วัยวุ่นลุ้นรัก(หนุ่ม)นักศึกษา ตอนที่ 6

รีบร้อนไปไหนของเขานะหน้าตาตื่นเชียวสงสัยตื่นเต้นกับรูมเมทแน่ๆเลย บอยเอกรำพึงรำพันในใจตัวเองเพราะ

เห็นคนร่างบางหน้าหวานวิ่งไปที่หอพักส่วนตัวของเขาเองยังนั่งฟังพี่ๆนัดหมายกิจกรรมของคณะ

แต่ไม่มีสมาธิสนใจที่จะฟังเรื่องราวที่รุ่นพี่นัดหมายเอาเสียเลยเพราะมัวแค่ใจลอยคิดถึงแต่หน้าหวานๆของ

คนร่างบางอีกคน "นายพักหอในหรือเปล่า เพื่อนในคณะคนหนึ่งกระซิบถาม " บอยเอกที่เหม่ออยู่ไม่ทันได้ฟัง

คนข้างหลังจึงสะกิดอีกที่ "หะ นายว่าอะไรนะ เราถามว่านายพักหอในหรอ"

หนุ่มหน้าตาคมคายแต่รูปร่างบางกว่าตัวเขานิดหนึ่งทักทายมาพร้อมกับท่าทีที่เป็นมิตร "เรานทีนะ"

คนที่ถามแนะนำตัวก่อน "เราบอยเอก" "ยินดีที่ได้รู้จักนะ เราเพิ่งมาเรียนที่นี่ยังไม่รู้จักใครเลย

นายมาเรียนกับเพื่อนหรือเปล่า " นทีเพื่อนใหม่ถามต่อเพราะตัวเขาเองก้ไม่สนใจ

เรื่องที่รุ่นพี่นัดหมายมากนักก้เลยถือโอกาสหาเพื่อนใหม่ไปด้วย

ส่วนบอยเอกเพื่อนในกลุ่มนอกเหนือจาก ต้นไม้ เจมส์ เหนือ บอมเบย์ ธัญญ์

แล้วก็นุ๊กเกอร์ เพื่อนในสาขาวิชาเดียวกันก้ไม่มีใครเลย

ด้วยท่าทีที่เป็นมิตรและอัธยาศัยดีทำให้บอยเอกและนทีคุยกันได้อย่างสนิทใจ "มีอะไรสงสัยหรือเปล่าครับน้อง"

เสียงรุ่นพี่ที่นัดหมายกิจกรรมถามคำถามส่งท้ายหลังจากที่ร่ายยาวมานานเกือบชั่วโมง

ถ้าไม่มีอะไรสงสัยแล้ววันนี้พี่ขอจบการชี้แจง

การนัดหมายชี้แจงกิจกรรมของคณะไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อนแล้วพบกันครับ  

"นที นายไปไหนต่อ " บอยเอกหันไปถามเพื่อนใหม่เพราะ

ดูท่าว่าอีกคนคงจะไม่ไปไหน "ยังไม่รู้สิไปหาห้องพักมั้งเรายังไม่รู้เลยว่าพักกับใครห้องไหน"

นทีตอบ "นั่นนะสินะเกือบลืมเรื่องนี้ไปเลย"คนถามกลับความคิดมาที่เรื่องรูมเมทของตัวเองอีกครั้ง

"งั้นเอางี้ไหม เดี๋ยวเราพาไปทำความรู้จักกับเพื่อนๆกลุ่มเดียวกันก่อน"

บอยเอกสรุปเสร็จสรรพ ส่วนนทีที่ยังไม่ได้ตอบก้พยักหน้ารับแล้วเดินนำนที

ไปยังกลุ่มเพื่อนที่ยังคงนั่งรอเขาอยู่ ที่โตีะไม้ใต้อาคารเรียนรวม

"อยู่กันเกือบครบขาดไปแค่คนเดียว"บอยเอกหันไปบอกอีกคนที่เดินตามหลังมาไม่ห่าง

"เพื่อนนี่นทีเพื่อนใหม่คระเดียวกับเรา"

