ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐอเมริกา เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 26 Managua, นิการากัว
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=bZo5sBDg_RU&index=49&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=JYttkconEcY&index=50&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=P-Hx_IVDoBk&index=51&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=fAN1blu0OHE&index=52&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
อาทิตย์ 10 ก.ค. ออกจากที่พัก น้อง Natalia ผจก.รร.บอกว่า ให้เกาะแนวเสาไฟแสงสีเหล็กไป เพราะมัน คือ ถนนสายหลัก เดินผ่านสนามกีฬาโบราณ ไปจนถึง Inter Plaza รอห้างเปิด และรอแลกเงิน คิวยาวมาก และพนง.ก็ทำงานช้า เข้าคิวตั้งแต่ 10.00 น. กว่าจะได้แลกเงิน 10.50 น. ต้องผลัดกันไปยืนคิว เพราะเมื่อย พอใกล้จะถึงคิว คนที่ยืนข้างหน้า หันมาถามว่า พูดภาษาอังกฤษ หรือ สเปน ป้าบอกอังกฤษ เลยได้คุยกัน เขาชื่อ คุณ Osman Ampie เขาไม่มีเฟสบุ๊ก แต่ถูกใจเรามาก อยากมีโอกาสคุยกันนานๆ เขาให้ที่อยู่มา แต่บอกว่า เขาได้แต่ภาษาพูด เพราะไปอยู่เมกา 3 ครั้ง รวม 12 ปี...เขาให้ป้าแลกเงินก่อน เขาบอกพนง.ให้😍😍😍😍😍
เราออกจากห้างไปที่ลานนัดพบวันอาทิตย์ มีอาหารท้องถิ่นขาย เรากิน guirilas เป็นแป้งทำจากข้าวโพดปั่นสด ทำเป็นแผ่นบนใบตอง นาบบนแผ่นเหล็กแบน เอาใบตองอีกแผ่นปิดไว้ แล้วกลับข้าง พอสุกก็เอาแผ่นแป้งล้วนๆ วางบนที่นาบให้ออกสีน้ำตาล แล้วเอาใส่จานโฟม วางก้อนชีสสีขาว บีบครีมเปรี้ยว ราคาแผ่นละ 30 คอโดบา แม่ค้าต้องเรียกล่ามมาให้😁😁😁😁😁จากนั้นก็เดินออกมา ถ่ายรูปกับนายพล ฮูโก้ ชาเวส ที่อยู่กลางจัตุรัส ....แล้วก็เดินตามทางเท้าเลียบรั้วที่อยู่ขวามือไปเรื่อยๆ ....แวะไปเดินตรงทางข้ามไปทำเนียบ ถ่ายรูปกับน้อง Ariadna Maraga แล้วเดินไปสวนหย่อม ถ่ายรูปกับครอบครัวน้อง Francis Castillo ก่อนเดินไปทำเนียบรัฐบาล ถ่ายรูปกับแก๊ง Miss 19 de Julio pagina de facebook เดินต่อไปที่ลานกิจกรรม ที่เป็นจัตุรัสใหญ่
ถ่ายรูปกับรปภ. สาวอารมณ์ดี ดินต่อไปจนถึง ทะเลสาบมานากัว (Lago de Managua หรือ Xolotlan ในภาษาสเปน ทะลสาบมองจากที่ไกลสวยมาก เมื่อเข้าไปไกล้ จึงรู้ว่า มันทั้งขุ่นและมีแต่หินภูเขาไฟคมๆ คล้ายๆ กับทะเลที่เกาะเจจู เกาหลีใต้ แต่ที่เจจู น้ำใสมาก แต่เล่นไม่ได้เหมือนกัน เพราะน้ำเย็นจัด😄😄😄😄
เดินออกมาเจอรถเมล์ ขึ้นรถขอแลกเงินค่ารถ จากคู่สามี ภรรยา ที่ขึ้นพร้อมเรา ใจดีมาก ให้เราแลกใบ 10 2 ใบ ค่ารถถูกมาก คนละ 2.5 คอโดบา กว่า 3 บาทนิดหน่อย ลุงบอกว่า เจอแล้ว ค่ารถเมล์ถูกเท่าเมียนม่าร์ แต่สภาพรถดีกว่าเมียนม่าร์มาก ถ้าเป็นรถประมาณนี้ ที่เมียนม่าร์ราคา 200 จั๊ท ประมาณ 7 บาท แสดงว่า นิการากัว ถูกกว่า เมียนม่าร์😉😉😉😉นั่งไปจนถึงป้ายสุดท้าย ที่ Plaza de Metro Centro บันไดเลื่อนส่วนใหญ่เลื่อนขึ้น แต่ต้องเดินลง😉😉😉😉
