สงสัยจริงๆค่ะทำไมคนอื่นถึงต้องมาจุ้นจ้านชีวิตเราจังมันน่ารำคาญมากว่าจะไม่คิดไม่สนใจละค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราเป็นคนค่อนข้างสายตาสั้นถึง400แต่เป็นคนไม่ชอบใส่แว่นหน้าค่ะมันกดสันจมูกมันเจ็บเลยใส่เฉพาะเวลาเรียนมองดูกระดานเท่านั้นพอออกจากห้องก็ถอดออกและเราเป็นคนค่อนข้างชอบเดินคนเดียวเอาง่ายๆเราชอบอยู่คนเดียวมากกว่าค่ะหรือไม่ก็ชอบเดินกับคู่หูแค่2คนพอไม่ชอบคนเยอะค่ะมันน่ารำคาญแต่ก็ไม่ถึงกับโลกส่วนตัวสูงปรี้ดขนาดนั้นนะคะมีงานสังคมงานช่วยเหลือคนเราก็ไปร่วมไปช่วยและเฮฮาตลกกับเพื่อนๆที่เขารู้จักเราดีเราไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าค่ะ....และที่สำคัญเราเป็นคนที่ไม่ทักคนแปลกหน้าก่อนเรามักจะพูดตลกกับเพื่อนๆเข้าร่วมวงดื่มสังสรรค์นะคะ(หมายถึงดื่มพวกน้ำชาเย็น นมเย็น อะไรงี้ เราอายุ18 ค่ะ เราไม่ชอบดื่ม แอลกอฮอล) เวลาเล่นเราก็เล่นตลกกับเพื่อนๆแต่เวลาไปอะไรเราชอบไปคนเดียว ส่วนมากก็เดินคนเดียวตลอดละค่ะ พอถึงห้องเพื่อนๆก็เรียกไปกินของกินไปพูดด้วยตามปกติ แต่เราพยายามจะไม่สร้างศัตรูนะคะ ถามว่าเกลียดใครไหม ไม่ค่ะเราไม่เกลียดใครทั้งสิ้น แต่เราเป็นคนหน้านิ่งค่ะ เป็นคนหน้าเฉย ไม่ค่อยชอบยิ้มนักแต่จะยิ้มให้คนที่เรารู้จักก่อนเสมอ ปละอรกอย่างเราเป็นคนสายตาสั้น เป็นปัญหาคือถ้าใครยิ้มให้เราจะไม่เห็นเลยอาจทำให้เราเซ่อเดินผ่านไป แล้วทีนี้มีวันนึง คนกลุ่มนึงเขาเข้ามาคุยกับแม่เราเกี่ยวกับเรานิละค่ะหาว่าเราว่า เราเป็นอะไรทำไมไม่รู้จักคบใครแล้วทำไมถึงไม่ชอบยิ้ม คือเราอยากทราบจริงๆค่ะ คือเราจะต้องยิ้มตลอด24 ชม.เลยหรอคะ คือเดินไปจะต้องยิ้มคนเดียว ยิ้มให้คนไปทั่ว ยิ้มให้คนไม่รู้จัก ยิ้มให้ใบไม้ ยิ้มให้รถที่ขี่ผ่านหรอคะ? คือหน้าเรานะคะ ทำไมต้องมาเผือก คือมันหน้าเราคะ อารมณ์เราใช่ว่ามันจะดีทุกวินาที แถม ไอ้คนที่มาพูดแบบนี้ มันเห็นเรามันยังไม่ทักไม่ยิ้มให้เราและไม่เคยคุยกันเลยแล้วจู่ๆทำไมเราถึงจะยิ้มให้มันละคะ พวกเขาบอกว่า เราไม่รู้จักยิ้ม เราไม่ชอบเล่นกับใครเราไม่คบใคร เราหน้าบูด แต่นี้ มันหน้าเรานะคะ และมันรู้ได้ไงว่าเราไม่คบใคร หลายคนค่ะที่มาวิจารณ์เรา มานินทาเรา ยอมรับว่าเราหน้าบูดแต่เราเครียดค่ะ เครียดมากหลายเรื่องคือจะให้เรายิ้มหรอคะ ทีหลังต่อไปนี้ เราจะเดินไปหัวเราะคนเดียว เเละยิ้มคนเดียวค่ะ ทุกคนจะได้ไม่ต้องมาว่าเรามีปัญหาชีวิต
