ความรุ่งเรืองของซีรี่ส์วายในยุตนี้ เหมือนการตบหน้าเกย์ยุคป้ากลางสี่แยก

ได้เห็นความรุ่งเรืองหรรษาสนุกสนานของผู้ชมซี่รี่ส์วายในยุคนี้แล้ว

เกย์ยุคป้าได้แต่ถอนหายใจเฮือก
////
แล้วความเจ็บปวดทนทุกข์ทรมานของเกย์ยุคนั้นที่ไม่ค่อยเปิดเผย   เราเจ็บปวดเพื่อ...
มันเจ็บเสียยิ่งกว่าเจ็บที่ต้องก้าวผ่านพ้นวัยที่เรียนรู้ความเป็นเกย์ในยุคที่สังคมยังไม่เปิด 
มีแต่ความเหงาอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
ยิ่งคนหน้าบ้านๆ ธรรมดาๆ ออกสาว  มีแต่คนเมิน 

แต่ในยุคนี้...

โอ้    เขาจิ้นกันจริงจังล่ะเธอ

กลายเป็นความบันเทิงสนุกสนานไป    แต่เหลียวย้อนมองชีวิตจริง......

ทุกวันนี้เลยทำใจไม่ได้  หนังเกย์ดูเยอะนะ เพราะชอบหนัง  แต่ซี่รี่ส์มันออกแนวฝันหวาน ล่องเรือสำราญ กระแสจิ้น   ห่างไกลจากชีวิตจริงเหลือเกิน

ด้านที่ทุกข์ที่สุด   ก็กลายเป็นด้านแห่งความสุขของคนอีกกลุ่มอีกรุ่น

ไม่มีอะไร...

แค่ระบาย  ก็ยังคงไม่สมหวังในรักต่อไป

โชคดีนะ เรือทุกลำ