เกริ่นก่อนนะคะ คือบ้านหนูเปิดธุรกิจขนาดกลาง คือ ลูกค้ามาซื้อของ โทรมาสั่งของ เราก็ส่งของให้ลูกค้า
ซึ่งร้านของหนูนี่จะขายสินค้าที่จำเป็นต้องใช้ทุกบ้านน่ะค่ะ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาปิดร้านเพราะลูกค้าต้องใช้ของทุกวัน
ช่วงก่อนหน้านี้ที่เศรษฐกิจดีบ้านหนูก็ขายดีค่ะ เงินหมุนคล่อง ตอนนั้นแม่ต้องการขยายร้านจึงสร้างบ้านใหม่ กู้ธนาคารไป 3 ล้านกว่า
ผ่อนบ้านเดือนละ 3 หมื่นกว่าบาทค่ะ จนตอนนี้เศรษฐกิจย่ำแย่ เงินยังพอหมุนได้ แต่ก็ได้แบบชักหน้าไม่ถึงหลัง
หนูเป็นฝาแฝดค่ะ กำลังขึ้น ปี1 ซึ่งเวลาขึ้นมหาลัยค่าใช้จ่ายจะเยอะมาก ค่าชุดนักศึกษา ค่าลงทะเบียนเรียน ค่าหอพัก
แล้วบ้านหนูจำเป็นต้องจ่าย x2 เลยค่ะ เพราะมีลูกแฝด ดีหน่อยที่หนูเรียนมหาวิทยาลัยใกล้บ้าน คณะจบไปมีงานทำแน่นอน
แต่พอหนูสอบติดคณะนี้ได้ พ่อหนูก็เริ่มติดโซเชี่ยลหนักมาก ถึงขั้นที่ขนาดลูกค้าเดินมาอยู่หน้าร้านแล้วก็ต้องรอให้ลูกค้าเดินเข้ามาในร้านก่อนน่ะค่ะ
แม่หนูเครียดมาก เวลาเห็นแม่เครียด นั่งทำบัญชีคนเดียว คอยกระตุ้นให้พ่อไปทำงานไม่ใช่เอาแต่เล่นไลน์ เล่นเฟสบุ๊คแล้วหนูก็เครียดแทน
พ่อติดชนิดที่ว่าขนาดเวลาว่างๆก็เล่นไลน์ไม่ยอมไปส่งของให้ลูกค้า จนลูกค้าต้องโทรมาตาม ซึ่งเสียลูกค้าเพราะสาเหตุนี้ไปหลายรายแล้วค่ะ
ในใจแค่อยากบอกพ่อว่าอดทนซัก 6 ปีให้หนูเรียนจบก่อนได้มั้ย ถ้าตอนนั้นจะเปลี่ยนมาแค่ขายของหน้าร้านก็ได้ ไม่ต้องไปส่งลูกค้าแล้ว
ตอนนี้หนูกลัวว่าหนูจะไม่ได้เรียนมากเลยค่ะ อาจจะฟังดูแปลกๆแต่หนูเป็นคนชอบเรียนมาก แล้วเรื่องการกู้กยศ. หนูก็ไม่หวังอะไรแล้วค่ะ
เพราะรายได้ต่อเดือนของที่บ้านถ้าประมาณเอาก็เดือนละ4หมื่นกว่าๆ บ้านก็พึ่งสร้างใหม่ได้3ปี เป็นบ้านปูน1ชั้นครึ่งหลังใหญ่
ถ้ากยศ.มาตรวจสอบหนูคิดว่ายังไงก็คงไม่ผ่านแน่ๆค่ะ ทั้งๆที่หนี้บ้านหนูเดือนนึงก็ต้องจ่ายอย่างน้อย 3 หมื่นบาทแล้ว
ไหนจะค่ากินค่าอยู่ของหนูและแฝดอีก แฝดหนูเรียนที่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพค่ะ ค่าใช้จ่ายแม่ให้เดือนละ 8000 บาท รวมค่าหอ
