ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐอเมริกา เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 27 เยี่ยมบ้านชาว Managua นิการากัว
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=rz1-tXSBwYo&index=53&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=BI9OyIK_Ri8&index=54&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=FEXT-wV9XlY&index=55&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
จันทร์ที่ 11 ก.ค. เรานัดคุณออสมาน มารับที่โรงแรม เวลา 09.00 น. วันนี้จะได้เห็นวิถีชีวิตบางมุมของชาวนิการากัว ที่คุณไบรอัน หลงใหล ถึงกับมาปักหลักทุ่มเททั้งกาย และใจ หลังเกษียณ โดยทิ้งครอบครัวไว้ที่แคลิฟอร์เนีย และขายทรัพย์สินในฮาวายหมดเกลี้ยง ประเทศนี้น่าจะเป็นประเทศที่ได้ชื่อว่าปลอดภัยที่สุด ในอเมริกากลาง มีพื้นที่ 130,375 ตร.กม. มีประชากร 6 ล้านคน เท่ากทม.ตอนที่ยังไม่รวมปชก.แฝง ด้วยรายได้ต่อหัว $ 4,849 ต่อปี สกุลเงิน Cordoba ยินดีรับเงินดอลล่าร์สหรัฐ แต่คนจ่ายขาดทุน
ข้อมูลจากคุณไบรอันบอกว่า คนบนเกาะที่เขาอยู่แทบจะไม่มีรายได้เลย มา 3 ปีแล้ว เพราะฝนแล้ง เพิ่งมีปีนี้ที่ฝนตกเร็ว พวกเขาจึงปลูกพืชได้ และน่าจะพอขาย หลังจากที่แทบจะไม่พอกินมา 3 ปีแล้ว พวกเขามีแค่ถั่วเท่านั้นที่เป็นอาหารโปรตีน นานๆ จะได้กินปลาสักที เพราะแหล่งน้ำใกล้ๆ ที่อยู่อาศัยสกปรกมาก พวกเขาซักผ้า อาบน้ำ ทื้งขยะในน้ำทำให้สิ่งมีชีวิตแทบจะอาศัยอยู่ไม่ได้ มีผู้คนมากมายในประเทศนี้ ที่เป็นแบบนี้ แม้แต่จะปะทังชีวิตยังยากเย็น อย่าถามหาการศึกษาเลย ความจริงประเทศไทยก็มีแบบนี้อีกเยอะ ถ้าไม่เจอของจริงก็ไม่รู้ คนเราเลือกที่เกิดไม่ได้ 😣😣😣😣😣
คุณไบรอันมีเงินบำนาญเดือนละ $ 1,000 บริจาคให้เด็กๆ ที่เขาตั้งทีมเบสบอล 30 คน เป็นค่าอาหารเช้าไปโรงเรียน และค่าอื่นๆ $ 600 เหลือไว้ $ 400 แทบจะไม่ได้จ่ายเพื่อตัวเอง เพราะพืช ผักก็ปลูกเอง บนพื้นที่ 300 ตารางเมตร...ก็ไม่ได้ทำเอง ชาวบ้านที่เขาช่วยเหลือให้ลูกมาทำงานสวนให้...แม่ของเด็กมาทำงานบ้านให้...เขาเคยสอนภาษาอังกฤษให้เด็ก ก็มีครูมืออาชีพมาสอนแทน...
คราวนี้เขาติดต่อผ่านกระทรวงสวัสดิการสังคม ในการผ่าตัดหนุ่มน้อยที่เขาพามา...เขาก็จ่ายค่าเดินทาง ค่าอาหาร และค่าที่พัก...เขาจะไปเช่าห้องพัดหน้าโรงพยาบาลนอน เพราะในโรงพยาบาลมีแค่ที่นั่งเฝ้าซอกเตียง...เขาต้องมีเวลานอนบ้าง...ชีวิตที่ผ่านมา เขารู้สึกว่า ช่างไร้สาระ ทำเพื่อสนองตัณหา ของตัวเอง มีบ้าน มีรถสปอร์ตขับแข่งความเร็วเล่น พักนานก็ไปเที่ยวต่างประเทศ...พอเขาเจอหมอคู่สามีภรรยา ชาวนอรเวย์ มีบ้านแค่ 14 ตารางเมตร ไว้ซุกหัวนอน เช้าไปทำงาน กลับบ้านตอนค่ำ ทำงานปีละ 8 เดือน อีก 4 เดือน ก็เที่ยว...เขาจึงกลับมาทบทวน ว่า สิ่งที่เขามีอยู่มันใช่มั้ย...ภรรยาชาวเม็กซิกัน ที่เขารัก แต่ไม่อยากอยู่ด้วย เพราะเธอชอบอยู่บ้าน แต่เขาไม่ติดบ้าน พออยู่ด้วยกันต่างคนต่างก็หาความสุขไม่ได้ 😐😐😐😐😐
