เกษตร 5 ติดตั้งระบบรดน้ำ
หลังจากที่เจอจุดเปลี่ยนตรงที่ว่าเรื่องปั๊มน้ำ 15 แรงม้า ซึ่งมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เพราะว่าผมได้ดำเนินการ
ขุดสระน้ำเพื่อมาเป็นที่พักน้ำจากคลอง ตอนขุดสระครั้งแรกเลยเริ่มก็ออกแบบให้อยู่ใกล้ๆกับคลองเลย แต่ต้องมาเปลี่ยนตำแหน่งให้มาอยู่กึ่งกลางสวน เพื่อลดปัญหาเรื่องแรงเสียดทานในท่อน้ำ พอเจอเรื่องปั๊มน้ำก็เลยต้องยกเลิกไม่ใช้สระน้ำกลางสวน ก็อย่างว่าล่ะครับ ทำงานก็ต้องเรียนรู้และพลิกแพลงไปตามสถานะการณ์ แต่นั่นหมายถึงเงิน
ที่เสียไปโดยไม่จำเปน ผมถึงเน้นย้ำว่า การวางแผนเป็นสิ่งจำเปนและมีความสำคัญอันดับหนึ่ง มิฉะนั้นแล้วคุณ
ก็จะเสียเงินโดยไม่รู้ตัว แต่ที่สำคัญก็คือ เวลานั้นเอง
ผมอยากจะมากระซิบบอกว่าทำไมผมถึงต้องลงทุนทำอะไรเยอะแยะซึ่งปกติคนอื่นเขาไม่ค่อยทำกัน เรื่องมันเริ่มจากตอนที่ผมคุยกับเพื่อนเรื่องเปิดปั๊มทีเดียวรดทุเรียนได้ทั้งสวน ซึ่งเพื่อนก็ได้ไปคุยกันกับบรรดาเพื่อนๆชาวสวนทั้งหลาย
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงจัง แค่คิดว่าเป็นเรื่องท้าทายตั้งใจอยากจะทำให้ได้ แต่ตอนหลังกลายเป็นเรื่อง
หน้าตา เสียเงินไม่ว่า เสียหน้าไม่ได้ 555
ระบบน้ำนั้นซึ่งสำคัญที่สุดในความคิดผมก็คือแรงเสียดทานในท่อน้ำ ซึ่งปกติแล้วเรื่องพวกนี้ไม่มีใครมาคิดมากกันหรอกแค่เอาปั๊มน้ำมาแล้วเอาท่อมาต่อออกไป เปิดไฟปั๊มก็ทำงาน อยากได้น้ำมากก็ซื้อปั๊มตัวใหญ่ขึ้น ไม่เห็นจะยากตรงใหนเลย ผมว่ามันก็จริงหรอกและไม่ต้องคิดให้ปวดหัว แต่ในความเป็นจริงถ้าเราคิดกันให้ลึกซึ้งแล้ว ปั๊มน้ำ
ทำงานได้ต้องสามารถส่งน้ำผ่านเข้าไปในท่อและต้องเอาชนะแรงเสียดทานในเส้นท่อ ประสิทธิภาพของปั๊มก็จะลดลง
พร้อมกันปริมาณน้ำที่ลดลงด้วย แต่ไม่มีใครสนใจว่าปั๊มตัวหนึ่งสามารถจ่ายน้ำได้กี่คิว ตามที่เขาออกแบบมารึเปล่า
เมื่อมาติดตั้งเข้ากับสวน สิ่งนี้แหละที่ทำให้สิ้นเปลืองพลังงาน เพราะปั๊มน้ำจะต้องเอาชนะทั้งน้ำหนักของน้ำที่ส่งไปและ
ยังต้องเอาชนะแรงเสียดทานในเส้นท่ออีก เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจที่เจอปัญหาปลายๆท่อน้ำไม่มีแรงดัน เพราะแรงดันน้ำหายไปกับการที่ต้องเอาชนะแรงเสียดทานของท่อนั่นเอง วิธีการแก้ปัญหาของชาวก็คือใช้ปั๊มน้ำตัวใหญ่ขึ้น หรือใช้วิธีเปิด-ปิดประตูน้ำเพื่อให้แรงดันน้ำมากขึ้น
