คุณค่าของมนุษย์ทุกคนมีค่าเท่ากัน มนุษย์ควรจะอยู่กันด้วยความสมเหตุสมผล ความนอบน้อมถ่อมตัวไม่ใช่สิ่งเดียวกับ ความสุภาพ ความให้เกียติ เพราะความนอบน้อมถ่อมตัวเป็นความคิดของการเลือกที่จะปฏิบัติกับคนเฉพาะกลุ่ม เช่น ต่อผู้มีอายุ/เงิน/ยศ/สถานะ สูงกว่า แล้วต่อคนผู้มีอายุ/เงิน/ยศ/สถานะ น้อยกว่าความนอบน้อมถ่อมตัวจะไม่ปรากฏ
มนุษย์ควรที่จะมีสิทธิเลือกที่จะให้เกียติหรือไม่ให้เกียติใคร การบังคับให้คนอื่นความนอบน้อมถ่อมตัวนั้นเป็นสิ่งไม่ได้มาจากเหตุผลและไม่ควรทำอย่างยิ่ง
การให้เกียติ-เคารพคนอื่นโดยแท้จริงแล้วคือการเข้าใจคุณค่าที่เท่ากันของมนุษย์ และคุณค่าในตัวเอง เพราะฉะนั้นเมื่อคุณเห็นคุณค่าในตัวเองเคารพตัวเองแล้วคุณก็ต้องเคารพคนอื่นจากคุณค่าภายในที่เท่ากัน ไม่ใช่เคารพ เพราะ ทรัพย์สินเงินทอง, ยศ, อายุ ที่มากกว่า
เคารพเพื่อนมนุษย์ไม่ใช่การเห็นด้วย ในทุกคำพูด ทุกการกระทำของคนนั้น เมื่อคนในสังคมทำความผิด เราควรที่จะตัดสินโทษตามความสมเหตุสมผล ตัดสินโทษอย่างเท่าเทียมกันตามการกระทำผิด ให้เกียติเขาได้เรียนรู้ถึงข้อผิดพลาด ไม่ทำร้ายทรมานเพื่อนมนุษย์ไม่ว่าด้วยสถานะการณ์ใดก็ตาม
การนอบน้อมถ่อมตัว กับการเคารพผู้อื่นนั้นเป็นสิ่งตรงข้ามกัน เพราะ คนที่สั่งให้คนอื่นนอบน้อม ไม่ได้เคารพสิทธิของคนที่เขาสั่งแล้วบังคับให้คนอื่นต้องเคารพนอบน้อมคนนั้นๆ แสดงให้เห็นว่าคนที่สั่งนั้นไม่เข้าใจในคุณค่าภายในที่เท่ากันของมนุษย์สิทธิ
ส่วนคนที่คิดว่าการนอบน้อมถ่อมตัว คือสิ่งที่ดีนั้นก็ไม่ได้เข้าใจคุณค่าภายในของตัวเอง เขาลดค่าของตัวเองเพื่อคนอื่น ซึ่งไม่ใช่เรื่องเดียวกันกับการช่วยเหลือคนอื่น เพราะการช่วยที่ดีนั้นมาจากเหตุผล ช่วยเหลือคนที่เดือดร้อนตามความสามารถของตนเอง การนอบน้อมถ่อมตัวในลักษณะนี้คือการทำร้ายตัวเอง การขังตัวเอง การไม่ใช้สิทธิในการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ แต่เขาลดสิทธิตัวเองเพราะคิดว่ามันจะเป็นผลดีต่อคนอื่น แต่โดยแท้จริงแล้วมี1คนที่เขาทำร้ายนั้นคือตัวเขาเอง
มนุษย์ทุกคนควรที่จะเห็นคุณค่าของตัวเองและไม่ก้มหัวให้ใครเพราะคนอื่นก็มีคุณค่าเท่ากันกับคุณ

ที่มา https://santionearth.blogspot.com/2024/05/blog-post.html