ต้องบอกว่าเป็นหนังที่ไปดูสองครั้งในโรงแล้ว แม้ว่ารอบสองจะถือว่าสปอยล์หมดแล้ว
แต่ความสนุก ความอินกับหนังนั้น
ยังรู้สึกเหมือนกับว่าได้ดูเป็นครั้งแรกอีกรอบนึง
ออกมาจากโรงหนังทั้งสองรอบ ต้องบอกเลยว่า หนังจบ แต่ใจไม่จบ
ในหัวบังเกิดคำถามที่ต้องถามตัวเองขึ้นมาสามข้อ ซึ่งมันเป็นคำถามเกี่ยวกับชีวิตของเรา
คำถามที่ได้จากการสังเกตเห็นชีวิตของ “กัปตันซัลลี่และลูกเรือ” แล้วย้อนมาดูตัวเอง
————————————————————————————
1. คำถามเกี่ยวกับอดีต
“ถ้ารำลึกกลับไปถึงเหตุการณ์สำคัญในอดีต
เรารู้สึกภูมิใจในการกระทำของตัวเองในตอนนั้นหรือเปล่า
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะทำแบบเดิมอีกครั้งไหม?”
คำถามข้อแรกนี้ได้มาจากการที่กับตันซัลลี่และผู้ช่วยของเขาสไคล์ขอตัวออกมาจากห้องพิจารณาในตอนท้ายเรื่อง
ต่างก็รู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำไป เพราะคุมสติได้ดี ช่วยเหลือเป็นทีมเดียวกันในระหว่างที่เกิดเหตุการณ์คับขัน
ต่างรู้สึกว่าได้ทำหน้าที่ของตนอย่างสมบูรณ์แล้วตอนนั้น ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ทั้งสองก็จะทำแบบเดิม
————————————————————————————
2. คำถามเกี่ยวกับปัจจุบัน
“ถ้าหากวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะมีชีวิต แล้วเราได้ทราบล่วงหน้า
เราจะทำสิ่งต่างๆแตกต่างไปจากเดิมไหม
เราจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆในชีวิตเหมือนเดิมไหม?”
คำถามข้อที่สองนี้ได้มาจาก การที่เห็นทุกคนบนเครื่องบินลำนั้นรอดชีวิตราวกับปาฏิหาริย์ ไม่ว่าจะเป็นตัวกัปตันซัลลี่เอง ที่ภรรยาและลูกๆก็เกือบจะเสียเขาไป หรือจะเป็นคู่ขากอล์ฟพ่อลูกที่เกือบตกเครื่องบินในตอนแรก แล้วมาเครื่องบินตกจนต้องแยกจากกันไปคนละทาง ต่างก็ดีใจร้องไห้ เมื่อพบว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ หรือว่าชีวิตยังให้โอกาสให้เวลาเขาเหล่านั้นได้อยู่ร่วมใช้ชีวิตด้วยกันต่อ จริงๆก็ทุกๆคนบนเครื่องบินลำนั้น ได้รับโอกาสเป็นครั้งที่สองที่จะมีชีวิตต่อกับครอบครัวและเพื่อนๆที่รัก ถ้ามีโอกาสแบบนี้แล้วคงไม่มีใครอยากประมาทอีก เพราะไม่อาจทราบล่วงหน้าได้เลยว่าจะเกิดเหตุการณ์ถึงแก่ชีวิตได้อีกเมื่อไหร่ แล้วจะมีปาฏิหาริย์แบบนี้มาให้โอกาสอีกหรือไม่
————————————————————————————
3. คำถามเกี่ยวกับอนาคต
“หากเราโชคดีมีชีวิตยืนยาวไปอีกสี่สิบปีต่อจากนี้
อยากสะสมความเชี่ยวชาญแบบไหนให้สูงที่สุดในชีวิต
หรืออยากให้มีความเชี่ยวชาญอะไร ที่พูดได้เต็มปากว่า มันคือชีวิตทั้งชีวิตของเรา?”
