ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก พาไปเที่ยวหัวหิน 12-13 พ.ย. 2558
พฤหัสฯ 12 พ.ย.58 ไปรอรถที่อู่ 108 ตั้งแต่เวลา 05.00-06.00 น. จึงรู้ว่า รถเสีย ออกไม่ได้ เดินจากในซอยรัชวิภา ไปหน้ารร.สตรีวรนาถ ประมาณ 2 กม. ได้ยืนบนรถสาย 39 ไปอนุสาวรีย์ชัยฯ คนละ 9 บาท เดินไปต่อรถปอ. 509 ที่ป้ายก่อนเลี้ยวซ้ายเข้าถนนราชวิถี ยืนไปจนถึงวิทยาลัยพาณิชยการพระนคร จึงได้นั่ง รถติดมากจนไปไม่ทันรถเที่ยว 07.30 น. ต้องนั่งแท็กซี่ไปชุมทางตลิ่งชัน 70 บาท ไปขอตั๋วที่นั่งรถที่ออกจากหัวลำโพงเวลา 09.20 น. ตามกำหนดจะถึงชุมทางตลิ่งชัน.10.02 น. แต่ 10.15 น. ก็ยังไร้วี่แวว
การพลาดรถที่สถานีธนบุรี ก็มีข้อดีตรงที่ทำให้เราได้เห็นการพัฒนาสถานีชุมทางตลิ่งชัน ที่ใช้มาตรฐานประเทศเจริญแล้วมาเริ่มต้น มีทางลอดใต้ดินทั้งเดินขึ้น ลง บันได และ บันไดเลื่อน ขึ้นและลงทางลอดใต้รางรถไฟ มีลิฟต์สำหรับผู้พิการและขนสัมภาระ มีทางลาดสำหรับผู้พิการ มีห้องน้ำที่สะอาดได้รับรางวัลห้องน้ำดีเด่นของกทม.ปี 2557 ป้าได้ถ่ายรูปกับคุณสุภาพ ขุนเวียง พนักงานทำความสะอาดห้องน้ำด้วย นอกจากนั้น ที่สถานีชุมทางตลิ่งชันยังโต๊ะให้นั่งอ่านหนังสือ พร้อมเจลล้างมือ และกระดาษเช็ดมือให้ด้วย จากการดูภาพที่ผนัง เห็นว่ามีแผนที่จะติดตั้งเครื่องขายตั๋วอัตโนมัติ และตู้ ATM อีก เสน่ห์ของสถานีรถไฟไทย คือ ใช้ระฆังส่งสัญญาณ การเข้า ออกของรถไฟ ในขณะที่ยุโรปใช้นกหวีด มีตารางเวลารถเข้า ออก เป็นภาษาไทย ยังไม่มีภาษาอังกฤษหรือจีน พื้นสถานีสะอาด มีรปภ. 3 คน พนักงานรับรถ 1 คน ผู้ช่วยนายสถานีตีระฆัง 1 คน คนขายตั๋ว 1 คน กับ นายสถานี ทุกอย่างได้รับการพัฒนาไปมาก แต่จนท.บอกว่า สร้างแบบสุกเอาเผากินเพราะ ชานชาลาที่ 1 แคบจนยืนรอรถไม่ได้ และพื้นตรงใต้ป้ายชื่อสถานีก็ทรุดขนาดยืนถ่ายรูปก็หวาดเสียวกลัวถล่มลงใต้หลุมอากาศ
ขบวนรถที่เรานั่งเป็นขบวนรถกรุงเทพฯ-ประจวบคีรีขันธ์ เป็นรถที่นำรถสปริ๊นเตอร์เก่ามาดัดแปลง เสียงเครื่องดังมาก ในตัวรถส่วนใหญ่เป็นวัสดุโพลิเมอร์ทั้งเบาะ ผนัง เพดาน ส่วนขอบและหน้าต่างเป็นสแตนเลส ไม่มีส่วนไหนนุ่มเลย ห้องน้ำสะอาด มีกระดาษชำระ และมีนักงานดูแลความสะอาดทั้งพื้นและห้องน้ำตลอดเวลา ส่วนขยะใช้ถุงเดินเก็บเป็นระยะ รถขบวนนี้ไม่ผ่านสถานีธนบุรีเราจึงขึ้นจากชุมทางตลิ่งชันผ่านสถานีหลัก ได้แก่ ศาลายา นครชัยศรี นครปฐม ชุมทางหนองปลาดุก โพธาราม ราชบุรี ปากท่อ เพชรบุรี บ้านชะอำ และหัวหิน วันที่เราเดินทางอากาศร้อนอบอ้าวมาก แม้สองข้างทางจะเขียวขจีไปด้วยนาข้าว และต้นไม้ แต่ไม่ได้ช่วยคลายความร้อนลงได้เลย จังหวัดแต่ละจังหวัดมีสิ่งที่บ่งบอกตามสัญลักษณ์ของตัวเอง นอกจากภาษาพูดแล้ว เมื่อได้กลิ่นขี้หมูโชยมาเข้าจมูก เราก็พอจะเดาได้ว่า ที่นั่นน่าจะเป็นจังหวัดนครปฐม ดินแดนที่มีโต๊ะจีนเป็นโอท็อปของจังหวัด ต่อมาเมื่อเห็นดงตาล กับลิง ก็พอจะเดาได้ว่า คงเข้าเขตเพชรบุรีแล้ว เป็นต้น
https://www.youtube.com/watch?v=JYUWMYVjjQM&list=PLNNEpgjidh3ojsD23JJ053PuRKfcn5RAL&index=17
เมื่อถึงสถานีหัวหิน เราลงจากรถ แล้วโทรหาคุณเอ ปราณา โฆษิตวรวุฒิ ที่ 085-299-9617 ให้นำรถมอเตอร์ไซด์ไปส่งให้เราที่สถานี มีหนุ่มหล่อไปรับเราเพื่อไปเซ็นสัญญาเช่าที่ร้านใกล้ๆ ตลาดฉัตรชัยซึ่งอยู่กลางเมือง ค่าเช่ารถ 24 ชม. 200 บาท ฟรีน้ำมัน 1 ถัง และไม่มีค่าประกันรถ รับประกันยางรั่ว ยางแตก ตลอด 24 ชม. จ่ายเงิน 200 บาท แล้วเอารถพร้อมหมวกกันน็อคออกได้เลย มีแถมแผนที่พร้อมอธิบายจุดท่องเที่ยวให้ด้วย
เราไปที่วัดห้วยมงคลเป็นจุดแรก จากตัวเมืองถึงวัดห้วยห้วยมงคลระยะทางประมาณ 18 กม. ก่อนถึงวัดมีสิ่งที่สะดุดตา คือ ศูนย์อาหารบ้านกังหันลม มีไตล์การตกแต่งแบบประเทศเนเธอร์แลนด์ ที่วัดห้วยมงคลมีหลวงพ่อทวดที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีช้างคู่พร้อมคาถาลอดท้องช้าง และอนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
สถานที่สะดุดตาขากลับออกจากวัดห้วยมงคล คือ ป้ายหินขนาดมหึมา “ห้วยมงคลสถาน” ไม่ทราบว่า คือ อะไร มองจากข้างนอกเข้าไปเหมือนเป็นสถานที่ฝึกอบรม เลยจากจุดนั้นไปไม่ไกลด้านขวามือ เป็น วัดเพชราวุธ ที่เขาหินเหล็กไฟ ตามเส้นทางไปอีก เป็นวัดเขาอิติสุคโต ด้านหลังวัดเป็นหมู่บ้านช้างที่จัดการแสดงช้าง มูลนิธิช้างหัสดินทร์ คุณบ๊อบควาญช้าง เล่าว่าช้างแก่ ช้างบาดเจ็บ และช้างป่วยจะได้รับการดูแลที่นั่น จากวัดเขาอิติสุคโต ไปไม่ไกลเป็นบ้านศิลปิน กลับเข้าเมืองผ่านถนนสายอาหารและบันเทิงเลียบทางรถไฟ แล้วออกไปที่วัดไกลกังวล