วัยเด็ก ป้าเคยอยู่บ้านหลังใหญ่กับพ่อแม่ วันๆ เสียเวลาไปกับการทำความสะอาดบ้านมากมาย เบื่อน้องๆ ที่เกี่ยงกันทำงานบ้าน ก็ทำเองทุกอย่าง กว่าจะเสร็จภาระแต่ละวัน😥😥😥😥😥ดีว่า ทำการบ้านตอนรอรถ ไม่ต้องเอากลับไปทำทีบ้าน เช้าก็ต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 จึงตั้งปณิธานว่า ถ้ามีบ้านเอง จะไม่มีบ้านหลังใหญ่เด็ดขาด มีเท่าที่จำเป็นต้องใช้พื้นที่ ก็พอแล้ว....แต่ความจริง คือ ไม่มีเงินซื้อบ้านหลังใหฯ😉😉😉😉
เห็นบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ติดกัน มีบ้านไว้ให้คนรับใช้อยู่ เจ้าของบ้านอยู่เฉพาะกลางคืน กับ วันหยุด...จะอยู่สักกี่ห้องเชียว...ชีวิตที่ไม่มีสีสัน เช้าไปทำงาน ค่ำกลับมานอน วันหยุดนอนอยู่บ้าน จะไปไหนก็หมดแรง ต้องชาร์จแบ็ต😣😣😣😣😣😣หาเงินมาแบ่งให้คนอื่นใช้ โวะะะะ! ไม่รู้ว่า โลกแห่งความเป็นจริง ข้อมูลจริงๆ คืออะไร วันๆ แทบจะไม่ได้อ่านอะไรใหม่ๆ รับข่าวสารที่ผ่านการตกแต่ง ตัดต่อมาแล้ว🤔🤔🤔🤔🤔
ละครทีวีก็มีแต่เรื่องชีวิตที่วนไปวนมา หรือ ไม่ก็เป็นเรื่องผี ที่จินตนาการจากความมืด ไม่เคยเห็นตอนที่สว่าง😎😎😎😎😎แต่ก็นั่นแหละนะ ปรัชญาชีวิต ของแต่ละคนต่างกัน 😊😊😊😊😊
ตอนเช้าฝนตก หลัง 9 โมงเล็กน้อย ขณะที่ฝนหลงเชื้อยังคงโปรยปราย คุณออสมาน ในเสื้อแจ็คเก็ตสีแดงเพลิง ก็ขี่มอเตอร์ไซด์ฮอนด้าคันสูง มาจอดหน้าโรงแรม พร้อมกับผู้หญิงในชุดสีแดง ทั้งเสื้อ และกระโปรง เธออุ้มลูกสาวตัวน้อยมาด้วย🙄🙄🙄🙄คุณออสมาน แนะนำว่า พวกเธอ คือ ภรรยา และลูกสาวของเขา...โอ้ววว! วัยต่างกันเยอะเลย...เขาแอบมากระซิบว่า เดี๋ยวจะเล่าที่มาของเมียคนนี้....น้านนน! มีอย่างงี้ด้วย😁😁😁😁
เขาไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ในที่สุดก็ถามว่า จะให้เขาช่วยอะไรได้บ้าง วันนี้ลุงกับป้า มีแผนอย่างไร....ป้าบอกว่า เราไม่มีที่ไปแล้ว เพราะในเมืองก็เดินทะลุทะลวง จนไม่รู้ว่า จะไปไหนแล้ว....สิ่งที่ต้องการ คือ อยากเห็นวิถีชีวิตของคนนิการากัว ว่า กิน อยู่กันอย่างไร เราอยากไปจ่ายตลาด แล้วก็ไปทำอาหารกินกันที่บ้านคุณออสมาน....ป้าถามว่า เขากับภรรยา ไม่ไปทำงาน หรือ เขาบอกว่า ภรรยา ทำงานที่บ้านน้องสาว ส่วนเขาวันนี้ต้องขับรถปิ๊คอัพเอาอะไหล่เครื่องยนต์ไปช่วยวิศวกรซ่อมเครื่องยนต์ แต่ยังไม่ระบุเวลา😐😐😐😐😐ส่วนน้องสาวของเขา เป็นคนที่ต้องนั่งรถเข็น ไปไหนไม่ได้ ภรรยาของเขาเป็นคนดูแล เรื่องการอาบน้ำ แต่งตัว ส่วนการทำงานบ้าน กับ เรื่องอาหาร มีแม่บ้านอีกคนดูแล ลุงกับป้า จะเอาไงดี🙄🙄🙄🙄🙄
