มีคน (จำนวนมาก) บอกว่า ถ้าใครบอกว่าตัวเองเก่ง คือคนนั้นไม่เก่ง ถ้าใครบอกว่าตัวเองไม่เก่ง คนคนนั้นจะเก่ง คือ ฟังแล้วสับสน และแน่นอน มันมาจากคนที่ใช้ตรรกะเดียวกับคนเดราเกิดมาเท่าเทียมกันเป็นส่วนมาก แต่ คนเราเท่าเทียมกันไหมนั้นผมหาข้อสรุปได้แล้ว และกระทู้นี้เราจะไม่พูดถึงมัน

ผมรับสมัครรุ่นน้องทำงานให้ เป็นงานที่เฉพาะเจาะจง และเพื่อนที่ทำงานด้วยกันก็บอกว่า ถ้าใครบอกว่า มันเก่ง คืออย่าไปจ้างมัน แต่ถ้าใครบอกว่าตัวมันไม่เก่ง มันถ่อมตัว จ้างไปเลย ซึ่ง... ผมเกลียดพวกถ่อมตัวเพราะพวกนี้ไม่พูดความจริง ผมชอบพวกที่บอกว่าทำอะไรได้บ้าง และเด่นตรงไหน จะทำให้มันยากทำไม

จากเรื่องที่เกิดขึ้นผมเลยพยายามพิสูจน์ตรรกะนี้โดยถาม รุ่นน้องราวๆ 40 คน มีคนบอกว่าตัวเองเก่ง แค่ 3 คน ซึ่งด้วยความอยากรู้ ผมเลยให้ทดลองงานทุกคน สรุปว่า 37 คคนที่บอกว่าไม่เก่ง มันไม่เก่งจริงๆ และที่บอกว่าเก่ง ทำได้ทุกอย่างที่คุณขอในระดับมาตรฐานนั้นๆ ยังไม่รวมอีกหนึ่งคนที่โดดเด่นมาก สรุป ตรรกะนี้มันยังไง สังคมไหนใช้ ใครคิด และมันจริงแค่ไหน

ปล. ดูเหมือนจะไม่เกี่ยว แต่มันเกี่ยวนะครับ สำหรับห้องปรัชญาและศาสนา สองห้องนี้มักจะเห็นค่าของคนเสมอ