นี่เป็นครั้งแรกในการตั้งกระทู้นะคะ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน หากอ่านแล้วไม่ชอบใจก็อย่าด่ากันแรง ๆ ให้เกียรติซึ่งกันและกันนะคะ (ยิ้มอ่อน) เรื่องไม่ได้น่ากลัวอะไร แต่อยากมาแบ่งปันเรื่องราวให้ฟัง และไม่มีเจตนาจะหลอกลวงใคร และขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับเราจริง
ครอบครัวของเรามี 4 คน พ่อ แม่ เรา น้องชาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวเริ่มจากน้องชายที่ชอบปวดหัวประจำ ตั้งแต่อนุบาล ด้วยความที่ตอนนั้นน้องเด็กมาก เวลาปวดหัวก็จะร้องไห้งอแงไม่อยากไปเรียน หนักเข้าก็นอนดิ้นกับพื้น จนพ่อต้องพาไปรพ.หมอก็บอกปกติ น้องเป็นแบบนี้เรื่อยมา จนกระทั่งขึ้นป.5
- อิ่มทั้ง ๆ ที่เพิ่งกินข้าว
เวลานั่งกินข้าว น้องก็นั่งก้มหน้า แล้วเงยหน้ามาอีกที จะวางช้อน ส้อม แล้วใช้มือหยิบข้าวเข้าปากแล้วบอกอร่อย มองหน้าเรากับแม่แล้วก็ยิ้ม สักพักก็ก้มหน้า เงยหน้าขึ้นมาใหม่ บ่นว่า "ทำไมมือน้องเลอะล่ะแม่" เรากับแม่ก็ทำหน้างง แล้วน้องก็บ่นว่าเหมือนกินไปนิดเดียวเองแต่ทำไมอิ่มจัง บางครั้งก็พูดขึ้นมาว่าใช้อันนี้ (ช้อน) ไม่ถนัดเลย ใช้มืออร่อยกว่า แล้วก็เอามือควักข้าว น้ำพริก น้ำแกงกิน
- น้ำเสียงแปลก
บางครั้งนั่งคุยกัน น้องก็พูดคุยปกติ เสียงเด็กผู้ชายธรรมดา พอสักพักเสียงจะเปลี่ยน เป็นเป็นเสียงเล็ก ๆ พูดงึมงำในลำคอ เรียกเราว่าพี่หญิงเรียกแทนตัวเองว่า หนู ซึ่งปกติแล้วน้องเราจะเรียกชื่อของเขาเอง เราก็ไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกแปลก ๆ แต่ยังไม่มั่นใจ ขอดูไปเรื่อย ๆ ก่อน
- ร้องไห้ หมดแรง
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ระหว่างที่น้องชายเลิกเรียนกลับมา ก็เข้ามากอดแม่ แล้วก็ร้องไห้ แม่ก็ถามร้องทำไม เป็นอะไรลูก น้องก็บอกว่า หนูคิดถึงแม่จังแล้วก็ร้องสะอื้นจนฟังไม่ได้ศัพท์ แม่ก็บอกว่า คิดถึงอะไรก็เพิ่งเจอกันเมื่อเช้าเอง น้องก็ยังร้องต่อไป พูดว่าหนูไม่ได้เจอแม่ตั้งนาน กว่าจะคุยกับแม่ได้ หนูรอนานมากเลย แม่ก็งงว่าทำไมน้องพูดจาแปลก ๆ แม่เลยถามว่า หนูเป็นใครล่ะ มาจากไหน เป็นลูกของแม่หรือเปล่า? น้องก็บอกว่า "หนูเป็นลูกแม่ รอแม่มานาน รอจนแม่ผ่านมาทางบ้านของเรา หนูก็เลยขอติดมาด้วย" พอพูดจบน้องก็หลับตานิ่งแล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ก็ทำหน้างง แล้วบอกว่า "อ้าว ถึงบ้านแล้วหรอ ทำไมเหมือนนั่งหลับบนรถ ตื่นมาก็อยู่ตรงนี้แล้ว" แม่เลยให้น้องไปอาบน้ำ แล้วทำการบ้านแล้วนอน
- พาไปวัด
คืนหนึ่ง น้องชายบอกแม่ให้พาไปหาหลวงพ่อที่ตัวสูง ๆ หน่อย อยากเจอท่าน แม่ก็ถามว่าหลวงพ่อที่ว่าอยู่ที่ไหน แม่ไม่รู้จัก แล้วลูกไปรู้จักได้อย่างไร น้องก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะมีคนพาเราไปหาหลวงพ่อ แล้วก็หันมาหาเราว่า พี่ตื่นเช้าหน่อยนะ อย่าสายล่ะ!!