ป้าเลยถามว่า เราขอไปเยี่ยมน้องสาวของเขาได้ไหม...เขาออกอาการยินดีมาก...ป้ากับภรรยา และลูกของเขา จึงนั่งแท็กซี่ไปด้วยกัน ส่วนลุงซ้อนท้ายคุณออสมาน ไป....รถแท็กซี่ที่นั่งไป เหมือนแท็กซี่ที่วิ่งรับส่งคนแถวบ้านป้า เมื่อกว่า 30 ปีที่แล้ว มันเก่าจนคนขับต้องเอาแขนออกไปคล้องประตูไว้ เพื่อไม่ให้มันหลุดออก เสียงดังรึ่มรั่มตลอดเวลา เพราะสภาพถนนก็ไม่เป็นใจ😉😉😉😉😉
นึกถึงตอนป้าพาเพื่อนนั่งแท็กซี่ พวกเพื่อนๆ หัวเราะกันตลอดทาง ลองจินตนาการตาม รถแท็กซี่ที่จุคนได้ไม่เกิน 6 คน แต่บรรทุก 10 คน คนขับตัวใหญ่และอ้วน นั่งตักผู้โดยสารตัวผอม แล้วเอาแขนคล้องประตูไม่ให้หลุด ขับไปบนถนนลูกรัง ดังรึ่มรั่ม และฝุ่นฟุ้งตลอดทาง พวกเพื่อนๆ มาจากเชียงใหม่ กับ ลำพูน เมืองที่มีแต่รถ 4 ล้อ(2 แถวเล็ก) ทุกคนลุ้นว่า ผู้โดยสารตัวผอมจะไปรอดมั้ย😂😂😂😂😂
คุณออสมานไม่ยอมให้เราจ่ายค่าแท็กซี่....พอไปถึง ก็เข้าไปเยี่ยม คุณบลังก้า น้องสาวคุณออสมาน ที่นั่งรออยู่บนเตียง เธอดูหน้าตาสดชื่น ยิ่งกว่าคนปกติ แต่น้ำหนักเธอมากเกินไป จนขยับตัวลำบาก...ดูเธอมีความสุขมากที่ได้ต้อนรับเรา...ออสมาน ดูอึดอัด และไม่รู้ว่า คุณบลังก้า จะเอาอย่างไร เราจะเอาอย่างไร เขาจึงบอกว่า ขอให้ Jessy อาบน้ำให้ คุณบลังก้า ก่อน แล้วค่อยคุยกัน ว่าจะเอาอย่างไร ยังไม่ทันขยับออกจากห้อง น้ำกระเจี๊ยบแก้วใหญ่เย็นกำลังพอดี ก็เข้ามาเสิร์ฟ😋😋😋😋
เราออกไปคุยกันข้างนอก จัดการเรื่องแอดเป็นเพื่อนกันทางเฟสบุ๊ก คุณออสมาน อยากให้เราส่งรูปที่ถ่ายร่วมกันวันนี้ไปให้ญาติๆ ทีอเมริกา ดู เราจึงมีกิจกรรมที่ทำร่วมกันอีก Omar หลานชายคุณออสมาน เรียนอยู่ม.ปลาย ท่าทางเป็นเด็กใฝ่เรียน...Joselin หลานสาวหน้าหวาน ก็ฉลาดทีเดียว ทั้งโอมาร์ และ โจสะลีน กระตือรือร้นในการฝึกพูดภาษาอังกฤษ ต่างกับเด็กคนอื่นๆ ที่เราเห็นทั่วไป....ยังไม่ทันที่คุณบลังก้า จะออกจากห้องน้ำ เราก็ได้กลิ่นพริกโดนความร้อน🙄🙄🙄🙄เดาเอาว่า การทำอาหารได้เริ่มขึ้นแล้ว....พอคุณบลังก้า ออกมา โลกก็สว่างวาบ😁😁😁😁เธอตัวใหญ่ ใส่ชุดสีแดงเพลิง ทั้งเสื้อ และกางเกง ท่าทางสดชื่นกว่าเดิม....ป้าถามเธอทำไมดูไม่เหมือนคนไม่สบาย....เธอตอบว่า มันอยู่ที่ใจ😁😁😁😁
ก็จริงของเธอ...มีผู้ชายคนหนึ่ง มาเมียงๆ มองๆ คุณออสมาน บอกว่า อย่าไปสนใจ...แต่เขาก็มาร่วมกิจกรรมกับเราจนได้....เขา เป็น สามีเก่า ของ คุณบลังก้า ชื่อ Robert ดูคุณบลังก้า ไม่ได้ผูกใจเจ็บ....คนทำอาหาร คือ แม่บ้านตัวจิ๋ว จำชื่อไม่ได้ เพราะแก่😄😄😄😄😄
