เรื่องเล่าจากชีวิตจริง "คาสโนว่าตราลุง" บทที่ 3 Part Climax - ผลพวงเวรกรรมที่ผมทำกับเป้เอาไว้

(ความเดิมตอนที่แล้ว http://pantip.com/topic/35105802 )

- แตน ... (สาวร่านในตำนาน)
คืนวันปีใหม่ ช่วงพี่ผมเพิ่งเลิกกับพลอยมาได้ไม่ถึงสัปดาห์
ผมไปเค้าท์ดาวน์ที่บ้านเพื่อนคนหนึ่งชื่อไอสิงห์
แล้วผมก็เมามาก ... ผมได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งชื่อแตน
เป็นผู้หญิงผมยาว ยาวจนเกือบถึงตูด หน้าตาไม่ได้มีจุดดึงดูดอะไร แต่แต่งตัวโป๊มาก
และเพื่อนๆในปาร์ตี้ก็บอกว่านังนี่”มั่วมาก”ระวังๆไว้
ผมมีข้อมูลอยู่แค่นั้น ...

ภาพตัดมาที่ห้องนอนของไอสิงห์ตอนเกือบเที่ยงคืน
ผมเมาขึ้นมานอนอยู่บนเตียงเพื่อน
แต่ข้างตัวผมกลับมาสาวผมยาวนอนถอดเสื้อเหลือแต่เสื้อในอยู่ข้างๆ
ตอนแรกผมนึกว่าฝันด้วยซ้ำ ... พอได้สตินิดๆก็คิดได้ว่าต้องเป็นแตนแน่ๆ
เธอเล่นหูเล่นตาอยู่กับผมก่อนที่ผมจะเมาเสียสติมานอนอยู่ชั้นบน
พอผมขยับตัว หันไปทางเธอ ... ผมก็เห็นเธอนอนลืมตาแป๋ว
แล้วไม่ทันได้พูดพร่ำทำเพลง ... เธอก็มาคล่อมอยู่บนตัวผม
ประกบปากกระหน่ำจูบ ใช้ลิ้นโลมเลียจนปากผมเปียกไปถึงคาง
มันทำให้ผมจำได้มาทุกวันนี้ว่า”จูบแรก”ของผมมันไม่ได้โรแมนติกเอาซะเลย
มันไม่ได้มาจากคนที่ผมรัก มันเปียก มันเละ มันเหม็นเหล้าและบุหรี่ ฟันเฟินกระแทกกันจนเจ็บปากไปหมด

ด้วยความเมาบวกกับความงงผสมกัน เลยคิดสั้นๆตอนนั้นว่า”เอาก็เอาวะ”
ไม่รู้จักกับแตนมาก่อนด้วยซ้ำ และไม่เคยคิดว่าจะมีโมเม้นต์เปิดSingแบบนี้
พอปลดเข็มขัดได้ กำลังจะลงมือ เปิดประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตให้สาแก่ใจ
ไอเชี่ยต้น เพื่อนไอสิงห์เจ้าของบ้านยิ้มมาเคาะห้องบอกแม่ผมโทรมาตาม
เคาะรัวๆให้ผมเปิดประตู พอผมไปเปิด มันก็ดึงตัวผมออกจากห้องทันที
กระซิบกระซาบบอกผมว่า”อีแตนมีผัวแล้ว และผัวมันกำลังเดินทางมาที่นี่”

แห้วแดรกสิครับ ... เกือบจะโดนอยู่แล้ว ... ในที่สุดก็ยังไม่โดนสักที
ตัดสินใจขอตัวกลับบ้านโดยที่แตนยังคงเมา ใส่เสื้อในนั่งอยู่บนเตียงแล้วก็ตะโกน
“ขออีกสิบนาที ขออีกสิบนาทีนะ อย่าเพิ่งกลับบบบ”
เป็นประโยคเด็ดที่เมื่อไหร่เจอหน้าไอสิงห์กับไอต้น มันก็ยังคงแซวผมมาจนทุกวันนี้
(ผมเชื่อว่าไอต้นและแฟนแตนคือผลพวงเวรกรรมที่ผมทำกับเป้เอาไว้)

-ไอเชี่ยป้อง (แฟนใหม่เป้)
หลังจากปีใหม่คืนนั้นไม่นาน ....
ผมเลิกเรียนกลับมาโรงเรียนเก่าเลยมารวมตัวเตะบอลอยู่กับเพื่อนๆรุ่นน้องแถวสวนหย่อมใต้สะพานพระรามเจ็ด ....
ดันไปเจอ”แฟนใหม่”ของเป้โดยบังเอิญ
มันนั่งกินเบียร์ในชุดนักเรียน กับเพื่อนทรงกุ๊ยเกือบ20คนอยู่ในสวนหย่อมเหมือนกัน
ทั้งๆที่ผมก็พยายาม เตะบอลโดยไม่สนใจหรือชายตามองพวกมันด้วยซ้ำ
อยู่ดีๆพวกมันก็กวักมือเรียกผม ... เรียกผมไปคนเดียว .... ตะโกนมาดังลั่นสวนหย่อมว่า"คนอื่นอย่ายิ้ม"
ไอป้องนั่งทำหน้าเก๋า ถามเราว่า “แฟนเก่าเป้เหรอ” ... เราตอบสั้นๆว่า”ใช่”
พอพูดจบมันก็”ตบเข้าบ้องหู”แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ... แล้วก็บอกเราว่า” ไป กลับบ้านไปเลยไอสัส”
อยากลุกขึ้นไปบวกแต่รู้ว่าเละแน่ๆเพราะเพื่อนรุ่นน้องไม่ถึงเจ็ดคนเดินฉากออกหมดแล้ว
ขณะที่เพื่อนๆไอป้องกลุ่มเบ้อเร่อ กำลังยืนล้อมเราอยู่

ไม่รู้ว่ามันโกรธอะไรเรา ... ไม่รู้ว่าเป้ไปเล่าอะไรให้มันฟัง ... ไม่รู้อะไรทั้งสิ้น
แล้วก็ไม่ตอบไม่โต้ ไม่พูดอะไรสักคำ ...
เดินออกมาพร้อมความแค้น ความเจ็บตุ้บๆวิ้งๆที่หูและแก้มขวา และน้ำตาที่คลออยู่ตรงเบ้าตา
ใครจะตัดสินว่าเราใจตุ๊ดก็ไม่สน ....

เพราะผมเชื่อและยอมรับโดยบริสุทธิ์ใจว่าไอป้องคือผลพวงเวรกรรมที่ผมทำกับเป้เอาไว้ ... แค่นั้นเอง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

つづく

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่