เช้าต่อมา ยายข้างบ้านก็มาตะโกนเรียกแม่ชวนไปทำบุญที่วัดแถวสะพานใหม่ แม่ก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วพาเรากับน้องชายไปวัดด้วยกัน ระหว่างทางน้องก็นั่งนิ่งเงียบ แม่ก็คิดว่าเพราะเช้าล่ะมั้งน้องเลยซึม พอไปถึงวัดยายก็พาทำบุญแล้วเข้าไปที่กุฏิหลวงพ่อ
ปรากฏว่าหลวงพ่อที่เห็นนั้นคือ หลวงพ่อสูง ท่านสูง 2.32 เมตร (ข้อมูลจากอิเทอร์เน็ต) พวกเราก็เข้าไปกราบไหว้ หลวงพ่อก็ยิ้มทักทาย แล้วหันมามองน้องชาย เรียกเข้าไปหาบอกว่ามานั่งใกล้ ๆ หน่อยสิ น้องชายก็คลานเข้าไป หลวงพ่อก็ถามว่าจะมาอยู่กับแม่หรอ น้องชายก็พยักหน้า หลวงพ่อบอกว่า ตามหากันจนเจอนะ ต้องมาอยู่ด้วยกันตามคำสัญญา ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติก็ต้องมาชดใช้กันจนกว่าจะหมดสัญญานั่นล่ะ ตอนนี้มาเจอกันแล้ว เป็นคุณให้แม่นะ ดูแลครอบครัวแม่ด้วย อย่าซนล่ะอาตมาจะเบิกเนตรให้ พอพูดจบหลวงพ่อก็เอานิ้วชี้ไปที่หน้าผากน้องแล้วก็สวดมนต์ สักพักก็เป่าหน้าผาก 1 ทีน้องชายก็เงยหน้าขึ้นมายิ้ม พวกเราตอนนั้นนั่งนิ่งเพราะแปลกใจว่าน้องรู้ได้ยังไงว่ามีหลวงพ่อตัวสูง แล้วจะมีคนพาไปวัด แล้วพอมาถึงวัดยังไม่มีใครเล่าอะไรให้หลวงพ่อฟัง แต่หลวงพ่อก็พูดคุยกับน้องโดยที่น้องก็นั่งฟังนิ่ง ๆ
หลวงพ่อหันมาบอกกับแม่และเราว่าโยมมีลางสังหรณ์อยู่แล้ว แต่ลูกของโยมอยากให้โยมแน่ใจว่าสิ่งที่โยมสังหรณ์ใจเป็นความจริงเขาเลยพามาหาอาตนาที่นี่ คำสัญญาไม่ว่าอย่างไรก็ต้องชดใช้กัน ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาตินะโยม สัญญาอะไรกับใครไว้ถ้าไม่ไปถอนก็จะเป็นบ่วงกรรมกันไปทุกภพทุกชาติ แต่ละคนเกิดมาไม่เท่ากัน กรรมบุญไม่เท่ากัน จะเกิดพร้อมกันอีกไหมก็สุดคาดเดา พูดจบหลวงพ่อก็หันไปหาญาติโยมคนอื่น พวกเรากราบหลวงพ่อเสร็จก็พากันกลับมาบ้าน เราหันไปมองน้องชายบางทีก็รู้สึกกลัวว่าใครวะ? 55 แต่น้องชายก็คุยกับเราปกติ เล่นกันกินข้าวด้วยกันปกติ
แต่ถ้าเขาจะเปลี่ยนไป เขาก็จะบอกว่ามาแล้วนะ ก็เป็นรู้กันของเรากับแม่ ว่าจะมีอีกคนหนึ่งมาแฝงน้องเรา.