มีเน็ตให้ใช้ แต่ไม่แรง ตรงที่ใช้เน็ตได้ ไม่มีแอร์😎😎😎😎วันนี้ วันอาทิตย์ คนเดินห้างเยอะ....เราซื้อผักและไก่ กับโยเกิร์ต และน้ำส้มกล่อง ในซุปเปอร์ ราคา 263 คอโดบา ก็พอๆ กับบ้านเรา....อยากกินอะไรแบบบ้านๆ แต่คงไม่มีเครื่องปรุง เอาไว้คราวหน้า จะลองหาดู...คราวนี้ได้ข้าวกล้อง ลองเอาไปหุง แล้วจะแจ้งผล ว่า มันเป็นอย่างไร...แต่ตอนนี้ ขอกลับไปซื้อมันฝรั่งทอดกรอบแบบดั้งเดิมก่อน เพิ่งนึกได้ว่า ราคามันถูกกว่าที่ซื้อในเม็กซิโกเยอะเลย...แต่อาหารประเภทเส้น หรือ ขด อย่าง หมี่ พาสต้า สปาเก็ตตี้หรือ มักกะโรนี แพงมาก😇😇😇😇😇😇
ออกจากห้าง ไม่รู้จะหารถเมล์กลับที่พักได้อย่างไร เปิดพิกัด กับ ชื่อที่พัก หาคนที่พอจะสื่อสารได้ เรื่อง ของเรื่อง ก็คือ ตอนขึ้นรถ ลงรถ คันก่อน ไม่ได้ดูว่า มันเบอร์อะไร เพราะมัวแต่กะเร้อกะรัง รู้แต่ว่า มันผ่านที่พัก...ถามคนที่จัดคิวรถ ก็ไม่ได้เรื่อง ขณะที่ยืนคุยกันว่า จะเอาไงดี คนที่ยืนอยู่ก่อน เห็นเรา แปลกหน้า และแปลกภาษา ขอดูหน้าจอที่เรา เอาให้คนจัดคิวรถดู แล้วเขาก็บอกว่า ไม่ต้องไปรถเมล์ เพราะมันอยู่ไม่ไกล เดินไปตามถนนสายหลักเดี๋ยวเดียวก็ถึง...น้าน...ป้าก็พากษ์ไปงั้นแหละ ฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง😉😉😉😉
เดินข้ามถนนไปตามที่เขาชี้ บังเอิญได้ยินเสียงปะทัด กับเห็นควันพุ่งขึ้นจากแถวๆ ใกล้ๆ กับที่เราจะไป จึงเดินตัดลงไปในสวนสาธารณะ สงสัยว่า เขาทำอะไรกัน ตามประสาไทยมุง...เมื่อคืนได้ยินทั้งคืน เมื่อเช้าถามคุณ Osman เขาบอกว่า พรรคการเมืองเขาจัดงานฉลอง แต่เรายังคาใจ😉😉😉😉โอ้ววว! นั่น คือ โบสถ์ ที่ลุงกำลังหา ว่า มันอยู่ตรงไหน เพราะในแผนที่มีแต่หาไม่เจอ....ผู้คนมากมาย มีรถแห่ เราไม่ทันเห็นว่า เก้าอี้ที่เขาหามลงไป ตอนแรกเขาแห่อะไร ชิ้นส่วนปะทัด ตกลงเต็มสนามหญ้า ไฟยังคงลุกไหม้อยู่บางที่ ถ้ามันตกใส่หัวใคร ก็เจ็บไม่ใช่น้อย😶😶😶😶😶
เราก็เดินมั่วๆ ปนกับเขาเข้าไปในโบสถ์ เห็นคริสต์ศาสนิกชน เดินแตะไม้กางเขนบ้าง รูปปั้นบ้าง ขอพรกัน ดูเอาจริงเอาจัง เราไม่กล้าเข้าไปมั่วกับเขาต่อ จึงเดินออกไปตามทางของเรา จนไปเจออ่างเก็บน้ำที่เราเห็นในแผนที่ แต่หาไม่เจอ แล้วก็เดินเดาๆ ไปตามถนนสายหลักที่มีเสาไฟแสงสีรูปต้นไม้เหล็ก แล้วเลี้ยวลงก่อนถึงร้านขายแป้งปิ้ง ที่เราเดินผ่านไปตอนเช้า ลุงบอกไม่คุ้นเคย แต่ป้าว่าใช่ แล้วก็จ๊ะเอ๋ประตูโรงแรม ตอนที่กำลังสงสัยว่า จะต้องเดินต่อไปอีกหรือไม่😂😂😂😂😂เราแวะห้องครัว ลุงเอาของออกวางให้ป้าทำอาหาร แล้วก็กินอาหารกัน😋😋😋😋😋อร่อยตามประสาเรา...
