จุดเริ่มต้นของการมี น้องแมวทั้ง 6 ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว เริ่มจาก แค่มีแมวหลงมาที่บ้านด้วยความที่เราชอบแมวอยู่แล้ว เราก็แบ่งค่าขนมที่ทางบ้านให้มา ไปซื้ออาหารมาให้มันทุกวันๆ มันก็มาหาเวลาเดิมทุกวันแต่อยู่ๆ วันนึงมันหายไปเลย เราก็รู้สึก เศร้าๆ มากๆ
จนกระทั่งคิดขึ้นมาว่าวางแผนเก็บเงินจากค่าขนม ไปซื้อน้องแมวสักตัวดีกว่า ว่าแล้วก็เริ่มจดๆๆๆ รายจ่ายรายวันจากค่าขนมที่ได้วันละ 150 บาท จากที่ใช้เงินไปวันๆ ไม่เคยคิดจะจำมาก่อนเลยว่าใช้อะไรไปเท่าไหร่บ้าง รู้แต่ว่าเงินที่ได้รายวันไม่เคยเหลือติดกระเป๋า
ผมเริ่มจดทุกสิ่งอย่างที่จ่ายออกไป จนพบว่าเราใช้เงินกับบางอย่าง เช่น กาแฟวันละ 2 แก้วนี่ดูจะลดลงได้นะ เพราะไม่กินก็ไม่เห็นเป็นอะไร ค่ารถเราลดลงไม่ได้แน่นอน ค่าข้าวล่ะ จากที่เย็นมาต้องไปสังสรรค์บ้างตามประสา ผมเปลี่ยนเป็นรีบกลับบ้านเพื่อประหยัดค่าอาหารมื้อเย็นที่ต้องจ่ายนอกบ้าน ทีนี้ค่าอาหารก็เหลือที่ต้องจ่ายแค่กลางวันมื้อเดียว ผมอั้นไว้มื้อละไม่เกิน 70 บาททั้งน้ำ ทั้งข้าว
ทำอย่างนี้ได้พักนึง จนรู้ตัวว่าน่าจะแบ่งมาเป็นเงินเก็บได้วันละ 50 บาท เก็บไปเรื่อยๆ ทุกวัน ครบเดือนจนได้ 1,500 บาท แล้วเริ่มหาข้อมูลแหล่งขายแมวน่ารักๆ จากทั่วออนไลน์ จนมาพบเพจนึงขาย American Shorthair ตัวละ 3,500 บาท ในขณะที่ร้านอื่นขายตั้ง 5,000 บาทแน่ะ รู้อย่างนี้แล้ว เราก็กัดฟันประหยัดต่อไป จนได้เงินเก็บครบ 3,500 บาทในเวลาแค่ 2 เดือน แล้ว พี่เสือ ก็เป็นแมวตัวแรก ที่เป็นสมบัติของเราด้วยเงินเก็บของเราเอง ที่ไม่เดือดร้อนพ่อกับแม่ แม้แต่น้อย
เป็นไงพี่เสือของเราหล่อปะละ ^^
พอได้พี่เสือมา เรายังต้องแบ่งเงินไปซื้ออาหารแมว ทรายแมว ปลอกคอ ฉีดวัคซีน ฯลฯ เรียกได้ว่าดูแลกันอย่างดี ซักพักพี่เสือก็เริ่มโตธรรมดา ธรรมชาติของแมวก็จะอยากมีคู่ ผมกับแฟนเห็นพี่เสือเหงาใจอยู่ตัวเดียว จึงพยายามเก็บเงินกับแฟน โดยการไม่กินอะไรฟุ่มเฟือย ไม่ช๊อปปิ๊ง เพื่อจะไปซื้อแมวตัวเมียมาตัว 1,500 ราคาถูกหน่อยเพราะแมวตัวนี้เป็นพันธุ์ผสม American shorthair ผสมกับแมวไทย อิอิ ทาสแมวจริงๆเลยผมเนี้ยะ
นี้ไง ถ้วยฟู ภรรยาของพี่เสือ ที่ทำให้เรากับแฟนต้องประหยัดกันมากขึ้น แล้วหลังจากนั้น มันก็มีลูกมาให้เราอีก 3 ตัว คือ เปียกปูน ลูกชุบ และสาคู
ยังไม่พอ อยู่มาวันหนึ่ง ดันไปเจอเพื่อนแฟนที่ขายแมวพันธุ์ American curl ที่เราชอบมาก มันน่ารักมากแล้ว ราคามันตั้ง 15,000 บาท แพงมากสำหรับนักศึกษาอย่างผม ผมกับแฟนจึงเริ่มเก็บเงินกันอีกครั้ง
และครั้งนี้ผมเริ่มคิดหารายได้จากงานพิเศษ เป็นครั้งแรกที่มีความคิดแบบนี้ เมื่อคิดย้อนกลับไปไม่น่าเชื่อว่าของรักที่เรามุ่งมั่นอยากจะได้มา เป็นแรงผลักดันกระตุ้นให้เราคิดอะไรแบบนี้ไปได้
