คบกันแฟนคนนึงมา 9 เดือน ในเดือนที่สอง เราจับได้ว่าเขาแอบคุยกับแฟนเก่า แต่เขาก็ยังไม่ยอมเลิกคุย จับได้ซ้ำๆ 3 รอบ ตอนนั้นเขาให้เหตุผลว่า เราไม่สนใจเขา ไม่ถามชีวิตประจำวัน มันก็จริง เรารู้สึกผิดมากที่ทำแบบนั้น เรายื้อให้เขากลับมา จนไม่ไหว เราจะไปแล้ว เขาเลยบอกผญ คนนั่นไปว่ามีแฟนแล้ว เราเลยอยู่ แล้วเขาสารภาพว่ายังมี app อื่นที่แอบคุยกัน เราไปอ่าน ทำให้รู้ว่าในวันที่เขาขอเราคบ เขายังบอกคิดถึง ผญ คนนั้น ในวันที่มาขอคืนดี ยังบอกคิดถึงอยู่ เราชาจนไม่รู้ว่ารู้สึกมั้ย นิ่ง แต่เราก็ยังอยากอยู่กับเขา ในเมื่อเขาบอกไปแล้วว่าเลิกคุย มีแฟน เราก็โอเค กว่าเรื่องนี้จะจบยืดเยื้อกันเดือนกว่า เขาไม่ยอมลบ เขาบอกเพราะคนนี้เป็นคนสำคัญในชีวิต ตัดไม่ได้ กว่าจะตัดได้ก็ท้อใจ จนเขาทำ แต่หลังจากนั้น เราระแวงมาก กลัวไปหมด คิดว่าจะคุยอีกไหมนะ เขาก็ทำตัวดีขึ้น บอกทุกอย่าง ส่งให้ดูหมดว่า ทำอะไร ที่ไหนกับใคร..
เขาดูรักเรามากขึ้นนะ ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่เรางี่เง่าหนัก ไม่ยอมในหลายๆเรื่อง เอาแต่ใจ เถียงเอาชนะ ถ้าเราโกรธต้องง้อเรา ต้องมาพูดกับเราก่อน บวกกับความระแวงหนัก เขาก็เอาใจเรา ง้อตลอด เข้าใจ พยายามทำให้เราสบายใจ แต่เราก็ยังมีนิสัยแบบนั่นเรื่อยๆ เรารักเขานะ
ด้วยความที่เราอยู่ไกลกัน ตอนคบกับแรกๆ เรายังอยู่กรุงเทพ เขาอยู่ใกล้ๆกรุงเทพ เจอกันทุกอาทิตย์ มันก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ได้เจอกัน มีความสุข ฐานะเรากับเขาแตกต่างกันมากพอสมควร เราไม่ได้คิดมาก ก็พาเขาไปหลายๆที่ ไม่มีเราให้ได้ เพราะอยากอยู่ด้วยกัน เขาก็ให้เราเท่าที่เขาจะให้ได้ เขาก็พยายามของเขานั่งรถมาหาเรา ตอนกลับเราก็ขับไปส่ง แล้วก็ถึงเวลาต้องแยกกันกลับบ้านต่างจังหวัด ยิ่งไกลกันกว่าเดิม แต่เรามั่นใจ มั่นคงว่าไกลกันคงไม่มีผล คุยกันทุกวัน บอกรักทุกวัน วิดีโอคอลทุกวัน มีสิ่งหนึ่งที่เราทำ คือเราจะถามเขาว่า รักเราไหม คิดถึงเราไหม รักเราจริงไหม สิ่งที่เราถามเพราะเรารู้สึกว่าเราไกลกัน เราอยากให้การบอกรักเป็นการทำให้รู้สึกดี แต่มันผิด เขาคิดว่า ทำไมที่เขาทำมันไม่พอ เราถึงต้องถาม หรือความรักไปไม่ถึง ป่าวเลย ลึกๆในใจ เราคงกลัว กลัวที่เขาจะไม่รักจริงๆ
