ขอเกริ่นก่อนนะคะ พอดีสามีไปอบรมที่จีน เมืองหางโจว ช่วงสงกรานต์พอดี ตั้งแต่ 10-22 เม.ย. อิฉันก็ได้ทีไม่เคยไปจีน ถ้าไปก็จะเซฟค่าใช้จ่ายเรื่องที่พักด้วย เป็นโอกาสที่ดี ก็ขอติดตามไปค่ะ ไปต่างประเทศครั้งแรกในรอบ 6 ปี ลืมไปแล้วเขาทำกันยังไง ก็หาข้อมูลจากที่ต่างๆจากพี่ๆที่รีวิวไว้ด้วย เริ่มจากราคาตั๋วช่วงนี้แพงมาก ไป-กลับก็ 22000up อยากได้ถูกว่านี้ เราไปจีน ใกล้ๆเองนะ ได้ข้อมูลว่าถ้าเรานั่งจากเชียงใหม่ถูกกว่านะ อิฉันอยู่กรุงเทพ ก็ต้องนั่งเครื่องไปต่อที่เชียงใหม่ เอาล่ะ ไม่ลีลาใกล้วัน ยังไม่มีตั๋ว เดี๋ยวไม่ได้ไป รวมแล้ว นั่งเครื่องแอร์เอเชียกรุงเทพไปลงเชียงใหม่ไป-กลับ 5300 และต่อแอร์เอเชียไปหางโจวไป-กลับ 13500 รวมแล้วเกือบ 20000 ก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ ไม่เป็นไรมาดูสนามบินเชียงใหม่ 555 สามีจ่าย จากเชียงใหม่มาจีน 3 ชั่วโมง ระหว่างอยู่บนเครื่อง OMG มีคนไทย 2 คน นอกนั้นจีนหมด คิดดูสภาพ เราได้นั่งกับคู่แม่ลูก เรานั่งแยกกับสามี สถานการณ์แม่ลูกประมาณ 2 ขวบ เดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวดุ เสียงดัง เอาล่ะ โชคดี เครื่องบินที่นั่งไม่เต็มมีว่างและข้างสามีอิฉันว่าง เลยขอเขามานั่งข้างสามี สวรรค์เข้าข้าง พอแอร์มาเสิร์ฟอาหาร เขาก็ตื่นเต้นกันใหญ่สั่งอาหารกันสนุกสนาน มีมาม่าขายด้วย  เขาไม่ทานอาหารอย่างอื่นกันเหรอ มาม่ามันหาทานได้ที่บ้านนะ ขายดีด้วยอ่ะ(ความคิดเรา) พอแอร์มาถึงที่นั่งเราเราก็เลยลองสั่งข้าวเหนียวมะม่วงลองดู ก็อร่อยแต่นิดเดียวและเย็น ก็ต้องเข้าใจทานบนเครื่องจะให้อร่อยเหมือนอยู่ข้างล่างได้ไง  พอถึงหางโจวก็ยื่นเอกสาร แป๊ปเดียว ไม่ถามอะไร ดูหน้าว่าตรงกับพาสปอร์ตมั้ย แล้วรอรับกระเป๋า 1/2 ชั่วโมง ก็เดินมาตามทางออกสนามบิน มีคนจากโรงแรมมารับ อากาศเริ่มเย็นประมาณ 19 องศา. ก็มายกป้ายชื่อรอรับที่สนามบิน บรรยากาศเหมือนในหนัง อิ อิ  แล้วก็นั่งรถไปที่โรงแรม คนมารับพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ทีนี้ต้องนั่งและจดจำเส้นทาง จำได้มั้ยล่ะ มืดก็มืดแล้ว เขาคงไม่หลอกเราหรอก จากสนามบินมาโรงแรม เกือบ 30 นาที เราพักโรงแรม Courtyard marriott Hangzhou Qianjiag โรงแรม 4 ดาว สำหรับประสบการณ์ในต่างประเทศครั้งที่2 มันเริ่ดมาก ประมาณย่านสาธรบ้านเรา ย่านคนทำงาน ภาษาอังกฤษของคนที่นี่ต้องค่อยๆทำความเข้าใจ งง ตั้งแต่พนักงานต้อนรับ พอผ่านไปหลายวันหูเริ่มจูนได้ อิ อิ
วันแรก