ระบบรดน้ำทุเรียนที่ผมออกแบบนั้นเป็นแบบสปริงเกอร์ หลักสำคัญก็คือ
-ปริมาณน้ำของปั๊มที่ส่งเข้าท่อต้องมากกว่าปริมาณน้ำออกเพื่อให้เกิดแรงดันในท่อ
-พยายามลดแรงเสียดทานในท่อน้ำให้มากที่สุด
-ต้องรักษาแรงดันในท่อให้สม่ำเสมอมากที่สุดจะได้ไม่มีปัญหาเรื่องต้นแรงปลายอ่อน
คราวนี้มาดูของจริง
ทุเรียน 400 ต้น 200 ลิตรต่อชั่วโมง = 80,000 ลิตร ต่อ ชั่วโมง
ผมเลือกปั๊มที่เฮดต่ำแต่ได้ปริมาณน้ำแยะ ( ชาวสวนเขาเรียกปั๊มโกย ส่วนปั๊มที่เฮดสูงแต่ปริมาณน้ำน้อยเขาเรียกปั๊มรีด) ได้ปั๊มมิตซู 5 แรง 2 ตัว สเป็ค 900 ลิตรต่อ นาทีต่อตัว เฮด 18.1 เมตร 900x 2 = 1800 ลิตร ต่อนาที x60 นาที = 108,000 ลิตร ต่อชั่วโมง คิดประสิทธิภาพ ที่80 % (เพราะต้องดูดน้ำระดับลึก 3 เมตร) ได้ปริมาณน้ำ 86,400 ลิตร ต่อชั่วโมง มากกว่า ปริมาณน้ำที่จ่ายให้กับต้นทุเรียน 400 ต้น 80,000 ลิตร ฉิวเฉียดเลย แต่ไม่เป็นไรเพราะทุเรียน ได้น้ำมากกว่า 100 ลิตร ต่อวันก็โอเคแล้ว ผมตั้งสเป็คปั๊มให้สูงไว้นิดหน่อยเผื่อเอาไว้
ผมพยายามเลือกวัสดุที่เอามาเดินท่อ ให้มีแรงเสียดทานน้อยที่สุด พวกข้องอ ผมเปลี่ยนเป็นข้อโค้ง 45 ข้อโค้ง 90
น้ำจะได้ไหลผ่านโดยไม่เสียความเร็วซึ่งก็จะไม่ไปลดแรงดัน ท่อที่ผมเดิน ก็พยายามยึดตามสเป็คท่อไม่ให้ปริมาณ
น้ำเกินกว่าท่อจะรับได้ นั่นหมายถึงแรงดันเพิ่มขึ้นแต่ปริมาณน้ำลดลง (อย่าเพิ่งงงนะครับ) ถ้าต้องเพิ่มท่อ ผมก็
ไม่ลังเลที่จะเพิ่มเลย อุปกรณ์ที่มามีบทบาทสำคัญที่ช่วยให้ให้งานนี้ประสบความสำเร็จก็คือ สิ่งประดิษฐ์ที่ผมคิดขึ้น
มา มีอยู่ 2 ตัว คือตัวจ่ายน้ำแรงดัน กับตัวเพิ่มแรงดัน (หลังจากได้ทดสอบเรียบร้อย ผมก็ได้ไปจดสิทธิบัตรเลย)
มาถึงข้อสุดท้ายเรื่องรักษาแรงดันของท่อให้สม่ำเสมอนั้น ผมได้ออกแบบการต่อท่อให้เป็นระบบลูป คือท่อต่อถึงกันหมด
ระบบลูปข้อดีก็คือปริมาณน้ำกับความเร็วของน้ำจะไม่ลดลงมาก เพราะน้ำสามารถเคลื่อนที่ถึงกันทุกท่อ
แรงดันของน้ำจะค่อนข้างเท่ากันทุกจุดในระบบตราบเท่าที่ยังมีแรงดันในระบบคือน้ำออกน้อยกว่าน้ำเข้า
อธิบายให้เข้าใจอย่างง่ายๆ นะครับ
ขออนุญาต ไปใช้เงิน เอ๊ย ไม่ใช่
ขออนุญาต ไปทำธุระก่อน ส่วนรายละเอียด รูปภาพต่างๆ จะทยอยลงนะครับ
