ชีวิตต้องสู้ๆต่อไป

เหนื่อยก็แค่นอนพักก็หาย แต่จนนอนพักก็ไม่หาย
คำนี้ยังใช้ได้เสมอ.....
ช่วงชีวิตทุกคนมีขึ้นมีลง ตอนนี้เราอยู่ในช่วงขาลง
บริษัทที่เคยทำงานอยู่ปิดตัวลง เงินที่เก็บไว้ก็ใช้ไปกับงานศพคุณยายบางส่วน
บางส่วนไว้จ่ายค่าห้อง และจ่ายดอกเบี้ยหนี้นอกระบบของที่บ้าน คุณพ่อชอบเล่นการพนันพึงเลิกตอนเป็นหนี้ ช่วยทำงานใช้หนี้
จ่ายดอกร้อยละ20ทุกวัน เงินต้น 50,000%20 =2,500฿ ช่วยกันหาเงินใช้แต่ดอกต้นหาไม่ทันเลย
เราขายข้าวกล่องตอนเช้าพอได้บางวันละ 300-400 บาทยังไม่หักต้นทุน ช่วงแรกๆพอขายได้ ช่วงหลังฝนตกบ้าง เทศกิจไล่บ้าง เลยได้หยุดขาย
จะเช่าหน้าร้านขายวันละ 100฿ สู้ไม่ไหวจริงๆด้วยปริมาณคนซื้อและต้นทุนจำกัด กลางวันก็เดินหางาน
เราอยากได้เงินเยอะๆจะได้ปลดหนี้ให้หมดเร็วที่สุด เราเลยไปเสนอให้พี่ที่รู้จักกันเขาเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวให้
โดยไม่ต้องจ่ายเงินเดือนเราและค่าเช่าตึกเราจ่ายเอง แค่ให้เขาลงทุนครั้งเดียวจบ เขาลงทุนเราลงแรง
ให้พี่เขามาทำสัญญาเช่าตึกจ่ายค่ามัดจำและซื้ออุปกรณ์ต่างๆให้ และทำสัญญากับเรา2ปี
เราโอนยอดขายให้เดือนละ30,000฿ แต่ข้อเสนอถูกปฏิเสธ เราเข้าใจนะ เงินเกือบแสนไม่ใช่น้อยๆ
ปัจจุบันเราได้แต่เดินหางานแบบไร้ความหวัง หางานแบบมีที่พักเขารับเราแค่คนเดียวน้องเราเขาไม่รับ อายุแค่16ปี
ทุกวันนี้เราล้างจานแลกข้าว 4 กล่อง กินกับน้องสองคน เขาไม่รับถ้าจะให้จ่ายค่าจ้างเลยต้องแลกข้าว
เราอยู่คนละที่กับพ่อแม่ แต่ต้องพยายามหาเงินส่งให้แม่ทุกวัน โดยการเก็บขวดขาย


แค่อยากระบายความรู้สึกอึดอัดหลายๆอย่างให้ใครได้ฟัง

สู้และยิ้มเข้าไว้.....โลกก็จะยิ้มให้เราเอง

เป็นกำลังใจให้ทุกคน ไม่ว่าจะทำไร ถ้าเรายังหายใจเรายังมีความหวัง
สู้ๆกันต่อไป

***ขอบคุณมากๆที่เข้ามาอ่านและให้คำปรึกษา***
เข้ามาตั้งกระทู้ครั้งแรกกดแท็กผิดห้อง ขออภัย ณ ที่นี้
แท็กเจ้าของธุระกิจและงานค้าขายเผื่อใครมีงานจ่ายค่าจ้างรายวันให้ทำ ขอบพระคุณล่วงหน้า
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่