มีแขกชาวตะวันตกมานั่งตรงเก้าอี้รับแขก ยิ้มให้ ตอนที่ป้าเอาชามไปล้าง เดินผ่านเขานอนเล่นอยู่ในเปลยวน...แต่พอกลับขึ้นมา เขานั่งคุยกับลุง เปิดโน้ตบุ๊กตัวเล็กด้วย...ลุงเรียกป้าไปฟัง🙄🙄🙄🙄
คุณ Brian เป็นคนอเมริกัน มาจากฮาวาย ทิ้งทุกอย่าง ขายบ้าน และทรัพย์สินที่มี ออกเดินทางแล้วติดใจ เขาซื้อที่ดินที่เกาะในทะลสาบที่เราไปเที่ยวกันมาเมื่อตอนกลางวัน ในราคา $ 1,000 เขาได้เห็นขีวิตผู้คนที่อดอยาก แต่มีน้ำใจ พวกเขาไม่มีอนาคต เขาจึงรู้สึกว่า ชีวิตเขามีค่าที่ได้ทำอะไรให้คนที่นั่น วันนี้เขาพาหนุ่มอายุ 15 ปี ที่ประสบอุบัติเหตุ เดินไม่ได้มา 6 เดือนแล้ว มาหาหมอ นัดผ่าตัดวันพรุ่งนี้ เรื่องของเขายาวมาก คู่ขีวิตอายุ 70 เป็นเม็กซิกัน มีลูกติด 4 คน เป็นยายตั้งแต่อายุ 30 เขาอายุ 63 มีลูกจริงๆ 1 คน อายุ 38 ฯลฯ เขาเล่าน้ำไหลไฟดับ แต่น่าสนใจ ยุงก็มารุมกินโต๊ะป้า เพราะมีเลือดกรุ๊ปโอ ตัวร้อน ยุงมันชอบ เล่าไปก็ช่วยกันปัดยุงไป ป้าหมดเลือดไปหลายซีซี แต่ที่เสียวก็ คือ จะติดโรคอะไรรึเปล่าน่ะสิ😣😣😣😣😣
กว่าจะบอกลากันได้ก็เลี้ยงยุงไปเยอะ...ป้าลงไปถามน้อง นาตาเลีย อยากไปตลาดสด ได้พิกัดมา คุยกับลุง ว่า พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมไปตลาดกัน เพราะไม่รู้จะไปเที่ยวไหนดี จ่ายค่าที่พักไป 4 คืน ต้องอยู่ต่อ....อ้าว! คุณออสมาน ที่ช่วยแลกเงินเมื่อเช้านี้โทรมา ชวนไปบ้าน...แม่เจ้า! บทจะฟลุ้ค มันก็มาง่ายๆ ซะงั้น! เราอยากไปเห็นห้องครัวคนท้องถิ่น ว่าเขาอยู่กันอย่างไร อยู่ดีๆ โชคก็วิ่งมาชน😋😋😋😋😋
นัดกันไว้ว่า 9 โมงพรุ่งนี้เจอกันที่โรงแรม คุยกันทางเมสเซนเจอร์ เขาก็ไม่ถนัดภาษาเขียน ส่วนป้า คุยทางโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยได้ยิน เพราะสัญญาณมาๆ หายๆ...คืนนี้ขอนอนเอาแรงก่อน พรุ่งนี้จะได้สัมผัสวิถีมานากัว ของจริงแล้ว😘😘😘😘😘
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐ เม็กฯ อเมริกากลาง อเมริกาใต้ อัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 26 กรุงมานากัว นิการากัว
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=bZo5sBDg_RU&index=49&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=JYttkconEcY&index=50&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=P-Hx_IVDoBk&index=51&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
