เราบังเอิญเห็นสิ่งที่ไม่สมควร หรือ ไม่ถูกต้อง หากเราทักท้วง, แย้ง, แสดงความคิดเห็น หรือ ขอความกระจ่าง แต่ปรากฎว่า...
1. ไม่ใช่เรื่องของเรา โดนตำหนิว่ามายุ่งทำไม?
2. เราอาจจะคิดไปเองก็ได้ว่าสิ่งนี้ไม่สมควร หรือไม่ถูกต้อง
3. ทำให้อีกคนเสียผลประโยชน์ แต่ช่วยอีกคนรักษาประโยชน์
4. ต้องการเห็นความถูกต้อง แต่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน
เหตุการณ์อย่างนี้ หากเราไม่ทำอะไร เราจะเรียกว่า เพิกเฉย หรือ วางเฉย
เพิกเฉย กับ วางเฉย (อุเบกขา) อะไรคือเส้นแบ่งระหว่าง2คำนี้?
1. ไม่ใช่เรื่องของเรา โดนตำหนิว่ามายุ่งทำไม?
2. เราอาจจะคิดไปเองก็ได้ว่าสิ่งนี้ไม่สมควร หรือไม่ถูกต้อง
3. ทำให้อีกคนเสียผลประโยชน์ แต่ช่วยอีกคนรักษาประโยชน์
4. ต้องการเห็นความถูกต้อง แต่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน
เหตุการณ์อย่างนี้ หากเราไม่ทำอะไร เราจะเรียกว่า เพิกเฉย หรือ วางเฉย