ถึงเวลา ที่ต้องลาออก

ตำเคือน
กระทู้ ไม่ค่อยมีสาระ ให้ถ้อยคำที่ผิดหลักภาษาไทย
มีเนื้อหาที่รุนแรง ผู้ที่ไม่ชอบกรุณาข้ามไปกระทู้อื่นครับ

เตือนแล้วน่ะ อีกอย่างยาวมาก
เค้าโครงเรื่องจริง อาจจะมีการแต่งเติ่มเนื้อหาเพื่ออรรถรสของผู้เขียน
ขอโทษด้วย ที่ทำให้ระคายเคืองจิตใจ


ทำงานอยู่ดี ๆ
ก็ถูกจับย้าย ไปดูลูกค้าอื่นกับหัวหน้าคนนู้นทีคนนี้ที
แบบยืมตัว เพราะบริษัทไม่รับคนเพิ่ม
(เงินเดือนก็ไม่ขึ้น โบนัสก็ไม่ได้) ทั้งที่งานหนัก งานเยอะ
จะบอกว่าเศรษฐกิจไม่ดี แต่ทำไมงานกูโคตรเยอะเลย
และแผนกอื่นต้องการคนมาทำงาน
ไม่บอกก็รู้ว่าทุกครั้งหวยออกมาที่กู

ไม่รู้ว่าดี หรือไม่ดี แต่ที่แน่ๆ กูรู้สึกไม่ดีมากๆ
เหนื่อย เบื่อ รำคาญ ต้องเรียนรู้อะไรเพิ่ม ต้องมารับมือลูกค้าเอาแต่ใจหลายๆแบบ
หัวหน้าบางคนดี รู้ว่ายืมตัวมาพยายามไม่ทำให้เราอึดอัดมาก
มีรับน้องบ้างบางครั้ง อยากลองของบ้าง ก็พอเข้าใจได้
ที่จริงก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมาย แต่มีพื้นฐานนิดหน่อยก็ถูๆไถๆไปได้
ข้อดีคือได้รู้อะไรเพิ่มเติ่ม
ได้รู้จักคนเพิ่ม ที่จริงก็เห็นหน้าตลอดแต่ไม่เคยคุย เพราะไม่ได้ติดต่อกัน
เรื่องหงุดหงิดก็พอมีปะปาย คือ ไม่ได้สอนงานแต่จะให้ทำ คือไม่มีอะไรเลยแล้วจะให้ทำอะไรได้
แล้วก็เรื่องให้รอๆ คือจ้างมาทำงาน ให้รอคุณๆว่างมาสอน ถึงจะทำงานได้ เหนื่อยใจ
เอาแมนนวล หรือคู่มืออะไรมาให้อ่านก็ยังดี
จนแล้วจนรอด วนไปวนมาก็ครอบ 1 ปี โดยไม่ได้สิ่งตอบแทนใดๆนอกจากเงินเดือน กับความรู้

พอมาถึงอีกกลุ่ม ลูกค้าที่มีความสำคัญมากๆขาดคน
กลุ่มนี้ เรียกว่า สร้างความให้กับชีวิต
ทั้งโดนให้ทำงาน 24 ชม 1ครั้ง
และโดนวางยา เอาของไม่ดี มาให้ทำ แล้วหวังว่าผลที่ได้จะดี T__T
สาระพัด สาระเพ จะเอานู้นเอานี่อย่างงั้นอย่างงี้
ทำคืนวันศุกร์  ส่งเมลล์บอกลูกค้ารอสัปดาห์หน้า จะทำรีพอร์ทให้ เพราะต้องใช้เวลา
แต่ข้อมูล น่ะส่งให้ตลอดอยู่แล้ว
หัวหน้าก็ตาม ยิกๆ ทำไมไม่ทำ ลูกค้าต้องการต้องทำ บอกไม่ว่างก็จะให้ว่างกลับมาทำให้ได้
พอไม่ทำ ตามไดเรกเตอร์ให้โทรหา !!! ใช้กูไม่ได้ฟ้องหัวหน้าของหัวหน้าอีก
มีหน้ามาบอกว่า อย่าเอาพฤติกรรมกับลูกค้าอื่นมาใช้ กับลูกค้าเจ้านี้เพราะ มีเวลาได้แค่วันเดียว
สาด ลาออกเลย ทำงานกับ คน ๆอย่างนี้ไม่ได้ คือเสาร์ อาทิตย์ จันทร์(บริษัทบังคับหยุด)
แต่ทำไมต้องทำงานเพื่อ คุณด้วยครับ นี่ขนาดยืมตัวน่ะเนี่ย
ตอนหลังเพิ่งรู้ว่าให้ย้ายไปทำกับหัวหน้าคนนี้ถาวร