ว่าแล้วก็เริ่มคิด เอ๊ะ เราทำกราฟฟิคใช้ได้นี่หว่า เลยเริ่มต้นด้วยรับจ๊อบทำอาร์ตเวิร์คเล็กๆ น้อยๆ ให้ร้านอาหารแถวบ้าน เป็นค่าจัดทำเมนูบ้าง โปสเตอร์โปรโมทร้านบ้าง หาทางหาลูกค้าโดยโพสต์เข้าไปประกาศรับงานตามกลุ่มเฟซที่เปิดให้โพสต์ฟรีบ้าง บวกกับการวางแผนการใช้จ่ายที่เคยทำมาแล้วจากครั้งก่อน เงินเก็บของผมเริ่มมีมากขึ้น จนทำเงินก้อนแรกได้ถึง 10,000 กว่าบาทในเวลาไม่ถึงสองเดือน
แล้วผมกับแฟนก็เริ่มค้นหาข้อมูลของน้องแมวอีกครั้ง จนพบร้านนึงคุยไปคุยมา ก็ได้ราคาที่ น่าสน 12,000 บาท เราจึงตกลงปลงใจซื้อน้องแป้งจี่มาจากร้านนี้
แป้งจี่น่ารักไหม
รวมรูปลูกๆผมคร้าบ
ตอนนี้ผมมีแมวทั้งหมด 6 ตัว หมดค่าอาหาร ค่าทรายแมวไปหลายบาทเลยครับ ผมจึงพยายามช่วยแม่ขายของ เก็บเงินที่ได้เป็นรายเดือน ค่าขนมตอนไปเรียน อันไหนไม่จำเป็นมากเราก็ตัดส่วนนั้นออกแล้วก็เก็บเงิน เพื่อเอามาใช้กับสิ่งเราที่ชอบ เรายอมให้เสมอๆ 55555 มันก็เป็นความสุขเล็กๆ อย่างนึงอ่ะเนอะ ทาสแมวคงเข้าใจ การที่ได้อยู่กับสิ่งที่เรารัก และไม่ไปเดือดร้อนพ่อแม่ ซึ่งเราว่ามันเป็นอะไรที่ลงตัวสุดๆ และผมยังได้ประสบการณ์ของการมุ่งมั่นหารายได้เพิ่มด้วยตนเอง จะเรียกว่าฟรีแลนซ์ก็ได้นะเนี่ยะ
จนวันนี้ที่จริงผมได้คิดอีกเรื่องว่า ถ้าเราไม่รู้จัก อดออมไว้ในอนาคต เราคงไม่มีโอกาสได้ของที่เรารัก วันนี้ผมเริ่มต้นเป็นพนักงานประจำครั้งแรก เป้าหมายต่อไปของผมคือเก็บเงินดาวน์รถให้ได้ภายในปีนี้ครับ ^^
ชีวิตมหาลัยกับน้องแมว 6 ตัว
จนกระทั่งคิดขึ้นมาว่าวางแผนเก็บเงินจากค่าขนม ไปซื้อน้องแมวสักตัวดีกว่า ว่าแล้วก็เริ่มจดๆๆๆ รายจ่ายรายวันจากค่าขนมที่ได้วันละ 150 บาท จากที่ใช้เงินไปวันๆ ไม่เคยคิดจะจำมาก่อนเลยว่าใช้อะไรไปเท่าไหร่บ้าง รู้แต่ว่าเงินที่ได้รายวันไม่เคยเหลือติดกระเป๋า
ผมเริ่มจดทุกสิ่งอย่างที่จ่ายออกไป จนพบว่าเราใช้เงินกับบางอย่าง เช่น กาแฟวันละ 2 แก้วนี่ดูจะลดลงได้นะ เพราะไม่กินก็ไม่เห็นเป็นอะไร ค่ารถเราลดลงไม่ได้แน่นอน ค่าข้าวล่ะ จากที่เย็นมาต้องไปสังสรรค์บ้างตามประสา ผมเปลี่ยนเป็นรีบกลับบ้านเพื่อประหยัดค่าอาหารมื้อเย็นที่ต้องจ่ายนอกบ้าน ทีนี้ค่าอาหารก็เหลือที่ต้องจ่ายแค่กลางวันมื้อเดียว ผมอั้นไว้มื้อละไม่เกิน 70 บาททั้งน้ำ ทั้งข้าว
ทำอย่างนี้ได้พักนึง จนรู้ตัวว่าน่าจะแบ่งมาเป็นเงินเก็บได้วันละ 50 บาท เก็บไปเรื่อยๆ ทุกวัน ครบเดือนจนได้ 1,500 บาท แล้วเริ่มหาข้อมูลแหล่งขายแมวน่ารักๆ จากทั่วออนไลน์ จนมาพบเพจนึงขาย American Shorthair ตัวละ 3,500 บาท ในขณะที่ร้านอื่นขายตั้ง 5,000 บาทแน่ะ รู้อย่างนี้แล้ว เราก็กัดฟันประหยัดต่อไป จนได้เงินเก็บครบ 3,500 บาทในเวลาแค่ 2 เดือน แล้ว พี่เสือ ก็เป็นแมวตัวแรก ที่เป็นสมบัติของเราด้วยเงินเก็บของเราเอง ที่ไม่เดือดร้อนพ่อกับแม่ แม้แต่น้อย
