ที่ผ่านมา จขกท.เคยได้อ่านกระทู้พันทิปที่ตามหาคนมาบ้างค่ะ
ประเภทเจอกันในร้าน แล้วอยากรู้จักอะไรงี้ แล้วเค้าก็ได้มาเม้นตอบ
โอ้วโห ทึ่งไปกับความสามัคคีในการแชร์ของคนไทยเลยค่ะ 555
จขกท.เลยแอบมีความหวังนิดๆว่า กระทู้นี้อาจจะส่งไปถึงใครคนนั้น
(ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า กระทู้แรกในพันทิปของ จขกท. จะเป็นกระทู้ตามหาคน-_-;)
แต่...คนที่ จขกท. กำลังตามหานั้น เป็นคนในความทรงจำค่ะ
เป็นคนที่รู้จักกันดี สนิทกันมากๆ ตั้งแต่เด็กๆ
จขกท.เชื่อว่า หลายๆ คนต้องเคยมีคนในความทรงจำใช่ไหมคะ
แบบว่า เคยสนิทกันสุดๆ กินก็กินด้วยกัน เล่นก็เล่นด้วยกัน
แล้วจู่ๆ วันหนึ่ง เค้าก็หายไปจากชีวิตเรา ไม่มีการติดต่อใดๆ เลย
แถมเราแทบจะจำคำพูดสุดท้ายที่มีให้กันไม่ได้ด้วยซ้ำ
แล้วทุกอย่างก็เริ่มจางหายไป ไปอยู่ในความทรงจำส่วนลึก
(เพ้อหนักมากกกกก) คือเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ (555เกริ่นซะยาว)
คนที่ จขกท.ตามหา เป็นเพื่อนสนิทตอนเด็กๆ ค่ะ น่าจะช่วงประถม
เราไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะ แต่เราสนิทกันมากกกกกกกกกก
เขาชื่อ ใหม่ ค่ะ ชื่อจริงน่าจะชื่อ ภูริช ? (มันเลือนลางจริงๆ แถมตอนเด็กก็ไม่ได้สนใจชื่อจริงด้วยอ่ะ-.-)
แม่เขาชื่อ ป้าจิ๋ม เป็นคนพิษณุโลก ที่ย้ายมาอยู่บ้านใกล้ๆ เราในซอยตำรวจทางหลวง
นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่ จขกท.มีจริงๆ ค่ะ ฮืออออ เราเคยพยายามตามหาแล้ว
พยายามค้นหาในเฟส ในอินเตอร์เน็ต แต่มันก็ไม่เวิร์คอ่ะ
แล้ววันนี้ล่ะค่ะที่นึกได้ว่า ลองตั้งกระทู้พันทิปดีไหม เผื่อจะเกิดปาฏิหารย์โซเชียล 555
ก็ไม่ได้หวังว่าจะเจอหรอกค่ะ บางทีกระทู้นี้ก็ไม่ใช่กระทู้ตามหาคนซะทีเดียว
แต่มันคือกระทู้ที่อยากจะแชร์เรื่องราวในวัยเด็กของเรากับเพื่อนคนนึงเท่านั้นเอง
ถึงจะไม่ได้เจอกัน แต่อย่างน้อย จขกท.ก็มีความหวังว่า
ไม่แน่อีกสิบปีข้างหน้า ใหม่อาจจะได้มาอ่านกระทู้นี้ก็ได้
อย่างน้อยก็ขอพื้นที่เล็กๆ ในการบอกความรู้สึกด้วยนะคะ
คนไหนที่มีคนรู้จักชื่อใหม่ที่มีอายุราวๆ 18-20 ปี
กรุณาส่งกระทู้นี้ไปให้เค้าอ่านด้วยนะคะ เผื่อใช่คนเดียวกัน 555
ยังไงก็ขอขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ -/\- ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
ย่อหน้าต่อไปนี้คือย่อหน้าที่อยากจะส่งข้อความนี้ไปถึงใหม่ค่ะ
อันนี้ออกจะเพ้อๆ หน่อย ไม่อ่านก็ได้ค่ะ ไม่มีเนื้อหาสาระหรอกค่ะ 555
สวัสดีใหม่ เราแน็คนะ เพื่อนตอนเด็กของนายไง ฮัลโหลลลล
ตอนนี้คงโตเป็นหนุ่มแล้วสินะ (หรือโตเป็นสาว อันนี้ก็ไม่แน่ใจ)
เรายังจำเสียงแว้ดๆของแกได้นะ ที่ชอบมาตะโกนทุกเช้าว่า "แน็ค ตื่นหรือยัง"
บางวันก็เข้ามาถึงห้องนอน มาขย่มๆ เตียง ตะโกนเสียงอันแตกสาวของแก
ตอนนี้เสียงแตกหนุ่มยัง หรือกลายเป็นเสียงสาวโดยที่ไม่ต้องผ่ากล่องเสียง หืมมมม
ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดถึงน่ะ คิดถึงของเล่นของแก คิดถึงเกมส์ที่เราเล่นด้วยกัน
อยากจะขอโทษอีกครั้งที่ชอบทำของเล่นแกพัง ทั้งจอยเกม ทั้งเบย์เบลด และอีกเยอะ
ขอโทษที่เคยเอาปืนอัดลมยิงจ่อกบาลแกนะ 555 คือมันปืนลั่นอ่ะ โทษๆ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เราต้องจากกันแบบกะทันหัน ภาพความทรงจำคือ
แกต้องย้ายบ้าน แล้วคำพูดสุดท้ายที่ให้กันมันคืออะไร?