สมองส่วนความจำ ขี้เกียจทำงาน มาได้สักพักละ....คุณออสมานบอกว่า คุณบลังก้า เตรียมอาหารไว้ สำหรับทุกๆ คน....ออกไปดูแม่ครัวตัวจิ๋ว กำลังวุ่นอยู่หน้าเตา...คุณ Jessy ก็ออกไปช่วยด้วย....ป้าขออนุญาตออกไปหาซื้อผลไม้ โดยขอให้ คุณออสมาน ขี่รถไปส่ง....ได้แปเปิ้ล กับ แตงโม ที่ดูว่า ทุกคนน่าจะชอบ เด็กๆ คงไม่ค่อยมีโอกาสได้กิน....พอถึงเวลาอาหาร ทุกคนมานั่งล้อมโต๊ะ Jessy อุ้มลูกสาสตัวน้อย นั่งกินในครัวกับ แม่บ้านตั๋วจิ๋ว คุณโรเบิร์ต เดินวนไปวนมา ไม่กล้ามานั่ง คุณบลังก้าเรียกให้เขามานั่ง และกินมากกว่าใคร😂😂😂😂😂
คุณบลังก้า มีความสุขมาก เราคิดไม่ผิดเลย ที่ไปเยี่ยมเธอ....ถ้าเราไม่ไปเธอจะเสียใจมาก ที่เตรียมของไว้มากมาย ลุงบอกว่า ตอนที่ป้าออกไปซื้อของ มีของว่างมาเสิร์ฟ จนลุงไม่รู้ว่า จะทำอย่างไร จึงจะกินหมด ต่อจาก น้ำกระเจี๊ยบ เป็นกาแฟ แต่ลุง ขอตัว...ต่อจากกาแฟ เป็นขนมปังปิ้ง ราดด้วย ถั่วแดงบด กับเกลือและน้ำตาล....เพิ่งรู้ว่า กระเจี๊ยบ เรียกว่า จาไมก้า สงสัยว่า มันมีถิ่นกำเนิด มาจากที่นั่น เพราะลุงกับป้า ก็รู้จักมันตอนทำงานแล้ว....แต่ที่ลุงกับป้า สงสัย ก็ คือ ว่า คุณบลังก้า เธอมีธุรกิจอะไร น้อออ....บ้านก็บ้านเธอ ค่า อาหารเธอก็เป็นคนจ่าย ไม่เห็นว่า เธอจะทำอะไร...ทุกคนก็ดูเกรงใจเธอ🙄🙄🙄🙄🙄อาหารที่แสนอร่อย จริงๆ ไม่ได้โม้...เป็นเนื้อไก่ต้ม ฉีกในผัดผักรสเข้มข้น ออกรส เปรี้ยว เค็ม มัน พอดีๆ ไม่โดดเด้ง เสิร์ฟมากับข้าว และขนมปัง ป้าเห็น ตอนที่ทำในครัว มีกะหล่ำปลี ปาปริก้า สีส้ม แดง เหลือง เขียว เดาเอาว่า ผัดกับซัลซ่า แล้วฉีกเนื้อไก่ใส่😉😉😉😉😆
คุณบลังก้าบอกว่า มันชื่อ โช้ปลิ่ง ไม่รู้เขียนอย่างไร เป็นภาษาจีน....ส่วนคุณออสมาน ก็ถาม คุณเจสซี่ ตั้งหลายครั้ง จำขื่อไม่ได้😄😄😄😄😄เป็นอาหารมื้อที่อร่อยที่สุด ในทริปนี้...นึกถึง อาหาร บ้านพี่โจ้ ที่ดอร์สเตน เยอรมนี ตอนเที่ยวยุโรปเลย บรรยากาศ เป็นกันเองสุดๆ😄😄😄😄😄แต่ก่อนที่อาหารจะมา คุณออสมาน ทดสอบวิชาศาสนา เป็นอันดับแรก ถามความรู้ เรื่อง พระเยซู ป้าก็ว่า ไปตามที่เคยอ่านๆ มาตอนจะให้เด็กจัดคริสต์มาส นั่นแหละ....ดูเขาไม่ค่อยจะพอใจในคำตอบ เขาว่า ทำไมป้า ไม่สนใจพระเจ้า....ป้าบอกว่า ป้าเป็นคนพุทธ...
เขาก็ซักว่า เรานับถือ อะไร ป้าบอกว่า พระพุทธเจ้า เขาถามว่า พระพุทธเจ้า เป็นใคร ป้าบอกว่า เป็นมนุษย์เหมือนเรานี่แหละ แต่เกิดในวัง แล้วเบื่อหน่ายชีวิตที่เวียน ว่าย ตาย เกิด จึงหาทางหลุดพ้น แล้วก็เห็นทางสว่าง ว่า คนเกิดมา มี 4 อย่าง คือ เกิด มีขีวิตอยู่ เจ็บ แล้วก็ตาย ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ชีวิตกับความทุกข์เป็นของคู่กัน😣😣😣😣 คนส่วนใหญ่ทุกข์ เพราะความอยาก ถ้าไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์ จึงเกิด ธรรมะ ที่เรียกว่า ความจริง 4 ประการ ที่แม้แต่นักวิทยาศาสตร์ ยังยอมรับว่า เป็นการแก้ปัญหาแบบวิทยาศาสตร์ ที่ พระพุทธเจ้า ทรงรู้แจ้ง ก่อนวิทยาศาสตร์ นานมาก นั่นคือ ไม่มีอะไร ที่เกิดขึ้นโดยไม่มีสาเหตุ....
