แม่ของเพื่อน ๆ พี่ ๆ เป็นแบบนี้มั้ยครับ

ส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นกับลูกไม่ได้เรื่องกับคนเป็นแม่ที่รักลูกเกินไป

ใช่ครับ แม่ผมเป็นอย่างงั้นแหละ เวลาผมทำอะไรผิด เช่นผมตื่นสายไปโรงเรียน หรือ ไม่ส่งงานครู แล้วครูโทรตาม แม่ก็หาข้ออ้างช่วยผมตลอด

เป็นการปกป้องที่แย่ที่สุด แต่คนที่น่าสมเพชที่สุดคือผมเอง

3ปีที่แล้วผมเรียนจบ ทำงานธุรกิจที่บ้าน ผมก็ยังคงนิสัยเดิม แม่ก็มาคอยปกป้อง

มีอยู่วันนึงผมสังเกตเห็น มีกับข้าวอยู่สองอย่าง จานนึงกับข้าวเยอะมาก อีจานเป็นไส้อั่วโง่ ๆ อันนึง แม่ผมกำลังเผาใบไม้และเก็บกวาดหน้าบ้าน ผมก็กินจนเรียบหมดจด ลืมนึกไปว่าแม่กินข้าวรึยัง พอแม่ผมเข้าบ้าน ผมก็ถามแม่ว่ากินข้าวยัง สิ่งที่แม่ตอบกลับมาคือ แม่อิ่มแล้ว เป็นแบบนี้หลาย ๆ ครั้ง แม่โกหกทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้กินอะไรเลย

ผมเริ่มไม่โอเคที่แม่เอาแต่เป็นห่วงและรักผมมากจนเกินไป และไม่โอเคกับตัวเองด้วย

วันนี้ผมเลยตัดสินใจไปหางานทำเอง ที่ไม่ต้องพึ่งกิจการครอบครัวที่แม่ทำ คิดไว้ว่าถ้าผมมีงาน เงินเดือนจะ 8000.- หรือต่ำกว่าก็ได้ ผมจะใช้นิดเดียวพอต่อให้อดก็ยอม ที่เหลือให้แม่หมด คิดไว้แบบนั้นนะ

พอกลับมาสู่ความเป็นจริง งานหายากมาก ผมที่เรียนไม่ได้เรื่องเกรดก็2.5 จะไปในสายอาชีพตัวเอง คนครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบผมก็คงไม่มีใครเอาหรอก

ผมไม่คิดหรอกว่าตัวผมจะเป็นยังไง วันหน้าถ้าได้นอนข้างถนน ผมก็คงต้องยอมรับมัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมเสียใจที่สุดคือ แม่ต้องทำใจไม่ได้แน่ เอาแต่ห่วง ๆ ผมเสียใจมาก ไม่รู้จะทำไงต่อแล้ว