เดินสำรวจรอบๆโรงแรม มีแฟมมิลีมาร์ทด้วย  ซุปเปอร์มาเก็ต อารมณ์โรงแรมแถวสีลมที่มีห้างไม่ใหญ่ มากส่วนใหญ่ร้านอาหารคนทำงานแถวนั้นทานอาหารกลางวัน ชอบเมืองนี้ตรงแฟชั่นของคนทำงานเขาจะแต่งตัวดู สไตส์ มินิมอล เน้นขาว ดำ เทา ดูดีมาก ไม่มีใครใส่รองเท้าแตะ บ้านเราเมืองร้อนแต่งแบบเขาไม่ไหวมั้ง แต่คนที่นี่ชอบสูบบุหรี่ และชอบบ้วนน้ำลาย คนรุ่นใหม่ที่มีความรู้ เขาก็ปรับตัวเป็นจีนรุ่นใหม่ โดยเฉพาะหางโจวที่เป็นเมืองอุสาหกรรมของจีน เป็นเมืองที่กำลังพัฒนา มีการก่อสร้างให้เห็นเยอะมาก เมืองนี้คนชอบแบรนด์เนม เห็นสินค้าแบรนด์เนมเยอะมาก วันนี้ก็แค่เดินอยู่รอบโรงแรม ไม่กล้าไปไหน ตกเย็นไป

ร้านข้าวหน้าเป็ด ติ่มซำ เวลาสั่งจ่ายตังค์เลย ตอนสั่งก็ชี้ๆ กดเครื่องคิดเลข แล้วนั่งรอเขาเรียก ทีนี้แหละเรียกภาษาจีน ฟังไม่รู้เรื่องค่ะ อีกโต๊ะมันฟังรู้เรื่องเดินไปหยิบมากินเฉยเลยแล้วก็รีบเดินออกจากร้าน เราเลยไปถามว่าที่เราสั่งยังไม่ได้ แต่เขาก็บอกประมาณว่าทำไปแล้ว เราก็ยืนยันยังไม่ได้ เจ้าของร้านเขาก็เห็นแหละว่าเกิดอะไรขึ้น ก็เลยทำให้ใหม่ เจ้าของร้านก็อายุประมาน27-28 คนรุ่นใหม่ แต่พูดภาษาอังกฤษยังไม่ได้ แต่เขาก็ใช้แอ็ป แปลแล้วสื่อสารกัน ผ่านไปหนึ่งวัน
วันที่2
วันนี้ก็อยู่โรงแรม นั่งสังเกตการณ์ ไปเรื่อย คนรวย นักธุรกิจเขาชอบมาเจรจาธุรกิจที่โรงแรม แต่ไม่ค่อยมีสั่งอาหารอะไร คุยที่ล็อปบี้ ตกเย็นก็ไปoutlet ที่อยู่ไม่ไกลโรงแรมกำลังสร้างใกล้เสร็จ แต่เปิดให้เดินช็อปปิ้ง คนที่ชอบแบรนด์เนมน่าไปเดิน สำหรับราคาลดก็แพงอยู่ดี แต่ไปเจอ หนุ่มน้อยหน้าคล้าย ณเดช อายุราว 19-20 เป็นรีเซฟชั่นของโรงแรมที่ติดกับoutlet ซึ่งเราหาทางเข้าไม่เจอ เขาก็แทคแคร์ พยายามสื่อสารภาษาอังกฤษ เดินไปส่งถึงที่ คนน่ารักก็มีนะ ยังไม่ได้ขอถ่ายรูปเลย เจอเพื่อนแฟนที่มาอบรมด้วยกันซะก่อน เขาก็เลยเดินจากไป อิ อิ ไม่งั้นจะเอารูปชัดๆมาฝาก
วันที่ 3

หลังจากหาข้อมูลอยู่หลายวัน และรวบรวมความกล้า ถ้าเราไม่กล้าเราก็จะไม่ได้เที่ยว เพราะสามีทำงาน ที่จีนเข้า ไปดูข้อมูล google ,youtube,twitter,facebook,line อะไรไม่ได้แต่เข้าดูของPantip ได้ข้อมูลแล้ว ไปรถไฟใต้ดินที่ติดโรงแรมเลย สะดวกมาก ไปห้าง Imaxc นเป็นห้างใหม่ ขายแบรนด์เนมส่วนใหญ่ เหมือน พารากอน จะได้ซื้ออะไรมั้ยเรา โชคดี H&M ลดราคา เหลือประมาณ 150-400 บ. จัดไป รองเท้าสำคัญมาก ต้องมีรองเท้าที่ใส่สบาย และเสื้อเอาไปไม่เยอะกะว่ามาซื้อที่นี่ ได้ช็อปสมใจ การมาดูอะไร แปลกใหม่ สถานที่ใหม่คนเดียวก็สนุกเหมือนกัน แต่เราต้องหาข้อมูล และรวบรวมความกล้า เป็นการฝึกการเรียนรู้ไปด้วย สนุกมากค่ะ  ตอนเย็นไปย่าน wulin road ฝนตกปรอยๆ อากาศไม่เป็นใจ เข้าไปซ็อป หาอะไรทานในห้าง เสื้อผ้าแบรนด์เนมที่จีนเยอะ มีหลายแบรนด์ที่ไม่รู้จัก เป็นแบรนด์ของจีน แต่คุณภาพดี แบบไม่ค่อยซ้ำกัน หลากสไตส์ ถ้าใครเป็นเซเลป มาช็อปงานแบรนด์จีนสวยๆได้เลย ราคาถูกกว่าแบรนด์ไทย ที่ตัวเป็นหมื่น  
