"อ้าวๆ ยังจะต้องตากันอีกสองคนนี้ยังไงกันนะ" เจมส์แซวต่อ
"เอ่อว่าแต่เจอรูมเมทยังล่ะนุ๊กเกอร์" ต้นไม้เปลี่ยนเรื่องสนทนาบ้างก่อนบรรยากาศจะเปลี่ยนไปเพราะอีกคนก็สนุกปากเล่นไม่ได้คิดอะไรแต่
คนฟังเริ่มหน้าบอกบุญไม่รับแล้ว "ยังไม่เจอเลยต้นไม้"
"แล้วต้นละพักกับใครหรอ" นุ๊กเกอร์ถามบ้างเพราะเริ่มวางใจกับเพื่อนมากขึ้น "ก็ยังไม่รู้เลยว่ารูมเมทเป็นใครเหมือนกัน"
"ได้อยู่ด้วยกันก็ดีสิน่าสนุกดี นุ๊กเกอร์คุยสนุกเราว่านะ อยู่ด้วยแล้วน่าจะไม่เหงา" อยู่กับใครก้ได้ทั้งนั้นแหละต้นไม้เราไม่ได้ซีเรียสเรื่องรูมเมท
มันก็น่าคิดสักนิดไหมล่ะ ดูไม่ตื่นเต้นเลยนะจะได้มาร่วมห้องนอนกับใครอีกคนก็ไม่รู้ตั้ง4ปีเลยนะ
นั่นนะสิเอาน่าก็ฝึกการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยมันก็คงแบบนี้ละมั้ง เริ่มต้นก็มีอะไรให้ตื่นเต้นเสมอต้นไม้ นีกเกอร์กล่าวกับเพื่อนแค่นั้น
แต่ในใจลึกๆก็แอบลุ้นเหมือนกันว่ารูมเมทของเขาเป็นใคร ส่วนบอยเอกตอนนี้นั่งเงียบตามสไตล์
ของเขาเพราะคนนี้ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ก็เดินตามต้นไม้และนุ๊กเกอร์และก็เจมส์อีกคนที่มาเจอกันในคาบเรียนภาคเช้า
การปรับพื้นฐานในส่วนของการเรียน
ทุกคณะวิชาจะเจอกันในชั้นปีที่ 1 ก่อนจะแยกย้ายไปเรียนตามสาขาที่ลงไว้ตามหลักสูตร
เสียงออดดังเตือนเวลาพักดังขึ้น "หิวแล้วทานอะไรดี"คนที่นิ่งเงียบมานานแบบบอยเอกอยู่ก็เปิดปากเรื่องมื้อเที่ยงออกมา
"สงสัยว่าบอยเอกจะหิวแหะ" ต้นไม้เสริมคำพูดเพื่อนพร้อมหยอกไปในตัวเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศให้อีกคนพูดบ้าง
"วันนี้ตื่นสายเราเลยพลาดมื้อเช้า ปกติแม่เรียกตลอดและต่อไปคงจะผอม" อีกคนพูดแล้วก็มองเพื่อนไปด้วย
"ไม่หิวเหรอเงียบไปเลย" คนถามต้องกลืนคำพูดลงคอเพราะไม่ได้ต่อท้ายว่าถามใคร เจมส์แก้เก้อให้เพื่อนด้วยการตอบกลับไป
"เราทานมาแล้วนิดหน่อย" ต้นไม้มองตามหลังคนร่างสูงพร้อมกับยิ้มๆแล้วก็มองมาที่เจมส์แบบรู้กัน
เพราะคนร่างสูงมัวแต่คิดว่าใครจะมาเป็นรูมเมทของตนเองเลยไม่ได้ฟังที่อีกฝ่ายหนึ่งพูด
เวลาที่จมกับการคิดอะไรสักอย่างก็มักจะเป็นแบบนี้
