คิดไปเอง หรือ อาจารย์ก็มีใจให้เหมือนกัน!!!

เราเข้าเรียนมหาลัย ได้เจอกับอาจารย์ท่านหนึ่ง เจอกันครั้งแรกก็ไม่ได้อะไร ออกจะเฉยๆ จนมีโอกาสได้เรียนกับอาจารย์เราก็ตั้งใจเรียนตามปกติเปิดเทอมใหม่ๆก็ฟิตๆเลยแบบอยากเรียนมากงี้ เรามองอาจารย์ตลอดเพราะตั้งใจฟังแต่เหมือนว่าการมองมันจะทำให้อาจารย์เปลี่ยนไป ทุกอาทิตย์จะมีคาบโฮมรูมของสาขาก็ไปประชุมตามปกติ วันแรกที่เข้าประชุมอาจารย์ท่านนั้นบังเอิญได้ขึ้นพูดบนเวที เราก็นั่งมอง ฟังๆ เหมือนเดิม แต่แปลกตรงที่พอเรามองไปอาจารย์พยายามหลบสายตาเราตลอด เราก็งงๆว่าเป็นอะไร จากนั้นพอมีประชุมอีก เรานั่งอยู่แถวบนช่วงกลางของห้องประชุม แล้วมีเพื่อนผู้ชายสองคนมานั่งข้างๆเพื่อนก็มากระซิบหูบ่อยพออาจารย์หันมาเห็น อาจารย์ก็เดินขึ้นมาแล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าเราทันทีระยะประชิดมาก แต่อาจารย์มายืนดูรุ่นพี่ที่นั่งนั่งแถวบนถัดจากเราไปอีก ซึ่งเราก็ตกใจมากตอนนั้นรู้สึกได้ว่าตัวเราเองเริ่มหวั่นไหวแล้ว อีกวันหนึ่งมีคาบโฮมรูมอีกก็ไปเราก็นั่งที่เดิมแถวเดิม คราวนี้รู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองอยู่พอหันไปเท่นั้นแหละ อาจารย์เขามองเราอยู่ ก็แปลกใจตามเคย เราเลยหันหนีและแอบมองกลับคืนบ้าง อาจารย์ก็เหมือนรู้ว่ากำลังถูกมองเลยหันมาแล้วก็สบตากันนานอยู่พอสมควร อาจารย์เป็นแบบนี้สองครั้งแล้วเราก็เป็นฝ่ายเลือกที่จะหลบสายตาของอาจารย์ถึงสองครั้ง จนเราเริ่มรู้สึกว่ามันยังไงๆแล้วอะ55555 เย็นวันหนึ่งเราไปส่งงานห้องพักอาจารย์ซึ่งไม่มีใครอยู่เพราะมันเริ่มใกล้ค่ำแล้วถือเป็นเรื่องที่ดีส่งงานเสร็จก็เดินลงบันไดมาดันเจออาจารย์คนนี้ซะนี่ก็ไหว้อาจารย์ตามมารยาทอาจารย์ก็รับไหว้แล้วก็เล่นมือถือต่อ จังหวะที่เดินสวนกันตอนเราลงบันไดแต่อาจารย์จะขึ้นห้องพักอาจารย์ก็หันมามองหน้าเรา เราก็รีบเดินลงไปไม่ได้มองกลับหรืออะไรเลย เราได้ออกทริปหนึ่งที่ต้องไปค้างคืนตอนพักที่ยงแวะกิน้าวกันอาจารย์ก็มานั่งโต๊ะเดียวกับเพื่อนเรา เพราะอาจารย์ค่อนข้างสนิทกับกลุ่มเพื่อนเรามากกว่ากลุ่มอื่น นั่งรถก็จะมานั่งด้วย เรียกได้ว่าไปตรงไหนเจออาจารย์อยู่ใกล้ๆตลอด วันสอบไฟนอลวิชาของอาจารย์ เราเข้าเลท 10 นาทีเศษๆ พอเห็นหน้าอาจารย์คุมสอบเท่านั้นละถึงกับผงะทันที เป็นอาจารย์นั่นเอง โต๊ะที่เรานั่งสอบมันก็บังเอิญอยู่แถวๆหน้าใกล้โต๊ะที่อาจารย์นั่ง ซึ่งวันนั้นเราเป็นไรไม่รู้ใจสั่น หัวใจเต้นเร็วผิดปกติมาก ตัวนี่ก็สั่นไปหมด หายใจไม่ทั่วท้องเลย มันเป็นอาการของคนแอบชอบเรารู้ดี เพื่อนๆหลายคนคงเคยเป็นเวลาที่เจอคนที่ชอบแบบไม่ทันตั้งตัว อ่านข้อสอบไม่รู้เรื่อง55555รวนไปหมดทั้งมือ ทั้งสมอง กว่าจะรวบรวมสติทำข้อสอบได้ใช้เวลาตั้งนาน เวลาสอบเขาก็จะให้เซนต์ชื่อรับรองว่ามาสอบพอวนไปผ่านเรเสร็จอาจารย์เดินกลับขึ้นมาแล้วมายืนอยู่ข้างโต๊ะที่เรานั่งสอบยืนอยู่สักพักเหลือบเห็นเหมือนมองดูนักศึกษาอะไรทำนองนี้ อาจารย์เคยบอกว่าไม่รู้ทำไมอาจารย์รู้สึกถูกชะตากับห้องพวกเรา ยิ้มๆแล้วก็กวาดสายตามาทางเรา
****หลายอย่างที่อาจารย์ทำก็มีคิดเข้าข้างตัวเองอยู่แล้ว 50/50 แต่อยากจะมาถามหลายๆคนว่าแบบนี้เรียกว่าเราคิดไปเองหรือเปล่า หรือที่จริงแล้วอาจารย์ก็มีใจให้เราเหมือนกัน ????????
{เคยมีบ้างแอบชอบรุนพี่แต่ก็ห่างกันมากสุดแค่ 2-3ปี ไม่เคยเกินนี้ เห็นเพื่อนแอบชอบอาจารย์กันบ่อยสมัยมัธยมก็งงว่าชอบไปได้ไงเปรียบเสมือนรุ่นพ่อ ลุง ได้เลย เคยบอกเพื่อนไว้ตลอดว่าไม่ชอบคนที่อายุเยอะกว่าไม่ชอบเลย แต่ชอบคนที่อายุนอยกว่าเรามาตลอด ไม่เคยชอบคนที่อายุเยอะกว่าที่ห่างกันถึง 10ปี และไม่เคยชอบอาจารย์เลยเพราะถือว่าเป็นครูกับศิษย์ แต่แปลกที่ทำไมถึงถึงรู้สึกดีกับอาจารย์ และมันมีความรู้สึกบางอย่างว่ารู้สึกถูกชะตากับอาจารย์มาก เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ดึงดูดตัวเราอยากให้เราสนใจอาจารย์ ทำไมถึงชอบอาจารย์ทั้งที่เราแอนตี้เรื่องนี้มาตลอด} ปล.เพื่อนผู้ชายสองคนนั้นคนหนึ่งเป็นเกย์อีกคนเป็นกระเทย