คุณครูกับนักเรียน ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในชนบท
มีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งเกิดความสงสัยขึ้นมาจึงยกมือขึ้นถามครูว่า
เด็ก : หนูขอถามหน่อยทำไมอากาศร้อนมากกว่าในอดีตค่ะ
ครู : อากาศร้อนเพราะมีหลายปัจจัยหลายอย่างหนึ่งในสาเหตุสำคัญคือ มนุษย์ปล่อยก๊าซเสียลอยปกคลุมชั้นบรรยากาศ
แล้วทำปฎิกริยาให้โลกร้อนเร็วขึ้น หลายคนๆรู้จักกันในชื่อ สภาวะก๊าซเรือนกระจก สำหรับครูขอเรียกว่าสั้นๆว่า สภาวะก๊าซสะสม
เด็ก : แล้วทำให้โลกร้อนอย่างไรค่ะ งง !?
ครู : เพราะก๊าซมีหลายชนิดมีทั้งก๊าซที่ทำลายชั้นบรรยากาศเป็นรูโหว่ทำให้รัง uv ผ่านเข้ากระทบสิ่งมีชีวิตโดยตรง และก๊าซที่ดูดซับรังสี uv
เก็บความร้อนเอาไว้บนชั้นบรรยากาศเช่น ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งเป็นก๊าซเสียที่ปล่อยจากโรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ หรือ
การผลิตถ่านหิน รวมทั้งการขุดเจาะน้ำมัน แม้จะมีเพียงน้อยนิดแต่ร้ายกาจมหาศาล ซึ่งมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
เด็ก : ก๊าซเหล่านี้ไม่จางหายไปได้เหรอค่ะ
ครู : ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไม่สามารถกำจัดได้ด้วยเทคโนโลยีใดๆ เพราะในชีวิตประจำวันของมนุษย์มีการปล่อยก๊าซชนิดนี้จำนวนมาก
มีวิธีเดียวคือ การปลูกต้นไม้เพื่อแลกเปลี่ยนก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซออกซิเจน เพื่อให้เกิดสมดุลทางธรรมชาติ
เด็ก : แล้วโลกก็จะร้อนน้อยลงใช่ไหมค่ะ
ครู : เปล่า แต่ต้นไม้จะช่วยปกป้องหนูจากรังสี uv ที่ผ่านชั้นบรรยากาศมายังโลกต่างหาก
และเมื่อก๊าซต่างๆบนชั้นบรรยากาศน้อยลง จะทำให้โลกรักษาตัวเองโดยการสร้างชั้นโมเลกุลขึ้นมาใหม่
เพื่อปกป้องรังสี uv ก่อนมาถึงโลกอีกครั้ง ทำให้หนูไม่แสบร้อนผิวไงจ้ะ
เด็ก : รังสี uv อันตรายมากไหมค่ะ
ครู : หากโดนรังสี uv เป็นเวลานานจะทำให้เกิดโรคมะเร็งผิวหนังได้ เพราะไม่มีชั้นบรรยากาศคุ้มกัน
ค่ารังสี uv ก็จะเพิ่มมากขึ้นเหมือนที่กำลังเกิดขณะนี้
เด็ก : ค่ารังสีเท่าไหร่ถึงจะเป็นอันตรายต่อผิวหนังค่ะ
