เกริ่นก่อน ว่าไปโดยไม่รู้จัก แต่กลับประทับใจมากๆ จนอยากเขียนรีวิวให้
เรื่องมีอยู่ว่า
ช่วงนี้กลับหอมาเราเหงาๆเงียบๆ ก็เลยโทรชวนพี่ที่สำนักงานออกไปหาก๋วยเตี๋ยวกิน ตั้งใจไปกินก๋วยเตี๋ยวกระดูกข้างถนนแถวๆบางบัว
แต่แล้ววันจันทร์ สตรีทฟูด หรืออาหารริมฟุตบาทเค้าไม่ขาย แถมยังเพิ่งฝนหยุดใหม่ๆ เฉอะแฉะไปหมด ก็เลยเคว้งคว้างกันไปตามระเบียบ
แล้วอยู่ๆ สายตาเราก็เหลือบไปเห็นร้านหัวมุม ซอกๆ เงียบๆ (เข้าไปแล้วไม่เงียบเลยค่ะ บอกเลย หัวเราะตลอดเวลา
โดยส่วนตัวไม่คิดว่าจะเป็นร้านดังและอร่อย 5555 ) เป็นร้านจิ้มจุ่ม อารมณ์อาหารอีสาน เบสิก ส้มตำ คอหมูย่างทั่วๆไป
เรา : พี่ๆ กินจิ้มจุ่มกันไหม (ถามพี่ที่สำนักงาน ขอแทนว่า พี่ อ)
พี่ อ : เอ พี่ก็เคยกิน ร้านนี้อร่อยอยู่นะ แต่นานมากแล้ว จำไม่ได้แล้ว
ตอนนั้นที่มา เพื่อนพามา ยังไม่รู้เลยว่าตรงไหนของกรุงเทพ แต่เหมือนจะเป็นร้านนี้นะ
เรา : ป่ะ ไปลองกัน
ประเดิมมาด้วยเดินเข้าร้าน
บทสนทนาระหว่างสั่งอาหาร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้Owner (เดา) : มากี่ที
เรา : สองค่ะ
Owner : ตรงนั้นเลยค่ะ มา ขอแนะนำเมนูอาหาร
(พร้อมยื่นฟิวเจอร์บอร์ด ขนาดเท่ากระดาษลังเบียร์ แผ่นเท่าบ้านมาให้อ่าน แต่ก็ยังไม่ทันได้อ่านหรอกค่ะ)
Owner : มาสองคนต้องจิ้มจุ่ม เอาจิ้มจุ่มนะ (เรา+พี่ อ พยักหน้า)
Owner : ทานเนื้อไม๊ หรือทะเล (เรา+พี่ อ ส่ายหน้า)
Owner : โอเค จิ้มจุ่มหมู ส้มตำล่ะ เอาดีมั้ย
พี่ อ : คอหมูย่างหนึ่งที่ค่ะ
เรา : ส้มตำไม่เป็นไรมั้งคะ ไม่ค่อยชอบเท่าไร
Owner : หนูเคยกินส้มตำร้านพี่หรือยัง !!! มันไฮไลท์ กินปลาร้าไหม (เรา+พี่ อ ส่ายหน้า)
Owner : งั้นตำไข่เค็ม
เรา+พี่ อ : อ่าค่ะ.....
เรา : ขอข้าวเหนียวด้วยค่ะ
Owner : ไม่ ไม่ต้อง มันเยอะไป ไม่ต้องเอา
เรา : งั้นเป็นขนมจีน (สายตาอ้อนวอน)
Owner : ไม่!! พี่ไม่อยากให้มันเยอะเกินหรือน้อยไป!! เท่านี้ พอ!!
