หลังจากที่ฉันได้ตัดสินใจมาทำงานเป็นพนักงาน 7-11
ฉันก็ได้สัมผัสถึงสิ่งใหม่ๆอย่างมากมาย
ได้เห็น ได้เผชิญ ได้เรียนรู้ กับผู้คนมากหน้าหลายตา
ได้ยิ้ม หัวเราะ เบื่อหน่าย เจ็บปวด จนไปถึงความรู้สึก
'ท้อแท้'
ฉันรู้ดีว่าพวกคุณคงจะเคยใช้บริการ 7-11 กันมาบ้างแล้ว
บางคนก็คงต้องเข้าใช้บริการทุกวันจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเลย
สิ่งที่ฉันอยากจะมาบอกกับทุกคนนั่นก็คือสิ่งเล็กๆที่ทุกคนมองข้ามหรือมองว่ามันเป็นเรื่องปกติ
ทั้งที่มันไม่ปกติ...
ช่วยตอบคำถามฉันหน่อยนะคะ ตอบอยู่ในใจว่าเคยทำสิ่งเหล่านี้หรือเปล่า?
- ใช้เวลาล้วงหาเงินหรือเหรียญนานมาก ในขณะที่มีคนอีกมากต่อคิวอยู่ด้านหลัง
- วางสินค้าแล้วเล่นมือถือ พนักงานต้องเรียกย้ำถึงจะรู้สึกตัว
- ซื้อของไม่ถึงร้อยบาท แต่จ่ายแบงค์พัน แล้วมาเร่งให้พนักงานเร่งมือ เพราะตนเอง 'รีบ'
- ขยำใบเสร็จแล้วทิ้งที่หน้าเคาน์เตอร์ ทั้งที่หน้าร้านก็มีถังขยะ
- สั่งให้ชำระยอดบัตรต่างๆนานา แต่สั่งไม่ชัดเจน แล้วมาโทษแต่พนักงาน
- นำสินค้ามาวางหน้าเคาน์เตอร์ เหมือนพร้อมจะคิดเงิน แต่ก็วิ่งไปหยิบสินค้าต่อ พอกลับมา แทนที่จะต่อคิวใหม่ กลับมาแซงคิวคนอื่น
- มนุษย์แม่ มัวแต่อ้อนให้ลูกยื่นสินค้ามาวางที่เคาน์เตอร์(เด็กส่วนใหญ่มักจะถือของไว้กับตัว) แทนที่จะใช้วิธีอื่นที่ประหยัดเวลา แต่กลับมัวมาอ้อนวอนลูก ซึ่งมันก็ใช้เวลาอยู่ประมาณหนึ่ง
- ไม่อ่านรายละเอียดสินค้า หรือโปรโมชั่นที่ติดไว้กับสินค้า เอะอะก็ถาม บางทีพนักงานติดคิดเงินให้ลูกค้าท่านอื่น ก็ยังถามแทรกเข้ามา พอพนักงานไม่ได้ยินหรือตอบช้า ก็มีอาการไม่พอใจ
- วางสินค้าที่เคาน์เตอร์ที่ตั้งป้าย 'กรุณาใช้เครื่องถัดไป' พอพนักงานบอกให้ย้ายมาอีกเครื่อง กลับโวยวายว่าทำไมต้องย้ายอีก
ที่เอ่ยมาทั้งหมดเป็นเพียงเศษเสี้ยวที่ฉันเจอมาเท่านั้น คุณล่ะเคยทำข้อไหนบ้าง?
บอกตรงๆเลยว่าฉันรู้ดีว่าคนส่วนมากมองว่าเด็ก 7-11 อยู่ในระดับใด
และคนส่วนมากคิดว่าตนเองเหนือกว่าเพียงใดเมื่อเข้ามาใช้บริการ 7-11
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกก็คือ
เรื่องเหล่านี้ที่ดูเหมือนจะเล็กน้อยสำหรับใครบางคนหรือหลายคน
มันคือเรื่องใหญ่สำหรับฉัน
มันบ่งบอกได้ชัดเจนมากว่าคุณ(ผู้กระทำ)เติบโตมายังไง ถูกเลี้ยงดูมาแบบไหน
ในส่วนของลูกค้าที่ดีก็มีเยอะ
ลูกค้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่เรื่องมาก ไม่วีน ไม่ข่มคนอื่น
ถ้าคุณคือหนึ่งในลูกค้ากลุ่มนี้
ฉันก็ต้องขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย
คุณคือส่วนหนึ่งที่ทำให้วันทำงานของฉันมีความสดใส ทำให้ฉันมีความสุข
และคุณ... คือส่วนหนึ่งที่ทำให้โลกนี้น่าอยู่
แต่สำหรับคนกลุ่มแรกนั้น(ตามที่ได้เอ่ยไปทั้งหมด)
คุณเคยถามตัวเองบ้างไหม ว่าสิ่งที่คุณทำมันทำร้ายใครบ้างหรือเปล่า?
มีความเกรงใจบ้างหรือไม่?
มองว่าเด็ก 7-11 ต่ำกว่าคุณใช่หรือไม่?
อยากให้ถามตัวเองสักนิด..
เพราะบางที... ที่สังคมมันยังแย่อยู่ทุกวันนี้
ก็อาจจะเป็นเพราะเรื่องเล็กๆแบบนี้นี่แหละ
อย่าเอาแต่โทษคนนั้นคนนี้เลย..
ขอฝากไว้...