วันที่4
วางแผนไป ทะเลสาปซีหู ตามที่หลายๆท่านแนะนำ ออกจากโรงแรม 11 โมง นั่งรถไฟฟ้าไป ลงสถานี .... แล้วก็เดินออกทางเดินที่ B7 เลี้ยวขวาข้ามถนนเดินตรงไปเรื่อยๆก็จะเจอ ทะเลสาป และผู้คนมากมาย จุดขายที่นี่คือตำนานของทะเลสาป  กิจกรรมเช่น มาถ่ายรูป และล่องเรือ คนที่มาเที่ยวส่วนใหญ่ก็คนจีนด้วยกัน คนเอเชียบ้าง  แต่อิฉันไม่ค่อยอินกับธรรมชาติเท่าไหร่ ก็ไปช็อปปิ้ง ตามห้างแถวนั้น มีหลายห้าง
ตกเย็น ก็พาเพื่อนฝรั่งขึ้นรถไฟใต้ดินมาเที่ยว night market ถ้าเขามาเองจะมาแท็กซี่กันส่วนใหญ่ แต่นำเสนอรถไฟฟ้าสะดวกกว่า บรรยากาศตลาดเขา อิฉันเดินแป๊ปเดียวค่ะ  สินค้าคล้ายๆ บ้านเรา แต่กระเป๋าถูก พวกกระเป๋าลาก แนะนำซื้อที่จีน บ้านเราก็เอาที่จีนมาขาย
วันที่ 5

วันที่ 6
อยากไปแหล่งขายส่งเขา ซึ่งหารีวิวไม่มีเลย อยู่ไม่ไกลจากโรงแรม นั่งแท็กซี่ 55 บ. เดินกลับได้เลยค่ะ 2 กิโล ด้วยความที่ชอบช็อป ก็ไปเลยตลาด ....sqare มีทั้งเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เป็นย่านคล้ายสำเพ็ง-ประตูน้ำบ้านเรา แต่เป็นห้าง เป็นตึก มีหลายเกรด เช่นราคาเสื้อกันหนาวไหมพรมถูกมาก ตัวละ 15-20 หยวน 70-100 บ.ถ้าพ่อค้า แม่ค้าจะซื้อไปขายก็ต้องเดินดูหน่อย  แต่กวางโจวน่าจะมีเยอะกว่า  เราเดิน 2 ชั่วโมง พี่ก็เรียกกลับแล้ว มันต้องได้ติดไม้ติดมือก่อนนะค่ะพี่ ก็ได้รองเท้า สร้อยคอ ก็ต้องรีบกลับ เพื่อเตรียมตัวขึ้นเครื่องกลับ ตอนนั่งกลับ คนจีนมาเที่ยวบ้านเราเยอะนะ พวกวัยรุ่นเมืองหางโจว ดูดีมีตังค์ แต่งตัวมีสไตส์ มีคนไทย 5-6 คน ไปจีนครั้งนี้ก็ได้ศัพท์มาหลายคำ โดยเฉพาะ เหม่โยว แปลว่า ไม่มี  แอร์สาวก็ต้องคอยรับมือ กับลูกค้า VIP จริงๆ ยิ่งมากันเป็นโขยง เรากลับคนเดียว สามียังไม่กลับ ที่นั่งท้ายๆว่าง แอร์ก็น่ารัก บอกให้เราเปลี่ยนไปนั่งข้างหลังได้ เบาะว่าง ติดกัน 3ที่นั่งเลย และจะสบายกว่า เราก็ไป พี่ก็ตามไปบ้าง เดินเข้าออกห้องน้ำ ตลอด สรุปไม่ได้นอน
3 ชั่วโมงแป็ปเดียว และต้องนั่งรอต่อเครื่องจากเชียงใหม่อีก ขากลับเหนื่อย แต่การเดินทางในเส้นทางใหม่ๆ ก็ทำให้เราได้เรียนรู้ ได้รับแรงบันดาลใจ แนวคิดใหม่ๆ ประสบการณ์ใ