เห็นกระแสอยากทำธุรกิจส่วนตัวกันเยอะ

ก็ไม่ได้อยากจะแนะนำอะไรมาก เพราะคนสมัยนี้เก่งๆเยอะมาก เก่งกว่าผมเยอะ

มีบางข้อที่จะบอกเล่าแบบพี่ที่เคยผ่านมาแล้ว  ผมทำมาตั้งแต่อายุ25เริ่มจากศูนย์ เงินตั้งต้นแค่2-3หมื่น

1.คุณต้องลืมวันหยุดเสาร์-อาทิตย์,ลืมวันหยุดนักขัตฤกษ์ต่างๆ,วันหยุดพักร้อนที่ละครึ่งเดือนไปก่อน(ไว้ตั้งตัวได้ค่อยหาวันหยุด) ถามตัวเองก่อน ว่าเราจะทำงานปีละ360วันได้มั้ย เราจะทนได้มั้ย เราเคยหยุดทุกอาทิตย์ มีเวลาว่าง เวลาเที่ยวเยอะแยะ  

2.คุณต้องรู้จักคุณค่าเงินทุกบาท ทุกสตางค์ ทำบัญชีรายรับรายจ่าย

3.คุณต้องรู้จักกินรู้จักใช้ ไม่ฟุ่มเฟือย กินใช้เท่าที่จำเป็น อะไรที่ไม่จำเป็น ต้องผ่อน ต้องเป็นหนี้อย่าไปสร้างหนี้โดยไม่จำเป็น ถ้าหนี้เอามาลงทุนก็มีเท่าที่จำเป็น คิดว่าเราเอาอยู่ ผ่อนส่งไหว อย่าเป็นหนี้เกินตัว

4.คุณต้องลืมตำแหน่งหน้าที่ อำนาจ หัวโขนที่เคยมี สมัยทำงานประจำหรือรับราชการ  คุณจะทำกิจการคุณต้องตัวเล็กที่สุด คุณต้องยิ้ม ขอบคุณให้แก่คนทุกชนชั้นได้ เพราะเค้าคือเจ้านายคุณ  เค้าเอาเงินมาให้คุณ เค้าไม่ได้มาขอคุณกินคุณใช้ คุณต้องตัวเล็กที่สุด  ถ้าคุณทำโจทย์แค่ข้อนี้ไม่ได้ คุณเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆยังไม่ได้ อย่าว่าแต่กิจการใหญ่

5.คุณต้องอดทนได้ทุกวัน เก็บเล็กผสมน้อย และต้องจริงใจกับลูกค้า ถ้าจะขายของกิน ของมันต้องอร่อย สะอาด ไม่ดีอย่าทำ ไม่งั้นกิจการในฝันคุณจบไวแน่นอน

6.อย่าหวังรวยเร็ว  คนที่เค้ายืนหยัดอยู่ได้ เขาผ่านการสร้างเนื้อสร้างตัว ส่วนใหญ่ใช้เวลายาวนาน กว่าจะมีวันที่คนอื่นเห็น อย่าโลภ ค่อยๆทำ

ที่เหลือก็การวางแผน มีแผนธุรกิจต่างๆในฝัน สมัยนี้คนเก่งเยอะ   มีไอเดียร์  แต่ต้องใจสู้(ซึ่งมันต้องสู้ยาวนานหลายปี ไม่ใช่เวทีของมือสมัครเล่น ทำๆเล่นๆ ใจไม่สู้ก็จบไว ใจสู้ก็ยังมีหวัง  

ฝากน้องๆครับ พี่เจ็บมาเยอะ สู้มาเยอะ  ความไม่ท้อเท่านั้นจะพาเราไปได้ ใครว่าไร ดูถูกยังไง ช่างเค้า เค้าไม่ได้ให้คุณกิน เวลาอด คุณอดกับครอบครัว ไม่มีใครมาให้คุณกิน ด้วยความปรารถนาดี จากเฮียอมยิ้มไม่หวาน