ถึงแล้วคนเดินนำมามาถึงโรงอาหารว่าแต่กินอะไรกันดีละ คนเดินนำหน้ามาถึงก็ย้อนกลับถามเพื่อน
เดี๋ยวเราไปซื้อน้ำนะบอยเอกบอก เอาไรกันมั้งล่ะ
"ชาเขียวนมสด ผมเอาเก็กฮวย เราขอน้ำเปล่าละกัน" พอรับออกเดอร์จากเพื่อนก็จะผละไปซื้อน้ำ
"แล้วจะทานอะไรละเดี๋ยวไปซื้อให้" นุ๊กเกอร์ถามบ้าง
คนไปซื้อน้ำตอบกลับมา "อะไรก็ได้ที่ไม่เผ็ด ผมกินได้หมด" แล้วก็เดินไปร้านน้ำ
ปล่อยคนรับออเดอร์ข้าวขบคิดไประหว่างเดินไปดูอาหารตามร้านต่างๆ
เมนูอาหารหลากหลายเยอะแยะแต่กินไม่เผ็ดจะเอาอะไรดีละดูไปคิดไปด้วย
ของตัวเองนะพอคิดได้อะไรก้กินเป็นแทบทุกอย่างเน้นผักเลยเป็นสุกี้หมูนุ่มผัก
รวมชามโตเพราะกินผักเป็นเรื่องโปรดสำหรับนุ๊กเกอร์แล้วของคนไปซื้อน้ำล่ะ
กลิ่นหอมแตะจมูกแบบนี้ชวนน้ำลายไหลเชียว อ่ะเอาเมนูนี้ก้แล้วกัน
"ป้าครับขอข้าวไข่เจียวจานหนึ่งพิเศษข้าวครับ ไข่สองฟอง" ระหว่างยืนรออาหารไปเพลินๆ
ก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยว่าเมนูนี้คงจะถูกปากเพื่อนเพราะก็จนใจ
ไม่รู้จะสั่งอะไรให้เพื่อนกินเหมือนกันเขาก็คิดแล้วนินทาในใจ
ตัวโตเสียป่าวไม่กินเผ็ดคิดไปอมยิ้มไปไม่ทันมองว่าคนไปซื้อน้ำมาข้างหลังเกือบหุบยิ้มลง
ไม่ทัน คนตัวโตถาม"อันไหนของเรา" เพราะในชามสุกี้มีน้ำจิ้มราดด้วยพริกสีเข้มและเต็มไปด้วยผัก
"เราสั่งข้าวไข่เจียวให้นะไม่รู้ว่าจะชอบไหมอาหารตั้งเยอะ"คิดได้แค่เมนูนี้แหละ นุ๊กเกอร์คนตอบเพราะคิดแบบนั้นจริงๆ
เนี้ยะแหละเมนูโปรดเก่งจังรู้ด้วย คนตัวโตหยอกคนร่างบางแล้วยิ้มให้ด้วยความจริงใจ
เพราะมัวแต่จ่ายค่าข้าวเลยไม่ได้ทันเห็นว่าอีกคน
มองจานอาหารแล้วดวงหน้ามีความสุขขนาดไหน "ไปกันเถอะสองคนนั่นคงรอแล้ว
ก็จริงอย่างที่คาดต้นไม้กับเจมส์มานั่งรอก่อนแล้ว"
สองคนนี้เลือกเป็นก๋วยเตี๋ยว เมนูอาหารที่สะดวกและใช้เวลาไม่นาน
อาหารที่โรงอาหารมีให้เลือกหลากหลายและไม่แพงเกินที่นักศึกษาจะ
ซื้อหามีร้านน้ำสามร้านและอาหารให้เลือกหลายหลาย โต๊ะไม้สึขาวและเก้าอี้ไม้เข้าชุดกัน
ในโรงอาการที่มองอองไปเป็นอาคารเรียนรวมแล้วก็หอพักนักศึกษา
สวนหย่อมและอาคารเรือนไทยหมู่ที่ตั้งห่างออกไป
ลมเย็นจนไม่ต้องเปิดพัดลมบรรยายกาศโดยรอบก็ดีมากทำให้อาหารมื้อแรกกับเพื่อนๆอร่อยไป
ด้วย รอๆก่อนๆเดียวมานั่งด้วย เหนือตะโกนบอกมาเพราะเห็นเพื่อนและต้นไม้กำลังจะกินข้าว
ส่วนบอมเบย์และธัญญ์สีหน้าบ่งบอกว่าหงุดหงุดเพราะวันแรก
ก็ปล่อยช้าเพราะจำนวนนึกศึกษาห้องเรียนรวมหาห้องไม่เจอกันเลยวุ่นวาย
กันประกอบกับหิวด้วยเลยทำให้อาจารย์ที่ปรึกษารายวิชาปล่อยช้ากว่าเวลาพัก
พอได้อาหารของตัวเองกันแล้วก็รีบมาโต๊ะเพราะเพื่อนรออยู่ส่วนบอยเอกลงมือทานไปก่อนหน้าแล้ว
ที่เหลือก็ทยอยทานไปเพราะว่าเดียวบรรยากาศจะ
เปลี่ยนนักศึกษาอีกหลายร้อยก็จะทยอยมากินข้าวกลาวงวันกันการทานข้าวกลางวันด้วยกัน
เป็นการกินแบบรีบๆมากๆกว่า เพราะส่วนใหญ่ก็หิวจัดเลยไม่ได้
คุยกัน ผ่านเวลาพักเที่ยงยังมีเวลาพักอีก 30 นาทีก่อนจะเข้าเรียนเหนือ
เสนอให้เดินไปหาที่นั่งพักเพราะมีเวลาอีกเยอะในการจะคุยเล่นสนุกและทำความคุ้น
เคยกับเพื่อนใหม่ เพราะมีเจมส์มาเพิ่มเติมในกลุ่มแล้วก็ยังไม่รู้จักคุ้นเคยกัน
จะได้แนะนำคนอื่นๆให้รู้จักด้วย เหนือเสนอมาแบบนั้น ธัญญ์แยกออกไปซื้อน้ำ
เพราะบ่นว่าง่วงๆหากาแฟมาดับง่วงสักแก้วชวนบอมเบย์ไปด้วยเหลือในกลุ่มตอนนี้ก็มี
เหนือ ต้นไม้ บอกเอก นุ๊กเกอร์ นั่งรอที่โต๊ะไม้ข้างอาคารเรียนพยาบาลใกล้กับทางเชื่อมไปโรงอาหาร
เพราะที่นั่งส่วนใหญ่ก็ถูกจับจองและค่อนข้างแน่นหนาในวันแรกของการเปิดเรียนแบบนี้
"ต้นไม้เพื่อนชื่ออะไรอะ" ต้นไม้ยังไม่ทันจะแนะนำตัวให้รู้จัก
เจมส์ครับผมเจมส์หนุ่มอัธยาศัยดีก็แนะนำตัวเองเสียก่อน เราเหนือยินดีที่ได้รู้จักนะ
มีอะไรให้เราช่วยบอกได้นะ นุ๊กเกอร์และบอยเอกสมทบมาพร้อมกัน แล้วเพื่อนในโต๊ะก็ขำออกมาพร้อมกัน
แหมๆแค่ครึ่งวันสองคนนี้ซี้กันขนาดนี้เชียวหรอ "มีอะไรที่เราต้องรู้ไหม"เหนือเปลี่ยนมาให้ความสนใจกับเรื่องของบอยเอก
และนุ๊กเกอร์ทั้งที่ใจจริงก็สนใจที่จะถามกับเพื่อนใหม่แบบเจมส์มากกว่าแต่เพราะ
สองคนนี้ไม่เข้าปี่เข้าขลุ่ยกันมากันก่อนเลยสนใจมากกว่า "ทำไมหรอเหนือ"
เจมส์ที่เพิ่งทำความรู้จักกันเสร็จเปลี่ยนประเด็นมาร่วมวงสนทนา จากคนที่จะถูกอีกคนซัก
ตอนนี้กลายเป็นว่าทั้งสองคนถูกเพื่อนซักแทน...
