ความเดิมตอนที่แล้ว ผมก็ได้กับไอ้ตี๋ไปแหละ มาต่อกันเรยนะครับ
ชีวิตผมก็ไม่มีอะรัยเปลี่ยนแปลงมากครับ
ก็เป็นปกติของเกย์เด็กที่ชอบมโนว่าคนนี้ชอบ คนนั้นชอบ วันนี้ขอเล่าเรื่องพี่เสกบ้างนะครับ พี่เสกเด็กเด็กสุพรรณบุรี เราเจอกันในงานประชุมวิชาการ องค์การนักศึกษาอาชีวะที่ จ.เพชรบุรีครับ เพื่อนๆที่เรียนสายอาชีวะจะทราบกันดีครับ ว่าเค้าจะมีองค์การนักศึกษา เพื่อมาแลกเปลี่ยนความรู้ความสามารถ ในวิชาชีพ ที่ตนเรียนมา ผมก็เป็นผู้โชคดีครับ หรือโชคร้ายไม่รู้ เพราะก่อนไปงาน ต้องเตรียมเอกสารกันดึกๆดื่นๆ
และแล้วผมก็ได้เดินทางไปร่วมงานที่ จ.เพชรบุรีครับ รถออกจากวิทยาลัยตั้งแต่ไก่โห่ กว่าจะไปถึงก็บ่ายแล้ว แล้วเค้าก็ส่งเราไปพักผ่อนในค่ายทหารครับ เพราะวิทยาลัย ที่พักไม่เพียงพอ
เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็เดินทางกลับมาที่จัดงานอีกครั้งครับ ผมอยู่ในกลุ่มวิชาสัมมาวิชาชีพ ทำบอร์ดเสร็จเรียบร้อย ก็เรยไปผักผ่อนเดินหารัยกินในงาน ในงานจะมีของขายมากมายคล้ายๆกับงานวัดอ่ะครับ ผมก็เดินไปกลับน้องๆ3-4คน เป็นผู้หญิงทั้งนั้น อยู่ๆก็มีคนมาสะกิด
พี่คนนั้น:น้องๆๆ น้องลืมแขวนบอร์ดหรือป่าวครับ (เสียงเน่อๆแบบสุพรรณ)
ผม:ไม่นะพี่ ผมทำเสร็จแร้ว
พี่คนนั้น:อ่า...งั้นหรอ ป่ะงั้นไปกินข้าวกัน
(อ้าว รู้จักก็ไม่รู้จัก มาชวนกุไปกินข้าว ยังไงนิ)
พี่คนนั้น:พี่ชื่อ..เสกนะ น้องล่ะ
ผม:ผม.. ม้งครับ (ตอบแบบงงๆ)
พี่เสก:เออ..ชื่อเรานี่แปลกดีนะ เป็นเด็กดอยป่าวนิ..ป่ะ.. ไปกินก๋วยเตี๋ยวกัน
ผมก็
ใจง่ายไปกับเค้า ไปกินข้าวกะคนแปลกหน้ารู้จักกันไม่ถึง10นาที ทิ้งสาวๆให้เดินเที่ยวกันเอง
แล้วเราก็รู้จักกัน สนิท สนมกันมากขึ้น
ลืมบอกๆๆๆ...พี่เสกเป็นเด็กสุพรรณ พูดเน่อๆๆ ตัวเล็กๆ หัวตั้งๆ เวลายิ้มจะมีเขี้ยวด้วย พูดกวนๆหน่อย โอ้ยยย บาดใจผมมมม
ในตอนกลางคืน จะมีการแสดง ที่เวทีกลาง เรานัดเจอกัน ตอน 1 ทุ่ม แล้วเราก็แลกเบอร์โทรสับกันครับ
ผมไปนั่งคอยเค้าตั้งแต่ 6 โมงเย็น 555+ มาคอยเพื่อ!
