หายจากการเขียนเรื่องผี ไปเขียนเรื่องเพื่อนอยู่หลายวัน ก็รู้สึกสนุกไปอีกแบบ แต่ก็ไม่ใช่ทางเหมือนเรื่องผี พยายามจะนึกๆ เรื่องผีที่เคยได้ฟังมา แล้วเอามาแต่งเรียบเรียงมาตั้งกระทู้ ก็ยังนึกไม่ออก คือมันมีหลายเรื่อง แต่เป็นเรื่องสั้นๆ ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เลยพยายามคิดเรื่องที่น่ากลัวมาเป็นเค้าโครงดีกว่า วันนี้เลยจะมาเล่าเรื่อง บ้านพักสยอง ให้ฟังค่ะ
เรื่องหลอนประสบการณ์ผี : บ้านพักสยอง (1)
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่บางบัวทอง ทางทีมเราไปซัพพอทงานที่นั่น ก็ไปกันเกือบเดือนเหมือนเดิมค่ะ แล้วฝ่ายบุคคลก็มีความยุติธรรมสูง ให้ผู้หญิงที่ขับรถไม่เป็นไปพักข้างนอก พวกผู้ชายพักหอในบริษัท หึหึ คิดยังไม่รู้ แต่คราวนี้ไม่ใช่ไอ้บีหรอกค่ะมารับพวกเรา แต่เป็นพี่ตี๋ พนักงานที่สาขานั้น มารับมาส่งแทน เรื่องงานก็ดำเนินไปปกตินะคะ ทีมเราก็ไปกันครบทีม ทั้งชายหญิง คราวนี้มีตัวละครเยอะหน่อยนะคะ เพราะทีมเรามีคนใหม่เข้ามาเพียบ จากตอนที่อุดร มีแค่เรา พี่ภัทร พี่พลอย พี่ตา แล้วก็บี (ผช.คนเดียวในทีม) พอมาเชียงใหม่มี ลูกพลับ กับหมวย เพิ่มมาอีกสอง คราวนี้บางบัวทอง มาอีกเพียบเลยค่ะ ผู้หญิงมี ฝน มาเพิ่มคนนึง ส่วนผู้ชายเพิ่มมาบึ้มเดียวสามคน มีพันธ์ หยอง (เค้าชื่อพีท แต่หัวหยอง เพื่อนเลยเรียกแบบนั้น) แล้วก็โจ แล้วจะบอกว่า Gen เดียวกันหมดเลย คือ อายุ 24-25 เท่ากันหมด แสบทรวงทีเดียวค่ะ แต่ละคน ทั้งชาย ทั้งหญิง การทำงานก็เป็นไปอย่างสนุกสนาน เพราะคุยกันรู้เรื่อง เพื่อนเยอะ คราวนี้ตัดมาที่ความสยองที่เกิดขึ้นกันค่ะ
บ้านพักที่ทาง HR หาให้อยู่ในหมู่บ้านจัดสรร ที่บางบัวทอง ไม่บอกชื่อนะคะ แต่เชื่อคนรู้จักเยอะแน่ อิอิ (หมู่บ้านนี้อยู่ซอยโรงเรียนสารสาสน์บางบัวทอง นั่น ชัดเลยใช่มั้ยล่ะ ใครอยู่แถวนั้น) บ้านพักก็ไกลจากที่ทำงานเหลือเกิน กว่าจะเลิกงาน กว่าจะกลับบ้าน กว่าจะหาอะไรกิน ดีสุดก็เซเว่นแหละค่ะ กะร้านบะหมี่หน้าเซเว่นทางเข้าหมู่บ้าน ถ้ามีธูระเรื่องงาน พวกเราจะจะแอบไปเวสเกตกันบ่อยๆ พอได้เห็นเมืองกับเค้าบ้าง 