รักไม่ได้ ชอบไม่ได้ แล้วต้องมาอยู่ใก้ลกันนี่ มันเจ็บพีคสัส

ชอบเขาข้างเดียวครับ เค้าก็รู้แต่ไม่เอาเราไงจะมาดีกับเราก็กลัวว่าจะกลายเป็นให้ความหวัง แต่ต้องทำงานใกล้กัน ไอ้เราก็อดไม่ได้นะ ต้องคอยช่วยอะไรที่ทำให้ได้ก็ทำแทบจะทั้งหมด สีหน้าตอนได้รับความช่วยเหลือจากเรานี่ก็....
วันนี้เขาไม่สบายแล้วต้องไปสอบเพื่อขอทุนไป ตปท.แล้วโดนสั่งงานด่วน ต้องกลับมาเคลียงาน เลยได้เจอกัน โผล่เข้ามาหน้าซีดเลย บ่นเวียนหัว ข้าววันนี้ยังไม่ได้กิน มันบ่าย2แล้ว เรามีก๋วยเตี๋ยวซื้อเผื่อมื้อเย็นถุงนึง บอกกินก่อนได้เลยก็โดนส่วนกลับมาแบบทันควันไม่ต้องคิด ไม่เอาไม่กิน จบการสนทนา

มานั่งคิดดู ถ้าเราไม่ยุ่งกับเขา เขาอาจจะทำงานแป๊ปนึงแล้วไปหาไรกินเนอะ  ไปเผือกเขา กลายเป็นประชดไม่กินแม่รงเลย เราก็รู้สึกไม่ดีไปด้วย

บางทีตื้ออย่างเดียวไม่ได้เนอะ ตัดทิ้งจะดีกว่าไม่ต้องมีใครเจ็บใครตาย