ผมเชื่อในสังคมชาวพันทิป ว่าพวกเรามักจะมีความคิดที่หลากหลาย หลายๆครั้งก็นำไปใช้ได้ และได้ดีจริงๆ
ตามที่ผมตั้งเลยครับ ถ้าหากว่าเรามีคนที่เรารู้จัก เขาป่วยด้วยโรคที่ไม่สามารถรักษาหายได้ อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำให้เขาได้ดีที่สุด?
คำตอบมันอาจจะเป็น การพูดให้กำลังใจ พูดแบบไหนจะดีที่สุดครับ? , การดูแลในระยะสุดท้าย, การพาไปเที่ยว , หรืออื่นๆยังไงบ้างครับ
..
สืบเนื่องจากมีเรื่องราวที่ทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพื่อนสนิทผมคนหนึ่ง เราเป็นรูมเมทมาตลอดสี่ปีสมัยที่เรียน ป.ตรี พอจบมาสามปีกว่าก็แยกย้ายกันไปทำงาน. อาจจะอยู่ห่างกันหน่อย แต่เราก็ติดต่อกันทางเฟสบุค ทางไลน์ตลอด เพื่อนผมเป็นคนร่างเริง เฮฮาสนักสนาน เวลาคุยไลน์กันก็เฮฮากันตลอด
แต่หลายสัปดาห์มานี้ เพื่อนผมคนนี้เปลี่ยนไป ,เขาพูดแต่เรื่องความตาย เขาพูดถึงเเต่ความวิตกกังวล เขากังวลว่าถ้าเขาตายไป ครอบครัวพ่อเเม่เขาจะอยู่อย่างไร ทุกวันที่คุยกัน ผมสัมผัสได้ว่าเขามีความกังวลก้อนใหญ่ที่บีบกดทับหัวใจเขาอยู่ ผมช่วยอะไรเขาไม่ได้นอกจากให้กำลังใจได้เท่านั้น
ตลอดเวลาผมไม่เคยรู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่ในใจก็แอบคิดว่าเขาคงป่วยอะไรอยู่ ?
-แต่เมื่อวาน เขาตัดสินใจบอกผม
เขาบอกว่าเขาป่วยอยู่ เป็นการเจ็บป่วยที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ ทำได้เพียงประคับประคองให้อยู่ได้นานที่สุด แล้วก็รอความตาย
ทันทีที่อ่านข้อความที่ถูกส่งมาจากไลน์ น้ำตาผมไหลเลยครับ ไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องราวเเบบนี้เกิดขึ้นกับคนไกล้ตัวที่เรารู้จัก
เขาไม่ได้บอกว่าโรคอะไร , มีเพียงห้าหกคนเท่านั้นที่รู้ว่าเขาป่วยอยู่ ครอบครัวก็ยังไม่รู้ พ่อแม่พี่น้องยังไม่มีใครรู้ เขาไม่อยากยกความกังวลให้ครอบครัวเขา เขาขอเก็บความกังวลความเครียดนี้ไว้คนเดียว
หลังคุยกันเสร็จ ผมก็นัดเจอกันในตอนเย็น ซึ่งเราไม่ได้เจอกันมาสองปีกว่า ซึ่งบังเอิญเขากลับมาบ้าน บ้านเราห่างกันราวๆห้าสิบกว่าโล , จริงๆเขาไม่ได้อยากจะเจอ เขาบอกว่ายังไม่พร้อมเจอใคร แต่ผมอยากเจอเขามาก สุดท้ายเราก็นัดเจอกัน เขาดูผอมลงมาก
ตอนเจอกันเราก็ไม่ได้พูดถึงความเจ็บป่วย เพราะมีเพื่อนอีกคนไปด้วย เราคุยกันสนุกสนาน เเต่ลึกๆแววตาเขามีความกังวลอยู่
"แท้จริงแล้ว ทุกๆชีวิตย่อมได้ลิ้มรสแห่งความตาย"
ถ้ามีคนรู้จักที่ป่วยอยู่ ป่วยเเบบรอความตาย อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำให้ได้ดีที่สุด?
