อัมพวาที่รัก

สวัสดีครับ เพื่อนพ้องน้องพี่ที่น่ารักทุกท่าน

เมื่อวัน เสาร์ - อาทิตย์ ที่ผ่านมานี้

ผมได้มีโอกาสไปสังสันทน์
กับคณะเพื่อนพ้อง รสก. เรานี้แหละ

ที่รอยต่อระหว่างอำเภอ บางคณฑี กับ อำเภอ อัมพวา
เป็นบ้านพักเล็ก ๆ ติดชายคลอง บรรยากาศดีมาก

ที่น่าสนุก ก็คือ ท่านเจ้าของบ้าน
ท่านเป็นนักไวโอลิน

และที่บ้านท่านก็มีเครื่องดนตรี ตั้งหลายอย่าง
ท่านก็เลยหอบ ซออู้ และ ซอด้วง
มาให้ผมแจมด้วย
รวมทั้ง ขลุ่ย ที่ผมหอบหิ้วไปเอง
และ Back Track ด้วย แผ่นคาราโอเกะ

เราเลยเล่นดนตรีกัน สนุกสนาน
นักร้อง ไม่ต้องเป็นห่วง
(ประทานโทษ . . . เยอะ . . .! ! !)

เสียดาย ที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย
(ดีแต่ เมา กะ เล่นดนตรี)

ฉะนั้น
ท่านใดที่ไปด้วยกัน
แล้วได้มาอ่านกระทูนี้
รบกวนช่วยลงรูปให้หน่อยเถิดครับ

และนี่คือ กลอนที่ผมเขียนไว้ในสมุดเยี่ยม
ของที่พักแห่งนี้
เป็นตัวแทนคณะพรรค
เพื่อร่วมกัน ลงนาม เป็นที่ระลึก ครับ.





อัมพวา . . . ที่รัก

วันนี้ ดีใจ ที่ได้มา
อัมพวา แดนนัก ดนตรีใหญ่
ได้ซึมซับ รายละเอียด ละเมียดละไม
จากหัวใจ พี่น้อง พร้องเพรียกกัน

เล่นดนตรี ให้ปลื้มเปรม เกษมสุข
สลัดทุกข์ ทิ้งไปไกล ไม่หวาดหวั่น
ทั้งเครื่ิองสาย เครื่องเป่า คละเคล้ากัน
เชื่อมสัมพันธ์ มิตรภาพ ซาบซึ้งใจ

ช่างเป็นสิ่ง ปรุงหัวใจ ให้ยิ้มปลื้ม
มีเครื่องดื่ม ชูรส แสนสดใส
สนทนา พาที มีน้ำใจ
ซึ้งรักใน ศิลปะ วัฒนธรรม

จักไม่ลืม อัมพวา แม้คราจาก
คิดถึงมาก หน่วงฤทัย ให้ดื่มด่ำ
ขอส่งสาร มาเยือน เตือนความจำ
เพื่อยังย้ำ ว่ามอบหัวใจ . . . ให้ . . . อัมพวา.


ครับผม.