คำถามข้อที่สามนี้ได้มาจากบทสัมภาษณ์ของกัปตันซัลลี่ต่อนักข่าวในช่วงต้นของเรื่อง เขาบอกว่าเขาใช้เวลา 42 ปี ในการเป็นนักบิน
มันคือชีวิตทั้งชีวิตของเขา เป็นความชำนาญที่ฝังเข้าไปในประสาทสัมผัส ฝังเข้าไปในเลือดเนื้อ ฝังเข้าไปในจิตใจ
ผมไปค้นมาเพิ่มเติมว่ากัปตันซัลลี่มีชั่วโมงบินถึงประมาณสองหมื่นชั่วโมงเลยทีเดียว สำหรับคนอย่างเราถ้าทำอะไรต่อเนื่อง
สะสมประสบการณ์อย่างยาวนานถึงขนาดสองหมื่นชั่วโมง ย่อมเรียกได้ว่า มันคือความเชี่ยวชาญสูงสุดในชีวิต หรือคือชีวิตทั้งชีวิตของเราเช่นเดียวกัน
————————————————————————————
สำหรับผมในตอนนี้ได้ตอบคำถามสามข้อของผมเองไปแล้ว
แล้วคุณหละจะตอบคำถามทั้งสามข้อนี้อย่างไร
คุณจะทำสิ่งต่างๆในตอนนี้ที่สำคัญ อย่างมีสติ ทำโดยให้ตัวเองย้อนกลับมาภูมิใจได้หรือเปล่า
คุณจะทำมันให้ดีที่สุด โดยถ้าย้อนกลับมาได้คุณก็ยังทำแบบเดิมหรือไม่
คุณจะให้ความสำคัญกับวันนี้อย่างไร หากเป็นวันสุดท้ายของคุณ
คุณจะเก็บเรื่องที่ไม่สำคัญต่อจิตใจเอาไว้
หรือจะเลือกปล่อยวาง และทำในสิ่งที่สำคัญกว่า
คุณจะให้ความสำคัญกับใครมากขึ้น หรือน้อยลง หากมันเป็นวันสุดท้ายของคุณ
คุณจะสะสมความเชี่ยวชาญอะไรกับชีวิตข้างหน้าอีกหลายสิบปีจากนี้
ถ้าคุณมีโอกาสอยู่ถึงวันนั้น คุณจะเชี่ยวชาญกับการสะสมความฟุ้งซ่าน ความเกียจคร้าน
ความขี้วิตกกังวล ความขี้เหล้าเมายา ความหลงไหลในวัตถุชื่อเสียงภาพมายา
หรือคุณจะเลือกสะสมและเชี่ยวชาญในสิ่งที่ดีต่อจิตใจคุณ
ทำให้คุณมีสติ มีสมาธิ มีความเชื่อมั่นและภาคภูมิใจในชีวิตทั้งชีวิตของตัวเองกันเล่า?
“
สิ่งหนึ่งที่ผมบอกสอนลูกๆไว้ คือ พ่อลงทุนให้กับตัวเองเสมอ
พ่อไม่เคยหยุดเรียนรู้ และไม่เคยหยุดเติบโต
”
~ กัปตันเชสลี่ย์ ซัลเลนเบอร์เกอร์ ~
ผมมีคำถาม 3 ข้อ ที่ได้จาก Sully : ปาฏิหาริย์บนแม่น้ำฮัดสัน [SPOIL]
ต้องบอกว่าเป็นหนังที่ไปดูสองครั้งในโรงแล้ว แม้ว่ารอบสองจะถือว่าสปอยล์หมดแล้ว แต่ความสนุก ความอินกับหนังนั้น
ยังรู้สึกเหมือนกับว่าได้ดูเป็นครั้งแรกอีกรอบนึง
ออกมาจากโรงหนังทั้งสองรอบ ต้องบอกเลยว่า หนังจบ แต่ใจไม่จบ
ในหัวบังเกิดคำถามที่ต้องถามตัวเองขึ้นมาสามข้อ ซึ่งมันเป็นคำถามเกี่ยวกับชีวิตของเรา
คำถามที่ได้จากการสังเกตเห็นชีวิตของ “กัปตันซัลลี่และลูกเรือ” แล้วย้อนมาดูตัวเอง
————————————————————————————
1. คำถามเกี่ยวกับอดีต
“ถ้ารำลึกกลับไปถึงเหตุการณ์สำคัญในอดีต
เรารู้สึกภูมิใจในการกระทำของตัวเองในตอนนั้นหรือเปล่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะทำแบบเดิมอีกครั้งไหม?”
คำถามข้อแรกนี้ได้มาจากการที่กับตันซัลลี่และผู้ช่วยของเขาสไคล์ขอตัวออกมาจากห้องพิจารณาในตอนท้ายเรื่อง
ต่างก็รู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำไป เพราะคุมสติได้ดี ช่วยเหลือเป็นทีมเดียวกันในระหว่างที่เกิดเหตุการณ์คับขัน
ต่างรู้สึกว่าได้ทำหน้าที่ของตนอย่างสมบูรณ์แล้วตอนนั้น ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ทั้งสองก็จะทำแบบเดิม
————————————————————————————
2. คำถามเกี่ยวกับปัจจุบัน
“ถ้าหากวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะมีชีวิต แล้วเราได้ทราบล่วงหน้า
เราจะทำสิ่งต่างๆแตกต่างไปจากเดิมไหม เราจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆในชีวิตเหมือนเดิมไหม?”