ไดเรกเตอร์ ตามมาคุย ว่าลองคิดดูก่อนงานก็ยังไม่มี รีบลาออกไปทำไม
อ้างนู้นอ้างนี่หว่านล้อมสาระพัด บอกผมทำเนี่ยเพื่อคุณน่ะ ??? เพื่อตรงไหน
รู้ว่าเถียงไปก็แพ้ บอกขอย้ายไปดูลูกค้าอื่น หรือให้ทำได้แต่เปลี่ยนหัวหน้าไม่ต้องขึ้นกับคนนี้
ไดเรกเตอร์บอกว่าไม่ได้ ... ยังไงก็ต้องทำกับคนนี้ ??? เพื่ออะไรหว่ะ
บริษัทบังคับให้ใช้วันหยุดให้หมด เลยขอลาทุกวันศุกร์3สัปดาห์
ไอ้คนนี้บอกเลยว่าไม่ได้ ไม่ให้ลา งานเยอะ เลยเก็บไว้
พอลาออกแต่ไดเรกเตอร์ให้อยู่ก่อน ลาขอลา 2 สัปดาห์ ถ้าปกติโดนด่าเละ
แต่หัวหน้าเก่า ยังไม่ได้ขึ้นกับคนใหม่นี้ อนุญาตในระบบให้ 2 อาทิตย์หักหน้าเลย
กลับจากลามา ก็ไปขึ้นกับคนใหม่
ไอ้คนใหม่กดขี่น่าดู ปกติก็จะมาบอกว่า กลับตรงเวลาไม่ได้น่ะงานเยอะต้องอยู่ช่วยๆกันก่อน
เมิงให้งานกูดูเวลาบ้าง 3โมงเย็น มาให้ทำงาน 5โมงกูจะกลับบ้านได้ไหม
งานเริ่ม 8.00 -17.20 น่ะ พอบ่น ๆ  ก็เงียบไป
ปกติถ้าติดพันก็เลิกดึกอยู่แล้ว ไม่เคยไม่รับผิดชอบงาน 3,4 ทุ่มก็อยู่ เอาเวลาเกินไปเครมวันหยุดได้ แต่ต้องทำงานเกิน 3ทุ่มน่ะถึงเครมได้

มีวันนึ่งมาใหม่ ให้งานมา 2.30โมง ทาง sms มาเห็นตอน 4โมง เลยบอกว่าไม่ทำ ไว้ทำพรุ่งนี้
แกโมโหใหญ่ บอกเนี่ย ทำไมไม่ใช้ whatapp เลยติดต่องานทำงานไม่ได้ เลย
ไปลง whatapp เลย ถ้าไม่มีบอกเหตุผลมาว่าทำไมไม่มี คือไม่อยากมีไม่ได้เหรอ ไม่มีอินเตอร์เนต
และไม่คิดจะเบิกค่ามือถือจากบริษัท ทำไมไม่ใช้อีเมลล์ เพราะกูอ่านอีเมลล์ตลอด
บอกอีกว่า คนเค้าไม่อ่านอีเมลล์ แต่อ่านwhatapp ตรรกะวิบัติเลย บริษัทมีอีเมลล์พวกคุณเมิงไม่ใช้กันเหรอ
คราวนี้มี เสาร์อาทิตย์จันทร์ บริษัท วันหยุด ส่งเมลล์บอกตั้งแต่วันศุกร์ล่วงหน้าว่า ไม่ว่าง ไม่ทำงานวันหยุด ...
โทรตามใหม่ เหมือนเดิม ทำไมไม่มี whatapp จะให้เข้ามาทำงานให้ได้ ก็เลยไม่ตอบsms
เอาอีกให้ไดเรกเตอร์โทรตาม ใหม่ โคตรจะ เลย ยังไงกูก็ไม่เข้าไปทำงานหรอกไอ้สาด 555