555+ ขออธิบายทางเข้าหมู่บ้านนิดนึง จากปากซอยมาก็มีเซเว่นกับโลตัสเอ๊กเพลสอยู่ 2-3 ที่ หน้าหมู่บ้านก็มีเซเว่น มีกาแฟสด ที่พวกเราพอได้อาศัยรองท้องก่อนไปทำงาน แล้วก็มีบะหมี่ ที่เปิดบ้างไม่เปิดบ้าง วันไหนตั้งใจมากิน ก็ไม่ค่อยจะเปิดหรอก สุดท่ายก็ต้องมาม่าเซเว่น 555+ หน้าหมู่บ้านก็มีป้อมยาม แล้วบ้านพักของพวกเราอยู่ประมาณซอยที่สาม บ้านก็เป็นบ้านจัดสรรทั้วไป เป็นบล๊อคๆ หลังบ้านชนกัน ข้างบ้านชนกัน ถนนเป็นสี่แยกทุกซอย ซอยสามที่เราอยู่ มีบ้านอยู่สี่หลัง สองฝั่งถนน สมมติเลี้ยวซ้ายเข้าไป สองหลังฝั่งซ้ายมีคนอยู่ค่ะ ส่วนของเราอยู่ท้ายซอยฝั่งซ้ายติดกำแพงหมู่บ้าน ซึ่งมองออกไปเป็นทุ่งนา ตอนนั้นข้าวกำลังเขียว บรรยากาศตอนเช้าดีสุดๆ แต่บ้านหลลังที่อยู่ติดกับเราไม่มีคนอยู่ค่ะ เราก็ค่อยๆ สำรวจบ้านไป ประตู้เป็นประตูเหล็กต้องใช้รีโมทเปิด มีสัญญาณกันขโมย หน้าบ้านมีศาลอยู่ จะบอกว่าพวกเรามีนิสัยเสียอย่างนึงที่เหมือนกันคือ ไม่เคยเอาอะไรมาไหว้ศาล ไม่บอกไม่กล่าวว่าจะมาอยู่ เราหนักสุด ไม่เคยไหว้พระก่อนนอน เพราะรู้สึกว่าไหว้ทีไรฝันทุกที (มีครั้งหนึ่งไปดูดวงที่วัด อยู่ดีดีหมอดูก็ทักขึ้นมาว่าไหว้พระบ้างนะ เรานี่ขนลุกค่ะ รู้ได้ไง ว่าไม่ไหว้พระ คือเราเซ้นแรงมากเรื่องนี้ เลยทำเป็นไม่เชื่อไป) หน้าบ้านก็มีราวให้ตากผ้าด้วยค่ะ มีชั้นวางรองเท้าให้อย่างดี พอเข้าไปในบ้านชั้นล่าง เปิดประตูเข้าไป ก็เป็นบันไดขึ้นไปชั้นสอง มีห้องเก็บของใต้บันได ฝั่งขวาเป็นชุดโฮมเทียเตอร์ อันนี้บริษัทเอามาเอง แล้วก็มีชุดโซฟาให้ ถัดไปเป็นโต๊ะกับข้าว 6 ที่นั่ง โต๊ะไม้ ซึ่งพวกเรายึดเป็นที่วางเครื่องสำอางค์สำหรับแต่งตัวไปทำงาน แล้วก็มีห้องน้ำเล็กหนึ่งห้อง มีห้องครัว มีตู้แขวนลอย มีอ่างล้างจาน มีชั้นเก็บของ ครบครัน และมีเครื่องซักผ้าด้วย หลังบ้านมีก๊อกน้ำ มีอ่างปูนยาวๆ สำหรับรองน้ำ ข้างบ้านมีต้นมะยมสูงประมาณ 2 เมตร ก็ไม่สุงมาก ยังต้นเล็กอยู่ ส่วนหลังบ้านเรามีบ้านหลังที่หันหลังชนกันจากของซอยถัดไป แต่ไม่มีคนอยู่ และไม่มีผ้าม่าน มองเห็นของข้างในชัดเจน มีตู้เย็นสองชั้นอยู่ด้วย