อยู่ด้วยรักและผูกพัน (ขอตั้งกระทู้ใหม่อีกรอบนะคะ เพิ่ม TAG เรื่องเล่าสยองขวัญและอื่น ๆ ค่ะ)
ครอบครัวของเรามี 4 คน พ่อ แม่ เรา น้องชาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวเริ่มจากน้องชายที่ชอบปวดหัวประจำ ตั้งแต่อนุบาล ด้วยความที่ตอนนั้นน้องเด็กมาก เวลาปวดหัวก็จะร้องไห้งอแงไม่อยากไปเรียน หนักเข้าก็นอนดิ้นกับพื้น จนพ่อต้องพาไปรพ.หมอก็บอกปกติ น้องเป็นแบบนี้เรื่อยมา จนกระทั่งขึ้นป.5
- อิ่มทั้ง ๆ ที่เพิ่งกินข้าว
เวลานั่งกินข้าว น้องก็นั่งก้มหน้า แล้วเงยหน้ามาอีกที จะวางช้อน ส้อม แล้วใช้มือหยิบข้าวเข้าปากแล้วบอกอร่อย มองหน้าเรากับแม่แล้วก็ยิ้ม สักพักก็ก้มหน้า เงยหน้าขึ้นมาใหม่ บ่นว่า "ทำไมมือน้องเลอะล่ะแม่" เรากับแม่ก็ทำหน้างง แล้วน้องก็บ่นว่าเหมือนกินไปนิดเดียวเองแต่ทำไมอิ่มจัง บางครั้งก็พูดขึ้นมาว่าใช้อันนี้ (ช้อน) ไม่ถนัดเลย ใช้มืออร่อยกว่า แล้วก็เอามือควักข้าว น้ำพริก น้ำแกงกิน
- น้ำเสียงแปลก
บางครั้งนั่งคุยกัน น้องก็พูดคุยปกติ เสียงเด็กผู้ชายธรรมดา พอสักพักเสียงจะเปลี่ยน เป็นเป็นเสียงเล็ก ๆ พูดงึมงำในลำคอ เรียกเราว่าพี่หญิงเรียกแทนตัวเองว่า หนู ซึ่งปกติแล้วน้องเราจะเรียกชื่อของเขาเอง เราก็ไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกแปลก ๆ แต่ยังไม่มั่นใจ ขอดูไปเรื่อย ๆ ก่อน
- ร้องไห้ หมดแรง
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ระหว่างที่น้องชายเลิกเรียนกลับมา ก็เข้ามากอดแม่ แล้วก็ร้องไห้ แม่ก็ถามร้องทำไม เป็นอะไรลูก น้องก็บอกว่า หนูคิดถึงแม่จังแล้วก็ร้องสะอื้นจนฟังไม่ได้ศัพท์ แม่ก็บอกว่า คิดถึงอะไรก็เพิ่งเจอกันเมื่อเช้าเอง น้องก็ยังร้องต่อไป พูดว่าหนูไม่ได้เจอแม่ตั้งนาน กว่าจะคุยกับแม่ได้ หนูรอนานมากเลย แม่ก็งงว่าทำไมน้องพูดจาแปลก ๆ แม่เลยถามว่า หนูเป็นใครล่ะ มาจากไหน เป็นลูกของแม่หรือเปล่า? น้องก็บอกว่า "หนูเป็นลูกแม่ รอแม่มานาน รอจนแม่ผ่านมาทางบ้านของเรา หนูก็เลยขอติดมาด้วย" พอพูดจบน้องก็หลับตานิ่งแล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ก็ทำหน้างง แล้วบอกว่า "อ้าว ถึงบ้านแล้วหรอ ทำไมเหมือนนั่งหลับบนรถ ตื่นมาก็อยู่ตรงนี้แล้ว" แม่เลยให้น้องไปอาบน้ำ แล้วทำการบ้านแล้วนอน
- พาไปวัด
คืนหนึ่ง น้องชายบอกแม่ให้พาไปหาหลวงพ่อที่ตัวสูง ๆ หน่อย อยากเจอท่าน แม่ก็ถามว่าหลวงพ่อที่ว่าอยู่ที่ไหน แม่ไม่รู้จัก แล้วลูกไปรู้จักได้อย่างไร น้องก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะมีคนพาเราไปหาหลวงพ่อ แล้วก็หันมาหาเราว่า พี่ตื่นเช้าหน่อยนะ อย่าสายล่ะ!!
