๆไม่มีทางเข้าใกล้ท่านได้ขนาดนี้ แต่เมื่อคิด ตัวเราได้ไหลไปอยู่ที่ขอบเตียง ท่านได้ยื่นมือมาที่เราเราได้จับมือท่านไว้ เวลานั้นเราร้องให้ออกมากเยอะมาก ทราบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณล้นพ้น เราไม่คิดว่าเราจะมีโอการได้ใกล้ชิดท่านเพียงนี้ แล้วเราก็ได้ยินประชาชนในฝันที่นั่งรอบๆพูดขึ้นว่า เรารักในหลวง เรารักพระองค์ ดังไปทั่ว จากนั้นเราได้ยินท่านตรัสหลังจากเสียงนั้นหยุดลงว่า ประชาชนรักเรา เรารักประชาชนทุกๆคน สิ้นเสียงนั้นท่านสงบลง ทุกคนพูดพร้อมกันว่าทรงพระเจริญและร้องให้ และเราก็น้ำตาไหลพรากและพูดเหมือนทุกคนว่า ทรงพระเจริญ
เรียบเรียงเท่าที่จำได้อาจจะดูไม่ติดต่อลื่นไหลแต่ขอให้รู้ว่ามันคือความฝันของเราซึ่งเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็วและเราไม่ได้แต่งใดๆ
วันที่ 13 เราโทรหาพ่อพูดกับพ่อเรื่องฝันและคุยกันว่าพ่อว่าท่านจะหายไหม ฝันไม่ดีเลย พ่อก็บอกไม่มีอะไรหรอกยังไงหมอต้องทำเต็มที่ แต่เราใจไม่ดีเลยได้แต่ภาวนาให้เป็นไปได้ด้วยดี แต่หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงเราก็ได้ทราบข่าวอย่างที่ท่านๆรู้กันในวันที่ 13
คือเราเสียใจมากแต่ก็รู้ว่ามันเป็นกฏของธรรมชาติไม่มีใครหนีพ้น แต่ฝันนี้เราแค่อยากจะบอกว่า พระเมตตาและพระกรุณาและความรักที่มีต่อคนไทยทุกคนนั้นหาที่สุดมิได้ ไม่ว่าเราจะเล็กแค่ไหน ไม่ว่าเราจะไม่มีใครรู้จักแต่พระบารมีได้แผ่ไปไกลไพศาลจริงๆ ท่านรักเราทุกคนจริงๆ ใครอยากตอบแทนท่านด้วยอะไรก็ตามสะดวก แต่เราจะตอบแทนท่านด้วยการเป็นคนดีและจะพยายามละความไม่ดีต่างๆ และจะพยายามขัดเกลาจิตใจตัวเองให้ดียิ่งๆขึ้นไป ให้พ่อได้ภูมิใจในตัวของเรา ไม่มีใครเห็นแต่เราเชื่อว่าท่านเห็น เราคือประชาชนของพระองค์
เราพูดตรงๆนะว่า เราภูมิใจมากๆที่ได้เกิดมาใต้ร่มพระบารมี ได้เกิดทันได้เห็นพระองค์ ชาติหน้ามีจริงก็ขอให้เกิดมาอยู่ในยุคแห่งพระองค์อีกครั้งขอเป็นประชาชนของพระองค์ใต้พระบาทตลอดไป
....