บอยเอกแนะนำเพื่อนให้กับคนอื่นๆในกลุ่ม เพราะตอนนี้ก็มีต้นไม้ เหนือ

บอมเบย์ และธัญญ์ ส่วนเจมส์ไปเข้าห้องน้ำไม่ได้อยู่ด้วยในตอนนั้น

ยินดีที่ได้รู้จักนะเราต้นไม้เพื่อนที่อัธยาศัยดีประจำกลุ่มทักทายเพื่อนใหม่แบบไม่เคอะเขินเพราะ

เป็นผู้ชายด้วยกันทั้งหมดในกลุ่มทุกคนที่กำลังให้ความสนใจกับเรื่องห้องและรายชื่อรูมเมทตัวเองก็หันมาสนใจ

กับเพื่อนใหม่ที่กำลังมาถึงแทน "ว่าแต่นทีมาคนเดียวไม่มีเพื่อนมาเรียนด้วยหรอ"

เหนือถาม "เรามาเรียนที่นี่คนเดียวเพราะใกล้บ้านนะแม่ห่วงนิดหนึ่งไม่อยากให้ไปไกลบ้าน"

"สงสัยจะชอบวาดภาพสินะเรียนศิลปกรรม"

ธัญญ์เงยหน้าจากคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กที่กำลังดูรายชื่อแล้วหันมายิ้มให้เพื่อนใหม่

"ก็พอได้นะแต่เราชอบออกแบบมากกว่าเราอยากเป็นสถาปนิก"

บรรยากาศของเพื่อนเริ่มสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้นเพราะแต่ละคนก็ไม่ได้นิ่งเงียบ

ต่างคนต่างอัธยาศัยดีกันทั้งนั้นเลยทำให้เพื่อนใหม่ไม่เขินและสนิท

สนมกันได้ในเวลาไม่ช้า "เออ ว่าแต่นุ๊กเกอร์ไปไหนละเห็นรีบวิ่งหน้าตาตื่นไป"

ไม่รู้สิพอเจอรายชื่อแล้วก็ห้องพักก็รีบวิ่งไปเลยสงสัยอยากเจอรูมเมทมั้ง

บอมเบย์ที่เงียบฟังเพื่อนมานานพุดบ้าง ออ นทีนายดูประกาศจากตรงนี้ได้นะ

ไม่ต้องเสียเวลาไปดูบอร์ดประกาศเพราะคงจะวุ่นวายน่าดู เอางั้นเลยหรอ

พวกเราก็ดูจากที่นี่แหละสะดวกดีไม่ต้องไปแย่งเพื่อนๆคนอื่นนักศึกษาเป็นพันคน

บอร์ดมีสองสามบอร์ด บอกชื่อกับนามสกุลมาสิเดียวเราหาให้ ธัญญ์

เอ่ยถาม ขุนนที พันธ์พานิชพงศ์ เพื่อนใหม่บอกไป " ห้อง 2141 ศุภวัฒน์ ศุภศิริกุล วิศวกรรมศาสตร์

" นี่ไงรูมเมทของนที แล้วของบอยเอกล่ะขอชื่อนามสกุลหน่อย เอก อัครโยธิน

หลังจากกดพิมพ์รายชื่อสักพักก็ค้นเจอ "ห้อง 2121 พิชญ์ โอภาสยกุล นิเทศศาสตร์ "

นี่ไงรูมเมทบอยเอก

เรียนคระเดียวกับนุ๊กเกอร์เลยนะบอยเอก สงสัยได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีกแน่นอนเลย