จากใจเด็ก 7-11
สิ่งที่อยากบอกในมุมมองของเด็ก 7-11
ฉันก็ได้สัมผัสถึงสิ่งใหม่ๆอย่างมากมาย
ได้เห็น ได้เผชิญ ได้เรียนรู้ กับผู้คนมากหน้าหลายตา
ได้ยิ้ม หัวเราะ เบื่อหน่าย เจ็บปวด จนไปถึงความรู้สึก
'ท้อแท้'
ฉันรู้ดีว่าพวกคุณคงจะเคยใช้บริการ 7-11 กันมาบ้างแล้ว
บางคนก็คงต้องเข้าใช้บริการทุกวันจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเลย
สิ่งที่ฉันอยากจะมาบอกกับทุกคนนั่นก็คือสิ่งเล็กๆที่ทุกคนมองข้ามหรือมองว่ามันเป็นเรื่องปกติ
ทั้งที่มันไม่ปกติ...
ช่วยตอบคำถามฉันหน่อยนะคะ ตอบอยู่ในใจว่าเคยทำสิ่งเหล่านี้หรือเปล่า?
- ใช้เวลาล้วงหาเงินหรือเหรียญนานมาก ในขณะที่มีคนอีกมากต่อคิวอยู่ด้านหลัง
- วางสินค้าแล้วเล่นมือถือ พนักงานต้องเรียกย้ำถึงจะรู้สึกตัว
- ซื้อของไม่ถึงร้อยบาท แต่จ่ายแบงค์พัน แล้วมาเร่งให้พนักงานเร่งมือ เพราะตนเอง 'รีบ'
- ขยำใบเสร็จแล้วทิ้งที่หน้าเคาน์เตอร์ ทั้งที่หน้าร้านก็มีถังขยะ
- สั่งให้ชำระยอดบัตรต่างๆนานา แต่สั่งไม่ชัดเจน แล้วมาโทษแต่พนักงาน
- นำสินค้ามาวางหน้าเคาน์เตอร์ เหมือนพร้อมจะคิดเงิน แต่ก็วิ่งไปหยิบสินค้าต่อ พอกลับมา แทนที่จะต่อคิวใหม่ กลับมาแซงคิวคนอื่น
- มนุษย์แม่ มัวแต่อ้อนให้ลูกยื่นสินค้ามาวางที่เคาน์เตอร์(เด็กส่วนใหญ่มักจะถือของไว้กับตัว) แทนที่จะใช้วิธีอื่นที่ประหยัดเวลา แต่กลับมัวมาอ้อนวอนลูก ซึ่งมันก็ใช้เวลาอยู่ประมาณหนึ่ง
- ไม่อ่านรายละเอียดสินค้า หรือโปรโมชั่นที่ติดไว้กับสินค้า เอะอะก็ถาม บางทีพนักงานติดคิดเงินให้ลูกค้าท่านอื่น ก็ยังถามแทรกเข้ามา พอพนักงานไม่ได้ยินหรือตอบช้า ก็มีอาการไม่พอใจ
- วางสินค้าที่เคาน์เตอร์ที่ตั้งป้าย 'กรุณาใช้เครื่องถัดไป' พอพนักงานบอกให้ย้ายมาอีกเครื่อง กลับโวยวายว่าทำไมต้องย้ายอีก
ที่เอ่ยมาทั้งหมดเป็นเพียงเศษเสี้ยวที่ฉันเจอมาเท่านั้น คุณล่ะเคยทำข้อไหนบ้าง?
บอกตรงๆเลยว่าฉันรู้ดีว่าคนส่วนมากมองว่าเด็ก 7-11 อยู่ในระดับใด
และคนส่วนมากคิดว่าตนเองเหนือกว่าเพียงใดเมื่อเข้ามาใช้บริการ 7-11
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกก็คือ
เรื่องเหล่านี้ที่ดูเหมือนจะเล็กน้อยสำหรับใครบางคนหรือหลายคน
มันคือเรื่องใหญ่สำหรับฉัน
มันบ่งบอกได้ชัดเจนมากว่าคุณ(ผู้กระทำ)เติบโตมายังไง ถูกเลี้ยงดูมาแบบไหน
ในส่วนของลูกค้าที่ดีก็มีเยอะ
ลูกค้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่เรื่องมาก ไม่วีน ไม่ข่มคนอื่น
ถ้าคุณคือหนึ่งในลูกค้ากลุ่มนี้
ฉันก็ต้องขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย
คุณคือส่วนหนึ่งที่ทำให้วันทำงานของฉันมีความสดใส ทำให้ฉันมีความสุข
และคุณ... คือส่วนหนึ่งที่ทำให้โลกนี้น่าอยู่
แต่สำหรับคนกลุ่มแรกนั้น(ตามที่ได้เอ่ยไปทั้งหมด)
คุณเคยถามตัวเองบ้างไหม ว่าสิ่งที่คุณทำมันทำร้ายใครบ้างหรือเปล่า?
มีความเกรงใจบ้างหรือไม่?
มองว่าเด็ก 7-11 ต่ำกว่าคุณใช่หรือไม่?
อยากให้ถามตัวเองสักนิด..
เพราะบางที... ที่สังคมมันยังแย่อยู่ทุกวันนี้
ก็อาจจะเป็นเพราะเรื่องเล็กๆแบบนี้นี่แหละ
อย่าเอาแต่โทษคนนั้นคนนี้เลย..
ขอฝากไว้...
จากใจเด็ก 7-11