เจอแต่ชายในเครื่องแบบ ลงท้ายด้วยเครื่องแบบ 18+++

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรก เราได้ติดตามเรื่องราวประสบการณ์ที่เพื่อน มาแชร์กัน อ่านแล้วก้ฟิน จนนึกถึงเรื่องราวของเราค่ะ เหมือนนิยายน้ำเน่า 5555
......ตอนนั้นเราเรียนอยู่ปี 1 แถวดุสิต เราของแทนตัวว่า เอนะ มีเพื่อนสนิท ชื่อนิด เติ้ล แนน เราเปนเดก ตจว. ค่ะ เราเป็นคนเหนือ ไอ้นิด อยู่สุโขทัย และแนน กับเติ้ล บ้านอยู่เมืองกาญ เราเรียนสารสนเทศ แต่ต้องมาเรียนใน รร.พานิชแห่งหนึ่ง ในเขตนั้นแหระ กลุ่มก้จัดว่าเป็นกลุ่มที่ว่าน่าตาดี เกือบทุกคน แต่ไอ้นิดจะเจ้าเนื้อไปค่อนข้างเยอะ ค่ะ แต่เสียงนางนี่หวานใครได้ยินคือหลงค่ะ เราชอบไปไหนกันเปนกลุ่มค่ะไปไหนก้มีแต่หนุ่มแซว  เพิ่งจะเปิดเทอมด้วยมีเวลาว่างเยอะ แต่เราไม่ชอบเที่ยวติดห้องค่ะ เลิกเรียนเพื่อนๆก้พาไปเดินแถวอนุเสาวรีย์บ้างแล้วแต่ พวกเทอจะไป ไอ้นิดติดร้านเนต นางชอบเล่นเวปหาคู่ค่ะ ฝากไว้ทุกเวป วันนั้นเปนวันศุกร์เลิกเร็วค่ะ บ่าย2กว่า แนนกับเติ้ลกลับบ้าน ไอ้นิดเข้าร้านเนต ส่วนก้กลับห้อง ปกติเราจะไปไหนกันเป็นกลุ่ม วันนั้นเราถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวสิคะ ก้กลับห้องและมันผิดปกติค่ะคือถนนโล่ง ไม่มีรถวิ่งสักคัน คนก้ไม่มี มีแต่ทหารตำรวจ ที่ยืนนิ่งหันหลังให้กับถนน เราก้รีบวิ่งข้ามสิคะถนนโล่งแล้วนี่555คือข้ามถนนเองไม่ถนัดค่ะ พอวิ่งไปถึงเส้นกลางถนน มีเสียงตะโกน ออกอย่างดัง ***อยากคอขาดรึงัย *** นิ่งแปบ ข้ามไปอีกฝั่ง เขาตะโกนมาอีกบอกให้เราหยุดและยืนอยู่ตรงนั้น เรากะจะเดินต่อ เขาบอกถ้าไม่อยากคอขาดก้เดินไปเลย เดี๋ยวเจอดี ทีนี้เราก้หยุดค่ะ สักพักก้มีขบวนเสด็จ พอสิ้นสุดขบวน รถวิ่งปกติ เขา ****ขอเรียก พี่ภาคแระกันค่ะ เขาเดินมาที่เราค่ะ สั่นค่ะ เหมือนจะเปนลมยังงัยบอกไม่ถูก
พี่ภาค : เราน่ะชื่ออะไร ทำไมไม่รู้เรื่องอะไรเลยรึงัย มาจากไหน ...เยอะค่ะ บลาๆๆๆ
เรา : ....เงียบแปบ ชื่อเอค่ะ
พี่ภาค : แระนี่โดดเรียนรึงัย ถึงได้รีบขนาดนั้นนัดแฟนไว้สิท่า ....โหยเรายังไม่มีแฟนเลย พ่อแม่หวงค่ะ 555ลูกสาวสวย
เรา: ป่าวค่ะ ไม่มีเรียน กำลังจะกลับห้อง ...ตอนนั้นเราไม่กล้าที่จะมองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำกลัวค่ะ