ดังนั้น เมื่อทุกข์ ก็ต้องหาสาเหตุ เมื่อได้ที่มาของทุกข์ แล้ว ก็มาหาวิธีการดับทุกข์ แล้วก็เลือกแนวทางที่ดีที่สุด ที่เรียกว่า ทางสายกลาง ไม่ตึง หรือ หย่อนเกินไป ต้องดูผลลัพธ์ และผลกระทบ ทั้งระยะสั้นและระยะยาว😊😊😊😊😊
(ยังมีต่อ)
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐ เม็กฯ เมกากลาง เมกาใต้ อัฟริกา 26 ประเทศ 74วัน ตอน 27 เยี่ยมบ้านชาว Managua นิการากัว
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=rz1-tXSBwYo&index=53&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=BI9OyIK_Ri8&index=54&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=FEXT-wV9XlY&index=55&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
จันทร์ที่ 11 ก.ค. เรานัดคุณออสมาน มารับที่โรงแรม เวลา 09.00 น. วันนี้จะได้เห็นวิถีชีวิตบางมุมของชาวนิการากัว ที่คุณไบรอัน หลงใหล ถึงกับมาปักหลักทุ่มเททั้งกาย และใจ หลังเกษียณ โดยทิ้งครอบครัวไว้ที่แคลิฟอร์เนีย และขายทรัพย์สินในฮาวายหมดเกลี้ยง ประเทศนี้น่าจะเป็นประเทศที่ได้ชื่อว่าปลอดภัยที่สุด ในอเมริกากลาง มีพื้นที่ 130,375 ตร.กม. มีประชากร 6 ล้านคน เท่ากทม.ตอนที่ยังไม่รวมปชก.แฝง ด้วยรายได้ต่อหัว $ 4,849 ต่อปี สกุลเงิน Cordoba ยินดีรับเงินดอลล่าร์สหรัฐ แต่คนจ่ายขาดทุน
ข้อมูลจากคุณไบรอันบอกว่า คนบนเกาะที่เขาอยู่แทบจะไม่มีรายได้เลย มา 3 ปีแล้ว เพราะฝนแล้ง เพิ่งมีปีนี้ที่ฝนตกเร็ว พวกเขาจึงปลูกพืชได้ และน่าจะพอขาย หลังจากที่แทบจะไม่พอกินมา 3 ปีแล้ว พวกเขามีแค่ถั่วเท่านั้นที่เป็นอาหารโปรตีน นานๆ จะได้กินปลาสักที เพราะแหล่งน้ำใกล้ๆ ที่อยู่อาศัยสกปรกมาก พวกเขาซักผ้า อาบน้ำ ทื้งขยะในน้ำทำให้สิ่งมีชีวิตแทบจะอาศัยอยู่ไม่ได้ มีผู้คนมากมายในประเทศนี้ ที่เป็นแบบนี้ แม้แต่จะปะทังชีวิตยังยากเย็น อย่าถามหาการศึกษาเลย ความจริงประเทศไทยก็มีแบบนี้อีกเยอะ ถ้าไม่เจอของจริงก็ไม่รู้ คนเราเลือกที่เกิดไม่ได้ 😣😣😣😣😣
คุณไบรอันมีเงินบำนาญเดือนละ $ 1,000 บริจาคให้เด็กๆ ที่เขาตั้งทีมเบสบอล 30 คน เป็นค่าอาหารเช้าไปโรงเรียน และค่าอื่นๆ $ 600 เหลือไว้ $ 400 แทบจะไม่ได้จ่ายเพื่อตัวเอง เพราะพืช ผักก็ปลูกเอง บนพื้นที่ 300 ตารางเมตร...ก็ไม่ได้ทำเอง ชาวบ้านที่เขาช่วยเหลือให้ลูกมาทำงานสวนให้...แม่ของเด็กมาทำงานบ้านให้...เขาเคยสอนภาษาอังกฤษให้เด็ก ก็มีครูมืออาชีพมาสอนแทน...
คราวนี้เขาติดต่อผ่านกระทรวงสวัสดิการสังคม ในการผ่าตัดหนุ่มน้อยที่เขาพามา...เขาก็จ่ายค่าเดินทาง ค่าอาหาร และค่าที่พัก...เขาจะไปเช่าห้องพัดหน้าโรงพยาบาลนอน เพราะในโรงพยาบาลมีแค่ที่นั่งเฝ้าซอกเตียง...เขาต้องมีเวลานอนบ้าง...ชีวิตที่ผ่านมา เขารู้สึกว่า ช่างไร้สาระ ทำเพื่อสนองตัณหา ของตัวเอง มีบ้าน มีรถสปอร์ตขับแข่งความเร็วเล่น พักนานก็ไปเที่ยวต่างประเทศ...พอเขาเจอหมอคู่สามีภรรยา ชาวนอรเวย์ มีบ้านแค่ 14 ตารางเมตร ไว้ซุกหัวนอน เช้าไปทำงาน กลับบ้านตอนค่ำ ทำงานปีละ 8 เดือน อีก 4 เดือน ก็เที่ยว...เขาจึงกลับมาทบทวน ว่า สิ่งที่เขามีอยู่มันใช่มั้ย...ภรรยาชาวเม็กซิกัน ที่เขารัก แต่ไม่อยากอยู่ด้วย เพราะเธอชอบอยู่บ้าน แต่เขาไม่ติดบ้าน พออยู่ด้วยกันต่างคนต่างก็หาความสุขไม่ได้ 😐😐😐😐😐