* อย่าปล่อยมือ อย่าปล่อยมือ
อาจจะเดินหลงทางเธอห่างกัน
อย่าปล่อยมือ อย่าปล่อยมือ
อยากมั่นใจว่าเรายังไปด้วยกัน
ขอร้องช่วยสัญญา อีกสักครั้งให้เชื่อมั่น
ว่าไม่มีวันจากกันจะได้ไหม
มือจับมือใจแนบใจเคียงเธอ
ยามพบเจอปัญหาไม่เป็นไร
ถึงไหนไม่สำคัญ บนทางฝันอันยาวไกล
ขอแต่เธอเคียงข้างไปตลอดทาง
https://www.youtube.com/watch?v=87zA9UEyAoA&hd=1
ฝ่ายเครื่องเสียง มันเปิดเพลงนี้ เวลาผมนึกถึงพี่เค้า ผมจะฟังเพลงนี้เสมอ
1 ทุ่มเป๊ะ พี่เค้ามาพอดี ป๊ะ คนบ้าอ่ะรัยจะตรงเวลาขนาดนี้ มาพร้อมกลิ่นน้ำหมอที่ยังอยู่ในความทรงจำผมเสมอ หนังจะกเราดูการแสดงจบ พี่เค้าก็ชวนผมกลับไปนอนด้วย กลับด้วยสิครับ รอรัยล่ะ พี่เค้าพักในวิทยาลัยครับ
ตลอด 5 วันที่อยู่ที่มาร่วมงานผมไปนอนกับพี่เขาทุกวัน แต่ไม่มีอ่ะรัยนะครับ นอนกอดกันเฉยๆ คนเยอะขนาดนั้นจะไปทำอ่ะรัยก็บ้าแร้ววววว
ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่มีวันเลิกรา พอจบงานเราก็ต่างแยกย้ายกันกลับ พี่เสกก็กลับสุพรรณ ผมก็กลับมาจังหวัดชายแดนของผม ระหว่างทางผมนั่งรถผ่านเขาวัง ครับ ผมก็นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา
มอง ยอด เขาวัง
ยอดเขาสูงคอตั้ง จวนเสียดฟ้า
โถบุญลูกมี เพียงต้นหญ้า
วาสนาจึงพาเป็นรอง
.สาวเมืองน้ำตาล
ฝากเพลงเศร้าลอยผ่าน
จากใจน้อง
ขอถามสักคำ ยังขุ่นข้อง
ทุ่งกระโจมทองไหงมีสองใจ
https://www.youtube.com/watch?v=kLnQLwEPmwM&hd=1
....ร้องไห้สิครับ รออ่ะครับ ในใจคิดพร่ำบ่นถึงแต่พี่เสก นึกถึงแต่หน้าเค้า ยิ่งคิดยิ่งร้อง ร้องจนเพื่อนๆที่นั่งรถมาด้วยกันตกใจ มีแต่คนถามว่า ม้งเป็นรัย ผมก็ได้แค่สายหัว
...ผมรู้ดีครับ ว่าพี่เค้าไม่ได้คิดอ่ะรัยกับเรา เร่าอ่ะมโนจิตรไปเอง
วันเวลาก็ผ่านไปครับ ผมก็เริ่มลืมพี่เค้า แต่ทุกวันนี้ก็ยงนึกถึงเสมอ ตอนนี้ทราบมาว่าพี่เสกแต่งานแล้วครับ (พศ.2557)และมีลูกชายตัวน้อยๆน่ารัก (ไปแอบดูเฟตพี่เค้ามา55+)
เรื่องเล่าของม่งม้ง..(ทำไมผมถึงเป็นเกย์)2
ชีวิตผมก็ไม่มีอะรัยเปลี่ยนแปลงมากครับ
ก็เป็นปกติของเกย์เด็กที่ชอบมโนว่าคนนี้ชอบ คนนั้นชอบ วันนี้ขอเล่าเรื่องพี่เสกบ้างนะครับ พี่เสกเด็กเด็กสุพรรณบุรี เราเจอกันในงานประชุมวิชาการ องค์การนักศึกษาอาชีวะที่ จ.เพชรบุรีครับ เพื่อนๆที่เรียนสายอาชีวะจะทราบกันดีครับ ว่าเค้าจะมีองค์การนักศึกษา เพื่อมาแลกเปลี่ยนความรู้ความสามารถ ในวิชาชีพ ที่ตนเรียนมา ผมก็เป็นผู้โชคดีครับ หรือโชคร้ายไม่รู้ เพราะก่อนไปงาน ต้องเตรียมเอกสารกันดึกๆดื่นๆ
และแล้วผมก็ได้เดินทางไปร่วมงานที่ จ.เพชรบุรีครับ รถออกจากวิทยาลัยตั้งแต่ไก่โห่ กว่าจะไปถึงก็บ่ายแล้ว แล้วเค้าก็ส่งเราไปพักผ่อนในค่ายทหารครับ เพราะวิทยาลัย ที่พักไม่เพียงพอ
เช้าวันรุ่งขึ้นผมก็เดินทางกลับมาที่จัดงานอีกครั้งครับ ผมอยู่ในกลุ่มวิชาสัมมาวิชาชีพ ทำบอร์ดเสร็จเรียบร้อย ก็เรยไปผักผ่อนเดินหารัยกินในงาน ในงานจะมีของขายมากมายคล้ายๆกับงานวัดอ่ะครับ ผมก็เดินไปกลับน้องๆ3-4คน เป็นผู้หญิงทั้งนั้น อยู่ๆก็มีคนมาสะกิด
พี่คนนั้น:น้องๆๆ น้องลืมแขวนบอร์ดหรือป่าวครับ (เสียงเน่อๆแบบสุพรรณ)
ผม:ไม่นะพี่ ผมทำเสร็จแร้ว
พี่คนนั้น:อ่า...งั้นหรอ ป่ะงั้นไปกินข้าวกัน
(อ้าว รู้จักก็ไม่รู้จัก มาชวนกุไปกินข้าว ยังไงนิ)
พี่คนนั้น:พี่ชื่อ..เสกนะ น้องล่ะ
ผม:ผม.. ม้งครับ (ตอบแบบงงๆ)
พี่เสก:เออ..ชื่อเรานี่แปลกดีนะ เป็นเด็กดอยป่าวนิ..ป่ะ.. ไปกินก๋วยเตี๋ยวกัน
ผมก็
แล้วเราก็รู้จักกัน สนิท สนมกันมากขึ้น
ลืมบอกๆๆๆ...พี่เสกเป็นเด็กสุพรรณ พูดเน่อๆๆ ตัวเล็กๆ หัวตั้งๆ เวลายิ้มจะมีเขี้ยวด้วย พูดกวนๆหน่อย โอ้ยยย บาดใจผมมมม
ในตอนกลางคืน จะมีการแสดง ที่เวทีกลาง เรานัดเจอกัน ตอน 1 ทุ่ม แล้วเราก็แลกเบอร์โทรสับกันครับ
ผมไปนั่งคอยเค้าตั้งแต่ 6 โมงเย็น 555+ มาคอยเพื่อ!