เรา + พี่ อ มองหน้ากัน : ง่ะ ไม่ให้สั่งด้วย.... พี่.......เค้าอยากได้ขนมจีนกะข้าว
พี่ อ : เดี๋ยวเราแอบๆสั่งกันก็ได้ (ฮา)
ผ่านไปสักครู่ เมนูแรกก็มาเสริฟ ออเดิฟเบาๆด้วยคอหมูย่าง และส้มตำ
โออออ เราชิมเข้าไปหนึ่งคำ ฟินมาก ทีนี้ก็เริ่มอยากได้ข้าว เรากะพี่ อ ก็เลยแอบเรียกบริกรท่านอื่น
มาแอบงุบงิบๆ สั่งขนมจีน 1 ที่ กับข้าวเหนียว 1 ที่ (ก็ Owner เค้าไม่ยอมให้เราสั่งนี่นาาาาาา)
ระหว่างที่นั่งรอ จะมีแอร์(?) มาให้บริการตลอดเวลา พร้อมมุขฮาๆ เช่น
แอร์(?): กรุณาทำตามคำแนะนำนะคะ
แอร์(?): เก็บโทรศัพท์ให้เรียบร้อยด้วยค่ะ และวางให้ห่างจากแก้วน้ำนะคะ
แอร์(?): รบกวนย้ายกล่องกระดาษทิชชู่ไปทางด้านนู้นจะดีกว่าค่ะ (พร้อมผายมือเสมือนลูกเรือบนเครื่องบิน)
แอร์(?): ระวังร้อนนะคะ
แอร์(?): ทานบนใบตองนะคะ เพื่อสะดวกต่อการเก็บและทำความสะอาด
แอร์(?): ถุงกระดาษมีไว้ให้ใส่ขยะค่ะ
แอร์(?): ถ้ายุงกัดเรียกดิฉันนะคะ เรามีซอฟเฟลให้
แอร์(?): ซอฟเฟลบีบใส่ทิชชู่แล้วค่อยทานะคะ ระวังเลอะมือ และควรไปล้างมือก่อนหยิบอาหารใส่หม้อนะคะ
แอร์(?): และอื่นๆอีกมากมาย เสมือนกะลังนั่งอยุ่บนเครื่อง
คุณแอร์ผู้บริการประทับใจ โผล่มาชวนคุย มาเติมน้ำแข็ง จนเราหัวเราะไปกินไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รูปภาพนี้ขออนุญาตแล้วค่ะ
จากนั้นเมื่อถึงไคลแมกซ์ นางก็จะพา "เครื่องลง" พร้อมโบอิ้งลำใหญ่ตามปริมาณคน
(พอดีของเราแค่แอร์บัส โต๊ะข้างๆเค้าโบอิ้ง)
หลังจากที่ชุดจิ้มจุ่มมาลง ถึงกับตะลึงตาค้าง คิดในใจว่า ตายห.............. แล้ว แม่จ้าววววววว
จะกินหมดไม๊คะะะะะะเนี่ยยยยยยยยยยยย ถาดเท่ากระด้ง และออฟชั่นผักจัดเต็ม ยังไม่พอ
วุ้นเส้นราวๆ สองห่อ สองมัด กับหญฺิงบอบบางสองนาง!! หนูเสียใจที่หนูดื้อ และแอบสั่งข้าวเหนียวกับขนมจีน T^T
Owner กระหยิ่มยิ้มย่องมาก แล้วบอกว่า ยังจะเอาข้าวเหนียวอีกไม๊! งืออออ หนูผิดไปแล้วค่ะ!!
(หัวเราะกับพี่ อ ไงล่ะพี่แอบเค้าสั่ง)
ยังไม่เพียงเท่านั้น ตบท้ายหลังจากท้องแทบแตก นางก็เสริฟผลไม้ และยอมรับว่าแตงโมหวานมาก
ประทับใจสุดๆ คือถึงขนาดยัดไม่เข้า ได้แต่เล็มๆ ก็ยังยอมเล็มต่อไป คือปากยังอร่อยแต่ท้องใส่ไม่ไหวแล้ว
เราอาจมโน แต่ปกติเราเป็นคนที่ไวต่อผงชูรสมากๆ แต่ร้านนี้ใส่น้อยมากค่ะ กินมาสองชั่วโมงแล้วไม่หิวน้ำ
คือเรารู้สึกถึงรสชาติของน้ำซุปมากกว่าทั้งรายละเอียดในการล้างผัก ความสะอาดของผักสด ของใบตอง
คอนเซปของร้านที่เหลียวไปเห็นแล้วอ่านรอบๆ เราก็ประทับใจเช่นกัน "เสียงหัวเราะคือ กำลังใจของเรา"
เรายอมรับว่า เราประทับใจตั้งแต่ก้าวเข้าร้าน ยันก้าวออกจากร้าน ไม่มีใครจ้างเราก็อยากรีวิวให้
(ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรืออวยร้านแต่อย่างใด คือเราไม่ได้ตั้งใจไปกินที่นี่ด้วยซ้ำ โต๋เต๋หลงเข้าไปค่ะ)
Credit Owner ภาพถ่ายขออนุญาตแล้ว แต่นางเช็ครูปแล้วบอกว่า หน้าดำกว่าตัวจริงตั้งเยอะ
เราคิดว่าถ้าเพื่อนญี่ปุ่นเรามาไทย ร้านนี้จะเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่เราจะพาไปค่ะ
ค่าเสียหายอยู่ที่คนละ 300 บาท ซึ่งมันอิ่มมากกว่าที่คิด มากกว่าบุฟเฟ่อีก คราวหน้าอาจจะเหลือแค่ 250
ราคากับความรู้สึกที่ได้รับ สำหรับเรามันคุ้มค่ามากๆค่ะ (ทั้งๆที่ตอนแรกตั้งใจไปกินก๋วยเตี๋ยวชามละ 35 บาท แท้ๆ วันนี้)
มันทำให้เราคิดถึงร้านอาหารของตาสมัยเด็กๆ คิดถึงความตั้งใจทำอาหารให้คนอื่นกินอย่างมีความสุขค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ภาพอื่นๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[CR] รีวิวร้านส้มตำ - จิ้มจุ่ม - ดิษยะเศรณี - หลักสี่ - บางบัว
เรื่องมีอยู่ว่า
ช่วงนี้กลับหอมาเราเหงาๆเงียบๆ ก็เลยโทรชวนพี่ที่สำนักงานออกไปหาก๋วยเตี๋ยวกิน ตั้งใจไปกินก๋วยเตี๋ยวกระดูกข้างถนนแถวๆบางบัว
แต่แล้ววันจันทร์ สตรีทฟูด หรืออาหารริมฟุตบาทเค้าไม่ขาย แถมยังเพิ่งฝนหยุดใหม่ๆ เฉอะแฉะไปหมด ก็เลยเคว้งคว้างกันไปตามระเบียบ
แล้วอยู่ๆ สายตาเราก็เหลือบไปเห็นร้านหัวมุม ซอกๆ เงียบๆ (เข้าไปแล้วไม่เงียบเลยค่ะ บอกเลย หัวเราะตลอดเวลา
โดยส่วนตัวไม่คิดว่าจะเป็นร้านดังและอร่อย 5555 ) เป็นร้านจิ้มจุ่ม อารมณ์อาหารอีสาน เบสิก ส้มตำ คอหมูย่างทั่วๆไป
เรา : พี่ๆ กินจิ้มจุ่มกันไหม (ถามพี่ที่สำนักงาน ขอแทนว่า พี่ อ)
พี่ อ : เอ พี่ก็เคยกิน ร้านนี้อร่อยอยู่นะ แต่นานมากแล้ว จำไม่ได้แล้ว
ตอนนั้นที่มา เพื่อนพามา ยังไม่รู้เลยว่าตรงไหนของกรุงเทพ แต่เหมือนจะเป็นร้านนี้นะ
เรา : ป่ะ ไปลองกัน
ประเดิมมาด้วยเดินเข้าร้าน
บทสนทนาระหว่างสั่งอาหาร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผ่านไปสักครู่ เมนูแรกก็มาเสริฟ ออเดิฟเบาๆด้วยคอหมูย่าง และส้มตำ
โออออ เราชิมเข้าไปหนึ่งคำ ฟินมาก ทีนี้ก็เริ่มอยากได้ข้าว เรากะพี่ อ ก็เลยแอบเรียกบริกรท่านอื่น
มาแอบงุบงิบๆ สั่งขนมจีน 1 ที่ กับข้าวเหนียว 1 ที่ (ก็ Owner เค้าไม่ยอมให้เราสั่งนี่นาาาาาา)
ระหว่างที่นั่งรอ จะมีแอร์(?) มาให้บริการตลอดเวลา พร้อมมุขฮาๆ เช่น
แอร์(?): กรุณาทำตามคำแนะนำนะคะ
แอร์(?): เก็บโทรศัพท์ให้เรียบร้อยด้วยค่ะ และวางให้ห่างจากแก้วน้ำนะคะ
แอร์(?): รบกวนย้ายกล่องกระดาษทิชชู่ไปทางด้านนู้นจะดีกว่าค่ะ (พร้อมผายมือเสมือนลูกเรือบนเครื่องบิน)
แอร์(?): ระวังร้อนนะคะ
แอร์(?): ทานบนใบตองนะคะ เพื่อสะดวกต่อการเก็บและทำความสะอาด