เราควบมอเตอร์ไซด์ไปตามถนนเพชรเกษม จนถึงโรงเรียนไกลกังวลฝ่ายประถม เลี้ยวขวาเข้าไปโรงเรียนวังไกลกังวลฝ่ายมัธยม ที่น้องอ้อซึ่งเรานัดไว้ สอนอยู่ที่นั่น แวะชมศาลาสหทัยสมาคมที่อยู่ตรงข้ามโรงเรียน เป็นส่วนหนึ่งของพระราชวังไกลกังวล แล้ววนออกไปถนนเพชรเกษม ก่อนเลี้ยวเลียบข้างวัดไกลกังวลไปหาด 19 ไร่ ยามเย็นคลื่นซัดสาดหาดทรายขึ้นลงสวยงามมาก มีสวนออกกำลังกายอยู่ถัดจากชายหาดเข้ามาด้วย แล้วขี่รถเลียบหาดไปที่สำนักงานพระราชวังไกลกังวล วนออกมาเลี้ยวขวาเข้าถนนเพชรเกษม แวะเที่ยวเพลินวาน และเพลินวานซืน สถานที่ท่องเที่ยวย้อนยุค มีอาหารและสินค้าที่ระลึกย้อนยุค
จากนั้นไปตามหาบ้านน้องอ้อในซอย 6 เพชรเกษม ช่วยน้องอ้อทำอาหารเย็น ปิ้งย่างกุ้งกับปลาหมึก ซึ่งลุงรับหน้าที่ปิ้งย่าง แอบบ่นเบาๆ ว่า นึกถึงพี่โจ้ที่เยอรมนีบอกว่า งานเลี้ยงสังสันท์ทีไรพ่อบ้านชาวเยอรมันต้องรับหน้าที่ปิ้งย่าง น้องอ้อทำข้าวผัดไข่กับน้ำจิ้มซีฟู้ด ที่คุณเนทสามีชาวอเมริกันบอกว่ามันเป็นเมจิกซอส เพราะเข้ากันได้กับอาหารทุกชนิด ป้ารับหน้าที่ล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า อร่อยและอิ่มเอมโดยทั่วหน้า ตบท้ายด้วยฝรั่งกิมจูและองุ่นไร้เมล็ด เบิกบานกันทุกคน
ที่บ้านน้องอ้อมีน้องเหมียวเปอร์เซียเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก เป็นแมวขนปุยนิสัยดีและฉลาด ไม่รบกวน รวมทั้งแย่งอาหารกัน น้องอ้อบอกว่า คงจะเลี้ยงแมวเป็นลูกเพราะทั้งน้องอ้อและคุณเนทสามีต่างก็ไม่แน่ใจว่า ถ้ามีลูกจะสามารถเลี้ยงให้เป็นคนที่สมบูรณ์ในสภาพสังคมปัจจุบันได้หรือไม่ ตอนแรกคิดว่า คุณเนทต้องเข้านอนตอน 20.00 น. เพื่อตื่นทำงานตอนเช้าเราจึงกะนอนเต็มที่ ดังนั้น เมื่อได้เวลาเราจึงบอกลาเข้าห้องเตรียมตัวนอน แม้คุณเนทจะว่างแล้วก็ตาม เราได้รู้จักอาชีพใหม่ที่น่าสนใจ คุณเนทสอนนักเรียนจีนทางเน็ตโดยใช้ Skype หรือ Q.Q. Chat C han สอนตั้งแต่เช้ามืดถึงบ่าย 3 เป็นการสอนทางไกลตัวต่อตัว มีทั้งผู้ใหญ่วัยทำงาน กับเด็กเล็กที่ต้องมีพ่อหรือแม่ช่วยในเรื่องการใช้คอมพิวเตอร์ เป็นการทำงานอยู่กับบ้าน รับค่าสอนผ่านธนาคาร ที่น่าสนใจมากทีเดียว
https://www.youtube.com/watch?v=Nz0TbKWrFIs&list=PLNNEpgjidh3ojsD23JJ053PuRKfcn5RAL&index=18