เมื่อผมต้องเป็นเกษตรกรจำเปน ตอน 5 ติดตั้งระบบรดน้ำ
หลังจากที่เจอจุดเปลี่ยนตรงที่ว่าเรื่องปั๊มน้ำ 15 แรงม้า ซึ่งมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เพราะว่าผมได้ดำเนินการ
ขุดสระน้ำเพื่อมาเป็นที่พักน้ำจากคลอง ตอนขุดสระครั้งแรกเลยเริ่มก็ออกแบบให้อยู่ใกล้ๆกับคลองเลย แต่ต้องมาเปลี่ยนตำแหน่งให้มาอยู่กึ่งกลางสวน เพื่อลดปัญหาเรื่องแรงเสียดทานในท่อน้ำ พอเจอเรื่องปั๊มน้ำก็เลยต้องยกเลิกไม่ใช้สระน้ำกลางสวน ก็อย่างว่าล่ะครับ ทำงานก็ต้องเรียนรู้และพลิกแพลงไปตามสถานะการณ์ แต่นั่นหมายถึงเงิน
ที่เสียไปโดยไม่จำเปน ผมถึงเน้นย้ำว่า การวางแผนเป็นสิ่งจำเปนและมีความสำคัญอันดับหนึ่ง มิฉะนั้นแล้วคุณ
ก็จะเสียเงินโดยไม่รู้ตัว แต่ที่สำคัญก็คือ เวลานั้นเอง
ผมอยากจะมากระซิบบอกว่าทำไมผมถึงต้องลงทุนทำอะไรเยอะแยะซึ่งปกติคนอื่นเขาไม่ค่อยทำกัน เรื่องมันเริ่มจากตอนที่ผมคุยกับเพื่อนเรื่องเปิดปั๊มทีเดียวรดทุเรียนได้ทั้งสวน ซึ่งเพื่อนก็ได้ไปคุยกันกับบรรดาเพื่อนๆชาวสวนทั้งหลาย
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงจัง แค่คิดว่าเป็นเรื่องท้าทายตั้งใจอยากจะทำให้ได้ แต่ตอนหลังกลายเป็นเรื่อง
หน้าตา เสียเงินไม่ว่า เสียหน้าไม่ได้ 555
ระบบน้ำนั้นซึ่งสำคัญที่สุดในความคิดผมก็คือแรงเสียดทานในท่อน้ำ ซึ่งปกติแล้วเรื่องพวกนี้ไม่มีใครมาคิดมากกันหรอกแค่เอาปั๊มน้ำมาแล้วเอาท่อมาต่อออกไป เปิดไฟปั๊มก็ทำงาน อยากได้น้ำมากก็ซื้อปั๊มตัวใหญ่ขึ้น ไม่เห็นจะยากตรงใหนเลย ผมว่ามันก็จริงหรอกและไม่ต้องคิดให้ปวดหัว แต่ในความเป็นจริงถ้าเราคิดกันให้ลึกซึ้งแล้ว ปั๊มน้ำ
ทำงานได้ต้องสามารถส่งน้ำผ่านเข้าไปในท่อและต้องเอาชนะแรงเสียดทานในเส้นท่อ ประสิทธิภาพของปั๊มก็จะลดลง
พร้อมกันปริมาณน้ำที่ลดลงด้วย แต่ไม่มีใครสนใจว่าปั๊มตัวหนึ่งสามารถจ่ายน้ำได้กี่คิว ตามที่เขาออกแบบมารึเปล่า
เมื่อมาติดตั้งเข้ากับสวน สิ่งนี้แหละที่ทำให้สิ้นเปลืองพลังงาน เพราะปั๊มน้ำจะต้องเอาชนะทั้งน้ำหนักของน้ำที่ส่งไปและ
ยังต้องเอาชนะแรงเสียดทานในเส้นท่ออีก เพราะฉะนั้นอย่าแปลกใจที่เจอปัญหาปลายๆท่อน้ำไม่มีแรงดัน เพราะแรงดันน้ำหายไปกับการที่ต้องเอาชนะแรงเสียดทานของท่อนั่นเอง วิธีการแก้ปัญหาของชาวก็คือใช้ปั๊มน้ำตัวใหญ่ขึ้น หรือใช้วิธีเปิด-ปิดประตูน้ำเพื่อให้แรงดันน้ำมากขึ้น
