ผมเคยถามไปในกระทู้ว่าผมทำให้แฟนเจ็บฝังมจจะทำให้แฟนกลับมามั่นใจผมได้ยังไงครับแต่เมื่อวานผมได้ไปเจอเธอมาครับได้พูดคุยละก็ง้อนั่นแหล่ะครับก็จะเล่าเรื่องราวคร่าวๆนะครับคือคบกะแฟนมาได้ปีกว่าๆเกือบ2ปีมา2เดือนหลังผมเบื่อเอาจริงก็เลิกกันมาหลายรอบแล้วล่ะครับแต่ว่าริบนี่ผมให้เหตุผลว่าคิดถึงแฟนเก่าครับแต่ผมเคยบอกเธิไปแล้วนะครับว่าผมไม่ได้คิดจริงๆแต่เธอก็จำแบบนั้นไปแล้วล่ะครับตลอดสองเดือนที่เธออยู่กะผมทั้งที่ผมบอกเลิกเธิแล้วเธอก็ขอร้องอ้อนวอนให้ผมอยู่แต่ผมก็ไม่อยากอยู่เพราะผมอึดอัดมากมันหลายเรื่องที่สะสมมาตลอดผมทั้งปากเสียทำตัวไม่ดีตลอดสองเดือนนั้นแต่ผมไม่ได้คิดหลอกอะไรเธอนะครับผมก็จริงใจให้เธอมาตลอดผมเป็นคนพูดตรงๆใช้คำพูดไม่ค่อยเป็นครับบางทีคำพูดมันแรงแต่ในใจไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆครับบางทีที่พูดเหตุจริงๆคืออยากให้เธิหายเศร้าครับเพราะผมไม่อยากเห็นคนที่ผมรักมานั่งทุกข์ร้องไห้แต่สองเดือนนั้นผมอึดอัดมากจนผมยอมปล่อยมือเธอออกมาครับผมก็ไปใช้ชีวิตของผมเรื่อยเปื่อยจนพอผมได้ทำทุกอย่างหมดแล้วก็กลับมานึกถึงเธออีกครับแต่ไม่ใช่ว่าจู่ๆผมเบื่อนะครับคือครั้งแรกเลยเธอทีเพื่อนที่อยู่ในที่เดียวกันตอนนั้นผมเรียนคนละที่กับเธอครับเธอก็มักจะพูดถึงเขาบ่อยๆครับจนผมเริ่มเอะใจเลยบอกให้เธอเลิกยุ่งกับคนนี้ครับแต่เธอก็บอกผมว่าไม่ทีอะไรหรอกแค่เพื่อนกันเฉยๆแต่สุดท้ายเธอก้ตัดเขาออกไปได้นะครับแต่ตอนนั้นมันเริ่มทำให้ผมเอะใจแล้วครับแล้วพอมาเรื่อยๆเธอมีปัญหาคือเธอมักจะตอบแชทผมช้ามากๆเวลาเร่งด่วนก็ติดต่อไม่ได้เลยครับเป็นมานานมากแล้วผมก้เลยขอให้เธอช่วยผมไวๆหน่อนได้มั้ยบางทีผมมีธุระเร่งด่วนมากครับเธอก็บอกว่าจะทำให้แต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิมครับมันมีหลายอย่างมากครัยเธอขอให่ผมเลิดยุ่งกะผญ.คนอื่นผมก้ทำให้ครับเพราะเธอไม่ชอบมากๆเธอขอให้ผมให้เวลาเธอเยอะๆผมก้ให้ครับทุกวันผมเลิกเรียนประมาณ4โมงผมก็หาอะไรทำรอจนเธอเลิกตอน2ทุ่มทุกวันเลยครับจนมาถึงวันนึงที่ผมเหนื่อยผมจึงคุยกับเธอว่าบางอย่างผมขอลดได้มั้ยทำอะไรบางอย่างสำหรับผมบางทีมันพยายามมากๆจนเหนื่อยเลยครับเธอก็บอกว่าได้แต่ทุกครั้งที่ผมทำเธอก็จะบอกว่าผมไม่เหมือนเดิมผมไม่เหมือนแรกๆแล้วอะไรประมาณนี่ครับก็คบๆเลิกๆกันมาได้ประมาณ3ครั้งครับทุกครั้งผมจะเป็นคนบอกเลิกตลอดครับแต่ผมก็กลัยไปง้อเธอนะครับจนมาครั้งนี้ตลอดสองเดือนเธิบอกเหมือนตกนรกเลยครับผมเข้าใจนะครับเพราะที่ผมทำมันก็แย่จริงๆมาสำนึกได้ก็ตอนสายไปแล้วพอเมื่อวานได้ไปคุยกับเธอไปง้อเลยล่ะครับเธอก็ไม่เอาๆไม่อยากกลับมาแล้วเธอบอกว่าตอนนี้ก็มีคนมาจีบนะแต่ยังอยากอยู่คนเดียวไว้มีจะบอกนะสุดท้ายผมก็ยอมถอยกลับมานึกทบทวนจริงๆผมก็เต็มที่สำหรับรักครั้งนี่นะครับผมพยายามเปลี่ยนตัวเองมากๆเบื่อก้พยายามหาอะไรที่จะเปลี่ยนอารมณ์แต่พอมันเจอปัญหาเดิมตลอดๆผมเลยเลือกที่จะปล่อยมือครับเขาเก่งนะครับทำอะไรด้วยตัวคนเดียวมาได้ตลอดแต่ผมทุ่มเทมากๆจริลใจสุดๆเท่าที่ผมจะทำให้ใครได้เลยครับพอมันเป็นแบบนี้เเล้วผมก็คงต้องปล่อยมือแล้วล่ะครับถ้าเธอมีแฟนใหม่ที่ดีผมก้ยินดีกับเธอครับถึงในใจจริงๆจะเจ็บมากๆก็ตามครับผมก้จะนำข้อเสียของผมไปปรับปรุงตัวผมเองจนกว่าผมจะดีพอแล้วถึงตอนนั้นความรักมันก้คงมีของมันเองล่ะมั้งครับแต่ถึง‘จะรู้สึกดีขึ้นอล้วแต่ในใจก้ยังคิดถึงนะครัยเลยอยสกถามพี่ๆว่าผมควรทำไงดีครับออกจากความรู้สึกแบบนี้ยากมากเลยครับแถมต้องเจอเขาทุกวันด้วยครับเหมือนวนลูปตลอดเลยครับ