ผมมีแฟนที่คบกันมาเข้าปีที่ 8 ปี หลังๆผมมีความรู้สึกว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอมันน้อยลง จนเธอเองก็สัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงของผมได้
วันที่เธอมาถามว่าผมรู้สึกยังไงตอนนี้ ตัวผมสั่นไปหมด เพราะปกติเราจะไม่เคยต้องมานั่งพูดปัญหาแบบนี้กันเลย ที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าเธอคือคนที่ดีที่สุดของผมและอยู่กันด้วยความเข้าใจ ไม่เคยแม้แต่จะชวนกันทะเลาะ แต่แปลกที่ในวันนี้ความรู้สึกว่ารักของผม มันรั้งผมไว้กับเธอไม่ได้ ผมเลยตัดสินใจของเธอเป็นเพื่อน ผมเห็นเธอเสียใจร้องไห้ในตอนนั้น แต่ผมตัดสินใจพูดไปแล้ว และผมคิดว่าผมย้ำถามใจตัวเองแล้ว ผมไม่อยากให้เธอมาเสียเวลา
หลังจากวันนั้น เราก็ต่างคนต่างไม่คุยกัน แต่ผมก็ติดตามเธอจากสื่อโซเชียลทุกช่องทาง เพราะผมยังเป็นห่วงเธอ อยากรู้ว่าตอนนี้เธอเป็นยังไง ใจก็อยากจะทักไปหาแต่ก็กลัวว่าจะทำให้เธอแย่ไปอีก
จนวันนึงผมก็เปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนนึงเข้ามา เราเริ่มคุย เริ่มทำความรู้จักกันเพราะทำงานที่เดียวกัน แล้วก็คุยมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่รู้ว่าเธอคาดหวังในการคุยกับผมมากน้อยแค่ไหน แต่ผมยังไม่ได้ตัดสินใจคบหรืออะไรเพราะคิดว่ามันต้องใช้เวลาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน หลังๆเธอเริ่มถามผมว่าถ้าวันนึงผมมีแฟนใหม่ ผมจะลบรูปแฟนเก่าออกรึป่าวหรือจะปล่อยไว้แบบนั้น แล้วจะเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้หรอ ตอนนี้ได้คุยกันมั้ย ผมก็พูดกับเธอตรงๆว่าผมไม่อยากลบและยังอยากเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าผมอยู่ แล้วจู่ๆหน้าแฟนเก่าผมก็ลอยมา ผมนึกถึงตอนแรกที่ผมคบกับเธอ ช่วงแรกที่ผมคบกับแฟนเก่าผมเค้าก็เคยถามผมนะว่ามีแฟนมาแล้วกี่คน (คือเธอมีผมเป็นแฟนคนแรก) ผมก็เล่าแล้วเธอรับฟังทุกอย่าง เธอไม่เคยห้ามหรือให้ผมเลิกติดต่อแฟนเก่าผม แถมเวลาแฟนเก่าผมแอดเฟซบุ๊คไปหาเธอ เธอก็ยินดีรับแล้วสุดท้ายก็เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าผมได้ มันทำให้ผมคิดถึงเธอ อยากทักไปหา อยากคุยกับเธอ