วันอังคารนั้งคุยเลยจะเอาไง คุยไม่รู้เรื่อง พี่แกจะให้เอา whatapp กับต้องรับผิดชอบงาน
มีมาบอกว่า จะเปลี่ยนกะให้ไปทำวันเสาร์ อาทิตย์ด้วย เมิงถามกูยังว่าจะจะทำไหม
รู้อยู่แล้วว่ามาไม้นี้ เลิกลาออกโชว์เลย ลาออกกับคนที่เกลียดขี้หน้าสะใจจริงๆ

แล้วลาวันพฤหัสกับศุกร์ เพิ่มด้วย มันรีเจกวันพฤหัสบอกให้มาทำงาน
วันศุกร์ อนุมัติในระบบ เห้ยกูลาออกแล้วเมิงจะยังให้กูทำงานเป็นขี้ข้าเมิงอีก
ไม่เป็นไร กุลาวันอังคารก็ได้ หยุดยาวเหมือนกัน  แนะยังตามมารรีเจกอีก
บอกให้ไปลาวันพุธ พฤหัสแทน มีงี้ด้วย เลยไปลาวันศุกร์ กับพฤหัสครึ่งวัน จะได้หยุดยาวๆแทน
ยังมารีเจกวันพฤหัสต่อ แต่อนุมัติวันศุกร์ เลยได้หยุด 2 ศุกร์ ยัง ok ทำงาน3วันหยุด 4วัน 2สัปดาห์

พอเอาเข้าจริงวันพฤหัสแรก งานไม่เดิน เพราะคนอื่นน่ะ
ดันมาบอกว่าวันศุกร์ไม่ต้องหยุด ให้มาทำงาน โดยส่งเมลล์ เย็นๆวันพฤหัส โดยบอกว่าวันนี้ไม่ได้ทำอะไรเลย ให้มาทำวันศุกร์ด้วย
เลยส่งตอบกลับไปว่าด้วยอารมณ์โกรธว่า ประมาณ กูลาออกแล้วทำไมเมิงยังใช้งานกูอีก
เมิงบอกว่ากูไม่ได้ทำงาน ใจจริงก็ก็ไม่ได้อยากทำงานหรอก
(ความจริงทำแต่หัวหน้ามันไม่รู้เอง วันวันติดแต่ประชุม)
เมิงอนุมัติวันหยุดแล้วยังมาบอกให้กูมาทำงานทำไม เมิงคิดไหมว่ากูจะรู้สึกยังไง
เมิงก็รู้ว่าทำไมกูต้องลาออก เมิงจะให้กูหยุดแบบหักเงินก็ได้น่ะกูยอม
เมิงเป็นผู้จัดการที่ดีมากๆ แต่สำหรับกูเป็นหัวหน้าที่ ...
ถ้าเมิงอยากให้กูว่าทำงาน กูจะมาให้
ขอบคุณ ผู้จัดการยอดเยี่ยม

สุดท้ายส่ง sms มาว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานแล้ว
แต่ไดเรกเตอร์มานอกรอบกัน กับเราอีกว่า อยากให้ทำงานกันด้วยดีจนวันสุดท้าย
ตอบกลับไปว่าตลกแล้ว ขอหยุดๆดีไม่ให้หยุด  จะให้หยุดแบบหักตังก็ได้น่ะ ทำไมต้องทำกันขนาดนี้
แลัวก็เงียบกันไป