ครู : ไม่สามารถวัดด้วยค่าทางวิทยาศาสตร์เพียงอย่างเดียวเพราะผิวหนังแต่ละคนบุคคลแตกต่างกัน เด็ก ผู้ใหญ่ คนชรา
และการทำงานกลางแดดเป็นเวลาหลายชั่วโมงก็แตกต่างกันจึงมีผลกระทบต่อผิวหนังแตกต่างกัน
โดยช่วงเวลาที่รังสี uv มีมากสุดคือ เที่ยงถึงบ่าย และปริมาณรังสี uv ที่ผ่านช่องโหว่ชั้นบรรยากาศเข้ามาได้ในประมาณมากกว่าเดิม
เด็ก : แสดงว่าโลกกำลังป่วย
ครู : ใช่ โลกก็เปรียบเหมือนมนุษย์ทุกคนที่มีภูมิคุ้มกันเป็นของตนเอง หากภูมิคุ้มกันบกพร่องก็จะมีโรคภัยต่างๆตามมา
เด็ก : หนูยังไม่เห็นประโยชน์ต้นไม้เลยค่ะ
ครู : นอกจากปกป้องรังสี uv แล้วต้นไม้ให้ความร่มเงา และยังปล่อยความชื้นขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศทำให้ฝนตกตามฤดูกาล
ที่สำคัญเมื่อหนูนอนใต้ต้นไม้จะสัมผัสได้ถึงความเย็นเพราะต้นไม้จะปล่อยก๊าซออกซิเจนมากกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
ต้นไม้คือสิ่งมีชีวิตมีความสำคัญต่อวัฎจักรของธรรมชาติซึ่งมีการความหมุนเวียนแลกเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลา
เด็ก : หนูรู้จักคุณค่าของต้นไม้แล้วค่ะ จะชวนเพื่อนๆปลูกต้นไม้ด้วยกันนะคะ
ครู : นอกจากหนูจะช่วยกันปลูกต้นไม้ ต้องอย่าตัดไม้ด้วยนะ และลดการใช้พลังงานไฟฟ้าทุกชนิดเช่น แอร์, ตู้เย็น เป็นต้น
เทคโนโลยีพวกนี้ก็สามารถกระตุ้นให้โลกร้อนขึ้น ถ้าลดการใช้พลังงานจากเครื่องใช้ไฟฟ้าลงได้จะทำให้อุณหภูมิโลกค่อยๆ
กลับคืนสู่สภาวะสมดุลตามธรรมชาติแต่อาจใช้เวลานานหน่อยจ้ะ หนูเข้าใจที่ครูพูดแล้วใช่ไหม
เด็ก : ค่ะ หนูจะทำตาม
ครู : ไว้คราวหน้าครูจะมาสอนบทเรียนนักเรียนให้ใหม่นะ บ๊ายบายทุกคนครับ
ต้นไม้ช่วยลดโลกร้อนได้อย่างไรมาดูคำตอบ
มีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่งเกิดความสงสัยขึ้นมาจึงยกมือขึ้นถามครูว่า
เด็ก : หนูขอถามหน่อยทำไมอากาศร้อนมากกว่าในอดีตค่ะ
ครู : อากาศร้อนเพราะมีหลายปัจจัยหลายอย่างหนึ่งในสาเหตุสำคัญคือ มนุษย์ปล่อยก๊าซเสียลอยปกคลุมชั้นบรรยากาศ
แล้วทำปฎิกริยาให้โลกร้อนเร็วขึ้น หลายคนๆรู้จักกันในชื่อ สภาวะก๊าซเรือนกระจก สำหรับครูขอเรียกว่าสั้นๆว่า สภาวะก๊าซสะสม
เด็ก : แล้วทำให้โลกร้อนอย่างไรค่ะ งง !?