ผมตัดสินใจโทรไปครับ เราก็คุยถามกันแบบเพื่อน ผมก็ถามเธอว่าตอนนี้ธอมีใครรึยัง เธอก็บอกว่าเธอมีคนคุยแล้ว ผมก็เลยเล่าให้ฟังว่าผมก็มีคนคุยแล้วเหมือนกัน สิ่งที่ผมตกใจคือ เธอรู้ทุกอย่างว่าผมคุยกับใครจากแอคเคาท์เฟซบุ๊คของผม (ผมคุยกับผู้หญิงคนใหม่ในแชทเฟสบุ๊คทางเดียว) เห็นตั้งแต่คุยกันในฐานะเพื่อน จนเริ่มคุยเยอะๆ โดยที่ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่าเธอรับรู้มาตลอด ตอนนั้นทำไมผมรู้สึกเสียใจแบบบอกไม่ถูก ผมร้องไห้ออกมาแบบไม่อายเธอเลย ผมคิดไปว่าเธอมีความสุขและไม่สนใจชีวิตผมแล้วด้วยซ้ำ เธอบอกผมว่าถ้าเปิดตัวคนใหม่จะลบรูปเธอออกก็ได้ (แต่เธอเองก็ยังไม่ได้ลบอะไรเกี่ยวกับผมออกเหมือนกัน) เธอกลัวว่าผมจะเกรงใจเธอ ผมมาคิด เออ...ทำไมผมถึงไม่มีความคิดที่จะเปิดตัวคนใหม่หรืออะไรเลย มันไม่มีอยู่ในหัวผมเลย ผมกลับคิดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องเปิด ทั้งๆที่ตอนผมคบกับเธอ(แฟนเก่า) ผมอยากให้คนอื่นรู้มากว่าเราคบกัน กับคนใหม่(หมายถึงคนต่อไป อาจจะไม่ใช่หรือใช่คนที่คุยอยู่)ผมไม่มีความคิดอะไรแบบนี้ในหัว ผมสับสนตัวเองมากตอนนี้ ยิ่งคำพูดเธอที่ดูเข้าใจผม มันยิ่งทำให้ผมคิดถึงเธอ หรือผมจะยังรักเธออยู่ หรือแค่ผูกพัน หรือผมไม่เจอคนที่ดีกว่าเธอ
วันนี้ผมเสียใจมากที่เคยทำเธอเสียใจ วันนี้ผมคิดถึงเธอแบบจับใจ ผมไม่คิดว่าเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่พอผมคิดว่าวันนึงเราจะต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกันผมก็รู้สึกแย่ ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ผมเป็นห่วงเธอ : (
สับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับความรู้สึกของผมตอนนี้ ช่วยผมหน่อยครับ
วันที่เธอมาถามว่าผมรู้สึกยังไงตอนนี้ ตัวผมสั่นไปหมด เพราะปกติเราจะไม่เคยต้องมานั่งพูดปัญหาแบบนี้กันเลย ที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าเธอคือคนที่ดีที่สุดของผมและอยู่กันด้วยความเข้าใจ ไม่เคยแม้แต่จะชวนกันทะเลาะ แต่แปลกที่ในวันนี้ความรู้สึกว่ารักของผม มันรั้งผมไว้กับเธอไม่ได้ ผมเลยตัดสินใจของเธอเป็นเพื่อน ผมเห็นเธอเสียใจร้องไห้ในตอนนั้น แต่ผมตัดสินใจพูดไปแล้ว และผมคิดว่าผมย้ำถามใจตัวเองแล้ว ผมไม่อยากให้เธอมาเสียเวลา
หลังจากวันนั้น เราก็ต่างคนต่างไม่คุยกัน แต่ผมก็ติดตามเธอจากสื่อโซเชียลทุกช่องทาง เพราะผมยังเป็นห่วงเธอ อยากรู้ว่าตอนนี้เธอเป็นยังไง ใจก็อยากจะทักไปหาแต่ก็กลัวว่าจะทำให้เธอแย่ไปอีก
