ผิดมากมั้ยที่ทำให้คนในครอบครัวไม่หันหน้าหากันTT

เราเป็นคนที่อารมณ์เสียง่ายอารมณ์รุนเเรง ขี้หงุดหงิด ขี้เหวี่ยง เเล้วถึงวันที่ ร.ร มีประชุมผู้ปกครอง เราเป็นคนที่เข้าห้องน้ำนานมากๆเเล้วเเม่กลัวว่าจะไปสายเเต่เราท้องเสียเเละปวดท้องมากๆจึงบอกไปว่าถ้างั้นก็ไม่ต้องไปเเล้วก็ได้เรื่องอื่นๆเนี่ยเดี๋ยวค่อยจัดการทีหลังก็ได้ ประมาณครึ่งชั่วโมงเเม่ก็มาเร่งล่ะบอกให้ไปได้เเล้วเเต่เราปวดท้องเเลว้ก็ขี้เกียจไปเเล้วด้วยเพราะเพื่อนในห้องเเทบไม่มีใครไปเลย เเม่ก็มาย้ำซ้ำๆจนเราหงุดหงิดใส่เเม่ไม่คุยกับเเม่ละหนีเข้าห้อง พ่อเนี่ยก็เเต่งตัวเต็มยศศักดิ์เพราะจะได้ขึ้นไปรับเกียรติบัตรเรียนดีบนเวทีกับเรา เเต่เราก็บอกด้วยความรู้สึกหงุดหงิดกับพ่อเเม่ว่าไม่ไปเเล้วได้มั้ยไม่อยากไปเเล้ว พ่อเลยว่าเเม่ว่าไปพูดไปเร่งกับเราทำไมเวลามีเยอะเเยะค่อยๆไปก็ได้ พ่อเลยมาคุยกับเราเเล้วบอกให้เราไปเถอะพ่อจะได้ขึ้นเวทีไปถ่ายรุปคู่กับเราด้วย เเต่เราก็บอกว่าไม่ไปเเล้วไม่อยากไปเเล้วพ่อเลยด่าว่าเเม่ว่าเพราะคำพูดของเเม่ทำให้เราไม่อยากไปบอกให้เเม่มาง้อมาพุดให้ได้เลย เเม่ก็บอกว่าลูกสาวตามใจตัวเองขนาดนั้นก็ปล่อยมันไปพ่อเลยด่าว่าเเม่ เเม่เลยมาพูดอีกครั้งว่าให้ไปเถอะมัวเเต่เอาใจตัวเองยื้อเวลาอยู่นั่นเเหละเดี๋ยวก็สายพอดี เเค่ไปเเค่นี้ก็ไม่อยากไปเกรดตัวเองก็ดีทำไมไม่ไปให้พ่อภาคภูมิใจ เเล้วจะไม่ทำอะไรเลยรึยังไงจะให้เเม่โดนด่าอยู่เเบบนี้หรอถ้าไม่ไปก็ไปบอกพ่อ เราเลยเดินไปพ่อว่าไม่ต้องไปล่ะ พ่อเลยทะเลาะกับเเม่ เราได้เเต่อยู่ในห้อง เเม่ก็พูดว่าเเค่นี้ก็ทำไม่ได้ต่อไปมีอะไรก็หาเองทำเอง พ่อก็อารมณ ์เสียออกบ้านไปเเม่ก็ออกบ้านไป เหลือเรานั่งร้องไห้ทบทวนนอยู่คนเดียว ควรทำยังไงดี