พี่ภาค : รีบไปหาแฟนเหรอ แล้วพักอยู่ไหนล่ะ ....เขาเดินตามเรามานะ พยายามชวนคุย
เรา : อยู่แถวสวนอ้อยนี่แหระค่ะ พักอยู่กับเพื่อนแต่เพื่อนไปต่อร้านเนต
พี่ภาค : แล้วเราไม่มีแฟนเหรอ ....ไรวะแม่มเมื่อตะคอกใส่เราอยู่เลย จะจีบเราล่ะสิ เมินซะเถอะ อิอิ หลงตัวเอง
เรา : ยังค่ะ ....หันไปมองหน้าเขาค่ะ หน้านี่ร้อนผ่าวเลย ....คือน่าตาอ่ะใช่เลย คิ้วดก เข้มเหมือนแขกเลย สูงหุ่นนี่ สมาร์ท
*****เขาสูงกว่าเรา น่าจะประมาน180ได้ ส่วนเราน่ะเหรอ เสาไฟฟ้ากะหลักกิโล ดีๆนี่เอง 5555 เขาเดินตามเราจนถึงหน้าหอค่ะ
พี่ภาค : อ้าวเห้ย !!!!ยังไม่บอกเลยที่ถาม มีแฟนยัง
เรา : ....ทำหน้างงค่ะ """รีบตอบเลยค่ะ ยังไม่มี แล้วก้ยิ้มให้เขา กะจะขึ้นห้องแล้วละ เราไม่ได้คิดอะไรในเวลานั้น
พี่ภาค : ว่างไม ถ้าไม่รังเกียจไปกินข้าวกันไม ถือเปนการขอโทษแล้วกันนะ ..
เรา : หึย ไรวะ จู่ๆชวนกินข้าว เพิ่งจะรู้จักอ่ะ คิดในใจ ...อืม!!!! คิดนานแปบค่ะ
พี่ภาค : เถอะน่าพี่เลี้ยงเอง ถือว่าขอโทษนะ ***คือพี่ภาคเขาอายุเยอะกว่าเราอ่ะ แต่ดูเด็กนะ เขาจบจากรร.นายร้อยค่ะ
เรา : งั้นก้ได้ค่ะ ขอเอไปเปลี่ยนชุดได้ไมคะ เราก้ไปเปลี่ยนชุด เราก้ใส่ชุดแซก สีฟ้าอ่อนเรียบๆ ก้ลงมา เขามองเรา แล้วยิ้มแบบมี เลศนัยค่ะ แล้วพาเดินมาที่รถเขา ในสำนักงาน.....ในสวนรื่นฤดี เขาใช้รถโฟล์ค ค่ะ เขาเปิดประตูรถให้ขึ้น ยิ้มให้อีก.
พี่ภาค : พี่ขอไปอาบน้ำแปบหนึ่งนะ ยืนตั้งแต่เที่ยงแระ เหงื่อท่วม เหนียวตัว ....เราเงียบ อีตานี่คิดไรกับเราป่ะเนี่ย ตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในรถ เขามองแล้วยิ้มอยู่ตลอดเวลา แล้วเขาพูดขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าเราไม่มีแฟน หน้าแบบนี้จะเหรอถึงพี่ไมนะ ยิ้ม
เรา: หันไปเขาแบบเขินๆ ไม่กล้ามีหรอกค่ะ เดี๋ยวไม่ได้เรียน พ่อแม่หวง
พี่ภาค : งั้นจีบนะ .....หือเพิ่งจะเจอกันเนี่ยนะ เร็วไปป่ะ ชอบตั้งแต่เห็นเราเดินออกมาแล้วละ เลยแกล้งแหย่ดู เห็นเราเกร็งพี่ก้นึกขำ เขายิ้ม
เรา : มาจีบกันง่ายๆแบบนี้อ่ะนะ หยอดไปทั่วละสิ ไม่กลัวแฟนว่าเหรอ ....เขาอายุก้32-33 ประมาณนั้น คงมีแฟนแล้วล่ะ เราน่ะเพิ่งจะ19 เด็กกว่าเขาอ่ะ
