

แสงส่องใจ จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 177 ค่ะ 


โดยสมเด็จพระสังฆราช (สกลมหาสังฆปริณายก)
เนื่องในวโรกาสมหามงคล

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ทรงเจริญพระชันษาครบ ๑๐๐ ปี ในปีพุทธศักราช ๒๕๕๖
นิตยสารธรรมะใกล้ตัวจึงขออัญเชิญพระนิพนธ์ต่างๆ
ซึ่งล้วนแล้วแต่ทรงคุณค่า มานำเสนอ (-/\-)
(สามารถศึกษาพระประวัติและพระกรณียกิจต่างๆ เพิ่มเติมได้
ตามลิงค์ค่ะ
http://bit.ly/13ihsCc )
---------
อาหุเนยฺโย
พระธรรมเทศนา
ของ พระธรรมวราภรณ์ (สุวฑฺฒโน)* วัดบวรนิเวศวิหาร
(*สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก)
๒๕๐๑
---------
อาหุเนยยกถา
พระธรรมวราภรณ์ วัดบวรนิเวศวิหาร
---------
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส ฯ
เอส ภควโต สาวกสงฺโฆ อาหุเนยฺโย
บัดนี้จักแสดงพระธรรมเทศนา พรรณนาพระสังฆคุณบทหนึ่ง เพื่อเกื้อกูลปัญญาและสัมมาปฏิบัติ แก่บุคคลผู้ปรารถนาธรรมปฏิบัติทั่วไป แท้จริง พระสังฆคุณทุกบทย่อมแสดงสุปฏิบัติ คือข้อปฏิบัติดีของคนดีทั่วๆไป ไม่จำกัดเฉพาะพระสงฆ์ หรือพุทธศาสนิกชนเท่านั้น ใครก็ตามเมื่อปฏิบัติดีจริงใจทางพระสังฆคุณ ย่อมได้ชื่อว่าเป็นคนดีจริงเหมือนกัน ในที่นี้ จักแสดงเฉพาะข้อว่า อานุเนยฺโย ดังบทบาลีที่ยกไว้แปลว่า พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น อาหุเนยฺโย เป็นผู้ควรมาบูชา หรือเป็นผู้ควรบูชาโดยเอื้อเฟื้อ จะอธิบายคำว่าบูชาก่อน เพื่อให้เกี่ยวโยงไปถึงความหมายคำว่า อาหุเนยฺย โดยตรง
คำว่าบูชา ในที่นี้มาจากศัพท์ว่าอาหุนะ หมายถึงการให้การบำรุงด้วยความเลื่อมใสนับถือ ดังคำว่าพราหมณ์บูชาไฟ ก็หมายถึงบำเรอไฟด้วยการให้เชื้อแก่ไฟ.
บุคคลทั่วไปในโลกย่อมทำการบำรุงบำเรอวัตถุต่างๆบ้าง บุคคลต่างๆบ้าง ตามที่เลื่อมใสนับถือ บางทีก็ทำด้วยความกลัวหรือปรารถนาผล.
บำรุงด้วยความเลื่อมใสนับถือ ก็เช่นบำรุงบุคคลผู้ประกอบด้วยสุปฏิบัติดังกล่าว ทั้งที่รู้อยู่ว่าบุคคลเช่นนั้นไม่มีวัตถุอะไรที่จะพึงตอบแทน.
บำรุงด้วยความกลัว ก็เช่นบำเรอวัตถุที่เข้าใจว่ามีอำนาจ หรือบุคคลผู้มีอำนาจ เพื่อให้วัตถุหรือบุคคลนั้นๆยินดีโปรดปราน เพื่อจักได้ระงับโทษภัยต่างๆ. บำรุงด้วยความปรารถนาผลก็เช่นบำรุงบำเรอวัตถุหรือบุคคลที่เห็นว่าจะอำนวยผลอย่างใดอย่างหนึ่งให้ได้ตามที่ปรารถนา.
ถ้าบำรุงแก่วัตถุหรือสิ่งที่ปรากฏ ตลอดถึงที่ไม่ปรากฏ ก็มักเรียกว่าบูชาบำบวง หรือบวงสรวง, ถ้าทำสัญญาไว้ว่าจะบำรุงในเมื่อได้ผลแล้ว ก็มักเรียกว่าบนบาน, ถ้าบำรุงแก่บุคคลด้วยเจตนาและวิธีเช่นนี้ ก็มักเรียกกันต่างๆ ตลอดจนเรียกว่า สินบน.
เมื่อวัตถุหรือบุคคลเช่นนั้นมีอยู่ในที่ใด ก็มักจะพากันไปในที่นั้น นำสิ่งต่างๆไปเพื่อบวงบนกันต่างๆ.
จะยกขึ้นกล่าวเฉพาะบุคคล.




