นักปฏิเวธหายหมดเลย..นี่แหละต้นเหตุของการเสื่อมสูญของพุทธศาสนา

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

เมื่อฟังคำสอนที่เราได้ฟังมาได้อ่านมา จงน้อมมาปฏิบัติ และมีสติตื่นรู้อยู่กับความจริงในปัจจุบัน สังเกตุดูว่าขณะตื่นรู้อยู่ในปัจุบัน มันทุกสุขกับสิ่งใดไหม หรือมันเป็นเช่นใด ขอถามคะ? ว่าต้องปฏิบัติอย่างไ

เรื่องจิตเป็นขันธ์ 5 กับจิตไม่ใช่ขันธ์ 5 นี่แยกสติปัญญาสัตว์จริงๆ เถียงกันไม่มีทางจบ เพราะอวิชชามันบังไว้หมดแล้ว ถ้ายังปฏิบัติไม่ถึง ไม่มีทางรู้เรื่องจิตได้เลย จะอ่านตำราอย่างไรก็หลง เชื่อแบบผิดๆ สุดท

ย้อนบทความบัณฑิตครั้งอดีตให้ชม ดังนี้ พระสัทธรรมเสื่อมสูญได้หรือไม่... ฤาเจตนาการสร้างสัทธรรมปฏิรูป: “พุธวจนปิฎก” ขึ้นมาเพื่อที่จะทำให้พระสัทธรรมในส่วนที่เป็นอรรถะและพยัญชนะที่บัญญัติไว้ด

เท่าที่อ่านตำรามา ความเชื่อสองอย่างนี้นักปราชญ์ชาวอินเดียถกเถียงกันมานานก่อนที่พุทธศานาจะอุบัติขึ้น พุทธศาสนาไม่ได้เหวียงความเชื่อไปด้านใดด้านหนึ่งใช่ไหมครับ คืออธิบายเป็นปฎิจสมุปบาท อันนี้ชาวพุทธเองก

ความเชื่อเรื่องพระพุทธศาสนา จะมีอายุได้แค่ 5 พันปี มาจากมหายานครับ ฝ่ายหีนยาน ซึ่งตอนนี้เปลี่ยนชื่อใหม่ว่าเถรวาท เผลอรับเอามาเมื่อไหร่ ไม่มีคนบันทึกไว้ พระนักเทศน์รุ่นเก่า ก่อนเทศน์ท่านบอกศักราช วันน