พอได้พี่เสือมา เรายังต้องแบ่งเงินไปซื้ออาหารแมว ทรายแมว ปลอกคอ ฉีดวัคซีน ฯลฯ เรียกได้ว่าดูแลกันอย่างดี ซักพักพี่เสือก็เริ่มโตธรรมดา ธรรมชาติของแมวก็จะอยากมีคู่ ผมกับแฟนเห็นพี่เสือเหงาใจอยู่ตัวเดียว จึงพยายามเก็บเงินกับแฟน โดยการไม่กินอะไรฟุ่มเฟือย ไม่ช๊อปปิ๊ง เพื่อจะไปซื้อแมวตัวเมียมาตัว 1,500 ราคาถูกหน่อยเพราะแมวตัวนี้เป็นพันธุ์ผสม American shorthair ผสมกับแมวไทย อิอิ ทาสแมวจริงๆเลยผมเนี้ยะ
นี้ไง ถ้วยฟู ภรรยาของพี่เสือ ที่ทำให้เรากับแฟนต้องประหยัดกันมากขึ้น แล้วหลังจากนั้น มันก็มีลูกมาให้เราอีก 3 ตัว คือ เปียกปูน ลูกชุบ และสาคู
ลูกๆ พี่เสือกับถ้วยฟูเองคร้าบบบบบ
ยังไม่พอ อยู่มาวันหนึ่ง ดันไปเจอเพื่อนแฟนที่ขายแมวพันธุ์ American curl ที่เราชอบมาก มันน่ารักมากแล้ว ราคามันตั้ง 15,000 บาท แพงมากสำหรับนักศึกษาอย่างผม ผมกับแฟนจึงเริ่มเก็บเงินกันอีกครั้ง
และครั้งนี้ผมเริ่มคิดหารายได้จากงานพิเศษ เป็นครั้งแรกที่มีความคิดแบบนี้ เมื่อคิดย้อนกลับไปไม่น่าเชื่อว่าของรักที่เรามุ่งมั่นอยากจะได้มา เป็นแรงผลักดันกระตุ้นให้เราคิดอะไรแบบนี้ไปได้
ว่าแล้วก็เริ่มคิด เอ๊ะ เราทำกราฟฟิคใช้ได้นี่หว่า เลยเริ่มต้นด้วยรับจ๊อบทำอาร์ตเวิร์คเล็กๆ น้อยๆ ให้ร้านอาหารแถวบ้าน เป็นค่าจัดทำเมนูบ้าง โปสเตอร์โปรโมทร้านบ้าง หาทางหาลูกค้าโดยโพสต์เข้าไปประกาศรับงานตามกลุ่มเฟซที่เปิดให้โพสต์ฟรีบ้าง บวกกับการวางแผนการใช้จ่ายที่เคยทำมาแล้วจากครั้งก่อน เงินเก็บของผมเริ่มมีมากขึ้น จนทำเงินก้อนแรกได้ถึง 10,000 กว่าบาทในเวลาไม่ถึงสองเดือน
แล้วผมกับแฟนก็เริ่มค้นหาข้อมูลของน้องแมวอีกครั้ง จนพบร้านนึงคุยไปคุยมา ก็ได้ราคาที่ น่าสน 12,000 บาท เราจึงตกลงปลงใจซื้อน้องแป้งจี่มาจากร้านนี้
แป้งจี่น่ารักไหม
รวมรูปลูกๆผมคร้าบ
ตอนนี้ผมมีแมวทั้งหมด 6 ตัว หมดค่าอาหาร ค่าทรายแมวไปหลายบาทเลยครับ ผมจึงพยายามช่วยแม่ขายของ เก็บเงินที่ได้เป็นรายเดือน ค่าขนมตอนไปเรียน อันไหนไม่จำเป็นมากเราก็ตัดส่วนนั้นออกแล้วก็เก็บเงิน เพื่อเอามาใช้กับสิ่งเราที่ชอบ เรายอมให้เสมอๆ 55555 มันก็เป็นความสุขเล็กๆ อย่างนึงอ่ะเนอะ ทาสแมวคงเข้าใจ การที่ได้อยู่กับสิ่งที่เรารัก และไม่ไปเดือดร้อนพ่อแม่ ซึ่งเราว่ามันเป็นอะไรที่ลงตัวสุดๆ และผมยังได้ประสบการณ์ของการมุ่งมั่นหารายได้เพิ่มด้วยตนเอง จะเรียกว่าฟรีแลนซ์ก็ได้นะเนี่ยะ
จนวันนี้ที่จริงผมได้คิดอีกเรื่องว่า ถ้าเราไม่รู้จัก อดออมไว้ในอนาคต เราคงไม่มีโอกาสได้ของที่เรารัก วันนี้ผมเริ่มต้นเป็นพนักงานประจำครั้งแรก เป้าหมายต่อไปของผมคือเก็บเงินดาวน์รถให้ได้ภายในปีนี้ครับ ^^