ก่อนแนะนำอย่างอื่น ต้องบอกก่อนว่าในชีวิตหนึ่งปีนี้ได้มีโอกาสไปเยือนแน่ๆคือฮังการีที่อยู่เป็นถิ่นถาวร ที่ไปเที่ยวมีอิตาลี ฝรั่งเศส เบลเยี่ยม สวิสเซอร์แลนด์ สาธารณรัฐเช็ก ออสเตรีย เยอรมัน สโลวาเกีย ไม่ได้อยากโม้ แต่พูดดักทางคนที่เปิดกระทู้มาแล้วเตรียมปิดเพราะตกใจที่เจอหน้าแพมค่ะ 555 กำลังดึงดูดให้สนใจอยากอ่านต่อ



ก่อนเดินทางไปยุโรป มีเพื่อนซื้อหนังสือมาให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อกรกฎาหลายปีก่อน
หนังสือเล่มนี้ส่วนใหญ่รวบรวมเมืองและประเทศหายากๆที่คนไม่ค่อยไปกัน เล่มนี้ดีที่เดียว ถ้าใครสนใจลองหาดูได้นะคะ
ไม่ได้มีเจตนาอะไร แค่อยากแนะนำเฉยๆ



แพมไปอยู่เมือง Békéscsaba นั่งรถไฟห่างจากเมืองหลวง Budapest ร่วม 4 ชั่วโมง อยู่ไกลแค่ไหนจากระยะทางก็คงรู้แล้ว


เป็นเมืองเล็กๆน่ารักทางตอนใต้ใกล้กับโรมาเนีย


จุดเด่นสำคัญและสวยที่สุดในเมืองคงไม่พ้นโบสถ์นี้ค่ะ



บ้านที่ไปอาศัยนี่เป็นอพาทเม้นท์ที่มีสามชั้นในหนึ่งห้อง ใหญ่พอตัวเลยค่ะ ถือว่าใหญ่กว่าบ้านนักเรียนแลกเปลี่ยนคนอื่นอีก 555 มัมเขียนในใบประวัติว่าเป็นนักบัญชีให้กับสโมสรกีฬาที่แด๊ดทำ เอาตามตรงนะ แพมไม่เคยเห็นมัมนั่งทำบัญชีอะไรเลย ปัจจุบันยังสงสัยอยู่ว่าเงินที่หมุนเวียนมีใช้เรื่อยๆนี่มาจากไหนกันแน่



มัมเขาหย่ากับสามีเก่า มีลูกชายสมองขั้นเทพดรีกีด็อกเตอร์ จบตรีฟิสิกส์และเคมีสองใบ โทเคมี เอกเคมีอะไรซักอย่าง คือฉลาดจนแพมคุยด้วยไม่รู้เรื่องค่ะ นั่งจ้องหน้ากันแทนที่เขาจะชวนเด็กผู้หญิงอย่างแพมคุยเรื่องม้าสีรุ้งกับตุ๊กตาเป็ดน้อยในอ่างอาบน้ำ โฮสบราคนนี้กลับชวนแพมคุยเรื่องเมืองที่พยายามแยกเป็นประเทศอิสระของสเปนซึ่งกำลังเกิดสงครามกลางเมืองบลาๆขึ้น เอิ่ม เป็นตรรกะที่แพมหยั่งไม่ถึงจริงๆ ส่วนโฮสแด๊ดเป็นโค้ชนักกีฬาที่ไม่ได้ดูรักกับมัมเลย ในสังคมฝรั่งการกอดจูบเป็นเรื่องปกติ แต่แพมอยู่มาปีหนึ่งไม่เคยเจอทั้งสองแสดงความรักต่อกันเลย มีแต่ฉากมัมกดขี่แด๊ดให้ไปซื้อกับข้าว พาน้องหมาโนเอลไปเดินเล่นวันละห้ารอบ แด๊ดเปิดทีวีเสียงดังไปมัมนอนไม่ได้จึงโดนว่า มัมเมื่อยหลังแด๊ดต้องนวดให้ ในความเข้าใจส่วนตัวแด๊ดเหมือนลูกจ้างมากกว่า เหอๆ