แอร์(?): ถุงกระดาษมีไว้ให้ใส่ขยะค่ะ
แอร์(?): ถ้ายุงกัดเรียกดิฉันนะคะ เรามีซอฟเฟลให้
แอร์(?): ซอฟเฟลบีบใส่ทิชชู่แล้วค่อยทานะคะ ระวังเลอะมือ และควรไปล้างมือก่อนหยิบอาหารใส่หม้อนะคะ
แอร์(?): และอื่นๆอีกมากมาย เสมือนกะลังนั่งอยุ่บนเครื่อง
คุณแอร์ผู้บริการประทับใจ โผล่มาชวนคุย มาเติมน้ำแข็ง จนเราหัวเราะไปกินไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จากนั้นเมื่อถึงไคลแมกซ์ นางก็จะพา "เครื่องลง" พร้อมโบอิ้งลำใหญ่ตามปริมาณคน
(พอดีของเราแค่แอร์บัส โต๊ะข้างๆเค้าโบอิ้ง)
หลังจากที่ชุดจิ้มจุ่มมาลง ถึงกับตะลึงตาค้าง คิดในใจว่า ตายห.............. แล้ว แม่จ้าววววววว
จะกินหมดไม๊คะะะะะะเนี่ยยยยยยยยยยยย ถาดเท่ากระด้ง และออฟชั่นผักจัดเต็ม ยังไม่พอ
วุ้นเส้นราวๆ สองห่อ สองมัด กับหญฺิงบอบบางสองนาง!! หนูเสียใจที่หนูดื้อ และแอบสั่งข้าวเหนียวกับขนมจีน T^T
Owner กระหยิ่มยิ้มย่องมาก แล้วบอกว่า ยังจะเอาข้าวเหนียวอีกไม๊! งืออออ หนูผิดไปแล้วค่ะ!!
(หัวเราะกับพี่ อ ไงล่ะพี่แอบเค้าสั่ง)
ยังไม่เพียงเท่านั้น ตบท้ายหลังจากท้องแทบแตก นางก็เสริฟผลไม้ และยอมรับว่าแตงโมหวานมาก
ประทับใจสุดๆ คือถึงขนาดยัดไม่เข้า ได้แต่เล็มๆ ก็ยังยอมเล็มต่อไป คือปากยังอร่อยแต่ท้องใส่ไม่ไหวแล้ว
เราอาจมโน แต่ปกติเราเป็นคนที่ไวต่อผงชูรสมากๆ แต่ร้านนี้ใส่น้อยมากค่ะ กินมาสองชั่วโมงแล้วไม่หิวน้ำ
คือเรารู้สึกถึงรสชาติของน้ำซุปมากกว่าทั้งรายละเอียดในการล้างผัก ความสะอาดของผักสด ของใบตอง
คอนเซปของร้านที่เหลียวไปเห็นแล้วอ่านรอบๆ เราก็ประทับใจเช่นกัน "เสียงหัวเราะคือ กำลังใจของเรา"
เรายอมรับว่า เราประทับใจตั้งแต่ก้าวเข้าร้าน ยันก้าวออกจากร้าน ไม่มีใครจ้างเราก็อยากรีวิวให้
(ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรืออวยร้านแต่อย่างใด คือเราไม่ได้ตั้งใจไปกินที่นี่ด้วยซ้ำ โต๋เต๋หลงเข้าไปค่ะ)
Credit Owner ภาพถ่ายขออนุญาตแล้ว แต่นางเช็ครูปแล้วบอกว่า หน้าดำกว่าตัวจริงตั้งเยอะ
เราคิดว่าถ้าเพื่อนญี่ปุ่นเรามาไทย ร้านนี้จะเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่เราจะพาไปค่ะ
ค่าเสียหายอยู่ที่คนละ 300 บาท ซึ่งมันอิ่มมากกว่าที่คิด มากกว่าบุฟเฟ่อีก คราวหน้าอาจจะเหลือแค่ 250
ราคากับความรู้สึกที่ได้รับ สำหรับเรามันคุ้มค่ามากๆค่ะ (ทั้งๆที่ตอนแรกตั้งใจไปกินก๋วยเตี๋ยวชามละ 35 บาท แท้ๆ วันนี้)
มันทำให้เราคิดถึงร้านอาหารของตาสมัยเด็กๆ คิดถึงความตั้งใจทำอาหารให้คนอื่นกินอย่างมีความสุขค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ภาพอื่นๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้