...แสงส่องใจ... จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 177 ค่ะ โดยสมเด็จพระสังฆราช (สกลมหาสังฆปริณายก) ค่ะ
โดยสมเด็จพระสังฆราช (สกลมหาสังฆปริณายก)
เนื่องในวโรกาสมหามงคล
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ทรงเจริญพระชันษาครบ ๑๐๐ ปี ในปีพุทธศักราช ๒๕๕๖
นิตยสารธรรมะใกล้ตัวจึงขออัญเชิญพระนิพนธ์ต่างๆ
ซึ่งล้วนแล้วแต่ทรงคุณค่า มานำเสนอ (-/\-)
(สามารถศึกษาพระประวัติและพระกรณียกิจต่างๆ เพิ่มเติมได้
ตามลิงค์ค่ะ http://bit.ly/13ihsCc )
---------
อาหุเนยฺโย
พระธรรมเทศนา
ของ พระธรรมวราภรณ์ (สุวฑฺฒโน)* วัดบวรนิเวศวิหาร
(*สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก)
๒๕๐๑
---------
อาหุเนยยกถา
พระธรรมวราภรณ์ วัดบวรนิเวศวิหาร
---------
นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส ฯ
เอส ภควโต สาวกสงฺโฆ อาหุเนยฺโย
บัดนี้จักแสดงพระธรรมเทศนา พรรณนาพระสังฆคุณบทหนึ่ง เพื่อเกื้อกูลปัญญาและสัมมาปฏิบัติ แก่บุคคลผู้ปรารถนาธรรมปฏิบัติทั่วไป แท้จริง พระสังฆคุณทุกบทย่อมแสดงสุปฏิบัติ คือข้อปฏิบัติดีของคนดีทั่วๆไป ไม่จำกัดเฉพาะพระสงฆ์ หรือพุทธศาสนิกชนเท่านั้น ใครก็ตามเมื่อปฏิบัติดีจริงใจทางพระสังฆคุณ ย่อมได้ชื่อว่าเป็นคนดีจริงเหมือนกัน ในที่นี้ จักแสดงเฉพาะข้อว่า อานุเนยฺโย ดังบทบาลีที่ยกไว้แปลว่า พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น อาหุเนยฺโย เป็นผู้ควรมาบูชา หรือเป็นผู้ควรบูชาโดยเอื้อเฟื้อ จะอธิบายคำว่าบูชาก่อน เพื่อให้เกี่ยวโยงไปถึงความหมายคำว่า อาหุเนยฺย โดยตรง
คำว่าบูชา ในที่นี้มาจากศัพท์ว่าอาหุนะ หมายถึงการให้การบำรุงด้วยความเลื่อมใสนับถือ ดังคำว่าพราหมณ์บูชาไฟ ก็หมายถึงบำเรอไฟด้วยการให้เชื้อแก่ไฟ.
บุคคลทั่วไปในโลกย่อมทำการบำรุงบำเรอวัตถุต่างๆบ้าง บุคคลต่างๆบ้าง ตามที่เลื่อมใสนับถือ บางทีก็ทำด้วยความกลัวหรือปรารถนาผล.
บำรุงด้วยความเลื่อมใสนับถือ ก็เช่นบำรุงบุคคลผู้ประกอบด้วยสุปฏิบัติดังกล่าว ทั้งที่รู้อยู่ว่าบุคคลเช่นนั้นไม่มีวัตถุอะไรที่จะพึงตอบแทน.
บำรุงด้วยความกลัว ก็เช่นบำเรอวัตถุที่เข้าใจว่ามีอำนาจ หรือบุคคลผู้มีอำนาจ เพื่อให้วัตถุหรือบุคคลนั้นๆยินดีโปรดปราน เพื่อจักได้ระงับโทษภัยต่างๆ. บำรุงด้วยความปรารถนาผลก็เช่นบำรุงบำเรอวัตถุหรือบุคคลที่เห็นว่าจะอำนวยผลอย่างใดอย่างหนึ่งให้ได้ตามที่ปรารถนา.
ถ้าบำรุงแก่วัตถุหรือสิ่งที่ปรากฏ ตลอดถึงที่ไม่ปรากฏ ก็มักเรียกว่าบูชาบำบวง หรือบวงสรวง, ถ้าทำสัญญาไว้ว่าจะบำรุงในเมื่อได้ผลแล้ว ก็มักเรียกว่าบนบาน, ถ้าบำรุงแก่บุคคลด้วยเจตนาและวิธีเช่นนี้ ก็มักเรียกกันต่างๆ ตลอดจนเรียกว่า สินบน.
เมื่อวัตถุหรือบุคคลเช่นนั้นมีอยู่ในที่ใด ก็มักจะพากันไปในที่นั้น นำสิ่งต่างๆไปเพื่อบวงบนกันต่างๆ.
จะยกขึ้นกล่าวเฉพาะบุคคล.