จนวันนี้ค่ะ พ่อไปดูแข่งรถกับเพื่อนที่ต่างจังหวัดทำให้ต้องปิดร้าน มีลูกค้าท่านนึงโทรมาต่อว่า แล้วบอกว่าจะไม่ซื้อของกับร้านเราอีก
ตอนนี้แม่เครียดมาก แม่โมโห หนูก็เครียดตามแม่ค่ะ เอาตรงๆหนูไม่เข้าใจเลยว่าทำไมทั้งๆที่โตแล้ว พ่อถึงยังคิดไม่ได้คะว่าควรทำอะไรก่อน
หนูไม่เคยเกลียดพ่อนะคะ แค่บางครั้งหนูโกรธว่าทำไมพ่อไม่ทำงาน แม่ทำงานบ้าน งานบัญชีที่ร้าน จนกระดูกทับเส้นประสาท
หมอบอกว่าแม่ต้องลดการใช้มือลง แม่มีปัญหาที่ขาเพราะทำงานหนักตั้งแต่เล็กๆ หนูสงสารแม่มากค่ะ
หนูควรทำยังไงดีคะ แค่ให้พ่อกลับมาตั้งใจทำงานแค่ 6 ปีก็พอค่ะ แม่หนูเคยพูดกับพ่อแล้ว จบลงที่ทะเลาะกันทุกที
พ่อหนูเป็นคนประเภทที่หน้าใหญ่ค่ะ เวลาเจอเพื่อนจะมือเติบมาก คุยโม้เพื่อนว่าที่ร้านขายดี ทั้งๆที่จริงๆแล้วเป็นยังไงก็รู้กันอยู่
ทุกวันนี้หนูก็ช่วยงานบ้านเกือบทุกอย่างเลยนะคะ ยกเว้นทำกับข้าวค่ะที่หนูยังทำไม่ค่อยเป็น
อะไรที่หนูคิดแล้วดูเป็นลูกที่ไม่ดีหนูขอโทษด้วยนะคะ แต่มันอัดอั้นมากจริงๆ
**แก้ไขคำที่พิมพ์ผิด + เพิ่มเติมข้อความค่ะ**
พ่อติดโซเชี่ยลหนักมาก ติดดูแข่งรถจนเสียการเสียงาน ทำยังไงดีคะเครียดมาก
ซึ่งร้านของหนูนี่จะขายสินค้าที่จำเป็นต้องใช้ทุกบ้านน่ะค่ะ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาปิดร้านเพราะลูกค้าต้องใช้ของทุกวัน
ช่วงก่อนหน้านี้ที่เศรษฐกิจดีบ้านหนูก็ขายดีค่ะ เงินหมุนคล่อง ตอนนั้นแม่ต้องการขยายร้านจึงสร้างบ้านใหม่ กู้ธนาคารไป 3 ล้านกว่า
ผ่อนบ้านเดือนละ 3 หมื่นกว่าบาทค่ะ จนตอนนี้เศรษฐกิจย่ำแย่ เงินยังพอหมุนได้ แต่ก็ได้แบบชักหน้าไม่ถึงหลัง
หนูเป็นฝาแฝดค่ะ กำลังขึ้น ปี1 ซึ่งเวลาขึ้นมหาลัยค่าใช้จ่ายจะเยอะมาก ค่าชุดนักศึกษา ค่าลงทะเบียนเรียน ค่าหอพัก
แล้วบ้านหนูจำเป็นต้องจ่าย x2 เลยค่ะ เพราะมีลูกแฝด ดีหน่อยที่หนูเรียนมหาวิทยาลัยใกล้บ้าน คณะจบไปมีงานทำแน่นอน
แต่พอหนูสอบติดคณะนี้ได้ พ่อหนูก็เริ่มติดโซเชี่ยลหนักมาก ถึงขั้นที่ขนาดลูกค้าเดินมาอยู่หน้าร้านแล้วก็ต้องรอให้ลูกค้าเดินเข้ามาในร้านก่อนน่ะค่ะ