วัยวุ่นลุ้นรัก(หนุ่ม)นักศึกษา ตอนที่ 3
"เอ่อว่าแต่เจอรูมเมทยังล่ะนุ๊กเกอร์" ต้นไม้เปลี่ยนเรื่องสนทนาบ้างก่อนบรรยากาศจะเปลี่ยนไปเพราะอีกคนก็สนุกปากเล่นไม่ได้คิดอะไรแต่
คนฟังเริ่มหน้าบอกบุญไม่รับแล้ว "ยังไม่เจอเลยต้นไม้"
"แล้วต้นละพักกับใครหรอ" นุ๊กเกอร์ถามบ้างเพราะเริ่มวางใจกับเพื่อนมากขึ้น "ก็ยังไม่รู้เลยว่ารูมเมทเป็นใครเหมือนกัน"
"ได้อยู่ด้วยกันก็ดีสิน่าสนุกดี นุ๊กเกอร์คุยสนุกเราว่านะ อยู่ด้วยแล้วน่าจะไม่เหงา" อยู่กับใครก้ได้ทั้งนั้นแหละต้นไม้เราไม่ได้ซีเรียสเรื่องรูมเมท
มันก็น่าคิดสักนิดไหมล่ะ ดูไม่ตื่นเต้นเลยนะจะได้มาร่วมห้องนอนกับใครอีกคนก็ไม่รู้ตั้ง4ปีเลยนะ
นั่นนะสิเอาน่าก็ฝึกการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยมันก็คงแบบนี้ละมั้ง เริ่มต้นก็มีอะไรให้ตื่นเต้นเสมอต้นไม้ นีกเกอร์กล่าวกับเพื่อนแค่นั้น
แต่ในใจลึกๆก็แอบลุ้นเหมือนกันว่ารูมเมทของเขาเป็นใคร ส่วนบอยเอกตอนนี้นั่งเงียบตามสไตล์
ของเขาเพราะคนนี้ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ก็เดินตามต้นไม้และนุ๊กเกอร์และก็เจมส์อีกคนที่มาเจอกันในคาบเรียนภาคเช้า
การปรับพื้นฐานในส่วนของการเรียน
ทุกคณะวิชาจะเจอกันในชั้นปีที่ 1 ก่อนจะแยกย้ายไปเรียนตามสาขาที่ลงไว้ตามหลักสูตร
เสียงออดดังเตือนเวลาพักดังขึ้น "หิวแล้วทานอะไรดี"คนที่นิ่งเงียบมานานแบบบอยเอกอยู่ก็เปิดปากเรื่องมื้อเที่ยงออกมา
"สงสัยว่าบอยเอกจะหิวแหะ" ต้นไม้เสริมคำพูดเพื่อนพร้อมหยอกไปในตัวเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศให้อีกคนพูดบ้าง
"วันนี้ตื่นสายเราเลยพลาดมื้อเช้า ปกติแม่เรียกตลอดและต่อไปคงจะผอม" อีกคนพูดแล้วก็มองเพื่อนไปด้วย
"ไม่หิวเหรอเงียบไปเลย" คนถามต้องกลืนคำพูดลงคอเพราะไม่ได้ต่อท้ายว่าถามใคร เจมส์แก้เก้อให้เพื่อนด้วยการตอบกลับไป
"เราทานมาแล้วนิดหน่อย" ต้นไม้มองตามหลังคนร่างสูงพร้อมกับยิ้มๆแล้วก็มองมาที่เจมส์แบบรู้กัน
เพราะคนร่างสูงมัวแต่คิดว่าใครจะมาเป็นรูมเมทของตนเองเลยไม่ได้ฟังที่อีกฝ่ายหนึ่งพูด
เวลาที่จมกับการคิดอะไรสักอย่างก็มักจะเป็นแบบนี้