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก นั่งรถไฟไป แล้วควบมอเตอร์ไซด์ตะลุยหัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 2 วัน
พฤหัสฯ 12 พ.ย.58 ไปรอรถที่อู่ 108 ตั้งแต่เวลา 05.00-06.00 น. จึงรู้ว่า รถเสีย ออกไม่ได้ เดินจากในซอยรัชวิภา ไปหน้ารร.สตรีวรนาถ ประมาณ 2 กม. ได้ยืนบนรถสาย 39 ไปอนุสาวรีย์ชัยฯ คนละ 9 บาท เดินไปต่อรถปอ. 509 ที่ป้ายก่อนเลี้ยวซ้ายเข้าถนนราชวิถี ยืนไปจนถึงวิทยาลัยพาณิชยการพระนคร จึงได้นั่ง รถติดมากจนไปไม่ทันรถเที่ยว 07.30 น. ต้องนั่งแท็กซี่ไปชุมทางตลิ่งชัน 70 บาท ไปขอตั๋วที่นั่งรถที่ออกจากหัวลำโพงเวลา 09.20 น. ตามกำหนดจะถึงชุมทางตลิ่งชัน.10.02 น. แต่ 10.15 น. ก็ยังไร้วี่แวว
การพลาดรถที่สถานีธนบุรี ก็มีข้อดีตรงที่ทำให้เราได้เห็นการพัฒนาสถานีชุมทางตลิ่งชัน ที่ใช้มาตรฐานประเทศเจริญแล้วมาเริ่มต้น มีทางลอดใต้ดินทั้งเดินขึ้น ลง บันได และ บันไดเลื่อน ขึ้นและลงทางลอดใต้รางรถไฟ มีลิฟต์สำหรับผู้พิการและขนสัมภาระ มีทางลาดสำหรับผู้พิการ มีห้องน้ำที่สะอาดได้รับรางวัลห้องน้ำดีเด่นของกทม.ปี 2557 ป้าได้ถ่ายรูปกับคุณสุภาพ ขุนเวียง พนักงานทำความสะอาดห้องน้ำด้วย นอกจากนั้น ที่สถานีชุมทางตลิ่งชันยังโต๊ะให้นั่งอ่านหนังสือ พร้อมเจลล้างมือ และกระดาษเช็ดมือให้ด้วย จากการดูภาพที่ผนัง เห็นว่ามีแผนที่จะติดตั้งเครื่องขายตั๋วอัตโนมัติ และตู้ ATM อีก เสน่ห์ของสถานีรถไฟไทย คือ ใช้ระฆังส่งสัญญาณ การเข้า ออกของรถไฟ ในขณะที่ยุโรปใช้นกหวีด มีตารางเวลารถเข้า ออก เป็นภาษาไทย ยังไม่มีภาษาอังกฤษหรือจีน พื้นสถานีสะอาด มีรปภ. 3 คน พนักงานรับรถ 1 คน ผู้ช่วยนายสถานีตีระฆัง 1 คน คนขายตั๋ว 1 คน กับ นายสถานี ทุกอย่างได้รับการพัฒนาไปมาก แต่จนท.บอกว่า สร้างแบบสุกเอาเผากินเพราะ ชานชาลาที่ 1 แคบจนยืนรอรถไม่ได้ และพื้นตรงใต้ป้ายชื่อสถานีก็ทรุดขนาดยืนถ่ายรูปก็หวาดเสียวกลัวถล่มลงใต้หลุมอากาศ
ขบวนรถที่เรานั่งเป็นขบวนรถกรุงเทพฯ-ประจวบคีรีขันธ์ เป็นรถที่นำรถสปริ๊นเตอร์เก่ามาดัดแปลง เสียงเครื่องดังมาก ในตัวรถส่วนใหญ่เป็นวัสดุโพลิเมอร์ทั้งเบาะ ผนัง เพดาน ส่วนขอบและหน้าต่างเป็นสแตนเลส ไม่มีส่วนไหนนุ่มเลย ห้องน้ำสะอาด มีกระดาษชำระ และมีนักงานดูแลความสะอาดทั้งพื้นและห้องน้ำตลอดเวลา ส่วนขยะใช้ถุงเดินเก็บเป็นระยะ รถขบวนนี้ไม่ผ่านสถานีธนบุรีเราจึงขึ้นจากชุมทางตลิ่งชันผ่านสถานีหลัก ได้แก่ ศาลายา นครชัยศรี นครปฐม ชุมทางหนองปลาดุก โพธาราม ราชบุรี ปากท่อ เพชรบุรี บ้านชะอำ และหัวหิน วันที่เราเดินทางอากาศร้อนอบอ้าวมาก แม้สองข้างทางจะเขียวขจีไปด้วยนาข้าว และต้นไม้ แต่ไม่ได้ช่วยคลายความร้อนลงได้เลย จังหวัดแต่ละจังหวัดมีสิ่งที่บ่งบอกตามสัญลักษณ์ของตัวเอง นอกจากภาษาพูดแล้ว เมื่อได้กลิ่นขี้หมูโชยมาเข้าจมูก เราก็พอจะเดาได้ว่า ที่นั่นน่าจะเป็นจังหวัดนครปฐม ดินแดนที่มีโต๊ะจีนเป็นโอท็อปของจังหวัด ต่อมาเมื่อเห็นดงตาล กับลิง ก็พอจะเดาได้ว่า คงเข้าเขตเพชรบุรีแล้ว เป็นต้น
https://www.youtube.com/watch?v=JYUWMYVjjQM&list=PLNNEpgjidh3ojsD23JJ053PuRKfcn5RAL&index=17
เมื่อถึงสถานีหัวหิน เราลงจากรถ แล้วโทรหาคุณเอ ปราณา โฆษิตวรวุฒิ ที่ 085-299-9617 ให้นำรถมอเตอร์ไซด์ไปส่งให้เราที่สถานี มีหนุ่มหล่อไปรับเราเพื่อไปเซ็นสัญญาเช่าที่ร้านใกล้ๆ ตลาดฉัตรชัยซึ่งอยู่กลางเมือง ค่าเช่ารถ 24 ชม. 200 บาท ฟรีน้ำมัน 1 ถัง และไม่มีค่าประกันรถ รับประกันยางรั่ว ยางแตก ตลอด 24 ชม. จ่ายเงิน 200 บาท แล้วเอารถพร้อมหมวกกันน็อคออกได้เลย มีแถมแผนที่พร้อมอธิบายจุดท่องเที่ยวให้ด้วย
เราไปที่วัดห้วยมงคลเป็นจุดแรก จากตัวเมืองถึงวัดห้วยห้วยมงคลระยะทางประมาณ 18 กม. ก่อนถึงวัดมีสิ่งที่สะดุดตา คือ ศูนย์อาหารบ้านกังหันลม มีไตล์การตกแต่งแบบประเทศเนเธอร์แลนด์ ที่วัดห้วยมงคลมีหลวงพ่อทวดที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีช้างคู่พร้อมคาถาลอดท้องช้าง และอนุสาวรีย์สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
สถานที่สะดุดตาขากลับออกจากวัดห้วยมงคล คือ ป้ายหินขนาดมหึมา “ห้วยมงคลสถาน” ไม่ทราบว่า คือ อะไร มองจากข้างนอกเข้าไปเหมือนเป็นสถานที่ฝึกอบรม เลยจากจุดนั้นไปไม่ไกลด้านขวามือ เป็น วัดเพชราวุธ ที่เขาหินเหล็กไฟ ตามเส้นทางไปอีก เป็นวัดเขาอิติสุคโต ด้านหลังวัดเป็นหมู่บ้านช้างที่จัดการแสดงช้าง มูลนิธิช้างหัสดินทร์ คุณบ๊อบควาญช้าง เล่าว่าช้างแก่ ช้างบาดเจ็บ และช้างป่วยจะได้รับการดูแลที่นั่น จากวัดเขาอิติสุคโต ไปไม่ไกลเป็นบ้านศิลปิน กลับเข้าเมืองผ่านถนนสายอาหารและบันเทิงเลียบทางรถไฟ แล้วออกไปที่วัดไกลกังวล