สัปดาห์ต่อมา ก็ทำงานให้ปกติ ...
แต่ไอ้หัวหน้ามันหยุดกลับ ฟิลิปปินส์ 10 วัน ... งานด่วนทำไมลาได้แม้จะแพลนไว้แล้วก็เหอะ
ความยุติธรรมอยู่ที่ไหน

ประเด็นคือ ผมแมร่งโคตรเลวมองคนแง่ร้ายสุดๆ มองโลกแง่ร้ายด้วย
manager คนนี้น่ะ เพิ่งเข้ามาทำงานเป็น Sr. engr. ไม่ถึงปีได้ promote เป็น manger เงินเดือนขึ้นเยอะ
ก็เลยมีไฟกับการทำงานเต็มที่ สามารถทำงานรับผิดชอบสุดชีวิต สุดกำลัง สุดความสามารถ
โดยการบี้ให้ลูกน้องทุกคนทำงาน ตามไสตร์ Engr.

แต่ลืมไปว่า ประสบการณ์กู 9 ปี เงินเดือนไม่ขึ้นมา 2ปี โดนอะไรต่ออะไรมาเยอะแยะ แล้วกะจะให้กูมีไฟทำงานเหมือนเมิงได้ไงหว่ะ
โลกมันไม่เคยยุติธรรมอยู่แล้ว

สุดท้าย คงกลับไปนอนอยู่บ้านก่อน ค่อยคิดว่าจะทำอะไรต่อดี
จะเป็น Engr. หรือจะไปทำอย่างอื่นดี
ทำงานที่นี่ก็สนุกน่ะ มีเพื่อนเยอะเลย แต่ไดเรกเตอร์ ไม่อยากให้เราทำงานแล้วก็ต้องทำใจ
เพราะเราเลือกไม่อยากเป็นลูกน้องคนคนนี้เอง เขาไม่ได้บอกให้เราลาออกซะหน่อย
แค่บอกไม่มีทางเลือก แต่เราก็แค่สร้างทางเลือกขึ้นมาคือ การลาออก

วันทำงานวันสุดท้ายคือสิ้นเดือน
แต่อาจจะเปลี่ยนได้น่ะ เพราะเพื่อนๆก็บอกอยู่ต่อเถอะเดี๋ยวบอกหัวหน้าให้ขอมาอยู่แผนกอื่นๆ
แต่ถ้าเปลี่ยนได้ แล้วเวลาเราขอเปลี่ยนดีๆดันไม่ได้ แสดงว่าคำพูดของเราไม่มีความสำคัญเลย
แล้วเราจะทำงานกับไดเรกเตอร์คนนี้ต่อได้เหรอ ???
แต่ถ้ายังอยากให้ทำงานต่อ จะโก่งเงินเดือนให้สูงขึ้นอีกเยอะเลย
ประเด็นคือก่อนหน้า รับแต่ Sr. มาแต่ทำงานไม่เป็นต้องมาเรียนรู้ใหม่ ...

ไม่อยากตกงาน แต่ก็ไม่อยากทำงานโดยไม่มีความสุข
ตกงานก็แค่หางานใหม่ แต่ทำงานกับคนที่เราไม่อยากทำงานด้วย เปลี่ยนวิธีคิดก็คงช่วยได้มั้งน่ะ
ที่จริงจิตตกน่ะที่ต้องว่างงาน เกิดมาไม่เคยลาออกเลย
ทำงานกับคนค่อนข้าง ok มาตลอด มีบ้างที่ ไม่ok แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ทำงานด้วย
ยังมีความเชื่อว่าถ้าเราทำดี ชีวิตมันก็น่าจะดี ...

ลาก่อนงานที่ฉันสนุก

จบแล้ว...