ถึงแล้วคนเดินนำมามาถึงโรงอาหารว่าแต่กินอะไรกันดีละ คนเดินนำหน้ามาถึงก็ย้อนกลับถามเพื่อน
เดี๋ยวเราไปซื้อน้ำนะบอยเอกบอก เอาไรกันมั้งล่ะ
"ชาเขียวนมสด ผมเอาเก็กฮวย เราขอน้ำเปล่าละกัน" พอรับออกเดอร์จากเพื่อนก็จะผละไปซื้อน้ำ
"แล้วจะทานอะไรละเดี๋ยวไปซื้อให้" นุ๊กเกอร์ถามบ้าง
คนไปซื้อน้ำตอบกลับมา "อะไรก็ได้ที่ไม่เผ็ด ผมกินได้หมด" แล้วก็เดินไปร้านน้ำ
ปล่อยคนรับออเดอร์ข้าวขบคิดไประหว่างเดินไปดูอาหารตามร้านต่างๆ
เมนูอาหารหลากหลายเยอะแยะแต่กินไม่เผ็ดจะเอาอะไรดีละดูไปคิดไปด้วย
ของตัวเองนะพอคิดได้อะไรก้กินเป็นแทบทุกอย่างเน้นผักเลยเป็นสุกี้หมูนุ่มผัก
รวมชามโตเพราะกินผักเป็นเรื่องโปรดสำหรับนุ๊กเกอร์แล้วของคนไปซื้อน้ำล่ะ
กลิ่นหอมแตะจมูกแบบนี้ชวนน้ำลายไหลเชียว อ่ะเอาเมนูนี้ก้แล้วกัน
"ป้าครับขอข้าวไข่เจียวจานหนึ่งพิเศษข้าวครับ ไข่สองฟอง" ระหว่างยืนรออาหารไปเพลินๆ
ก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยว่าเมนูนี้คงจะถูกปากเพื่อนเพราะก็จนใจ
ไม่รู้จะสั่งอะไรให้เพื่อนกินเหมือนกันเขาก็คิดแล้วนินทาในใจ
ตัวโตเสียป่าวไม่กินเผ็ดคิดไปอมยิ้มไปไม่ทันมองว่าคนไปซื้อน้ำมาข้างหลังเกือบหุบยิ้มลง
ไม่ทัน คนตัวโตถาม"อันไหนของเรา" เพราะในชามสุกี้มีน้ำจิ้มราดด้วยพริกสีเข้มและเต็มไปด้วยผัก
"เราสั่งข้าวไข่เจียวให้นะไม่รู้ว่าจะชอบไหมอาหารตั้งเยอะ"คิดได้แค่เมนูนี้แหละ นุ๊กเกอร์คนตอบเพราะคิดแบบนั้นจริงๆ
เนี้ยะแหละเมนูโปรดเก่งจังรู้ด้วย คนตัวโตหยอกคนร่างบางแล้วยิ้มให้ด้วยความจริงใจ
เพราะมัวแต่จ่ายค่าข้าวเลยไม่ได้ทันเห็นว่าอีกคน
มองจานอาหารแล้วดวงหน้ามีความสุขขนาดไหน "ไปกันเถอะสองคนนั่นคงรอแล้ว
ก็จริงอย่างที่คาดต้นไม้กับเจมส์มานั่งรอก่อนแล้ว"
สองคนนี้เลือกเป็นก๋วยเตี๋ยว เมนูอาหารที่สะดวกและใช้เวลาไม่นาน
อาหารที่โรงอาหารมีให้เลือกหลากหลายและไม่แพงเกินที่นักศึกษาจะ
ซื้อหามีร้านน้ำสามร้านและอาหารให้เลือกหลายหลาย โต๊ะไม้สึขาวและเก้าอี้ไม้เข้าชุดกัน
ในโรงอาการที่มองอองไปเป็นอาคารเรียนรวมแล้วก็หอพักนักศึกษา
สวนหย่อมและอาคารเรือนไทยหมู่ที่ตั้งห่างออกไป