เราควบมอเตอร์ไซด์ไปตามถนนเพชรเกษม จนถึงโรงเรียนไกลกังวลฝ่ายประถม เลี้ยวขวาเข้าไปโรงเรียนวังไกลกังวลฝ่ายมัธยม ที่น้องอ้อซึ่งเรานัดไว้ สอนอยู่ที่นั่น แวะชมศาลาสหทัยสมาคมที่อยู่ตรงข้ามโรงเรียน เป็นส่วนหนึ่งของพระราชวังไกลกังวล แล้ววนออกไปถนนเพชรเกษม ก่อนเลี้ยวเลียบข้างวัดไกลกังวลไปหาด 19 ไร่ ยามเย็นคลื่นซัดสาดหาดทรายขึ้นลงสวยงามมาก มีสวนออกกำลังกายอยู่ถัดจากชายหาดเข้ามาด้วย แล้วขี่รถเลียบหาดไปที่สำนักงานพระราชวังไกลกังวล วนออกมาเลี้ยวขวาเข้าถนนเพชรเกษม แวะเที่ยวเพลินวาน และเพลินวานซืน สถานที่ท่องเที่ยวย้อนยุค มีอาหารและสินค้าที่ระลึกย้อนยุค
จากนั้นไปตามหาบ้านน้องอ้อในซอย 6 เพชรเกษม ช่วยน้องอ้อทำอาหารเย็น ปิ้งย่างกุ้งกับปลาหมึก ซึ่งลุงรับหน้าที่ปิ้งย่าง แอบบ่นเบาๆ ว่า นึกถึงพี่โจ้ที่เยอรมนีบอกว่า งานเลี้ยงสังสันท์ทีไรพ่อบ้านชาวเยอรมันต้องรับหน้าที่ปิ้งย่าง น้องอ้อทำข้าวผัดไข่กับน้ำจิ้มซีฟู้ด ที่คุณเนทสามีชาวอเมริกันบอกว่ามันเป็นเมจิกซอส เพราะเข้ากันได้กับอาหารทุกชนิด ป้ารับหน้าที่ล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า อร่อยและอิ่มเอมโดยทั่วหน้า ตบท้ายด้วยฝรั่งกิมจูและองุ่นไร้เมล็ด เบิกบานกันทุกคน
ที่บ้านน้องอ้อมีน้องเหมียวเปอร์เซียเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก เป็นแมวขนปุยนิสัยดีและฉลาด ไม่รบกวน รวมทั้งแย่งอาหารกัน น้องอ้อบอกว่า คงจะเลี้ยงแมวเป็นลูกเพราะทั้งน้องอ้อและคุณเนทสามีต่างก็ไม่แน่ใจว่า ถ้ามีลูกจะสามารถเลี้ยงให้เป็นคนที่สมบูรณ์ในสภาพสังคมปัจจุบันได้หรือไม่ ตอนแรกคิดว่า คุณเนทต้องเข้านอนตอน 20.00 น. เพื่อตื่นทำงานตอนเช้าเราจึงกะนอนเต็มที่ ดังนั้น เมื่อได้เวลาเราจึงบอกลาเข้าห้องเตรียมตัวนอน แม้คุณเนทจะว่างแล้วก็ตาม เราได้รู้จักอาชีพใหม่ที่น่าสนใจ คุณเนทสอนนักเรียนจีนทางเน็ตโดยใช้ Skype หรือ Q.Q. Chat C han สอนตั้งแต่เช้ามืดถึงบ่าย 3 เป็นการสอนทางไกลตัวต่อตัว มีทั้งผู้ใหญ่วัยทำงาน กับเด็กเล็กที่ต้องมีพ่อหรือแม่ช่วยในเรื่องการใช้คอมพิวเตอร์ เป็นการทำงานอยู่กับบ้าน รับค่าสอนผ่านธนาคาร ที่น่าสนใจมากทีเดียว
https://www.youtube.com/watch?v=Nz0TbKWrFIs&list=PLNNEpgjidh3ojsD23JJ053PuRKfcn5RAL&index=18
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น