เห็นภาพข่าวเจรจาหยุดยิง มีทั้งรอยยิ้ม จับมือถือแขน โอบกอดกัน อย่างสนิทสนม คืออะไร ? ไม่เข้าใจเลยสักนิด คนตายเป็นเบือเลยนะ พลเรือน ทหารกล้า พ่อแม่พี่น้องลูกเต้าเขาเล่าจะอยู่ยังไงต่อ จิตใจทำด้วยอะไร

ไม่มีใครให้คุยด้วยเลย เพื่อนๆหรือคนรอบข้างหันไปหาใครไม่ได้เลยค่ะ ขอกำลังใจหน่อยได้ไหมค่ะ อยากได้กำลังใจคำพูดที่อยากให้ใช้ชีวิตต่อภายใต้รอยยิ้มบ้าง ​ขอกำลังใจจากทุกคนหน่อยได้ไหมคะ

บทที่ 1 – เช้าธรรมดาในเมืองไม่ธรรมดา เช้าตรู่ของวันหนึ่งในเมืองที่ซ่อนตัวอยู่ใต้เงาตึกสูงเสียดฟ้า วีระ เด็กหนุ่มอายุ 18 ปี นั่งขดตัวอยู่ริมกำแพงเก่าๆ ใต้เพิงพักข้างไซต์ก่อสร้าง เขาห่อข้าวกล่องไ

(1) ณ ต้นกำเนิดของเด็กคนหนึ่ง พื้นที่ที่เค้าอยู่นั้น ล้วนมีแต่ความเศร้า เป็นดินแดนไร้เสียงหัวเราะ มีเพียงเสียงพูดอันเรียบเฉย แม้แต่การยิ้ม ยังใช้เพียงแค่มุมปาก ไม่แม้แต่จะยิ้มให้เห็นฟัน แต่ตัวเธอนั้นก

ณ ต้นกำเนิดของเด็กคนหนึ่ง พื้นที่ที่เค้าอยู่นั้น ล้วนมีแต่ความเศร้า เป็นดินแดนไร้เสียงหัวเราะ มีเพียงเสียงพูดอันเรียบเฉย แม้แต่การยิ้ม ยังใช้เพียงแค่มุมปาก ไม่แม้แต่จะยิ้มให้เห็นฟัน แต่ตัวเธอนั้นกลับต

ตอนที่ 9: เมื่อใจเริ่มสั่นไหว ลมหนาวต้นฤดูพัดเอาความชื้นเย็นๆ มาปะทะผิว อาคารดนตรีเงียบสงบในช่วงเย็น หลังการซ้อมเสร็จสิ้น วินนั่งอยู่ข้างแป้งใต้ต้นหูกวางที่ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี “ขอบคุณที่มาฟังเร

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เราเป็นคนมาทำงานไกลบ้านมากแบบข้ามภูมิภาค โอกาสกลับบ้านปีละครั้ง เพราะระยะทาง 800 กิโล คิดถึงบ้านก็โคตรจะคิดถึงแต่เงินก็สำคัญในยุคนี้ใช้ชีวิตคนเดียว ทำงานคนเดียวเพราะเป็นคนนอกที่

ตอนที่ 4: คาบว่ายน้ำวุ่นวาย เสียงเป่านกหวีดดังลั่นทั่วขอบสระในยามเช้า อาจารย์ประจำวิชาว่ายน้ำยืนถือบอร์ดเช็ครายชื่อ พลางหันไปมองนักศึกษาที่ยืนต่อแถวเรียงหน้ากระดานอย่างเกร็งๆ “เอาล่ะ วันนี้จะฝึ

ตอนที่ 8: ในห้องใต้บันได... และในใจของคนเงียบ อิงฟ้าเดินตามแสงเทียนของป้าส้มลงไปยังโถงหน้าใต้บันไดอีกครั้ง หัวใจเธอกระหน่ำเต้นจนแทบไม่ได้ยินเสียงอื่นใด บานไม้ที่ปิดสนิทไว้เมื่อคืน ตอนนี้ถูกเปิดทิ้งไว