* อย่าปล่อยมือ อย่าปล่อยมือ
อาจจะเดินหลงทางเธอห่างกัน
อย่าปล่อยมือ อย่าปล่อยมือ
อยากมั่นใจว่าเรายังไปด้วยกัน
ขอร้องช่วยสัญญา อีกสักครั้งให้เชื่อมั่น
ว่าไม่มีวันจากกันจะได้ไหม
มือจับมือใจแนบใจเคียงเธอ
ยามพบเจอปัญหาไม่เป็นไร
ถึงไหนไม่สำคัญ บนทางฝันอันยาวไกล
ขอแต่เธอเคียงข้างไปตลอดทาง
https://www.youtube.com/watch?v=87zA9UEyAoA&hd=1
ฝ่ายเครื่องเสียง มันเปิดเพลงนี้ เวลาผมนึกถึงพี่เค้า ผมจะฟังเพลงนี้เสมอ
1 ทุ่มเป๊ะ พี่เค้ามาพอดี ป๊ะ คนบ้าอ่ะรัยจะตรงเวลาขนาดนี้ มาพร้อมกลิ่นน้ำหมอที่ยังอยู่ในความทรงจำผมเสมอ หนังจะกเราดูการแสดงจบ พี่เค้าก็ชวนผมกลับไปนอนด้วย กลับด้วยสิครับ รอรัยล่ะ พี่เค้าพักในวิทยาลัยครับ
ตลอด 5 วันที่อยู่ที่มาร่วมงานผมไปนอนกับพี่เขาทุกวัน แต่ไม่มีอ่ะรัยนะครับ นอนกอดกันเฉยๆ คนเยอะขนาดนั้นจะไปทำอ่ะรัยก็บ้าแร้ววววว
ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่มีวันเลิกรา พอจบงานเราก็ต่างแยกย้ายกันกลับ พี่เสกก็กลับสุพรรณ ผมก็กลับมาจังหวัดชายแดนของผม ระหว่างทางผมนั่งรถผ่านเขาวัง ครับ ผมก็นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา
มอง ยอด เขาวัง
ยอดเขาสูงคอตั้ง จวนเสียดฟ้า
โถบุญลูกมี เพียงต้นหญ้า
วาสนาจึงพาเป็นรอง
.สาวเมืองน้ำตาล
ฝากเพลงเศร้าลอยผ่าน
จากใจน้อง
ขอถามสักคำ ยังขุ่นข้อง
ทุ่งกระโจมทองไหงมีสองใจ
https://www.youtube.com/watch?v=kLnQLwEPmwM&hd=1
....ร้องไห้สิครับ รออ่ะครับ ในใจคิดพร่ำบ่นถึงแต่พี่เสก นึกถึงแต่หน้าเค้า ยิ่งคิดยิ่งร้อง ร้องจนเพื่อนๆที่นั่งรถมาด้วยกันตกใจ มีแต่คนถามว่า ม้งเป็นรัย ผมก็ได้แค่สายหัว
...ผมรู้ดีครับ ว่าพี่เค้าไม่ได้คิดอ่ะรัยกับเรา เร่าอ่ะมโนจิตรไปเอง
วันเวลาก็ผ่านไปครับ ผมก็เริ่มลืมพี่เค้า แต่ทุกวันนี้ก็ยงนึกถึงเสมอ ตอนนี้ทราบมาว่าพี่เสกแต่งานแล้วครับ (พศ.2557)และมีลูกชายตัวน้อยๆน่ารัก (ไปแอบดูเฟตพี่เค้ามา55+)