วัยเด็ก ป้าเคยอยู่บ้านหลังใหญ่กับพ่อแม่ วันๆ เสียเวลาไปกับการทำความสะอาดบ้านมากมาย เบื่อน้องๆ ที่เกี่ยงกันทำงานบ้าน ก็ทำเองทุกอย่าง กว่าจะเสร็จภาระแต่ละวัน😥😥😥😥😥ดีว่า ทำการบ้านตอนรอรถ ไม่ต้องเอากลับไปทำทีบ้าน เช้าก็ต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 จึงตั้งปณิธานว่า ถ้ามีบ้านเอง จะไม่มีบ้านหลังใหญ่เด็ดขาด มีเท่าที่จำเป็นต้องใช้พื้นที่ ก็พอแล้ว....แต่ความจริง คือ ไม่มีเงินซื้อบ้านหลังใหฯ😉😉😉😉
เห็นบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ติดกัน มีบ้านไว้ให้คนรับใช้อยู่ เจ้าของบ้านอยู่เฉพาะกลางคืน กับ วันหยุด...จะอยู่สักกี่ห้องเชียว...ชีวิตที่ไม่มีสีสัน เช้าไปทำงาน ค่ำกลับมานอน วันหยุดนอนอยู่บ้าน จะไปไหนก็หมดแรง ต้องชาร์จแบ็ต😣😣😣😣😣😣หาเงินมาแบ่งให้คนอื่นใช้ โวะะะะ! ไม่รู้ว่า โลกแห่งความเป็นจริง ข้อมูลจริงๆ คืออะไร วันๆ แทบจะไม่ได้อ่านอะไรใหม่ๆ รับข่าวสารที่ผ่านการตกแต่ง ตัดต่อมาแล้ว🤔🤔🤔🤔🤔
ละครทีวีก็มีแต่เรื่องชีวิตที่วนไปวนมา หรือ ไม่ก็เป็นเรื่องผี ที่จินตนาการจากความมืด ไม่เคยเห็นตอนที่สว่าง😎😎😎😎😎แต่ก็นั่นแหละนะ ปรัชญาชีวิต ของแต่ละคนต่างกัน 😊😊😊😊😊
ตอนเช้าฝนตก หลัง 9 โมงเล็กน้อย ขณะที่ฝนหลงเชื้อยังคงโปรยปราย คุณออสมาน ในเสื้อแจ็คเก็ตสีแดงเพลิง ก็ขี่มอเตอร์ไซด์ฮอนด้าคันสูง มาจอดหน้าโรงแรม พร้อมกับผู้หญิงในชุดสีแดง ทั้งเสื้อ และกระโปรง เธออุ้มลูกสาวตัวน้อยมาด้วย🙄🙄🙄🙄คุณออสมาน แนะนำว่า พวกเธอ คือ ภรรยา และลูกสาวของเขา...โอ้ววว! วัยต่างกันเยอะเลย...เขาแอบมากระซิบว่า เดี๋ยวจะเล่าที่มาของเมียคนนี้....น้านนน! มีอย่างงี้ด้วย😁😁😁😁
เขาไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร ในที่สุดก็ถามว่า จะให้เขาช่วยอะไรได้บ้าง วันนี้ลุงกับป้า มีแผนอย่างไร....ป้าบอกว่า เราไม่มีที่ไปแล้ว เพราะในเมืองก็เดินทะลุทะลวง จนไม่รู้ว่า จะไปไหนแล้ว....สิ่งที่ต้องการ คือ อยากเห็นวิถีชีวิตของคนนิการากัว ว่า กิน อยู่กันอย่างไร เราอยากไปจ่ายตลาด แล้วก็ไปทำอาหารกินกันที่บ้านคุณออสมาน....ป้าถามว่า เขากับภรรยา ไม่ไปทำงาน หรือ เขาบอกว่า ภรรยา ทำงานที่บ้านน้องสาว ส่วนเขาวันนี้ต้องขับรถปิ๊คอัพเอาอะไหล่เครื่องยนต์ไปช่วยวิศวกรซ่อมเครื่องยนต์ แต่ยังไม่ระบุเวลา😐😐😐😐😐ส่วนน้องสาวของเขา เป็นคนที่ต้องนั่งรถเข็น ไปไหนไม่ได้ ภรรยาของเขาเป็นคนดูแล เรื่องการอาบน้ำ แต่งตัว ส่วนการทำงานบ้าน กับ เรื่องอาหาร มีแม่บ้านอีกคนดูแล ลุงกับป้า จะเอาไงดี🙄🙄🙄🙄🙄