เราก็แอบสงสัยไม่มีคนอยู่ ทำไมมีตู้เย็น ก็พูดกัน ก็สังเกตุว่าหลังตู้เย็นยังมีเชือกอยู่ น่าจะแกะไว้ อาจจะมีคนย่ายเข้ามา คือมันเป็นกระจกใสๆ อ่ะค่ะ ถ้าไม่มีผ้าม่านบังก็มองทะลุปรุโปร่งกันเลยทีเดียว ที่นี่ไปชั้นสอง ปูด้วยไม้ปาเก้ เดินแต่ละที่ดังเอี๊ยดอ๊าด เราไม่ชอบเลยจริงๆ บ้านที่มีไม้แบบนี้ ฝั่งขวามีห้องสองห้อง มีห้องน้ำเล็กหนึ่งห้อง ห้องฝั่งซ้ายของห้องน้ำมีเตียงนอนแต่ไม่มีแอร์ ห้องฝั่งขวาเป็นเหมือนห้องโล่งๆ แต่มีโต๊ะหมู่บูชา ส่วนห้องใหญ่อยู่ทางฝั้งขวาของบันได ประตูตรงกับห้องนน้ำ มีตู้เสื้อผ้า มีห้องน้ำขนาดใหญ่ มีอ่างอาบน้ำ มีกระจกด้วย ส่วนห้องก็มีแอร์ นอนได้ประมาณสิบคน อารมณ์นอนที่นอนปิคนิคนะ คือที่เราไปพักไม่ได้ไปแค่ทีมเรา ทีมเรามีหกคน แล้วก็มีพี่จากแผนกอื่นอีกสี่คน ขอเรียก เอ บี ซี ดี เลยละกัน (ตัวละครเยอะมาก) สรุปห้องที่นอนได้มีสามห้อง แต่ไม่มีแอร์ เลยนอนห้องเดียวกันไปเลยสิบคน ไม่อึดอัดค่ะ ห้องน้ำมีสามห้องก็แบ่งกันใช้ได้ เรากับพี่ตากับลูกพลับจะลงไปใช้ข้างล่างสามคน เพราะพวกเราชอบแต่งหน้าทำงาน เครื่องสำอางค์ก็วางอยู่ข้างล่างด้วย สรุปเวลาแต่งตัว เรายึดชั้นล่างกันเลยทีเดียว สะดวกสบายมากค่ะ แต่ภายใต้ความสะดวกสบายก็มีความสยดสยอง เหอๆๆๆ
เรื่องหลอนประสบการณ์ผี : บ้านพักสยอง
เรื่องหลอนประสบการณ์ผี : บ้านพักสยอง (1)
เรื่องนี้เกิดขึ้นที่บางบัวทอง ทางทีมเราไปซัพพอทงานที่นั่น ก็ไปกันเกือบเดือนเหมือนเดิมค่ะ แล้วฝ่ายบุคคลก็มีความยุติธรรมสูง ให้ผู้หญิงที่ขับรถไม่เป็นไปพักข้างนอก พวกผู้ชายพักหอในบริษัท หึหึ คิดยังไม่รู้ แต่คราวนี้ไม่ใช่ไอ้บีหรอกค่ะมารับพวกเรา แต่เป็นพี่ตี๋ พนักงานที่สาขานั้น มารับมาส่งแทน เรื่องงานก็ดำเนินไปปกตินะคะ ทีมเราก็ไปกันครบทีม ทั้งชายหญิง คราวนี้มีตัวละครเยอะหน่อยนะคะ เพราะทีมเรามีคนใหม่เข้ามาเพียบ จากตอนที่อุดร มีแค่เรา พี่ภัทร พี่พลอย พี่ตา แล้วก็บี (ผช.