ปฏิบัติถึงขั้นไหนถึงจะเอาตัวรอดได้
โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

ให้พิจารณาเห็นว่า ทุกข์ทั้งหมดที่ได้รับเป็นประจำ
ไม่ว่างเว้นนี้ เกิดมีขึ้นได้เพราะอาศัย ตัณหา ความ
ทะยานอยาก 3 ประการ คือ อยากมีในสิ่งที่ไม่เคยมี
อยากเป็นในสิ่งที่ไม่เคยเป็น อยากปฏิเสธในเมื่อความ
สลายตัวเกิดขึ้น ไม่อยากให้สลายตัว เจ้าความอยาก
ทั้ง 3 นี้แหละ เป็นผู้สร้างความทุกข์ขึ้นมา ทุกข์นี้จะ
สิ้นไปได้ก็เพราะเข้าถึงจุดความดับ คือ นิโรธ เสียได้

จุดดับนั้นท่านวางมาตราฐานไว้ 3 ประการ คือ ศีล สมาธิ
ปัญญา ที่ท่านเรียกว่า มรรค 8 ย่อมรรค 8ลงเหลือ 3 คือ
ศีล สมาธิ ปัญญา นี้ เพราะ อาศัยศีลบริบูรณ์ สมาธิเป็นฌาน
ปัญญารู้เท่าทันสภาวะความเป็นจริง หมดความเมาในรูป
เสียง กลิ่น รส สัมผัส และดับอารมณ์พอใจ ไม่พอใจเสียได้

ตัดอารมณ์พอใจในโลกีย์วิสัยได้ ตัดความกำหนัดยินดีเสียได้
ด้วยปัญญาวิปัสสนาญาณ ชื่อว่าเห็นในอริยสัจ 4 ทำอย่างนี้
คิดอย่างนี้ให้คล่อง จนจิตครอบงำ ความรัก ความโลภ ความ
โกรธ ความหลง ความเมาในชีวิต เสียได้ ชื่อว่าท่านได้
วิปัสสนาญาณ 9 และอริยสัจ 4 แต่อย่าเพิ่งพอ หรือคิดว่าดีแล้ว
ต้องฝึกฝนพิจารณาเรื่อยไป จนตัดสังโยชน์ ทั้ง 10 ประการ
ได้แล้ว นั่นแหละ ชื่อว่าเอาตัวรอดได้แล้ว

จากเพจศูนย์พุทธศรัทธา...

ปล.เอาตัวรอดจากสังสารวัฏสินะ เป็นพระอรหันต์เลย
อย่างเรานี่คงเรียกว่าความรู้ขี้มดเอาตัวไม่รอด