ไม่รู้จะทำยังไงอ่ะ เสียความรู้สึกมากกับน้าคนนี้

ต้องบอกก่อนเลยว่า แม่ทำงานอยู่กรุงเทพ ผมอยู่ต่างจังหวัด อยู่กับน้า  แม่ก็ส่งเงินให้ทุกๆเดือน

ทุกๆวันหลังเลิกเรียน ผมก็มีหน้าที่คือ ทำงานบ้านต่างต่างๆนานา ที่พอจะช่วยได้ แล้วก็มีบ่อยครั้งที่ผมทำงานบ้านแล้วไม่ถูกใจน้า ก็จะโดนว่า เช่น กวาดบ้านไม่สะอาด (ไม่สะอาดจริงๆ 55) คือเราก็พยายามกวาดแล้วอ่ะ แต่มีวันนึงผมเลิกเรียนค่ำ แล้วก็กำลังจะกวาดบ้าน น้าก็บอกว่ากวาดแล้ว ทั้งๆที่เดินเข้ามาก็รู้สึกได้ถึงมวลฝุ่นพอสมควร เห็นม่ะขนาดตัวเองยังกวาดไม่สะอาด แล้วใครมันจะไปเป๊ะขนาดนั้น บางครั้งหมาก็เข้ามานอนในบ้าน แล้วฝุ่นก็เข้ามา ก็โทรไปฟ้องแม่ว่าเราไม่ทำความสะอาดบ้าน

มีบางทีนะ ที่เรากำลังจะล้างจาน แต่น้าก็มาล้างจานก่อนตัดหน้า แล้วก็ไปฟ้องแม่อีก

มีครั้งนึง เรานึ่งข้าวไว้ แล้วมาล้างจาน (เมื่อคืนมีงานเลี้ยง) แบบจานอลังการณ์มาก ล้างไปล้างมา ได้กลิ่นใหม้ๆ เรียบร้อย ไฟไหม้หม้อข้าว
หลังจากเหตุการณ์นี้ น้าโทรไปฟ้องแม่ แม่ก็โทรมาด่า เหมือนเราไปฆ่าใครตายยังงั้นแหละ แล้วเหตุการณ์แบบนี้ใครมันอยากให้เกิดขึ้น ไม่ได้ตั้งใจทำ แค่นั้นยังไม่พอ น้ายังเอาเรื่องนี้ไปพูดขายเราอีกอ่ะ จนแทบจะทุกคนในหมู่บ้านรู้หมด

แล้วเวลาที่เรากินของกิน (ที่น้าซื้อมา) น้าก็จะโทรไปฟ้องแม่ว่าแอบกิน แล้วก็เอาไปนินทาอีก ประเด็นตอนที่กลับต่างจังหวัดมาบ้านอ่ะ แม่ก็จะซื้อของมาให้น้า ซื้อนั่นซื้อนี่มาให้ลูกน้า แม่เรา กับเราไม่เห็นบ่นไรเลยอ่ะ กะไอ้แค่กินของเล็กๆน้อยๆอ่ะ จำเป็นต้องขนาดนี้ไหม

ของใช้บางอย่าง เช่น ที่ชาร์ตแบต ตอนนั้นของเราสายขาด เราเอามาชาร์ต นี่ก็ไปฟ้องแม่ว่าเราไปแย่งของเขามาใช้ จนไม่มีจะใช้ แล้วคือ รถมอเตอร์ไซค์เขาเรา น้าก็เอาไปขี้พาลูกเที่ยวบ้านนั้น บ้านนี้ จนบางทีเรามีเรื่องด่วนต้องไปทำงานกับเพื่อนก็ต้องไปยืมของป้าก่อน มันมีความรู้สึกว่ารถกูก็มี แล้วต้องมายืมรถคนอื่นนี่มันยังไงๆอยู่นะ

