คือแม่เราอ่ะค่ะเป็นคนโมโหร้ายมากอ่ะค่ะมครทำอะไรไม่ถูกใจก็จะอาระวาทรุนแรง และ บอกสอนเราในทำนองว่าอย่าไปให้ความรักกับพ่อเรา เวลาเราทำดีกับพ่อท่านจะประชดประชันใส่เรา ด่ารุนแรง
ชอบบังคับเรา เราอยากเรียนภาษาอังกฤษท่านจะไม่ให้เรียนดุด่าตบตีบังคับอยากให้เรียนสายบัญชีวิศวะอะไรแบบนี่ ชอบเปรียบเทียบเรากับเพื่อนทั้งๆที่เราไปเรียนพิเศษเต็มที่ไม่เคยหลับทำการบ้านครบทุกครั้ง อ่านหนังสือเต็มที่ทุกครั้ง แต่เพื่อนคนนั้นเขาหลับ ชวนหนีเรียนบ้าง แต่แม่กลับชมและยกย่อง
ไม่เคยเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับเรา อย่างเช่นเราเล่าให้แม่ฟังว่าเวลาเราเรียนวิชานี้ไม่รู้เรื่อง อยากทำแบบฝึกหัดเพิ่มขอเงินไปซื้อหนังสือท่านจะด่าเราว่าโง่บ้าง คำหยาบนาๆ ชอบเปรียนเทียบอีก ชอบรือฟื้นเรื่องเก่าๆที่เราสำนึกแล้วมาด่าซ้ำเติมตอกย้ำบ้าง
ไม่เข้าใจเรา ชอบคิดไปเอง หาว่าเราไม่เหมือนคนอื่นบ้างเพราะลูกของเพื่อนแม่เรียนห้องพิเศษเราเรียนห้องธรรมดา เรื่องอื่นๆบ้าง ไม่เคยไว้ใจเราทั้งๆที่เราไม่เคยเที่ยว ไม่เคยไร้สาระแต่แม่เราชอบด่าหาว่าโกหกมีดีไม่เหมือนลูกคนอื่น เวลาเราทำผิดจะอธิบายท่านจะไม่รับฟังหาว่าเถียง ลงท้ายด้วยการตบตี
ชอบคิดมากมาลงอารมณ์กับเรา ชอบทะเลาะกับพ่อเราทั้งๆที่ไม่รู้เรื่อง ไม่ยอมรับฟังความเห็นคนอื่นใครพูดจาไม่เข้าหูท่านจะโกรธมากและอารวาท
ชอบฟังธรรมะแต่ไม่เอามาใช้ มีครั้งหนึ่งเอาเงินบริจากวัด1แสน แล้วมาบ่นว่าไม่มีเงินจะใช้ ท่านชอบดูถูกคนเช่นคนที่ทำงานพาร์ทไทม์ เรียนม.เอกชน เรียนที่ไม่เกี่ยวกับวิทย์ (ใครเป็นแบบนี้ขออภัย คือแม่เราเป็นแบบนี้จริงๆ)
ชอบอารมณ์เสียไม่มีเหตุผล เคยแนะนำให้ท่านพบแพทย์ท่านก็ไม่ยอม บางวันกลับมาจากที่เรียนท่านก็จะอารมณ์เสียตบตี ทั่งๆที่ไม่ทำอะไร ชอบฟังคนอื่นมากกว่าคนในครอบครัว ตนทะเลาะกันรุนแรงบ้าง
เราเป็นคนทำการบ้าน อ่านหนังสือเวลาว่าง พอเราดูหนังบ้าง อ่านข่าว ท่านจะหาว่าไร้สาระ เอาของๆเราไปเผาบ้าง
ชอบโกหกโอ้อวดเกินจริง กับเพื่อนๆบ้าง เคยอ้างว่าหลานสอบติดแพทย์เราเคยเตือนแล้วท่านบอกว่าเป็นเรื่องส่วนตัว