https://www.youtube.com/watch?v=fAN1blu0OHE&index=52&list=PLNNEpgjidh3oCKG68o2D1556PUm4cZ-IN
อาทิตย์ 10 ก.ค. ออกจากที่พัก น้อง Natalia ผจก.รร.บอกว่า ให้เกาะแนวเสาไฟแสงสีเหล็กไป เพราะมัน คือ ถนนสายหลัก เดินผ่านสนามกีฬาโบราณ ไปจนถึง Inter Plaza รอห้างเปิด และรอแลกเงิน คิวยาวมาก และพนง.ก็ทำงานช้า เข้าคิวตั้งแต่ 10.00 น. กว่าจะได้แลกเงิน 10.50 น. ต้องผลัดกันไปยืนคิว เพราะเมื่อย พอใกล้จะถึงคิว คนที่ยืนข้างหน้า หันมาถามว่า พูดภาษาอังกฤษ หรือ สเปน ป้าบอกอังกฤษ เลยได้คุยกัน เขาชื่อ คุณ Osman Ampie เขาไม่มีเฟสบุ๊ก แต่ถูกใจเรามาก อยากมีโอกาสคุยกันนานๆ เขาให้ที่อยู่มา แต่บอกว่า เขาได้แต่ภาษาพูด เพราะไปอยู่เมกา 3 ครั้ง รวม 12 ปี...เขาให้ป้าแลกเงินก่อน เขาบอกพนง.ให้😍😍😍😍😍
เราออกจากห้างไปที่ลานนัดพบวันอาทิตย์ มีอาหารท้องถิ่นขาย เรากิน guirilas เป็นแป้งทำจากข้าวโพดปั่นสด ทำเป็นแผ่นบนใบตอง นาบบนแผ่นเหล็กแบน เอาใบตองอีกแผ่นปิดไว้ แล้วกลับข้าง พอสุกก็เอาแผ่นแป้งล้วนๆ วางบนที่นาบให้ออกสีน้ำตาล แล้วเอาใส่จานโฟม วางก้อนชีสสีขาว บีบครีมเปรี้ยว ราคาแผ่นละ 30 คอโดบา แม่ค้าต้องเรียกล่ามมาให้😁😁😁😁😁จากนั้นก็เดินออกมา ถ่ายรูปกับนายพล ฮูโก้ ชาเวส ที่อยู่กลางจัตุรัส ....แล้วก็เดินตามทางเท้าเลียบรั้วที่อยู่ขวามือไปเรื่อยๆ ....แวะไปเดินตรงทางข้ามไปทำเนียบ ถ่ายรูปกับน้อง Ariadna Maraga แล้วเดินไปสวนหย่อม ถ่ายรูปกับครอบครัวน้อง Francis Castillo ก่อนเดินไปทำเนียบรัฐบาล ถ่ายรูปกับแก๊ง Miss 19 de Julio pagina de facebook เดินต่อไปที่ลานกิจกรรม ที่เป็นจัตุรัสใหญ่
ถ่ายรูปกับรปภ. สาวอารมณ์ดี ดินต่อไปจนถึง ทะเลสาบมานากัว (Lago de Managua หรือ Xolotlan ในภาษาสเปน ทะลสาบมองจากที่ไกลสวยมาก เมื่อเข้าไปไกล้ จึงรู้ว่า มันทั้งขุ่นและมีแต่หินภูเขาไฟคมๆ คล้ายๆ กับทะเลที่เกาะเจจู เกาหลีใต้ แต่ที่เจจู น้ำใสมาก แต่เล่นไม่ได้เหมือนกัน เพราะน้ำเย็นจัด😄😄😄😄
เดินออกมาเจอรถเมล์ ขึ้นรถขอแลกเงินค่ารถ จากคู่สามี ภรรยา ที่ขึ้นพร้อมเรา ใจดีมาก ให้เราแลกใบ 10 2 ใบ ค่ารถถูกมาก คนละ 2.5 คอโดบา กว่า 3 บาทนิดหน่อย ลุงบอกว่า เจอแล้ว ค่ารถเมล์ถูกเท่าเมียนม่าร์ แต่สภาพรถดีกว่าเมียนม่าร์มาก ถ้าเป็นรถประมาณนี้ ที่เมียนม่าร์ราคา 200 จั๊ท ประมาณ 7 บาท แสดงว่า นิการากัว ถูกกว่า เมียนม่าร์😉😉😉😉นั่งไปจนถึงป้ายสุดท้าย ที่ Plaza de Metro Centro บันไดเลื่อนส่วนใหญ่เลื่อนขึ้น แต่ต้องเดินลง😉😉😉😉