ลมเย็นจนไม่ต้องเปิดพัดลมบรรยายกาศโดยรอบก็ดีมากทำให้อาหารมื้อแรกกับเพื่อนๆอร่อยไป
ด้วย รอๆก่อนๆเดียวมานั่งด้วย เหนือตะโกนบอกมาเพราะเห็นเพื่อนและต้นไม้กำลังจะกินข้าว
ส่วนบอมเบย์และธัญญ์สีหน้าบ่งบอกว่าหงุดหงุดเพราะวันแรก
ก็ปล่อยช้าเพราะจำนวนนึกศึกษาห้องเรียนรวมหาห้องไม่เจอกันเลยวุ่นวาย
กันประกอบกับหิวด้วยเลยทำให้อาจารย์ที่ปรึกษารายวิชาปล่อยช้ากว่าเวลาพัก
พอได้อาหารของตัวเองกันแล้วก็รีบมาโต๊ะเพราะเพื่อนรออยู่ส่วนบอยเอกลงมือทานไปก่อนหน้าแล้ว
ที่เหลือก็ทยอยทานไปเพราะว่าเดียวบรรยากาศจะ
เปลี่ยนนักศึกษาอีกหลายร้อยก็จะทยอยมากินข้าวกลาวงวันกันการทานข้าวกลางวันด้วยกัน
เป็นการกินแบบรีบๆมากๆกว่า เพราะส่วนใหญ่ก็หิวจัดเลยไม่ได้
คุยกัน ผ่านเวลาพักเที่ยงยังมีเวลาพักอีก 30 นาทีก่อนจะเข้าเรียนเหนือ
เสนอให้เดินไปหาที่นั่งพักเพราะมีเวลาอีกเยอะในการจะคุยเล่นสนุกและทำความคุ้น
เคยกับเพื่อนใหม่ เพราะมีเจมส์มาเพิ่มเติมในกลุ่มแล้วก็ยังไม่รู้จักคุ้นเคยกัน
จะได้แนะนำคนอื่นๆให้รู้จักด้วย เหนือเสนอมาแบบนั้น ธัญญ์แยกออกไปซื้อน้ำ
เพราะบ่นว่าง่วงๆหากาแฟมาดับง่วงสักแก้วชวนบอมเบย์ไปด้วยเหลือในกลุ่มตอนนี้ก็มี
เหนือ ต้นไม้ บอกเอก นุ๊กเกอร์ นั่งรอที่โต๊ะไม้ข้างอาคารเรียนพยาบาลใกล้กับทางเชื่อมไปโรงอาหาร
เพราะที่นั่งส่วนใหญ่ก็ถูกจับจองและค่อนข้างแน่นหนาในวันแรกของการเปิดเรียนแบบนี้
"ต้นไม้เพื่อนชื่ออะไรอะ" ต้นไม้ยังไม่ทันจะแนะนำตัวให้รู้จัก
เจมส์ครับผมเจมส์หนุ่มอัธยาศัยดีก็แนะนำตัวเองเสียก่อน เราเหนือยินดีที่ได้รู้จักนะ
มีอะไรให้เราช่วยบอกได้นะ นุ๊กเกอร์และบอยเอกสมทบมาพร้อมกัน แล้วเพื่อนในโต๊ะก็ขำออกมาพร้อมกัน
แหมๆแค่ครึ่งวันสองคนนี้ซี้กันขนาดนี้เชียวหรอ "มีอะไรที่เราต้องรู้ไหม"เหนือเปลี่ยนมาให้ความสนใจกับเรื่องของบอยเอก
และนุ๊กเกอร์ทั้งที่ใจจริงก็สนใจที่จะถามกับเพื่อนใหม่แบบเจมส์มากกว่าแต่เพราะ
สองคนนี้ไม่เข้าปี่เข้าขลุ่ยกันมากันก่อนเลยสนใจมากกว่า "ทำไมหรอเหนือ"
เจมส์ที่เพิ่งทำความรู้จักกันเสร็จเปลี่ยนประเด็นมาร่วมวงสนทนา จากคนที่จะถูกอีกคนซัก
ตอนนี้กลายเป็นว่าทั้งสองคนถูกเพื่อนซักแทน...