เรารู้สึกเหนื่อยมากๆกับปัญหานี้ยังต้องเจอกับที่รร.อีก เรารู้สึกหมดรักแล้ว อย่าหาว่าเราอกตัผญญูเลยนะคะเราอยากระบาย เราควรทำไงดีคะ
ระบายรู้สึกเหนื่อยกับคุณแม่วัยทองมากค่ะ
ชอบบังคับเรา เราอยากเรียนภาษาอังกฤษท่านจะไม่ให้เรียนดุด่าตบตีบังคับอยากให้เรียนสายบัญชีวิศวะอะไรแบบนี่ ชอบเปรียบเทียบเรากับเพื่อนทั้งๆที่เราไปเรียนพิเศษเต็มที่ไม่เคยหลับทำการบ้านครบทุกครั้ง อ่านหนังสือเต็มที่ทุกครั้ง แต่เพื่อนคนนั้นเขาหลับ ชวนหนีเรียนบ้าง แต่แม่กลับชมและยกย่อง
ไม่เคยเป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับเรา อย่างเช่นเราเล่าให้แม่ฟังว่าเวลาเราเรียนวิชานี้ไม่รู้เรื่อง อยากทำแบบฝึกหัดเพิ่มขอเงินไปซื้อหนังสือท่านจะด่าเราว่าโง่บ้าง คำหยาบนาๆ ชอบเปรียนเทียบอีก ชอบรือฟื้นเรื่องเก่าๆที่เราสำนึกแล้วมาด่าซ้ำเติมตอกย้ำบ้าง
ไม่เข้าใจเรา ชอบคิดไปเอง หาว่าเราไม่เหมือนคนอื่นบ้างเพราะลูกของเพื่อนแม่เรียนห้องพิเศษเราเรียนห้องธรรมดา เรื่องอื่นๆบ้าง ไม่เคยไว้ใจเราทั้งๆที่เราไม่เคยเที่ยว ไม่เคยไร้สาระแต่แม่เราชอบด่าหาว่าโกหกมีดีไม่เหมือนลูกคนอื่น เวลาเราทำผิดจะอธิบายท่านจะไม่รับฟังหาว่าเถียง ลงท้ายด้วยการตบตี
ชอบคิดมากมาลงอารมณ์กับเรา ชอบทะเลาะกับพ่อเราทั้งๆที่ไม่รู้เรื่อง ไม่ยอมรับฟังความเห็นคนอื่นใครพูดจาไม่เข้าหูท่านจะโกรธมากและอารวาท
ชอบฟังธรรมะแต่ไม่เอามาใช้ มีครั้งหนึ่งเอาเงินบริจากวัด1แสน แล้วมาบ่นว่าไม่มีเงินจะใช้ ท่านชอบดูถูกคนเช่นคนที่ทำงานพาร์ทไทม์ เรียนม.เอกชน เรียนที่ไม่เกี่ยวกับวิทย์ (ใครเป็นแบบนี้ขออภัย คือแม่เราเป็นแบบนี้จริงๆ)
ชอบอารมณ์เสียไม่มีเหตุผล เคยแนะนำให้ท่านพบแพทย์ท่านก็ไม่ยอม บางวันกลับมาจากที่เรียนท่านก็จะอารมณ์เสียตบตี ทั่งๆที่ไม่ทำอะไร ชอบฟังคนอื่นมากกว่าคนในครอบครัว ตนทะเลาะกันรุนแรงบ้าง
เราเป็นคนทำการบ้าน อ่านหนังสือเวลาว่าง พอเราดูหนังบ้าง อ่านข่าว ท่านจะหาว่าไร้สาระ เอาของๆเราไปเผาบ้าง
ชอบโกหกโอ้อวดเกินจริง กับเพื่อนๆบ้าง เคยอ้างว่าหลานสอบติดแพทย์เราเคยเตือนแล้วท่านบอกว่าเป็นเรื่องส่วนตัว
เรารู้สึกเหนื่อยมากๆกับปัญหานี้ยังต้องเจอกับที่รร.อีก เรารู้สึกหมดรักแล้ว อย่าหาว่าเราอกตัผญญูเลยนะคะเราอยากระบาย เราควรทำไงดีคะ