แม่หนูเครียดมาก เวลาเห็นแม่เครียด นั่งทำบัญชีคนเดียว คอยกระตุ้นให้พ่อไปทำงานไม่ใช่เอาแต่เล่นไลน์ เล่นเฟสบุ๊คแล้วหนูก็เครียดแทน
พ่อติดชนิดที่ว่าขนาดเวลาว่างๆก็เล่นไลน์ไม่ยอมไปส่งของให้ลูกค้า จนลูกค้าต้องโทรมาตาม ซึ่งเสียลูกค้าเพราะสาเหตุนี้ไปหลายรายแล้วค่ะ
ในใจแค่อยากบอกพ่อว่าอดทนซัก 6 ปีให้หนูเรียนจบก่อนได้มั้ย ถ้าตอนนั้นจะเปลี่ยนมาแค่ขายของหน้าร้านก็ได้ ไม่ต้องไปส่งลูกค้าแล้ว
ตอนนี้หนูกลัวว่าหนูจะไม่ได้เรียนมากเลยค่ะ อาจจะฟังดูแปลกๆแต่หนูเป็นคนชอบเรียนมาก แล้วเรื่องการกู้กยศ. หนูก็ไม่หวังอะไรแล้วค่ะ
เพราะรายได้ต่อเดือนของที่บ้านถ้าประมาณเอาก็เดือนละ4หมื่นกว่าๆ บ้านก็พึ่งสร้างใหม่ได้3ปี เป็นบ้านปูน1ชั้นครึ่งหลังใหญ่
ถ้ากยศ.มาตรวจสอบหนูคิดว่ายังไงก็คงไม่ผ่านแน่ๆค่ะ ทั้งๆที่หนี้บ้านหนูเดือนนึงก็ต้องจ่ายอย่างน้อย 3 หมื่นบาทแล้ว
ไหนจะค่ากินค่าอยู่ของหนูและแฝดอีก แฝดหนูเรียนที่มหาวิทยาลัยในกรุงเทพค่ะ ค่าใช้จ่ายแม่ให้เดือนละ 8000 บาท รวมค่าหอ
จนวันนี้ค่ะ พ่อไปดูแข่งรถกับเพื่อนที่ต่างจังหวัดทำให้ต้องปิดร้าน มีลูกค้าท่านนึงโทรมาต่อว่า แล้วบอกว่าจะไม่ซื้อของกับร้านเราอีก
ตอนนี้แม่เครียดมาก แม่โมโห หนูก็เครียดตามแม่ค่ะ เอาตรงๆหนูไม่เข้าใจเลยว่าทำไมทั้งๆที่โตแล้ว พ่อถึงยังคิดไม่ได้คะว่าควรทำอะไรก่อน
หนูไม่เคยเกลียดพ่อนะคะ แค่บางครั้งหนูโกรธว่าทำไมพ่อไม่ทำงาน แม่ทำงานบ้าน งานบัญชีที่ร้าน จนกระดูกทับเส้นประสาท
หมอบอกว่าแม่ต้องลดการใช้มือลง แม่มีปัญหาที่ขาเพราะทำงานหนักตั้งแต่เล็กๆ หนูสงสารแม่มากค่ะ
หนูควรทำยังไงดีคะ แค่ให้พ่อกลับมาตั้งใจทำงานแค่ 6 ปีก็พอค่ะ แม่หนูเคยพูดกับพ่อแล้ว จบลงที่ทะเลาะกันทุกที
พ่อหนูเป็นคนประเภทที่หน้าใหญ่ค่ะ เวลาเจอเพื่อนจะมือเติบมาก คุยโม้เพื่อนว่าที่ร้านขายดี ทั้งๆที่จริงๆแล้วเป็นยังไงก็รู้กันอยู่
ทุกวันนี้หนูก็ช่วยงานบ้านเกือบทุกอย่างเลยนะคะ ยกเว้นทำกับข้าวค่ะที่หนูยังทำไม่ค่อยเป็น
อะไรที่หนูคิดแล้วดูเป็นลูกที่ไม่ดีหนูขอโทษด้วยนะคะ แต่มันอัดอั้นมากจริงๆ
**แก้ไขคำที่พิมพ์ผิด + เพิ่มเติมข้อความค่ะ**