คำถามข้อที่สองนี้ได้มาจาก การที่เห็นทุกคนบนเครื่องบินลำนั้นรอดชีวิตราวกับปาฏิหาริย์ ไม่ว่าจะเป็นตัวกัปตันซัลลี่เอง ที่ภรรยาและลูกๆก็เกือบจะเสียเขาไป หรือจะเป็นคู่ขากอล์ฟพ่อลูกที่เกือบตกเครื่องบินในตอนแรก แล้วมาเครื่องบินตกจนต้องแยกจากกันไปคนละทาง ต่างก็ดีใจร้องไห้ เมื่อพบว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ หรือว่าชีวิตยังให้โอกาสให้เวลาเขาเหล่านั้นได้อยู่ร่วมใช้ชีวิตด้วยกันต่อ จริงๆก็ทุกๆคนบนเครื่องบินลำนั้น ได้รับโอกาสเป็นครั้งที่สองที่จะมีชีวิตต่อกับครอบครัวและเพื่อนๆที่รัก ถ้ามีโอกาสแบบนี้แล้วคงไม่มีใครอยากประมาทอีก เพราะไม่อาจทราบล่วงหน้าได้เลยว่าจะเกิดเหตุการณ์ถึงแก่ชีวิตได้อีกเมื่อไหร่ แล้วจะมีปาฏิหาริย์แบบนี้มาให้โอกาสอีกหรือไม่
————————————————————————————
3. คำถามเกี่ยวกับอนาคต
“หากเราโชคดีมีชีวิตยืนยาวไปอีกสี่สิบปีต่อจากนี้
อยากสะสมความเชี่ยวชาญแบบไหนให้สูงที่สุดในชีวิต
หรืออยากให้มีความเชี่ยวชาญอะไร ที่พูดได้เต็มปากว่า มันคือชีวิตทั้งชีวิตของเรา?”
คำถามข้อที่สามนี้ได้มาจากบทสัมภาษณ์ของกัปตันซัลลี่ต่อนักข่าวในช่วงต้นของเรื่อง เขาบอกว่าเขาใช้เวลา 42 ปี ในการเป็นนักบิน
มันคือชีวิตทั้งชีวิตของเขา เป็นความชำนาญที่ฝังเข้าไปในประสาทสัมผัส ฝังเข้าไปในเลือดเนื้อ ฝังเข้าไปในจิตใจ
ผมไปค้นมาเพิ่มเติมว่ากัปตันซัลลี่มีชั่วโมงบินถึงประมาณสองหมื่นชั่วโมงเลยทีเดียว สำหรับคนอย่างเราถ้าทำอะไรต่อเนื่อง
สะสมประสบการณ์อย่างยาวนานถึงขนาดสองหมื่นชั่วโมง ย่อมเรียกได้ว่า มันคือความเชี่ยวชาญสูงสุดในชีวิต หรือคือชีวิตทั้งชีวิตของเราเช่นเดียวกัน
————————————————————————————
สำหรับผมในตอนนี้ได้ตอบคำถามสามข้อของผมเองไปแล้ว
แล้วคุณหละจะตอบคำถามทั้งสามข้อนี้อย่างไร
คุณจะทำสิ่งต่างๆในตอนนี้ที่สำคัญ อย่างมีสติ ทำโดยให้ตัวเองย้อนกลับมาภูมิใจได้หรือเปล่า
คุณจะทำมันให้ดีที่สุด โดยถ้าย้อนกลับมาได้คุณก็ยังทำแบบเดิมหรือไม่
คุณจะให้ความสำคัญกับวันนี้อย่างไร หากเป็นวันสุดท้ายของคุณ คุณจะเก็บเรื่องที่ไม่สำคัญต่อจิตใจเอาไว้
หรือจะเลือกปล่อยวาง และทำในสิ่งที่สำคัญกว่า
คุณจะให้ความสำคัญกับใครมากขึ้น หรือน้อยลง หากมันเป็นวันสุดท้ายของคุณ
คุณจะสะสมความเชี่ยวชาญอะไรกับชีวิตข้างหน้าอีกหลายสิบปีจากนี้
ถ้าคุณมีโอกาสอยู่ถึงวันนั้น คุณจะเชี่ยวชาญกับการสะสมความฟุ้งซ่าน ความเกียจคร้าน
ความขี้วิตกกังวล ความขี้เหล้าเมายา ความหลงไหลในวัตถุชื่อเสียงภาพมายา
หรือคุณจะเลือกสะสมและเชี่ยวชาญในสิ่งที่ดีต่อจิตใจคุณ
ทำให้คุณมีสติ มีสมาธิ มีความเชื่อมั่นและภาคภูมิใจในชีวิตทั้งชีวิตของตัวเองกันเล่า?
“
สิ่งหนึ่งที่ผมบอกสอนลูกๆไว้ คือ พ่อลงทุนให้กับตัวเองเสมอ
พ่อไม่เคยหยุดเรียนรู้ และไม่เคยหยุดเติบโต
”
~ กัปตันเชสลี่ย์ ซัลเลนเบอร์เกอร์ ~