เราบินไปหาเขาที่บ้าน ต่อเครื่อง 2 ต่อ ไปเที่ยวไปอยู่ด้วย เพราะคิดถึงตอนอยู่ด้วยกันมักจะไม่ค่อยมีปัญหากัน ก็ดีกันมาเรื่อยๆ จนมาถึง สิ้นปี เรางี่เง่ามาก ทำผิดมากจนรู้สึกแย่ หวงเขามาก จนเขาเสียโอกาส เราแย่กับเหตุการณ์นั้นมากๆ ตอนปีใหม่ตกลงจะไปเที่ยวด้วยกัน ก็ไม่ได้ไป ติดปัญหาที่บ้านหวง เราก็ตัดใจไปไม่ได้ แต่เราบกเขาก่อนเขาออกเดินทาง 1 ชม. มันเป็นความรู้สึกเฟล เสียใจมากแน่ๆ ตอนทะเลาะกับที่บ้านเราก็เสียใจมาก พยายามทุกอย่างแล้ว แต่เห็นเขาเสียใจ เราก็ไปไม่ได้จริงๆ หลังจากนั้นก็ดีขึ้น ทะเลาะกันอีกไม่นาน เราก็ยังคงนิสัยเดิม โกรธมาก เพราะเค้าพูดทำร้ายความรู้สึกมาก ไม่คุยทั้งวัน ตกดึกเขามาง้อ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง เลยตอบสั้นๆ ค่ะ เขาก็บอกเลิกเรา เพราะทนนิสัยเราไม่ไหว เขาทนมานานแล้ว เขาตัดสินใจแล้ว แต่เราก็ยังง้อ ขอคืนดี จนดีกัน เราเริ่มเปลี่ยนนิสัย ผ่านไปรู้สึกเขาเปลี่ยนไป แล้วเขาก็บอกเลิกเราอีกครั้ง ครั้งที่สอง เขาบอกเขารักเราน้อยลง ไม่ดีแล้ว ยื้ออยู่วันกว่าๆ เขาก็มาดี เราปรับปรุงตัวดีขึ้น ไม่ทะเลาะ ให้กำลังใจ ไม่งอลไร้สาระ ผ่านไปเขาก็มาบอกเลิกเราอีก เขาบอกครั้งที่สอง กลับมาเพราะสงสาร ไม่กลับแล้ว อนาคตเขาไม่มีเราอยู่ เรายื้อสุดชีวิตแล้ว เขาก็ไม่ดี เลิกไป 1 วัน เขาก็ทักมาหา วิดีโอคอลมาว่าเป็นห่วง คิดถึง เราก็รู้สึก หลังจากนั้นก็คุยกันทุกวัน แต่แค่นิดหน่อย เขาทักมาหา จนเราสงสัย เลิกกันแล้วจะมาคุยทำไม รูปคู่โปรไฟล์ สถานะ ก็ไม่ลบ ทุกอย่างอยู่เหมือนเดิม เลยตัดสินใจวิดีโอคอลไปคุย แล้วบังเอิญเพื่อนเขามา แล้วแซวว่าคุยกับใคร กลับกลายเป็นชื่อแฟนเก่า เราก็ถามว่าคุยกันเหรอ เขาบอกใช่ ผญมาปรึกษาเรื่องแฟนเขา เราก็จุกๆแล้ว เขาบอกผญ มาคุยตอนยังไม่เลิกกันกับเรา แต่ไม่มีอะไร คุยแต่เรื่องแฟนผู้หญิง คุยๆไปเขาบอกว่า ตอนช่วงมกรา แฟนเก่าที่เราเคยจับได้ โทรมาหาเขา ว่าบล็อคทำไม เขาบอกเขาร้องไห้ ตอนรับสายคุย รู้สึกพอสมควร เรารู้สึกไม่โอเค รับไม่ได้ หรือว่าที่เรื่องเป็นแบบนี้เพราะมีผญ 2 คนนั้นเข้ามาเกี่ยวข้องกันนะ แต่คงไม่ใช่ นิสัยเราอาจจะแย่มากไป ผญ 2 คนนั้นเลิกกับเขาเพราะ นอกใจ ไปคบกับคนอื่นหลายครั้ง แต่ไม่งี่เง่า เข้าใจเขา เแต่เรายังรัก ยังไม่อยากไป อยากพยายามให้เต็มที่ที่สุด วันถัดไป เรารู้มาว่าเขาไปรับส่งแฟนเก่าที่มาปรึกษากันที่บ้าน นาทีนั้นเราเจ็บที่สุด เราตัดสินใจลบออกเองทั้งหมด ลบเพื่อน เขาโกรธ โทรมาว่าลบทำไม เขาไม่ได้อยากให้อยู่ แต่ไม่อยากให้หายไป คุยกันไป เรามีความสุขมากนะ ที่ได้คุยกับเขา ถามเขาจะกลับไปหาแฟนเก่าเหรอ เขาบอกใช่ คุยแล้วสบายใจ เราก็ยังยื้อเขานะ รักมากๆ คุยกันดี แต่เราไม่รับเพื่อนแล้ว เขาก็เอาออก
เราได้บทเรียนเยอะกับความงี่เง่า คิดลบของเรา มันมากเกินไป ไม่ปรับให้กัน ทำให้เขาเหนื่อย จนทนเราไม่ไหว
แต่เรายังรักเขามากจริงๆ จนถึงตอนนี้เรายังคิดอยากไปหาเขา อยากพยายามให้ถึงที่สุด.