กำลังสงสัยว่าความหน้านิ่งของเรามันไปหนักส่วนหัวของคนอื่นมากหรอคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เราเป็นคนค่อนข้างสายตาสั้นถึง400แต่เป็นคนไม่ชอบใส่แว่นหน้าค่ะมันกดสันจมูกมันเจ็บเลยใส่เฉพาะเวลาเรียนมองดูกระดานเท่านั้นพอออกจากห้องก็ถอดออกและเราเป็นคนค่อนข้างชอบเดินคนเดียวเอาง่ายๆเราชอบอยู่คนเดียวมากกว่าค่ะหรือไม่ก็ชอบเดินกับคู่หูแค่2คนพอไม่ชอบคนเยอะค่ะมันน่ารำคาญแต่ก็ไม่ถึงกับโลกส่วนตัวสูงปรี้ดขนาดนั้นนะคะมีงานสังคมงานช่วยเหลือคนเราก็ไปร่วมไปช่วยและเฮฮาตลกกับเพื่อนๆที่เขารู้จักเราดีเราไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าค่ะ....และที่สำคัญเราเป็นคนที่ไม่ทักคนแปลกหน้าก่อนเรามักจะพูดตลกกับเพื่อนๆเข้าร่วมวงดื่มสังสรรค์นะคะ(หมายถึงดื่มพวกน้ำชาเย็น นมเย็น อะไรงี้ เราอายุ18 ค่ะ เราไม่ชอบดื่ม แอลกอฮอล) เวลาเล่นเราก็เล่นตลกกับเพื่อนๆแต่เวลาไปอะไรเราชอบไปคนเดียว ส่วนมากก็เดินคนเดียวตลอดละค่ะ พอถึงห้องเพื่อนๆก็เรียกไปกินของกินไปพูดด้วยตามปกติ แต่เราพยายามจะไม่สร้างศัตรูนะคะ ถามว่าเกลียดใครไหม ไม่ค่ะเราไม่เกลียดใครทั้งสิ้น แต่เราเป็นคนหน้านิ่งค่ะ เป็นคนหน้าเฉย ไม่ค่อยชอบยิ้มนักแต่จะยิ้มให้คนที่เรารู้จักก่อนเสมอ ปละอรกอย่างเราเป็นคนสายตาสั้น เป็นปัญหาคือถ้าใครยิ้มให้เราจะไม่เห็นเลยอาจทำให้เราเซ่อเดินผ่านไป แล้วทีนี้มีวันนึง คนกลุ่มนึงเขาเข้ามาคุยกับแม่เราเกี่ยวกับเรานิละค่ะหาว่าเราว่า เราเป็นอะไรทำไมไม่รู้จักคบใครแล้วทำไมถึงไม่ชอบยิ้ม คือเราอยากทราบจริงๆค่ะ คือเราจะต้องยิ้มตลอด24 ชม.เลยหรอคะ คือเดินไปจะต้องยิ้มคนเดียว ยิ้มให้คนไปทั่ว ยิ้มให้คนไม่รู้จัก ยิ้มให้ใบไม้ ยิ้มให้รถที่ขี่ผ่านหรอคะ? คือหน้าเรานะคะ ทำไมต้องมาเผือก คือมันหน้าเราคะ อารมณ์เราใช่ว่ามันจะดีทุกวินาที แถม ไอ้คนที่มาพูดแบบนี้ มันเห็นเรามันยังไม่ทักไม่ยิ้มให้เราและไม่เคยคุยกันเลยแล้วจู่ๆทำไมเราถึงจะยิ้มให้มันละคะ พวกเขาบอกว่า เราไม่รู้จักยิ้ม เราไม่ชอบเล่นกับใครเราไม่คบใคร เราหน้าบูด แต่นี้ มันหน้าเรานะคะ และมันรู้ได้ไงว่าเราไม่คบใคร หลายคนค่ะที่มาวิจารณ์เรา มานินทาเรา ยอมรับว่าเราหน้าบูดแต่เราเครียดค่ะ เครียดมากหลายเรื่องคือจะให้เรายิ้มหรอคะ ทีหลังต่อไปนี้ เราจะเดินไปหัวเราะคนเดียว เเละยิ้มคนเดียวค่ะ ทุกคนจะได้ไม่ต้องมาว่าเรามีปัญหาชีวิต