ระบบรดน้ำทุเรียนที่ผมออกแบบนั้นเป็นแบบสปริงเกอร์ หลักสำคัญก็คือ
-ปริมาณน้ำของปั๊มที่ส่งเข้าท่อต้องมากกว่าปริมาณน้ำออกเพื่อให้เกิดแรงดันในท่อ
-พยายามลดแรงเสียดทานในท่อน้ำให้มากที่สุด
-ต้องรักษาแรงดันในท่อให้สม่ำเสมอมากที่สุดจะได้ไม่มีปัญหาเรื่องต้นแรงปลายอ่อน
คราวนี้มาดูของจริง
ทุเรียน 400 ต้น 200 ลิตรต่อชั่วโมง = 80,000 ลิตร ต่อ ชั่วโมง
ผมเลือกปั๊มที่เฮดต่ำแต่ได้ปริมาณน้ำแยะ ( ชาวสวนเขาเรียกปั๊มโกย ส่วนปั๊มที่เฮดสูงแต่ปริมาณน้ำน้อยเขาเรียกปั๊มรีด) ได้ปั๊มมิตซู 5 แรง 2 ตัว สเป็ค 900 ลิตรต่อ นาทีต่อตัว เฮด 18.1 เมตร 900x 2 = 1800 ลิตร ต่อนาที x60 นาที = 108,000 ลิตร ต่อชั่วโมง คิดประสิทธิภาพ ที่80 % (เพราะต้องดูดน้ำระดับลึก 3 เมตร) ได้ปริมาณน้ำ 86,400 ลิตร ต่อชั่วโมง มากกว่า ปริมาณน้ำที่จ่ายให้กับต้นทุเรียน 400 ต้น 80,000 ลิตร ฉิวเฉียดเลย แต่ไม่เป็นไรเพราะทุเรียน ได้น้ำมากกว่า 100 ลิตร ต่อวันก็โอเคแล้ว ผมตั้งสเป็คปั๊มให้สูงไว้นิดหน่อยเผื่อเอาไว้
ผมพยายามเลือกวัสดุที่เอามาเดินท่อ ให้มีแรงเสียดทานน้อยที่สุด พวกข้องอ ผมเปลี่ยนเป็นข้อโค้ง 45 ข้อโค้ง 90
น้ำจะได้ไหลผ่านโดยไม่เสียความเร็วซึ่งก็จะไม่ไปลดแรงดัน ท่อที่ผมเดิน ก็พยายามยึดตามสเป็คท่อไม่ให้ปริมาณ
น้ำเกินกว่าท่อจะรับได้ นั่นหมายถึงแรงดันเพิ่มขึ้นแต่ปริมาณน้ำลดลง (อย่าเพิ่งงงนะครับ) ถ้าต้องเพิ่มท่อ ผมก็
ไม่ลังเลที่จะเพิ่มเลย อุปกรณ์ที่มามีบทบาทสำคัญที่ช่วยให้ให้งานนี้ประสบความสำเร็จก็คือ สิ่งประดิษฐ์ที่ผมคิดขึ้น
มา มีอยู่ 2 ตัว คือตัวจ่ายน้ำแรงดัน กับตัวเพิ่มแรงดัน (หลังจากได้ทดสอบเรียบร้อย ผมก็ได้ไปจดสิทธิบัตรเลย)
มาถึงข้อสุดท้ายเรื่องรักษาแรงดันของท่อให้สม่ำเสมอนั้น ผมได้ออกแบบการต่อท่อให้เป็นระบบลูป คือท่อต่อถึงกันหมด
ระบบลูปข้อดีก็คือปริมาณน้ำกับความเร็วของน้ำจะไม่ลดลงมาก เพราะน้ำสามารถเคลื่อนที่ถึงกันทุกท่อ
แรงดันของน้ำจะค่อนข้างเท่ากันทุกจุดในระบบตราบเท่าที่ยังมีแรงดันในระบบคือน้ำออกน้อยกว่าน้ำเข้า
อธิบายให้เข้าใจอย่างง่ายๆ นะครับ
ขออนุญาต ไปใช้เงิน เอ๊ย ไม่ใช่
ขออนุญาต ไปทำธุระก่อน ส่วนรายละเอียด รูปภาพต่างๆ จะทยอยลงนะครับ