ป้าเลยถามว่า เราขอไปเยี่ยมน้องสาวของเขาได้ไหม...เขาออกอาการยินดีมาก...ป้ากับภรรยา และลูกของเขา จึงนั่งแท็กซี่ไปด้วยกัน ส่วนลุงซ้อนท้ายคุณออสมาน ไป....รถแท็กซี่ที่นั่งไป เหมือนแท็กซี่ที่วิ่งรับส่งคนแถวบ้านป้า เมื่อกว่า 30 ปีที่แล้ว มันเก่าจนคนขับต้องเอาแขนออกไปคล้องประตูไว้ เพื่อไม่ให้มันหลุดออก เสียงดังรึ่มรั่มตลอดเวลา เพราะสภาพถนนก็ไม่เป็นใจ😉😉😉😉😉
นึกถึงตอนป้าพาเพื่อนนั่งแท็กซี่ พวกเพื่อนๆ หัวเราะกันตลอดทาง ลองจินตนาการตาม รถแท็กซี่ที่จุคนได้ไม่เกิน 6 คน แต่บรรทุก 10 คน คนขับตัวใหญ่และอ้วน นั่งตักผู้โดยสารตัวผอม แล้วเอาแขนคล้องประตูไม่ให้หลุด ขับไปบนถนนลูกรัง ดังรึ่มรั่ม และฝุ่นฟุ้งตลอดทาง พวกเพื่อนๆ มาจากเชียงใหม่ กับ ลำพูน เมืองที่มีแต่รถ 4 ล้อ(2 แถวเล็ก) ทุกคนลุ้นว่า ผู้โดยสารตัวผอมจะไปรอดมั้ย😂😂😂😂😂
คุณออสมานไม่ยอมให้เราจ่ายค่าแท็กซี่....พอไปถึง ก็เข้าไปเยี่ยม คุณบลังก้า น้องสาวคุณออสมาน ที่นั่งรออยู่บนเตียง เธอดูหน้าตาสดชื่น ยิ่งกว่าคนปกติ แต่น้ำหนักเธอมากเกินไป จนขยับตัวลำบาก...ดูเธอมีความสุขมากที่ได้ต้อนรับเรา...ออสมาน ดูอึดอัด และไม่รู้ว่า คุณบลังก้า จะเอาอย่างไร เราจะเอาอย่างไร เขาจึงบอกว่า ขอให้ Jessy อาบน้ำให้ คุณบลังก้า ก่อน แล้วค่อยคุยกัน ว่าจะเอาอย่างไร ยังไม่ทันขยับออกจากห้อง น้ำกระเจี๊ยบแก้วใหญ่เย็นกำลังพอดี ก็เข้ามาเสิร์ฟ😋😋😋😋
เราออกไปคุยกันข้างนอก จัดการเรื่องแอดเป็นเพื่อนกันทางเฟสบุ๊ก คุณออสมาน อยากให้เราส่งรูปที่ถ่ายร่วมกันวันนี้ไปให้ญาติๆ ทีอเมริกา ดู เราจึงมีกิจกรรมที่ทำร่วมกันอีก Omar หลานชายคุณออสมาน เรียนอยู่ม.ปลาย ท่าทางเป็นเด็กใฝ่เรียน...Joselin หลานสาวหน้าหวาน ก็ฉลาดทีเดียว ทั้งโอมาร์ และ โจสะลีน กระตือรือร้นในการฝึกพูดภาษาอังกฤษ ต่างกับเด็กคนอื่นๆ ที่เราเห็นทั่วไป....ยังไม่ทันที่คุณบลังก้า จะออกจากห้องน้ำ เราก็ได้กลิ่นพริกโดนความร้อน🙄🙄🙄🙄เดาเอาว่า การทำอาหารได้เริ่มขึ้นแล้ว....พอคุณบลังก้า ออกมา โลกก็สว่างวาบ😁😁😁😁เธอตัวใหญ่ ใส่ชุดสีแดงเพลิง ทั้งเสื้อ และกางเกง ท่าทางสดชื่นกว่าเดิม....ป้าถามเธอทำไมดูไม่เหมือนคนไม่สบาย....เธอตอบว่า มันอยู่ที่ใจ😁😁😁😁
ก็จริงของเธอ...มีผู้ชายคนหนึ่ง มาเมียงๆ มองๆ คุณออสมาน บอกว่า อย่าไปสนใจ...แต่เขาก็มาร่วมกิจกรรมกับเราจนได้....เขา เป็น สามีเก่า ของ คุณบลังก้า ชื่อ Robert ดูคุณบลังก้า ไม่ได้ผูกใจเจ็บ....คนทำอาหาร คือ แม่บ้านตัวจิ๋ว จำชื่อไม่ได้ เพราะแก่😄😄😄😄😄
สมองส่วนความจำ ขี้เกียจทำงาน มาได้สักพักละ....คุณออสมานบอกว่า คุณบลังก้า เตรียมอาหารไว้ สำหรับทุกๆ คน....ออกไปดูแม่ครัวตัวจิ๋ว กำลังวุ่นอยู่หน้าเตา...คุณ Jessy ก็ออกไปช่วยด้วย....ป้าขออนุญาตออกไปหาซื้อผลไม้ โดยขอให้ คุณออสมาน ขี่รถไปส่ง....ได้แปเปิ้ล กับ แตงโม ที่ดูว่า ทุกคนน่าจะชอบ เด็กๆ คงไม่ค่อยมีโอกาสได้กิน....พอถึงเวลาอาหาร ทุกคนมานั่งล้อมโต๊ะ Jessy อุ้มลูกสาสตัวน้อย นั่งกินในครัวกับ แม่บ้านตั๋วจิ๋ว คุณโรเบิร์ต เดินวนไปวนมา ไม่กล้ามานั่ง คุณบลังก้าเรียกให้เขามานั่ง และกินมากกว่าใคร😂😂😂😂😂