"กับข้าวทำพิษจู๊ดๆเลย เจมส์บ่นอุบพร้อมสีหน้าเพลียเพราะเพิ่งออก

มาจากห้องน้ำเจอกับกลุ่มเพื่อนที่กำลังให้ความสนใจกันกับเรื่องรูมเมท

ไม่ได้ทันสังเกตว่ามีคนแปลกหน้ามาเพิ่มเติมในกลุ่มอีกคน "นที นี่เจมส์เพื่ออนสนิท

เราเรียนบริหารธุรกิจ" เจมส์นี่นทีนะเพื่อนบอยเอกเรียนศิลปกรรม ยินดีที่ได้รู้จักนที นี่อยู่กันครบทีมเลยเนาะขาดก็แต่นุ๊กเกอร์คนเดียว


นั่นนะสิพอเห็นประกาศก็รีบวิ่งออกไปเลยสงสัยจะรีบไปเจอรูมเมท

ไม่งั้นก็จะได้ทำความรู้จักเพื่อนบอยเอกอีกคนไว้ด้วยอยู่กันกลุ่มใหญ่หลายคนน่าสนุกดี

ใครกันหรอนุ๊กเกอร์ เห็นเพื่อนๆถามถึงตั้งสองครั้งละ "เพื่อนจากนิเทศศาสตร์

น่ารักมากคนนี้ถ้านทีเห็นก้คงปลื้มไม่แพ้พวกเราหรอก" ไม่หรอกเราไม่ชอบ

ผู้ชายเพื่อนในกลุ่มพากันหัวเราะยกใหญ่กับมุกตลกที่นทีปล่อยออกมา

"ไม่ได้หมายความแบบนั้นแต่นุ๊กเกอร์เขาอัธศัยดีคุยเก่งเท่านั้นเองเพื่อนในกลุ่ม

เลยออกจะปลื้มที่สำคัญบิ้มหวานมากๆจริงไหมบอยเอก" เจมส์เย้าบอยเอก

เพราะเป็นหัวเรือในเรื่องที่แซวบอยเอกกับนุ๊กเกอร์ตั้งแต่วันแรกที่ทั้งคู่มาเข้า

รวมกลุ่มเเดียวกัน ชักอยากจะเห็นหน้าแล้วสิ นทีผสมโรงไปกับเจมส์ที่ตอนนี้คุย

กันออกรสออกชาติเกี่ยวกับเรื่องของบอยเอกและนุ๊กเกอร์กัน

บอยเอกก็ได้แต่ยิ้มบางเพียงเท่านั้น "เราว่าไปหาห้องพักกันเถอะนี้ก็เย็นมาก

แล้วกว่าจะจัดการข้าวของเสร็จอีกก็คงอีกพักใหญ่เลยแหละ" ต้นไม้บอกเพื่อน

เพราะดูท่าทางบอยเอกจะอีดอัดใจมากที่จะโดนเพื่อนต้อนให้จนมุมก็เลยออกปากบอกไปแบบนั้น

ห้องเราอยู่ชั้นเดียวกันนะไปด้วยกันสินที บอยเอกเอ่ยปากชวน ของต้นไม้กับเจมส์ เหหือ  

ชั้นสาม ส่วนธัญญ์ เจมส์และบอมเบย์อยู่ที่ชั้นสี่ก็ห่างกันแค่ชั้นเดียว ไปพร้อมกันนี่แหละเราว่าน่าจะอยู่

คนละมุมตึกเท่านั้นเองละมั้งเพราะดูเลขห้องแล้วน่าจะใกล้ๆกันไปมาหาสู่กันไม่ยากหรอก

จริงไหมขาดเหลืออะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้

ใช่ช่วยเหลือกันได้แล้วอีกคนหนึ่งละปานนี้จะเป็นอย่างไรบ้างนะ

ห่วงพิลึกกับคนร่างบางหน้าหวาน หูฟังเพื่อนคุยแต่ใจกลับคิดถึงอีกคคนพิลึก

แค่คิดถึงรอยยิ้มและใบหน้าหวานของอีกคนหนึ่งก็มีความสุขในใจอย่างน่าประหลาด

นี่เราเป็นอะไรกันแน่นะ บอกเอกรำพึงรำพัน