ช่วงชีวิตแพมจะวนไปว่าวันไหนไม่ขี้เกียจก็จะพาโนเอลออกไปเดินเล่นพร้อมมัมไม่ก็แด๊ดด้วยค่ะ โนเอลเป็นสุนัขที่โดนสปอยยิ่งกว่าเด็กรวยๆบางคนอีกค่ะ วันเกิดมันต้องทำเค้กให้



ต้องพาไปเดินเล่นตอนตีห้า สิบโมง บ่ายโมง บ่ายสาม และหนึ่งทุ่ม ตารางเวลาเป็นอย่างนี้จริงๆนะไม่ได้ล้อเล่น เสาร์อาทิตย์อาจพาโนเอลไปโรงเรียนฝึกสุนัข มัมรักโนเอลมาก มั่นใจ 100% ว่ารักกว่าแด๊ดด้วยซ้ำ ครอบครัวแพมไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกันเพราะถ้าไปเที่ยวก็ต้องหาที่ที่โนเอลไปพักด้วยได้ มันค่อนข้างยากในหลายๆเรื่องๆ ตัวแพมพอเช้ามาไปโรงเรียน กลับไม่เกินบ่ายสอง คือโรงเรียนใกล้มาก จากอพาทเม้นท์นี่เดิน 11 นาทีถึงโรงเรียน เดิน 4 นาทีถึงห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในละแวกนั้น



โรงเรียนแพมชื่อ Széchenyi István Két Tanítási Nyelvű Közgazdasági Szakközépiskola ชื่อยาวได้โล่แบบนี้ไม่มีที่ไหนอีกแล้ว เรียกง่ายๆคือโรงเรียนสองภาษาเน้นเศรษฐศาสตร์เป็นสำคัญ มาถึงพอรู้ว่าตารางสอนเป็นยังไงบ้าง แพมโล๊ะทิ้งใหม่หมด เดินไปเถีย...ไม่สิๆ ไม่ดีๆ ต้องเรียกโต้แย้งด้วยหลักเหตุและผลกับอาจารย์ประจำชั้นอยู่นาน อาจารย์ที่นี่ใจดีค่ะ เป็นเหมือนเพื่อนมากกว่า ถึงยังไงแพมก็เคยทำอาจารย์โกรธเพราะเล่นคุยเสียงดังกับเพื่อนในห้อง แล้วก็โดนเพื่อนแห่หิ้วปีกจับโยนลงถังขยะขำๆ เสียงดังขนาดอาจารย์ที่เพิ่งเดินผ่านมากลายร่าง เรื่องใจดีที่เห็นที่หายวับไปทันที แหะๆ



โรงเรียนนี้มีนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่เยอะ ที่สนิทที่สุดคือพับโล จากเม็กซิโกกับเอลิซา จากอิตาลีค่ะ สองคนนี้แสบมาก ชอบชื่อไทยแพมขนาดเจอหน้าทีไร ร้องตะโกนโหวกเวกโวยวาย “พัดทารานัทททท...” ทั้งชื่อจริงนามสกุลจริงเลยทีเดียว หลังๆมานี้เรียกคล่อง จากสำเนียงเพี้ยนๆตอนแรกดันฝึกจนพูดชัดขนาดแพมยังอาย



เอลิซา



พับโล



ส่วนเด็กฮังการีไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ เพราะผู้หญิงเนี่ยจะชอบเข้าหาแพมเพราะอยากให้แนะนำไปถึงพับโลเลยหาความจริงใจไม่ค่อยได้ ถ้าสนิทที่สุดก็น่าจะเป็นวิคเตอร์ นักกีฬาคายัคค่ะ เพื่อนร่วมห้องที่นี่เป็นนักกีฬาทุกคน ทั้งนักฟุตบอล นักกีฬาโปโล นักกีฬาเทควันโด ฯลฯ ถ้าว่างๆไม่มีอะไรทำก็ไปดูวิคเตอร์แข่ง สนุกดี 55





ปกติใช้แต่ Dek-d ตลอด นี่เป็นครั้งแรกที่ลองใช้พันทิปดู ถ้ามีอะไรผิดพลาดไปต้องขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยวมาต่อ