หรือเราไม่เคยได้เอ่ยคำล่ำลากันแน่...?(แม่Jเอ๊ย ไม่คิดเลยว่าชีวิตจะละครได้ขนาดนี้)
เออ ใหม่ จำเจมส์ได้ไหม ไอ้นั่นก็คิดถึงแกนะ พวกเราคิดถึงแกมาก
แล้วก็ ลีโอกับโซดา พวกมันไปดีแล้วนะ ไปตั้งแต่เราอยู่ ม.ต้น
ส่วนเราน่ะสบายดี ตอนนี้เรียนมหาลัยอยู่ ส่วนไอ้เจมส์ก็ทำงานละ
ทางนั้นเป็นไงบ้าง สบายดีไหม? ตอนนี้ทำอะไรอยู่? ของเล่นแกยังอยู่ไหม?
โอย คำถามในหัวเต็มไปหมดเลย 555 ก็...คงไม่มีอะไรแล้วล่ะแก
ก็แค่อยากจะบอกว่า คิดถึงนะใหม่
ฮู้ววววว ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายความในใจนะคะ ขอบคุณค่ะ-/\-
แล้วเพื่อนๆ ล่ะ มีคนในความทรงจำไหม?
ถ้ามี เพื่อนๆอยากจะบอกอะไรกับเค้าคะ?
ต า ม ห า ค น ใ น ค ว า ม ท ร ง จำ
ประเภทเจอกันในร้าน แล้วอยากรู้จักอะไรงี้ แล้วเค้าก็ได้มาเม้นตอบ
โอ้วโห ทึ่งไปกับความสามัคคีในการแชร์ของคนไทยเลยค่ะ 555
จขกท.เลยแอบมีความหวังนิดๆว่า กระทู้นี้อาจจะส่งไปถึงใครคนนั้น
(ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า กระทู้แรกในพันทิปของ จขกท. จะเป็นกระทู้ตามหาคน-_-;)
แต่...คนที่ จขกท. กำลังตามหานั้น เป็นคนในความทรงจำค่ะ
เป็นคนที่รู้จักกันดี สนิทกันมากๆ ตั้งแต่เด็กๆ
จขกท.เชื่อว่า หลายๆ คนต้องเคยมีคนในความทรงจำใช่ไหมคะ
แบบว่า เคยสนิทกันสุดๆ กินก็กินด้วยกัน เล่นก็เล่นด้วยกัน
แล้วจู่ๆ วันหนึ่ง เค้าก็หายไปจากชีวิตเรา ไม่มีการติดต่อใดๆ เลย
แถมเราแทบจะจำคำพูดสุดท้ายที่มีให้กันไม่ได้ด้วยซ้ำ
แล้วทุกอย่างก็เริ่มจางหายไป ไปอยู่ในความทรงจำส่วนลึก
(เพ้อหนักมากกกกก) คือเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ (555เกริ่นซะยาว)
คนที่ จขกท.ตามหา เป็นเพื่อนสนิทตอนเด็กๆ ค่ะ น่าจะช่วงประถม
เราไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะ แต่เราสนิทกันมากกกกกกกกกก
เขาชื่อ ใหม่ ค่ะ ชื่อจริงน่าจะชื่อ ภูริช ? (มันเลือนลางจริงๆ แถมตอนเด็กก็ไม่ได้สนใจชื่อจริงด้วยอ่ะ-.-)
แม่เขาชื่อ ป้าจิ๋ม เป็นคนพิษณุโลก ที่ย้ายมาอยู่บ้านใกล้ๆ เราในซอยตำรวจทางหลวง
นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่ จขกท.มีจริงๆ ค่ะ ฮืออออ เราเคยพยายามตามหาแล้ว
พยายามค้นหาในเฟส ในอินเตอร์เน็ต แต่มันก็ไม่เวิร์คอ่ะ
แล้ววันนี้ล่ะค่ะที่นึกได้ว่า ลองตั้งกระทู้พันทิปดีไหม เผื่อจะเกิดปาฏิหารย์โซเชียล 555