ตอนกินข้าว ถ้าเรากินก่อนคนในบ้าน ก็จะหาว่าเราเลือกกินอันดีๆก่อน แล้วเหลือแต่อันไม่ดีให้คนอื่น แล้วก็จัดการโทรไปฟ้องแม่
ถ้าเรากินพร้อมคนในบ้าน น้าก็จะจับผิดอีกว่า กินช้า อ้อยอิ่ง รำคาญตา
ถ้ากินที่หลัง จะไมโดนด่า แต่กินไม่อิ่ม บางวันก็ไม่ได้กิน พอจะต้มมาม่ากิน ก็จะหาว่าแอบกินของเขาอีก อดมื้อกินมื้อ

แล้วมีครั้งนึง เราเอาเรื่องที่แฟนน้าสอนยายใช้ตะเกียบ เพราะแกใ้ไม่เป็น เราก็รู้สึกว่ามันเป็นภาพที่มันฮาดี ก็เลยไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนคนนั้นก็ไปเล่นต่อให้น้าฟัง
แล้วน้าก็บอกกับเราว่า "อย่าเอาเรื่องของคนในบ้านไปพูดให้คนอื่นฟัง " โหห แล้วที่เอาเรื่องของเราไปพูดอ่ะ เราเหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึกหรอว่ะ แล้วไอ้เรื่องที่พูดก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีอ่ะ แล้วที่ผ่านมา เราก็ไม่เคยเอาเรื่องที่ไม่ดีในครอบครัวไปพูดให้คนอื่นฟังเลย

วันที่มีงานมงคลของบ้าน ญาติๆก็จะช่วยกันทำงาน และมีเพื่อนบ้านมาช่วยด้วย เราก็เป็นคนนึงที่ไม่รู้จะทำอะไร เพราะไม่เคยช่วยงานพวกนี้มาก่อน เราก็เลยคิดว่า เออ ไปยืนเสนอหน้าให้ลุงๆ ป้า เรียกใช้ก็แล้วกัน ใครจะใช้ก็มาเรียกนะ ก็โดนน้าด่าทำนองว่า มายืนเกะกะอะไร ไม่ช่วยทำงานก็ไสหัวไป เกะกะลูกตา ไม่อายชาวบ้านเขาหรองานบ้านตัวเองแท้ๆ แล้วคนในงานก็หันมามองเราทั้งงาน

แม่ชอบด่าว่าเราทำไรไม่ปรึกษาน้าก่อน  คือเราจะปรึกษา แค่จะอ้าปากถาม ปรึกษา น้าก็เตรียมจะด่าล่ะ คือทำหน้าแบบไม่อยากตอบ
เราก็เลยไม่ถาม

น้าเอาเรื่องเขาเราไปนินทา จนคนในหมู่บ้านเริ่มไม่ชอบเราอ่ะ แถมมองด้วยสายตาแปลกๆ เดินผ่านก็ไม่ทักทายเหมือนแต่ก่อน
นับวันน้ายิ่งเป็นหนักเรื่อยๆ  จนเราทนไม่ไหว ย้ายออกมากอยู่บ้านอีกหลังคนเดียว อยู่คนเดียว สบายใจสุดล่ะ มีไรก็จะไม่ปรึกษาใคร ไว้ใจใครไม่ได้เลย ขนาดเพื่อนที่สนิท ยังเอาเรื่องเรามาเล่าให้น้าฟัง

ไม่ใช่แค่เราหรอกที่โดนนินทา พ่อ แม่ เราก็โดน โดนทั้งบ้าน จนตอนนี้แม่เริ่มไม่ไหวกับน้าละ แม่ก็เลยทำประกันไว้เยอะมาก แม่เป็นห่วงเรามากเลย กลัวว่าถ้าแกไม่อยู่แล้วไม่มีใครเลี้ยง แม่เราทำงานคนเดียวส่งเราเรียน แถมสุภาพแกก็ไม่แข็งแรงด้วย


เครียดมากกก ทำไรก็ผิดไปหมดด


ปล.บ้านหลังใหม่ แม่จะซื้ออาหารมาตุนไว้ให้ ก่อนแกกลับกรุงเทพทกครั้ง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อยากระบาย อยากร้องไห้