ตามที่ผมตั้งเลยครับ ถ้าหากว่าเรามีคนที่เรารู้จัก เขาป่วยด้วยโรคที่ไม่สามารถรักษาหายได้ อะไรคือสิ่งที่เราสามารถทำให้เขาได้ดีที่สุด?
คำตอบมันอาจจะเป็น การพูดให้กำลังใจ พูดแบบไหนจะดีที่สุดครับ? , การดูแลในระยะสุดท้าย, การพาไปเที่ยว , หรืออื่นๆยังไงบ้างครับ
..
สืบเนื่องจากมีเรื่องราวที่ทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพื่อนสนิทผมคนหนึ่ง เราเป็นรูมเมทมาตลอดสี่ปีสมัยที่เรียน ป.ตรี พอจบมาสามปีกว่าก็แยกย้ายกันไปทำงาน. อาจจะอยู่ห่างกันหน่อย แต่เราก็ติดต่อกันทางเฟสบุค ทางไลน์ตลอด เพื่อนผมเป็นคนร่างเริง เฮฮาสนักสนาน เวลาคุยไลน์กันก็เฮฮากันตลอด
แต่หลายสัปดาห์มานี้ เพื่อนผมคนนี้เปลี่ยนไป ,เขาพูดแต่เรื่องความตาย เขาพูดถึงเเต่ความวิตกกังวล เขากังวลว่าถ้าเขาตายไป ครอบครัวพ่อเเม่เขาจะอยู่อย่างไร ทุกวันที่คุยกัน ผมสัมผัสได้ว่าเขามีความกังวลก้อนใหญ่ที่บีบกดทับหัวใจเขาอยู่ ผมช่วยอะไรเขาไม่ได้นอกจากให้กำลังใจได้เท่านั้น
ตลอดเวลาผมไม่เคยรู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่ในใจก็แอบคิดว่าเขาคงป่วยอะไรอยู่ ?
-แต่เมื่อวาน เขาตัดสินใจบอกผม
เขาบอกว่าเขาป่วยอยู่ เป็นการเจ็บป่วยที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ ทำได้เพียงประคับประคองให้อยู่ได้นานที่สุด แล้วก็รอความตาย
ทันทีที่อ่านข้อความที่ถูกส่งมาจากไลน์ น้ำตาผมไหลเลยครับ ไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องราวเเบบนี้เกิดขึ้นกับคนไกล้ตัวที่เรารู้จัก
เขาไม่ได้บอกว่าโรคอะไร , มีเพียงห้าหกคนเท่านั้นที่รู้ว่าเขาป่วยอยู่ ครอบครัวก็ยังไม่รู้ พ่อแม่พี่น้องยังไม่มีใครรู้ เขาไม่อยากยกความกังวลให้ครอบครัวเขา เขาขอเก็บความกังวลความเครียดนี้ไว้คนเดียว
หลังคุยกันเสร็จ ผมก็นัดเจอกันในตอนเย็น ซึ่งเราไม่ได้เจอกันมาสองปีกว่า ซึ่งบังเอิญเขากลับมาบ้าน บ้านเราห่างกันราวๆห้าสิบกว่าโล , จริงๆเขาไม่ได้อยากจะเจอ เขาบอกว่ายังไม่พร้อมเจอใคร แต่ผมอยากเจอเขามาก สุดท้ายเราก็นัดเจอกัน เขาดูผอมลงมาก
ตอนเจอกันเราก็ไม่ได้พูดถึงความเจ็บป่วย เพราะมีเพื่อนอีกคนไปด้วย เราคุยกันสนุกสนาน เเต่ลึกๆแววตาเขามีความกังวลอยู่
"แท้จริงแล้ว ทุกๆชีวิตย่อมได้ลิ้มรสแห่งความตาย"