ยังรักและคิดถึงเขา จะทำยังไงดี
เขาดูรักเรามากขึ้นนะ ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่เรางี่เง่าหนัก ไม่ยอมในหลายๆเรื่อง เอาแต่ใจ เถียงเอาชนะ ถ้าเราโกรธต้องง้อเรา ต้องมาพูดกับเราก่อน บวกกับความระแวงหนัก เขาก็เอาใจเรา ง้อตลอด เข้าใจ พยายามทำให้เราสบายใจ แต่เราก็ยังมีนิสัยแบบนั่นเรื่อยๆ เรารักเขานะ
ด้วยความที่เราอยู่ไกลกัน ตอนคบกับแรกๆ เรายังอยู่กรุงเทพ เขาอยู่ใกล้ๆกรุงเทพ เจอกันทุกอาทิตย์ มันก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ได้เจอกัน มีความสุข ฐานะเรากับเขาแตกต่างกันมากพอสมควร เราไม่ได้คิดมาก ก็พาเขาไปหลายๆที่ ไม่มีเราให้ได้ เพราะอยากอยู่ด้วยกัน เขาก็ให้เราเท่าที่เขาจะให้ได้ เขาก็พยายามของเขานั่งรถมาหาเรา ตอนกลับเราก็ขับไปส่ง แล้วก็ถึงเวลาต้องแยกกันกลับบ้านต่างจังหวัด ยิ่งไกลกันกว่าเดิม แต่เรามั่นใจ มั่นคงว่าไกลกันคงไม่มีผล คุยกันทุกวัน บอกรักทุกวัน วิดีโอคอลทุกวัน มีสิ่งหนึ่งที่เราทำ คือเราจะถามเขาว่า รักเราไหม คิดถึงเราไหม รักเราจริงไหม สิ่งที่เราถามเพราะเรารู้สึกว่าเราไกลกัน เราอยากให้การบอกรักเป็นการทำให้รู้สึกดี แต่มันผิด เขาคิดว่า ทำไมที่เขาทำมันไม่พอ เราถึงต้องถาม หรือความรักไปไม่ถึง ป่าวเลย ลึกๆในใจ เราคงกลัว กลัวที่เขาจะไม่รักจริงๆ
เราบินไปหาเขาที่บ้าน ต่อเครื่อง 2 ต่อ ไปเที่ยวไปอยู่ด้วย เพราะคิดถึงตอนอยู่ด้วยกันมักจะไม่ค่อยมีปัญหากัน ก็ดีกันมาเรื่อยๆ จนมาถึง สิ้นปี เรางี่เง่ามาก ทำผิดมากจนรู้สึกแย่ หวงเขามาก จนเขาเสียโอกาส เราแย่กับเหตุการณ์นั้นมากๆ ตอนปีใหม่ตกลงจะไปเที่ยวด้วยกัน ก็ไม่ได้ไป ติดปัญหาที่บ้านหวง เราก็ตัดใจไปไม่ได้ แต่เราบกเขาก่อนเขาออกเดินทาง 1 ชม. มันเป็นความรู้สึกเฟล เสียใจมากแน่ๆ ตอนทะเลาะกับที่บ้านเราก็เสียใจมาก พยายามทุกอย่างแล้ว แต่เห็นเขาเสียใจ เราก็ไปไม่ได้จริงๆ หลังจากนั้นก็ดีขึ้น ทะเลาะกันอีกไม่นาน เราก็ยังคงนิสัยเดิม โกรธมาก เพราะเค้าพูดทำร้ายความรู้สึกมาก ไม่คุยทั้งวัน ตกดึกเขามาง้อ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง เลยตอบสั้นๆ ค่ะ เขาก็บอกเลิกเรา