เช้าต่อมา ยายข้างบ้านก็มาตะโกนเรียกแม่ชวนไปทำบุญที่วัดแถวสะพานใหม่ แม่ก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วพาเรากับน้องชายไปวัดด้วยกัน ระหว่างทางน้องก็นั่งนิ่งเงียบ แม่ก็คิดว่าเพราะเช้าล่ะมั้งน้องเลยซึม พอไปถึงวัดยายก็พาทำบุญแล้วเข้าไปที่กุฏิหลวงพ่อ
ปรากฏว่าหลวงพ่อที่เห็นนั้นคือ หลวงพ่อสูง ท่านสูง 2.32 เมตร (ข้อมูลจากอิเทอร์เน็ต) พวกเราก็เข้าไปกราบไหว้ หลวงพ่อก็ยิ้มทักทาย แล้วหันมามองน้องชาย เรียกเข้าไปหาบอกว่ามานั่งใกล้ ๆ หน่อยสิ น้องชายก็คลานเข้าไป หลวงพ่อก็ถามว่าจะมาอยู่กับแม่หรอ น้องชายก็พยักหน้า หลวงพ่อบอกว่า ตามหากันจนเจอนะ ต้องมาอยู่ด้วยกันตามคำสัญญา ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติก็ต้องมาชดใช้กันจนกว่าจะหมดสัญญานั่นล่ะ ตอนนี้มาเจอกันแล้ว เป็นคุณให้แม่นะ ดูแลครอบครัวแม่ด้วย อย่าซนล่ะอาตมาจะเบิกเนตรให้ พอพูดจบหลวงพ่อก็เอานิ้วชี้ไปที่หน้าผากน้องแล้วก็สวดมนต์ สักพักก็เป่าหน้าผาก 1 ทีน้องชายก็เงยหน้าขึ้นมายิ้ม พวกเราตอนนั้นนั่งนิ่งเพราะแปลกใจว่าน้องรู้ได้ยังไงว่ามีหลวงพ่อตัวสูง แล้วจะมีคนพาไปวัด แล้วพอมาถึงวัดยังไม่มีใครเล่าอะไรให้หลวงพ่อฟัง แต่หลวงพ่อก็พูดคุยกับน้องโดยที่น้องก็นั่งฟังนิ่ง ๆ
หลวงพ่อหันมาบอกกับแม่และเราว่าโยมมีลางสังหรณ์อยู่แล้ว แต่ลูกของโยมอยากให้โยมแน่ใจว่าสิ่งที่โยมสังหรณ์ใจเป็นความจริงเขาเลยพามาหาอาตนาที่นี่ คำสัญญาไม่ว่าอย่างไรก็ต้องชดใช้กัน ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาตินะโยม สัญญาอะไรกับใครไว้ถ้าไม่ไปถอนก็จะเป็นบ่วงกรรมกันไปทุกภพทุกชาติ แต่ละคนเกิดมาไม่เท่ากัน กรรมบุญไม่เท่ากัน จะเกิดพร้อมกันอีกไหมก็สุดคาดเดา พูดจบหลวงพ่อก็หันไปหาญาติโยมคนอื่น พวกเรากราบหลวงพ่อเสร็จก็พากันกลับมาบ้าน เราหันไปมองน้องชายบางทีก็รู้สึกกลัวว่าใครวะ? 55 แต่น้องชายก็คุยกับเราปกติ เล่นกันกินข้าวด้วยกันปกติ
แต่ถ้าเขาจะเปลี่ยนไป เขาก็จะบอกว่ามาแล้วนะ ก็เป็นรู้กันของเรากับแม่ ว่าจะมีอีกคนหนึ่งมาแฝงน้องเรา.