คือผมเห็นหลายคนครับที่คิดอยากฆ่าตัวตายเพราะเกิดจากปัญหาต่างๆที่ถ้าไม่เป็นเราไม่รู้หรอกว่ามันลำบากขนาดไหน มันทรมานแค่ไหน และก็มีหลายคนที่จบชีวิตตัวเองไปหรือโชคดี ก็ก้าวข้ามมันไปได้ กระทู้นี้ผมอยากตั้งเพื่อให้คนที่กำลังคิดสั้นได้คิดทบทวนอีกทีก่อนเขาจะตัดสินใจอะไร อยากให้คนที่มา ก็ช่วยบอกในทางบวกหรือเชิงให้กำลังใจหรือแรกเปลี่ยนความคิดแชร์ประสบการณ์กันเพราะผมก็เป็นคนที่ก้าวผ่านมันมา คำด่ามันไม่ช่วยอะไรนอกจากตอกย้ำว่า เราไร้ค่าไม่ควรอยู่แล้ว อยู่ไปก็หนักโลก ตายๆไป ก็คงดีกว่านี้ ไม่ต้องทุกข์แบบนี้ ตายไปก็คงไม่ต้องรับรู้ หรือรู้สึกอะไรอีก ตัดปัญหาไปเลย แล้วผมจะเราประสบการณ์ของผมเรื่องนึงครับผมจะย่อไม่ใส่รายละเอียดเยอะมันยาว5555 ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนน่ะครับตั้งแต่ย้ายรรก็ไม่มีเพื่อนที่สนิทเลย หรือแทบไม่มีเพื่อนเลย เวลาจับกลุ่มก็จะเป็นเศษตลอดครับผมเป็นคนที่แคร์เรื่องพวกนี้มากครับ ว่าเราอยากมีเพื่อนอยากมีกลุ่มแบบคนอื่นเขาแล้วบังเอิญวันนึงก็ไปได้ยินพวกเพื่อนพูดถึงเราในทางที่ไม่ดีต่างๆนาๆผมก็ยอมรับผมเป็นคนที่ไม่มีความรับผิดชอบเรื่องการงานแต่ทำไมอ่ะ ก็เดี๋ยวปรับตัวเองก็ได้เดี๋ยวเปลี่ยนตัวเองก็ได้ขอให้มีเพื่อนอ่ะ แต่สุดท้ายผมก็ต้องปล่อยเรื่องพวกนี้ผ่านไป จนวันนึงก็ได้เริ่มคิดว่าตอนนี้มีปัญหาเยอะจังทั้งเพื่อนทั้งพ่อแม่ทั้งความรักเหมือนตอนนี้เราไม่มีค่าสำหรับใครสักคนมองไปทางไหนก็รู้สึกว่างเปล่าถ้าตอนนี้ตายไปก็คงไม่มีใครสนใจอะไรเรา แต่ผมก็ฉุดคิดถึงเพื่อนคนนึงที่เขาก็คล้ายๆผม ไม่ค่อยมีเพื่อนไม่มีใครอยู่เคียงข้างเขาแต่ทำไมเขากลับดูมุ่งมั่นไม่เห็นมาคิดเล็กคิดน้อยอะไรแบบเราเลยจนได้รู้ว่าชีวิตคนเรามันจะทุกข์จะสุขมันอยู่ที่ตัวเรา เพราะใจเราเราเป็นเจ้าของอยู่แล้ว อยู่ที่เราจะทำให้รู้สึกยังใงถ้าเราเอาแต่จมปลักก็เศร้าอยู่อย่างนั้นแต่ถ้าเราลองดูคนที่เขาเหมือนเราแต่กลับมีความสุขได้ เราจะรู้ว่าใจเราอ่ะไม่มีใครทำร้ายได้ จะตายไม่ตายก็อยู่ที่เราตอนนี้อาจจะไม่มีค่าสำหรับใครแต่อนาคตมันไม่แน่ไม่นอนตราบใดที่ยังมีลมหายใจ คุณจะเป็นคนที่มีค่าสำหรับใครบางคนเสมอเชื่อเช่นนั้น อาจจะไม่ค่อยเข้าใจทีผมสื่อแต่เรื่องของคนอื่นๆอาจจะเข้าใจกว่ายังใงก็อยากให้เข้ามาแชร์ประสบการณ์ครับ เพราะคนเราคิดเรื่องความเป็นความตายได้เสมอกว่าจะผ่านตรงนั้นมาแต่ละครั้งไม่ใช่ง่ายๆเอาซ้ะเลย จริงผมก็มีคิดหลายครั้งหนักกว่าข้างบนที่กล่าวไว้เยอะแต่มันดูซับซ้อนไป เลยเอาเรื่องนั้น