คุณบลังก้า มีความสุขมาก เราคิดไม่ผิดเลย ที่ไปเยี่ยมเธอ....ถ้าเราไม่ไปเธอจะเสียใจมาก ที่เตรียมของไว้มากมาย ลุงบอกว่า ตอนที่ป้าออกไปซื้อของ มีของว่างมาเสิร์ฟ จนลุงไม่รู้ว่า จะทำอย่างไร จึงจะกินหมด ต่อจาก น้ำกระเจี๊ยบ เป็นกาแฟ แต่ลุง ขอตัว...ต่อจากกาแฟ เป็นขนมปังปิ้ง ราดด้วย ถั่วแดงบด กับเกลือและน้ำตาล....เพิ่งรู้ว่า กระเจี๊ยบ เรียกว่า จาไมก้า สงสัยว่า มันมีถิ่นกำเนิด มาจากที่นั่น เพราะลุงกับป้า ก็รู้จักมันตอนทำงานแล้ว....แต่ที่ลุงกับป้า สงสัย ก็ คือ ว่า คุณบลังก้า เธอมีธุรกิจอะไร น้อออ....บ้านก็บ้านเธอ ค่า อาหารเธอก็เป็นคนจ่าย ไม่เห็นว่า เธอจะทำอะไร...ทุกคนก็ดูเกรงใจเธอ🙄🙄🙄🙄🙄อาหารที่แสนอร่อย จริงๆ ไม่ได้โม้...เป็นเนื้อไก่ต้ม ฉีกในผัดผักรสเข้มข้น ออกรส เปรี้ยว เค็ม มัน พอดีๆ ไม่โดดเด้ง เสิร์ฟมากับข้าว และขนมปัง ป้าเห็น ตอนที่ทำในครัว มีกะหล่ำปลี ปาปริก้า สีส้ม แดง เหลือง เขียว เดาเอาว่า ผัดกับซัลซ่า แล้วฉีกเนื้อไก่ใส่😉😉😉😉😆
คุณบลังก้าบอกว่า มันชื่อ โช้ปลิ่ง ไม่รู้เขียนอย่างไร เป็นภาษาจีน....ส่วนคุณออสมาน ก็ถาม คุณเจสซี่ ตั้งหลายครั้ง จำขื่อไม่ได้😄😄😄😄😄เป็นอาหารมื้อที่อร่อยที่สุด ในทริปนี้...นึกถึง อาหาร บ้านพี่โจ้ ที่ดอร์สเตน เยอรมนี ตอนเที่ยวยุโรปเลย บรรยากาศ เป็นกันเองสุดๆ😄😄😄😄😄แต่ก่อนที่อาหารจะมา คุณออสมาน ทดสอบวิชาศาสนา เป็นอันดับแรก ถามความรู้ เรื่อง พระเยซู ป้าก็ว่า ไปตามที่เคยอ่านๆ มาตอนจะให้เด็กจัดคริสต์มาส นั่นแหละ....ดูเขาไม่ค่อยจะพอใจในคำตอบ เขาว่า ทำไมป้า ไม่สนใจพระเจ้า....ป้าบอกว่า ป้าเป็นคนพุทธ...
เขาก็ซักว่า เรานับถือ อะไร ป้าบอกว่า พระพุทธเจ้า เขาถามว่า พระพุทธเจ้า เป็นใคร ป้าบอกว่า เป็นมนุษย์เหมือนเรานี่แหละ แต่เกิดในวัง แล้วเบื่อหน่ายชีวิตที่เวียน ว่าย ตาย เกิด จึงหาทางหลุดพ้น แล้วก็เห็นทางสว่าง ว่า คนเกิดมา มี 4 อย่าง คือ เกิด มีขีวิตอยู่ เจ็บ แล้วก็ตาย ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ชีวิตกับความทุกข์เป็นของคู่กัน😣😣😣😣 คนส่วนใหญ่ทุกข์ เพราะความอยาก ถ้าไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์ จึงเกิด ธรรมะ ที่เรียกว่า ความจริง 4 ประการ ที่แม้แต่นักวิทยาศาสตร์ ยังยอมรับว่า เป็นการแก้ปัญหาแบบวิทยาศาสตร์ ที่ พระพุทธเจ้า ทรงรู้แจ้ง ก่อนวิทยาศาสตร์ นานมาก นั่นคือ ไม่มีอะไร ที่เกิดขึ้นโดยไม่มีสาเหตุ....
ดังนั้น เมื่อทุกข์ ก็ต้องหาสาเหตุ เมื่อได้ที่มาของทุกข์ แล้ว ก็มาหาวิธีการดับทุกข์ แล้วก็เลือกแนวทางที่ดีที่สุด ที่เรียกว่า ทางสายกลาง ไม่ตึง หรือ หย่อนเกินไป ต้องดูผลลัพธ์ และผลกระทบ ทั้งระยะสั้นและระยะยาว😊😊😊😊😊
(ยังมีต่อ)
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น