พี่ภาค : ไปดูเองแล้วกัน ว่ามีหรือไม่มี .....ถึงบ้านพักเขาแล้วล่ะ เป็นบ้าน5ชั้น เขาอยู่ชั้น2 เขาก้พาเรามาที่ห้องเขาค่ะ พอเดินกำลังจะถึงห้อง มีคนทัก : โหผู้กองแฟนสวยนะ เขายิ้มแล้วจับมือเราเข้าห้องเขา สะอาดเรียบร้อยมาก เราก้นั่งที่โซฟา รอเขาไปอาบน้ำ
พี่ภาค : เป็นงัย เราเงียบเลย อยากอะไรเดินสำรวจได่เลยนะตามบาย อาบน้ำก่อน .....เงียบค่ะ
.....เดินดูนู้นนี่นั่น แอบเข้าไปห้องนอนเขาค่ะ มีรูปผญ.คนหนึ่งใส่กรอบแต่คว่ำไว้ คิดแล้วล่ะเขาก้คงหยอกเราแบบนั้นแหระ หมาหยอกไก่ แล้วก้เดินออกมานั่งที่เดิม เงียบค่ะ นอยท์นิดๆ เขาอาบน้ำเสร็จ เดินออกมานุ่งผ้าเช็ดตัวมาแค่ผืนเดียว โชว์ท่อนบน โชว์ซิกแพคค่ะ เทร์ซะมัด😊😊😊😊😊 อย่าคิดไรแค่ทานข้าวก้จบ แต่งตัวก้พาเราไปทานข้าวค่ะ แถวสี่ย่าน เราเงียบไม่คุยค่ะเฉย พอเสร็จ เขาก้พาเราไปต่อที่อตก. คิดดูวั้นนั้นเราแต่งตัวเรียบๆเหมือนคุณหนูงัยงั้นแหระ ก้ไปกับเขานะ
พี่ภาค : เปนไรไม่พูดไม่จา กลัวเหรอ เขายื่นมือมาจับเรา มือหนาๆแบบนั้นแต่นิ่มมากอุ่นๆ บีบเบาๆ เปนไรรึป่าว
เรา: เงียบค่ะ .พอถึงอตก.เขาก้จับมือเราตลอดนะ และก้เดินเข้าในร้านเป็นร้านเหล้า วัยรุ่นเขาชอบไปกัน วันศุกร์คนจะเยอะมาก ถ้าไปช้าจะไม่ที่นั่ง .หาที่นั่งค่ะ เขานั่งติดกับเรา เขาสั่งเบียร์ ส่วนเราเขาสั่งสปายมาให้  ก้นั่งไปเรื่อยๆ สปายหมดไปประมาณ3ขวด เริ่มมึนนิด ๆๆๆ มีสติอยู่ค่ะ ความอายก้ยังมี เขาเอามือมาจับเราเอวเราหน้านี่แนบเกือบจะชิดหน้าเราเลย ตอนนั้นก้เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว มึนๆง่วงๆ จะหลับ
พี่ภาค : เอ เมาหรอ
เรา : หึ ไหวค่ะ ดื่มค่ะ ต่อๆๆๆ คืนนั้นเราหมดไป5ขวด แต่เขาเบียร์หมดไป3ขวด ไม่เมาหรอกแต่เรานี่สิตัวลอยแล้ว 5555นานๆดื่มที
พี่ภาค : เอ !!!กลับดีกว่า พี่ว่าเราไม่ไหวแล้วนะ เขาก้พาเรากลับ เอามือถือขึ้นมาดู10สายไม่ได้รับ ไอ้นิดโทร
เรา:โทรหาไอ้นิด
ไอ้นิด: เชี่ย!!!อยู่ไหนวะ กูเป็นห่วง
เรา : ออกมาทานข้าวกับพี่เขา
ไอ้นิด : พี่ไหนของวะ
เรา : เอออ เพิ่งหน้าวิทลัยอ่ะ
ไอ้นิด : ห่า !!!ไวนะ
เรา : เอออออ กลับแล้ว
สิ้นสุดการสนทนา วางสาย
ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์ เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ พอถึง เขาอุ้มเรามาห้องเขา ........เดี๋ยวมาต่อนะคะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่