คนเดียวในทีม) พอมาเชียงใหม่มี ลูกพลับ กับหมวย เพิ่มมาอีกสอง คราวนี้บางบัวทอง มาอีกเพียบเลยค่ะ ผู้หญิงมี ฝน มาเพิ่มคนนึง ส่วนผู้ชายเพิ่มมาบึ้มเดียวสามคน มีพันธ์ หยอง (เค้าชื่อพีท แต่หัวหยอง เพื่อนเลยเรียกแบบนั้น) แล้วก็โจ แล้วจะบอกว่า Gen เดียวกันหมดเลย คือ อายุ 24-25 เท่ากันหมด แสบทรวงทีเดียวค่ะ แต่ละคน ทั้งชาย ทั้งหญิง การทำงานก็เป็นไปอย่างสนุกสนาน เพราะคุยกันรู้เรื่อง เพื่อนเยอะ คราวนี้ตัดมาที่ความสยองที่เกิดขึ้นกันค่ะ
บ้านพักที่ทาง HR หาให้อยู่ในหมู่บ้านจัดสรร ที่บางบัวทอง ไม่บอกชื่อนะคะ แต่เชื่อคนรู้จักเยอะแน่ อิอิ (หมู่บ้านนี้อยู่ซอยโรงเรียนสารสาสน์บางบัวทอง นั่น ชัดเลยใช่มั้ยล่ะ ใครอยู่แถวนั้น) บ้านพักก็ไกลจากที่ทำงานเหลือเกิน กว่าจะเลิกงาน กว่าจะกลับบ้าน กว่าจะหาอะไรกิน ดีสุดก็เซเว่นแหละค่ะ กะร้านบะหมี่หน้าเซเว่นทางเข้าหมู่บ้าน ถ้ามีธูระเรื่องงาน พวกเราจะจะแอบไปเวสเกตกันบ่อยๆ พอได้เห็นเมืองกับเค้าบ้าง 555+ ขออธิบายทางเข้าหมู่บ้านนิดนึง จากปากซอยมาก็มีเซเว่นกับโลตัสเอ๊กเพลสอยู่ 2-3 ที่ หน้าหมู่บ้านก็มีเซเว่น มีกาแฟสด ที่พวกเราพอได้อาศัยรองท้องก่อนไปทำงาน แล้วก็มีบะหมี่ ที่เปิดบ้างไม่เปิดบ้าง วันไหนตั้งใจมากิน ก็ไม่ค่อยจะเปิดหรอก สุดท่ายก็ต้องมาม่าเซเว่น 555+ หน้าหมู่บ้านก็มีป้อมยาม แล้วบ้านพักของพวกเราอยู่ประมาณซอยที่สาม บ้านก็เป็นบ้านจัดสรรทั้วไป เป็นบล๊อคๆ หลังบ้านชนกัน ข้างบ้านชนกัน ถนนเป็นสี่แยกทุกซอย ซอยสามที่เราอยู่ มีบ้านอยู่สี่หลัง สองฝั่งถนน สมมติเลี้ยวซ้ายเข้าไป สองหลังฝั่งซ้ายมีคนอยู่ค่ะ ส่วนของเราอยู่ท้ายซอยฝั่งซ้ายติดกำแพงหมู่บ้าน ซึ่งมองออกไปเป็นทุ่งนา ตอนนั้นข้าวกำลังเขียว บรรยากาศตอนเช้าดีสุดๆ แต่บ้านหลลังที่อยู่ติดกับเราไม่มีคนอยู่ค่ะ เราก็ค่อยๆ สำรวจบ้านไป ประตู้เป็นประตูเหล็กต้องใช้รีโมทเปิด มีสัญญาณกันขโมย หน้าบ้านมีศาลอยู่ จะบอกว่าพวกเรามีนิสัยเสียอย่างนึงที่เหมือนกันคือ ไม่เคยเอาอะไรมาไหว้ศาล ไม่บอกไม่กล่าวว่าจะมาอยู่ เราหนักสุด ไม่เคยไหว้พระก่อนนอน เพราะรู้สึกว่าไหว้ทีไรฝันทุกที (มีครั้งหนึ่งไปดูดวงที่วัด อยู่ดีดีหมอดูก็ทักขึ้นมาว่าไหว้พระบ้างนะ เรานี่ขนลุกค่ะ รู้ได้ไง ว่าไม่ไหว้พระ คือเราเซ้นแรงมากเรื่องนี้ เลยทำเป็นไม่เชื่อไป) หน้าบ้านก็มีราวให้ตากผ้าด้วยค่ะ มีชั้นวางรองเท้าให้อย่างดี พอเข้าไปในบ้านชั้นล่าง เปิดประตูเข้าไป ก็เป็นบันไดขึ้นไปชั้นสอง มีห้องเก็บของใต้บันได ฝั่งขวาเป็นชุดโฮมเทียเตอร์ อันนี้บริษัทเอามาเอง แล้วก็มีชุดโซฟาให้ ถัดไปเป็นโต๊ะกับข้าว 6 ที่นั่ง โต๊ะไม้ ซึ่งพวกเรายึดเป็นที่วางเครื่องสำอางค์สำหรับแต่งตัวไปทำงาน แล้วก็มีห้องน้ำเล็กหนึ่งห้อง มีห้องครัว มีตู้แขวนลอย มีอ่างล้างจาน มีชั้นเก็บของ ครบครัน และมีเครื่องซักผ้าด้วย หลังบ้านมีก๊อกน้ำ มีอ่างปูนยาวๆ สำหรับรองน้ำ ข้างบ้านมีต้นมะยมสูงประมาณ 2 เมตร ก็ไม่สุงมาก ยังต้นเล็กอยู่ ส่วนหลังบ้านเรามีบ้านหลังที่หันหลังชนกันจากของซอยถัดไป แต่ไม่มีคนอยู่ และไม่มีผ้าม่าน มองเห็นของข้างในชัดเจน มีตู้เย็นสองชั้นอยู่ด้วย เราก็แอบสงสัยไม่มีคนอยู่ ทำไมมีตู้เย็น ก็พูดกัน ก็สังเกตุว่าหลังตู้เย็นยังมีเชือกอยู่ น่าจะแกะไว้ อาจจะมีคนย่ายเข้ามา คือมันเป็นกระจกใสๆ อ่ะค่ะ ถ้าไม่มีผ้าม่านบังก็มองทะลุปรุโปร่งกันเลยทีเดียว ที่นี่ไปชั้นสอง ปูด้วยไม้ปาเก้ เดินแต่ละที่ดังเอี๊ยดอ๊าด เราไม่ชอบเลยจริงๆ บ้านที่มีไม้แบบนี้ ฝั่งขวามีห้องสองห้อง มีห้องน้ำเล็กหนึ่งห้อง ห้องฝั่งซ้ายของห้องน้ำมีเตียงนอนแต่ไม่มีแอร์ ห้องฝั่งขวาเป็นเหมือนห้องโล่งๆ แต่มีโต๊ะหมู่บูชา ส่วนห้องใหญ่อยู่ทางฝั้งขวาของบันได ประตูตรงกับห้องนน้ำ มีตู้เสื้อผ้า มีห้องน้ำขนาดใหญ่ มีอ่างอาบน้ำ มีกระจกด้วย ส่วนห้องก็มีแอร์ นอนได้ประมาณสิบคน อารมณ์นอนที่นอนปิคนิคนะ คือที่เราไปพักไม่ได้ไปแค่ทีมเรา ทีมเรามีหกคน แล้วก็มีพี่จากแผนกอื่นอีกสี่คน ขอเรียก เอ บี ซี ดี เลยละกัน (ตัวละครเยอะมาก) สรุปห้องที่นอนได้มีสามห้อง แต่ไม่มีแอร์ เลยนอนห้องเดียวกันไปเลยสิบคน ไม่อึดอัดค่ะ ห้องน้ำมีสามห้องก็แบ่งกันใช้ได้ เรากับพี่ตากับลูกพลับจะลงไปใช้ข้างล่างสามคน เพราะพวกเราชอบแต่งหน้าทำงาน เครื่องสำอางค์ก็วางอยู่ข้างล่างด้วย สรุปเวลาแต่งตัว เรายึดชั้นล่างกันเลยทีเดียว สะดวกสบายมากค่ะ แต่ภายใต้ความสะดวกสบายก็มีความสยดสยอง เหอๆๆๆ