มีเน็ตให้ใช้ แต่ไม่แรง ตรงที่ใช้เน็ตได้ ไม่มีแอร์😎😎😎😎วันนี้ วันอาทิตย์ คนเดินห้างเยอะ....เราซื้อผักและไก่ กับโยเกิร์ต และน้ำส้มกล่อง ในซุปเปอร์ ราคา 263 คอโดบา ก็พอๆ กับบ้านเรา....อยากกินอะไรแบบบ้านๆ แต่คงไม่มีเครื่องปรุง เอาไว้คราวหน้า จะลองหาดู...คราวนี้ได้ข้าวกล้อง ลองเอาไปหุง แล้วจะแจ้งผล ว่า มันเป็นอย่างไร...แต่ตอนนี้ ขอกลับไปซื้อมันฝรั่งทอดกรอบแบบดั้งเดิมก่อน เพิ่งนึกได้ว่า ราคามันถูกกว่าที่ซื้อในเม็กซิโกเยอะเลย...แต่อาหารประเภทเส้น หรือ ขด อย่าง หมี่ พาสต้า สปาเก็ตตี้หรือ มักกะโรนี แพงมาก😇😇😇😇😇😇
ออกจากห้าง ไม่รู้จะหารถเมล์กลับที่พักได้อย่างไร เปิดพิกัด กับ ชื่อที่พัก หาคนที่พอจะสื่อสารได้ เรื่อง ของเรื่อง ก็คือ ตอนขึ้นรถ ลงรถ คันก่อน ไม่ได้ดูว่า มันเบอร์อะไร เพราะมัวแต่กะเร้อกะรัง รู้แต่ว่า มันผ่านที่พัก...ถามคนที่จัดคิวรถ ก็ไม่ได้เรื่อง ขณะที่ยืนคุยกันว่า จะเอาไงดี คนที่ยืนอยู่ก่อน เห็นเรา แปลกหน้า และแปลกภาษา ขอดูหน้าจอที่เรา เอาให้คนจัดคิวรถดู แล้วเขาก็บอกว่า ไม่ต้องไปรถเมล์ เพราะมันอยู่ไม่ไกล เดินไปตามถนนสายหลักเดี๋ยวเดียวก็ถึง...น้าน...ป้าก็พากษ์ไปงั้นแหละ ฟังออกบ้าง ไม่ออกบ้าง😉😉😉😉
เดินข้ามถนนไปตามที่เขาชี้ บังเอิญได้ยินเสียงปะทัด กับเห็นควันพุ่งขึ้นจากแถวๆ ใกล้ๆ กับที่เราจะไป จึงเดินตัดลงไปในสวนสาธารณะ สงสัยว่า เขาทำอะไรกัน ตามประสาไทยมุง...เมื่อคืนได้ยินทั้งคืน เมื่อเช้าถามคุณ Osman เขาบอกว่า พรรคการเมืองเขาจัดงานฉลอง แต่เรายังคาใจ😉😉😉😉โอ้ววว! นั่น คือ โบสถ์ ที่ลุงกำลังหา ว่า มันอยู่ตรงไหน เพราะในแผนที่มีแต่หาไม่เจอ....ผู้คนมากมาย มีรถแห่ เราไม่ทันเห็นว่า เก้าอี้ที่เขาหามลงไป ตอนแรกเขาแห่อะไร ชิ้นส่วนปะทัด ตกลงเต็มสนามหญ้า ไฟยังคงลุกไหม้อยู่บางที่ ถ้ามันตกใส่หัวใคร ก็เจ็บไม่ใช่น้อย😶😶😶😶😶
เราก็เดินมั่วๆ ปนกับเขาเข้าไปในโบสถ์ เห็นคริสต์ศาสนิกชน เดินแตะไม้กางเขนบ้าง รูปปั้นบ้าง ขอพรกัน ดูเอาจริงเอาจัง เราไม่กล้าเข้าไปมั่วกับเขาต่อ จึงเดินออกไปตามทางของเรา จนไปเจออ่างเก็บน้ำที่เราเห็นในแผนที่ แต่หาไม่เจอ แล้วก็เดินเดาๆ ไปตามถนนสายหลักที่มีเสาไฟแสงสีรูปต้นไม้เหล็ก แล้วเลี้ยวลงก่อนถึงร้านขายแป้งปิ้ง ที่เราเดินผ่านไปตอนเช้า ลุงบอกไม่คุ้นเคย แต่ป้าว่าใช่ แล้วก็จ๊ะเอ๋ประตูโรงแรม ตอนที่กำลังสงสัยว่า จะต้องเดินต่อไปอีกหรือไม่😂😂😂😂😂เราแวะห้องครัว ลุงเอาของออกวางให้ป้าทำอาหาร แล้วก็กินอาหารกัน😋😋😋😋😋อร่อยตามประสาเรา...
