พ่อแม่ไม่เคยให้กำลังใจจนท้อแท้

คือ....คุณพ่อมักจะบอกว่า....ไม่ต้องห่วงคงไม่ได้เรียนต่อหรอกเกรดไม่ถึง....หรือ....เหมือนพูดประมานว่าเราคงสอบไม่ได้แน่ๆให้ทำใจ....ความรู้สึกเราเสียใจมากเวลาจะสอยบไม่เคยให้กำลังใจเดินไปโรงเรียนก็เหมือนรู้ชะตากรรมการสอบของตัวเองว่าทำไม่ได้แน่ๆถึงจะอ่านมาเยอะเเค่ไหน.....เพราะ..ตอนอ่านจะจำวนๆอยู่กับสิ่งที่คุณพ่อพูดอย่างเดียว......แล้วทำให้เราตกบ้างเป็นบางวิชา......พอกลับบ้านก็ว่าเกรดไม่ดี....ทั้งที่ติดอันดับ10ท้อปของห้อง.....พ่อมักจะว่าอย่างเดียว..กำลังใจไม่เคยจะได้.....แม่เค้าก็ไม่รู้ไม่ชี้กับพ่อ....ประมานว่ายอมนั้นแหละ........ถามว่าเสียใจไหม?บอกตรงๆเสียใจมากทั้งที่เราอยากจะเรียนต่อที่นี่จนจบม.6มีงานดีๆทำ......แต่คุณพ่อพูดแบบนั้นเราก้ไม่รู้ว่าความฝันของเราที่วาดไว้มาตลอดมันจะเป็นจริงได้สักวันไหม...................