อยากเล่าถึงความรักและเมตตาหาที่สุดมิได้แม้ในความฝัน พ่อของทุกคน
คืนของวันที่ 12 เราได้ตามข่าวของพ่อหลวงตลอด แต่คืนนั้นเรากังวลมาก และได้หลับฝันไปว่า
เราได้เดินไปในที่แห่งหนึ่งเป็นลานกว้าง บรรยากาศอบอวนไปด้วยแสงสว่างสีทองและชมพูส้มแซม เราเห็นคนมากมายนั่งอยู่กับพื้นแล้วพนมมือคล้ายอ้อนวอน บ้างนั้งร้องให้ ทุกคนที่เห็นในฝันใส่เสื้อชมพู สายตาทุกคนกันไปทางเดียวกัน ตรงหน้าเราไม่ไกลนักเราเห็น พ่อหลวง ทรงบรรทมอยู่ที่เตียงที่ทำด้วยทองและมีดอกไม้ประดับ เราดูออกว่าท่านทรงประชวรอย่างมาก ในใจตอนนั้นเราคิดว่า เราแค่มดตัวเล็กๆไม่มีทางเข้าใกล้ท่านได้ขนาดนี้ แต่เมื่อคิด ตัวเราได้ไหลไปอยู่ที่ขอบเตียง ท่านได้ยื่นมือมาที่เราเราได้จับมือท่านไว้ เวลานั้นเราร้องให้ออกมากเยอะมาก ทราบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณล้นพ้น เราไม่คิดว่าเราจะมีโอการได้ใกล้ชิดท่านเพียงนี้ แล้วเราก็ได้ยินประชาชนในฝันที่นั่งรอบๆพูดขึ้นว่า เรารักในหลวง เรารักพระองค์ ดังไปทั่ว จากนั้นเราได้ยินท่านตรัสหลังจากเสียงนั้นหยุดลงว่า ประชาชนรักเรา เรารักประชาชนทุกๆคน สิ้นเสียงนั้นท่านสงบลง ทุกคนพูดพร้อมกันว่าทรงพระเจริญและร้องให้ และเราก็น้ำตาไหลพรากและพูดเหมือนทุกคนว่า ทรงพระเจริญ
เรียบเรียงเท่าที่จำได้อาจจะดูไม่ติดต่อลื่นไหลแต่ขอให้รู้ว่ามันคือความฝันของเราซึ่งเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็วและเราไม่ได้แต่งใดๆ
วันที่ 13 เราโทรหาพ่อพูดกับพ่อเรื่องฝันและคุยกันว่าพ่อว่าท่านจะหายไหม ฝันไม่ดีเลย พ่อก็บอกไม่มีอะไรหรอกยังไงหมอต้องทำเต็มที่ แต่เราใจไม่ดีเลยได้แต่ภาวนาให้เป็นไปได้ด้วยดี แต่หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงเราก็ได้ทราบข่าวอย่างที่ท่านๆรู้กันในวันที่ 13
คือเราเสียใจมากแต่ก็รู้ว่ามันเป็นกฏของธรรมชาติไม่มีใครหนีพ้น แต่ฝันนี้เราแค่อยากจะบอกว่า พระเมตตาและพระกรุณาและความรักที่มีต่อคนไทยทุกคนนั้นหาที่สุดมิได้ ไม่ว่าเราจะเล็กแค่ไหน ไม่ว่าเราจะไม่มีใครรู้จักแต่พระบารมีได้แผ่ไปไกลไพศาลจริงๆ ท่านรักเราทุกคนจริงๆ ใครอยากตอบแทนท่านด้วยอะไรก็ตามสะดวก แต่เราจะตอบแทนท่านด้วยการเป็นคนดีและจะพยายามละความไม่ดีต่างๆ และจะพยายามขัดเกลาจิตใจตัวเองให้ดียิ่งๆขึ้นไป ให้พ่อได้ภูมิใจในตัวของเรา ไม่มีใครเห็นแต่เราเชื่อว่าท่านเห็น เราคือประชาชนของพระองค์
เราพูดตรงๆนะว่า เราภูมิใจมากๆที่ได้เกิดมาใต้ร่มพระบารมี ได้เกิดทันได้เห็นพระองค์ ชาติหน้ามีจริงก็ขอให้เกิดมาอยู่ในยุคแห่งพระองค์อีกครั้งขอเป็นประชาชนของพระองค์ใต้พระบาทตลอดไป
....