มีแขกชาวตะวันตกมานั่งตรงเก้าอี้รับแขก ยิ้มให้ ตอนที่ป้าเอาชามไปล้าง เดินผ่านเขานอนเล่นอยู่ในเปลยวน...แต่พอกลับขึ้นมา เขานั่งคุยกับลุง เปิดโน้ตบุ๊กตัวเล็กด้วย...ลุงเรียกป้าไปฟัง🙄🙄🙄🙄
คุณ Brian เป็นคนอเมริกัน มาจากฮาวาย ทิ้งทุกอย่าง ขายบ้าน และทรัพย์สินที่มี ออกเดินทางแล้วติดใจ เขาซื้อที่ดินที่เกาะในทะลสาบที่เราไปเที่ยวกันมาเมื่อตอนกลางวัน ในราคา $ 1,000 เขาได้เห็นขีวิตผู้คนที่อดอยาก แต่มีน้ำใจ พวกเขาไม่มีอนาคต เขาจึงรู้สึกว่า ชีวิตเขามีค่าที่ได้ทำอะไรให้คนที่นั่น วันนี้เขาพาหนุ่มอายุ 15 ปี ที่ประสบอุบัติเหตุ เดินไม่ได้มา 6 เดือนแล้ว มาหาหมอ นัดผ่าตัดวันพรุ่งนี้ เรื่องของเขายาวมาก คู่ขีวิตอายุ 70 เป็นเม็กซิกัน มีลูกติด 4 คน เป็นยายตั้งแต่อายุ 30 เขาอายุ 63 มีลูกจริงๆ 1 คน อายุ 38 ฯลฯ เขาเล่าน้ำไหลไฟดับ แต่น่าสนใจ ยุงก็มารุมกินโต๊ะป้า เพราะมีเลือดกรุ๊ปโอ ตัวร้อน ยุงมันชอบ เล่าไปก็ช่วยกันปัดยุงไป ป้าหมดเลือดไปหลายซีซี แต่ที่เสียวก็ คือ จะติดโรคอะไรรึเปล่าน่ะสิ😣😣😣😣😣
กว่าจะบอกลากันได้ก็เลี้ยงยุงไปเยอะ...ป้าลงไปถามน้อง นาตาเลีย อยากไปตลาดสด ได้พิกัดมา คุยกับลุง ว่า พรุ่งนี้เรามีกิจกรรมไปตลาดกัน เพราะไม่รู้จะไปเที่ยวไหนดี จ่ายค่าที่พักไป 4 คืน ต้องอยู่ต่อ....อ้าว! คุณออสมาน ที่ช่วยแลกเงินเมื่อเช้านี้โทรมา ชวนไปบ้าน...แม่เจ้า! บทจะฟลุ้ค มันก็มาง่ายๆ ซะงั้น! เราอยากไปเห็นห้องครัวคนท้องถิ่น ว่าเขาอยู่กันอย่างไร อยู่ดีๆ โชคก็วิ่งมาชน😋😋😋😋😋
นัดกันไว้ว่า 9 โมงพรุ่งนี้เจอกันที่โรงแรม คุยกันทางเมสเซนเจอร์ เขาก็ไม่ถนัดภาษาเขียน ส่วนป้า คุยทางโทรศัพท์ก็ไม่ค่อยได้ยิน เพราะสัญญาณมาๆ หายๆ...คืนนี้ขอนอนเอาแรงก่อน พรุ่งนี้จะได้สัมผัสวิถีมานากัว ของจริงแล้ว😘😘😘😘😘
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น