ครู : เพราะก๊าซมีหลายชนิดมีทั้งก๊าซที่ทำลายชั้นบรรยากาศเป็นรูโหว่ทำให้รัง uv ผ่านเข้ากระทบสิ่งมีชีวิตโดยตรง และก๊าซที่ดูดซับรังสี uv
เก็บความร้อนเอาไว้บนชั้นบรรยากาศเช่น ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งเป็นก๊าซเสียที่ปล่อยจากโรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ หรือ
การผลิตถ่านหิน รวมทั้งการขุดเจาะน้ำมัน แม้จะมีเพียงน้อยนิดแต่ร้ายกาจมหาศาล ซึ่งมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
เด็ก : ก๊าซเหล่านี้ไม่จางหายไปได้เหรอค่ะ
ครู : ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไม่สามารถกำจัดได้ด้วยเทคโนโลยีใดๆ เพราะในชีวิตประจำวันของมนุษย์มีการปล่อยก๊าซชนิดนี้จำนวนมาก
มีวิธีเดียวคือ การปลูกต้นไม้เพื่อแลกเปลี่ยนก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นก๊าซออกซิเจน เพื่อให้เกิดสมดุลทางธรรมชาติ
เด็ก : แล้วโลกก็จะร้อนน้อยลงใช่ไหมค่ะ
ครู : เปล่า แต่ต้นไม้จะช่วยปกป้องหนูจากรังสี uv ที่ผ่านชั้นบรรยากาศมายังโลกต่างหาก
และเมื่อก๊าซต่างๆบนชั้นบรรยากาศน้อยลง จะทำให้โลกรักษาตัวเองโดยการสร้างชั้นโมเลกุลขึ้นมาใหม่
เพื่อปกป้องรังสี uv ก่อนมาถึงโลกอีกครั้ง ทำให้หนูไม่แสบร้อนผิวไงจ้ะ
เด็ก : รังสี uv อันตรายมากไหมค่ะ
ครู : หากโดนรังสี uv เป็นเวลานานจะทำให้เกิดโรคมะเร็งผิวหนังได้ เพราะไม่มีชั้นบรรยากาศคุ้มกัน
ค่ารังสี uv ก็จะเพิ่มมากขึ้นเหมือนที่กำลังเกิดขณะนี้
เด็ก : ค่ารังสีเท่าไหร่ถึงจะเป็นอันตรายต่อผิวหนังค่ะ
ครู : ไม่สามารถวัดด้วยค่าทางวิทยาศาสตร์เพียงอย่างเดียวเพราะผิวหนังแต่ละคนบุคคลแตกต่างกัน เด็ก ผู้ใหญ่ คนชรา
และการทำงานกลางแดดเป็นเวลาหลายชั่วโมงก็แตกต่างกันจึงมีผลกระทบต่อผิวหนังแตกต่างกัน
โดยช่วงเวลาที่รังสี uv มีมากสุดคือ เที่ยงถึงบ่าย และปริมาณรังสี uv ที่ผ่านช่องโหว่ชั้นบรรยากาศเข้ามาได้ในประมาณมากกว่าเดิม
เด็ก : แสดงว่าโลกกำลังป่วย
ครู : ใช่ โลกก็เปรียบเหมือนมนุษย์ทุกคนที่มีภูมิคุ้มกันเป็นของตนเอง หากภูมิคุ้มกันบกพร่องก็จะมีโรคภัยต่างๆตามมา
เด็ก : หนูยังไม่เห็นประโยชน์ต้นไม้เลยค่ะ
ครู : นอกจากปกป้องรังสี uv แล้วต้นไม้ให้ความร่มเงา และยังปล่อยความชื้นขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศทำให้ฝนตกตามฤดูกาล
ที่สำคัญเมื่อหนูนอนใต้ต้นไม้จะสัมผัสได้ถึงความเย็นเพราะต้นไม้จะปล่อยก๊าซออกซิเจนมากกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
ต้นไม้คือสิ่งมีชีวิตมีความสำคัญต่อวัฎจักรของธรรมชาติซึ่งมีการความหมุนเวียนแลกเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลา
เด็ก : หนูรู้จักคุณค่าของต้นไม้แล้วค่ะ จะชวนเพื่อนๆปลูกต้นไม้ด้วยกันนะคะ
ครู : นอกจากหนูจะช่วยกันปลูกต้นไม้ ต้องอย่าตัดไม้ด้วยนะ และลดการใช้พลังงานไฟฟ้าทุกชนิดเช่น แอร์, ตู้เย็น เป็นต้น
เทคโนโลยีพวกนี้ก็สามารถกระตุ้นให้โลกร้อนขึ้น ถ้าลดการใช้พลังงานจากเครื่องใช้ไฟฟ้าลงได้จะทำให้อุณหภูมิโลกค่อยๆ
กลับคืนสู่สภาวะสมดุลตามธรรมชาติแต่อาจใช้เวลานานหน่อยจ้ะ หนูเข้าใจที่ครูพูดแล้วใช่ไหม
เด็ก : ค่ะ หนูจะทำตาม
ครู : ไว้คราวหน้าครูจะมาสอนบทเรียนนักเรียนให้ใหม่นะ บ๊ายบายทุกคนครับ