เพราะทนนิสัยเราไม่ไหว เขาทนมานานแล้ว เขาตัดสินใจแล้ว แต่เราก็ยังง้อ ขอคืนดี จนดีกัน เราเริ่มเปลี่ยนนิสัย ผ่านไปรู้สึกเขาเปลี่ยนไป แล้วเขาก็บอกเลิกเราอีกครั้ง ครั้งที่สอง เขาบอกเขารักเราน้อยลง ไม่ดีแล้ว ยื้ออยู่วันกว่าๆ เขาก็มาดี เราปรับปรุงตัวดีขึ้น ไม่ทะเลาะ ให้กำลังใจ ไม่งอลไร้สาระ ผ่านไปเขาก็มาบอกเลิกเราอีก เขาบอกครั้งที่สอง กลับมาเพราะสงสาร ไม่กลับแล้ว อนาคตเขาไม่มีเราอยู่ เรายื้อสุดชีวิตแล้ว เขาก็ไม่ดี เลิกไป 1 วัน เขาก็ทักมาหา วิดีโอคอลมาว่าเป็นห่วง คิดถึง เราก็รู้สึก หลังจากนั้นก็คุยกันทุกวัน แต่แค่นิดหน่อย เขาทักมาหา จนเราสงสัย เลิกกันแล้วจะมาคุยทำไม รูปคู่โปรไฟล์ สถานะ ก็ไม่ลบ ทุกอย่างอยู่เหมือนเดิม เลยตัดสินใจวิดีโอคอลไปคุย แล้วบังเอิญเพื่อนเขามา แล้วแซวว่าคุยกับใคร กลับกลายเป็นชื่อแฟนเก่า เราก็ถามว่าคุยกันเหรอ เขาบอกใช่ ผญมาปรึกษาเรื่องแฟนเขา เราก็จุกๆแล้ว เขาบอกผญ มาคุยตอนยังไม่เลิกกันกับเรา แต่ไม่มีอะไร คุยแต่เรื่องแฟนผู้หญิง คุยๆไปเขาบอกว่า ตอนช่วงมกรา แฟนเก่าที่เราเคยจับได้ โทรมาหาเขา ว่าบล็อคทำไม เขาบอกเขาร้องไห้ ตอนรับสายคุย รู้สึกพอสมควร เรารู้สึกไม่โอเค รับไม่ได้ หรือว่าที่เรื่องเป็นแบบนี้เพราะมีผญ 2 คนนั้นเข้ามาเกี่ยวข้องกันนะ แต่คงไม่ใช่ นิสัยเราอาจจะแย่มากไป ผญ 2 คนนั้นเลิกกับเขาเพราะ นอกใจ ไปคบกับคนอื่นหลายครั้ง แต่ไม่งี่เง่า เข้าใจเขา เแต่เรายังรัก ยังไม่อยากไป อยากพยายามให้เต็มที่ที่สุด วันถัดไป เรารู้มาว่าเขาไปรับส่งแฟนเก่าที่มาปรึกษากันที่บ้าน นาทีนั้นเราเจ็บที่สุด เราตัดสินใจลบออกเองทั้งหมด ลบเพื่อน เขาโกรธ โทรมาว่าลบทำไม เขาไม่ได้อยากให้อยู่ แต่ไม่อยากให้หายไป คุยกันไป เรามีความสุขมากนะ ที่ได้คุยกับเขา ถามเขาจะกลับไปหาแฟนเก่าเหรอ เขาบอกใช่ คุยแล้วสบายใจ เราก็ยังยื้อเขานะ รักมากๆ คุยกันดี แต่เราไม่รับเพื่อนแล้ว เขาก็เอาออก
เราได้บทเรียนเยอะกับความงี่เง่า คิดลบของเรา มันมากเกินไป ไม่ปรับให้กัน ทำให้เขาเหนื่อย จนทนเราไม่ไหว
แต่เรายังรักเขามากจริงๆ จนถึงตอนนี้เรายังคิดอยากไปหาเขา อยากพยายามให้ถึงที่สุด.