ก็ไม่ได้หวังว่าจะเจอหรอกค่ะ บางทีกระทู้นี้ก็ไม่ใช่กระทู้ตามหาคนซะทีเดียว
แต่มันคือกระทู้ที่อยากจะแชร์เรื่องราวในวัยเด็กของเรากับเพื่อนคนนึงเท่านั้นเอง
ถึงจะไม่ได้เจอกัน แต่อย่างน้อย จขกท.ก็มีความหวังว่า
ไม่แน่อีกสิบปีข้างหน้า ใหม่อาจจะได้มาอ่านกระทู้นี้ก็ได้
อย่างน้อยก็ขอพื้นที่เล็กๆ ในการบอกความรู้สึกด้วยนะคะ
คนไหนที่มีคนรู้จักชื่อใหม่ที่มีอายุราวๆ 18-20 ปี
กรุณาส่งกระทู้นี้ไปให้เค้าอ่านด้วยนะคะ เผื่อใช่คนเดียวกัน 555
ยังไงก็ขอขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ -/\- ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
ย่อหน้าต่อไปนี้คือย่อหน้าที่อยากจะส่งข้อความนี้ไปถึงใหม่ค่ะ
อันนี้ออกจะเพ้อๆ หน่อย ไม่อ่านก็ได้ค่ะ ไม่มีเนื้อหาสาระหรอกค่ะ 555
สวัสดีใหม่ เราแน็คนะ เพื่อนตอนเด็กของนายไง ฮัลโหลลลล
ตอนนี้คงโตเป็นหนุ่มแล้วสินะ (หรือโตเป็นสาว อันนี้ก็ไม่แน่ใจ)
เรายังจำเสียงแว้ดๆของแกได้นะ ที่ชอบมาตะโกนทุกเช้าว่า "แน็ค ตื่นหรือยัง"
บางวันก็เข้ามาถึงห้องนอน มาขย่มๆ เตียง ตะโกนเสียงอันแตกสาวของแก
ตอนนี้เสียงแตกหนุ่มยัง หรือกลายเป็นเสียงสาวโดยที่ไม่ต้องผ่ากล่องเสียง หืมมมม
ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดถึงน่ะ คิดถึงของเล่นของแก คิดถึงเกมส์ที่เราเล่นด้วยกัน
อยากจะขอโทษอีกครั้งที่ชอบทำของเล่นแกพัง ทั้งจอยเกม ทั้งเบย์เบลด และอีกเยอะ
ขอโทษที่เคยเอาปืนอัดลมยิงจ่อกบาลแกนะ 555 คือมันปืนลั่นอ่ะ โทษๆ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เราต้องจากกันแบบกะทันหัน ภาพความทรงจำคือ
แกต้องย้ายบ้าน แล้วคำพูดสุดท้ายที่ให้กันมันคืออะไร?
หรือเราไม่เคยได้เอ่ยคำล่ำลากันแน่...?(แม่Jเอ๊ย ไม่คิดเลยว่าชีวิตจะละครได้ขนาดนี้)
เออ ใหม่ จำเจมส์ได้ไหม ไอ้นั่นก็คิดถึงแกนะ พวกเราคิดถึงแกมาก
แล้วก็ ลีโอกับโซดา พวกมันไปดีแล้วนะ ไปตั้งแต่เราอยู่ ม.ต้น
ส่วนเราน่ะสบายดี ตอนนี้เรียนมหาลัยอยู่ ส่วนไอ้เจมส์ก็ทำงานละ
ทางนั้นเป็นไงบ้าง สบายดีไหม? ตอนนี้ทำอะไรอยู่? ของเล่นแกยังอยู่ไหม?
โอย คำถามในหัวเต็มไปหมดเลย 555 ก็...คงไม่มีอะไรแล้วล่ะแก
ก็แค่อยากจะบอกว่า คิดถึงนะใหม่
ฮู้ววววว ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายความในใจนะคะ ขอบคุณค่ะ-/\-
แล้วเพื่อนๆ ล่ะ มีคนในความทรงจำไหม?
ถ้ามี เพื่อนๆอยากจะบอกอะไรกับเค้าคะ?