จนวันนึงผมก็เปิดโอกาสให้ผู้หญิงคนนึงเข้ามา เราเริ่มคุย เริ่มทำความรู้จักกันเพราะทำงานที่เดียวกัน แล้วก็คุยมากขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่รู้ว่าเธอคาดหวังในการคุยกับผมมากน้อยแค่ไหน แต่ผมยังไม่ได้ตัดสินใจคบหรืออะไรเพราะคิดว่ามันต้องใช้เวลาเรียนรู้ซึ่งกันและกัน หลังๆเธอเริ่มถามผมว่าถ้าวันนึงผมมีแฟนใหม่ ผมจะลบรูปแฟนเก่าออกรึป่าวหรือจะปล่อยไว้แบบนั้น แล้วจะเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้หรอ ตอนนี้ได้คุยกันมั้ย ผมก็พูดกับเธอตรงๆว่าผมไม่อยากลบและยังอยากเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าผมอยู่ แล้วจู่ๆหน้าแฟนเก่าผมก็ลอยมา ผมนึกถึงตอนแรกที่ผมคบกับเธอ ช่วงแรกที่ผมคบกับแฟนเก่าผมเค้าก็เคยถามผมนะว่ามีแฟนมาแล้วกี่คน (คือเธอมีผมเป็นแฟนคนแรก) ผมก็เล่าแล้วเธอรับฟังทุกอย่าง เธอไม่เคยห้ามหรือให้ผมเลิกติดต่อแฟนเก่าผม แถมเวลาแฟนเก่าผมแอดเฟซบุ๊คไปหาเธอ เธอก็ยินดีรับแล้วสุดท้ายก็เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าผมได้ มันทำให้ผมคิดถึงเธอ อยากทักไปหา อยากคุยกับเธอ
ผมตัดสินใจโทรไปครับ เราก็คุยถามกันแบบเพื่อน ผมก็ถามเธอว่าตอนนี้ธอมีใครรึยัง เธอก็บอกว่าเธอมีคนคุยแล้ว ผมก็เลยเล่าให้ฟังว่าผมก็มีคนคุยแล้วเหมือนกัน สิ่งที่ผมตกใจคือ เธอรู้ทุกอย่างว่าผมคุยกับใครจากแอคเคาท์เฟซบุ๊คของผม (ผมคุยกับผู้หญิงคนใหม่ในแชทเฟสบุ๊คทางเดียว) เห็นตั้งแต่คุยกันในฐานะเพื่อน จนเริ่มคุยเยอะๆ โดยที่ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่าเธอรับรู้มาตลอด ตอนนั้นทำไมผมรู้สึกเสียใจแบบบอกไม่ถูก ผมร้องไห้ออกมาแบบไม่อายเธอเลย ผมคิดไปว่าเธอมีความสุขและไม่สนใจชีวิตผมแล้วด้วยซ้ำ เธอบอกผมว่าถ้าเปิดตัวคนใหม่จะลบรูปเธอออกก็ได้ (แต่เธอเองก็ยังไม่ได้ลบอะไรเกี่ยวกับผมออกเหมือนกัน) เธอกลัวว่าผมจะเกรงใจเธอ ผมมาคิด เออ...ทำไมผมถึงไม่มีความคิดที่จะเปิดตัวคนใหม่หรืออะไรเลย มันไม่มีอยู่ในหัวผมเลย ผมกลับคิดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องเปิด ทั้งๆที่ตอนผมคบกับเธอ(แฟนเก่า) ผมอยากให้คนอื่นรู้มากว่าเราคบกัน กับคนใหม่(หมายถึงคนต่อไป อาจจะไม่ใช่หรือใช่คนที่คุยอยู่)ผมไม่มีความคิดอะไรแบบนี้ในหัว ผมสับสนตัวเองมากตอนนี้ ยิ่งคำพูดเธอที่ดูเข้าใจผม มันยิ่งทำให้ผมคิดถึงเธอ หรือผมจะยังรักเธออยู่ หรือแค่ผูกพัน หรือผมไม่เจอคนที่ดีกว่าเธอ
วันนี้ผมเสียใจมากที่เคยทำเธอเสียใจ วันนี้ผมคิดถึงเธอแบบจับใจ ผมไม่คิดว่าเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่พอผมคิดว่าวันนึงเราจะต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกันผมก็รู้สึกแย่ ไม่อยากให้เป็นแบบนั้น ผมเป็นห่วงเธอ : (