จากสาวโคโยตี้สู่สะใภ้เมืองสิงโตพ่นน้ำ

สวัสดีคะ ก่อนอื่นเราขอออกตัวเลยว่านี่เป็นการตั้งกระทู้แรกของเรา พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกช่วยแนะนำด้วยนะคะ เราขอแทนตัวเราเองว่า จี(เป็นชื่อสมมุติ) เราขอพิมพ์เป็นตอนๆเนาะ เพื่อเราจะได้เรียบเรียงให้อ่านกันง่ายๆ

ตอนที่ 1

     เราชื่อจีเป็นสาวใต้ผิวขาว อายุ 35 หน้าตาถือว่าค่อนข้างดี พ่อแม่แยกทาง เราอาศัยกับยายตั้งแต่เกิด สมัยเด็กๆเราเป็นคนซน มึน ดื้อ แต่เรียนดี ชอบกิจกรรมของโรงเรียนเราเต้นตั้งแต่สมัยเราเรียนอนุบาล ไม่ว่าจะเป็นงานวันเด็ก วันครู วันปีใหม่ วันสงกรานต์ เราก็รำ เต้นมาตลอด  แต่ด้วยความที่เราซน ดื้อ มาก จนทำให้เป็นหัวข้อนินทาของชาวบ้านระแวกใกล้เคียง สาเหตุมาจากที่แม่ของเราทิ้งเราไปหาสามีใหม่และไม่กลับมาเหลียวแล "คอยดูสิมันดื้อไม่ฟังใครโตขึ้นต้องเหมือนแม่ หลายผัว!!" หลายๆครั้งที่คำนินทาเข้าถึงหูยายเรา จนแกได้พร่ำสอนเราสม่ำเสมอ ก่อนนอนทุกๆคืนยายเราจะพูดเสมอ อย่าเป็นเหมือนแม่แกนะ  เรียนหนังสือสูงๆหางานทำดีๆ เป็นหน้าเป็นตาให้ยาย เราเรียนจบประถม ต่อมัทธยม และต่อวิทยาลัย เราก็ยังเป็นเด็กกิจกรรมเรียนดีเสมอมา  เราจบเบื้องต้นประวัติเราคร่าวๆเนาะ เพื่อที่จะได้เชื่อมโยงตอนต่อไป(จริงๆเรื่องวัยเด็กของเรามันยาวกว่านี้ เล่าไปยิ่งกว่าดาวพระศุกร์)

ตอนที่ 2

     พอเราเรียนจบวิทยาลัยเราก็เข้ามาเรียนต่อมหาลัยเปิดในกรุงเทพ เราได้มาเช่าห่อพักกับรุ่นพี่ที่วิทยาลัยที่เป็นทอม(แทนชื่อทอมว่าพี่เอและแฟนพี่เขา(ขอแทนว่าบี)และเราทั้งสามก็เป็นคนจังหวัดเดียวกัน ห้องที่เราเช่าอยู่เป็นห้องแคบๆห้องน้ำรวม ฝนตกทีนี่ทั้งคางคกทั้งตะขาบขึ้นกันให้พรึบระหว่างที่เรารอสมัครเรียน เราได้เดินหางานทกับบีแถวๆมหาลัย จนเราได้งานเป็นสาวมาร์คกี้โต๊ะสนุก เงินเดือนสมัยนั้น 4000 บาท/ต่อเดือน เงินเดือนน้อยแต่เราอาศัยทิปซึ่งได้เยอะกว่าเงินเดือน ชีวิตเราก็ดำเนินมาได้ซักระยะ มีพี่คนนึงมาชอบพอบี ซึ่งบีก็เล่นด้วยแต่เล่นด้วยแบบให้พี่คนนั้นเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำไปวันๆนึง  อยู่มาวันนึงพี่คนนี้ถามเราตั้งคู่ว่าหยุดกันวันไหน พี่จะว่าไปเที่ยว rca สมัยนั้นเราไม่ค่อยรู้จักหรอกผับมันเป็นยังไง แค่วันๆมีข้าวมีน้ำตกถึงท้องคือหรูละ มาถึงวันหยุดพี่เค้าก็ตามนัดคะ มารับเราไปเที่ยว rca(ร้าน route 66) พอไปถึงเรานี่อึ้งเว่อวังไปพักใหญ่ ตื่นตาตื่นใจมาก เสียงเพลงโดนๆ จำได้ว่าตอนนั้นเราไม่ดื่มเหล้าเลย เน้นเต้นอย่างเดียวเพราะเราชอบเต้นอยู่แล้วเป็นทุนเดิม นั่นแหละคะมีครั้งแรกต้องมีครั้งที่สองและหลายครั้งตามมา แรกพี่ก็พาเรากับบีเที่ยวบ่อยๆคะ เลิกงานก็เที่ยว แต่อย่างว่าแหละคะ พี่เขาเป็นจ้าวหวังฟัน เมื่อดูทีท่าแล้วไม่ได้แน่ๆท่านพี่ก็หายไป เรากับบีก็เอาละ ไม่มีสปอนเซอร์ละ เอาไงต่อ..ยังๆชีวิตเที่ยวเราไม่จบแค่นั้น จำแฟนบีตัวจริงที่เป็นทอมได้ไหม พี่เอ นั่นละคะ  พอดีพี่เอได้งานเป็นแคชเชียร์ร้านมอร์แกนในสมัยนั้น  พี่เอแกก็เข้าใจเราทั้งสองดี คือชอบเที่ยวเน้นเที่ยวไม่เน้นสุราแต่ถ้าไปเที่ยวไม่มีสุรานี่ก็ไม่ได้สินะ  พี่เอจัดแจงเลยคะ หาเหล้าหมดอายุให้เราสองคน เหล้าหมดอายุ ณ ที่นี้หมายถึงเหล้าที่มีลูกค้ามาเปิด member ไว้ member ก็จะมีอายุของมันเมื่อ member ไม่มาดื่มเที่ยวเหล้าเหลือ  นั่นละคะ เราเรียกเหล้าหมดอายุ เราก็เที่ยวเต้น หลังๆมามีดื่มเอามันส์ พอแหล่ผู้ชาย แต่ถึงเราสองคนจะเที่ยวยังไงเราก็กลับห้องพร้อพี่เอและบีครั้ง เรารู้จักเด็กในร้านเกือบทุกคนและเราได้รู้จักพี่ดีเจคนนึง พี่คนนี้แหละคะ เป็นชี้โพลงให้กระรอก จุดเริ่มต้นของโคโยตี้