สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
ความคิดครับ
คิดต่างกันครับ อยู่ด้วยกันยาก ยกตัวอย่างความคิดของผมกับซีเนียร์ ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง
ผมไม่ชอบวิธีคิด และการถ่ายทอด วิธีการทำงานของซีเนียร์
ตอนแรกๆ ก็คิดหางานใหม่ละ เพราะคิดในใจทำไมต้องทนด้วย ต้องทำ ทำไม ?
ผมไม่ชอบสิ่งที่เรียกว่าให้ทน ให้ทำก่อน แล้วค่อยชี้แจงเหตุผล แค่เหตุผลกับแนวทางแค่นี้เองทำไม่ถึงให้ไม่ได้
ผมชอบจะรู้จุดประสงค์ก่อนจะมาดูมาโฟกัสรายละเอียด ชอบเห็นเป้าก่อนครับ
มากกว่าที่ ทำไปเยอะๆ อ่านไปเยอะๆ แล้วค่อยมาสรุปเหมือนแบบฝึกหัดหนังสือเรียนไทย
แต่ว่ายังชอบวิธีการทำงานกับแนวทางของผู่บริหารอยู่ รวมถึงอยากเรียนรู้งานจากคนที่ผมไม่ชอบขี้หน้านั่นด้วย
ตอนนี้ผมก็เริ่มเป็นเป็นซีเนียร์ละ ก็คอยออกมาซับพอร์ทพวกเด็กใหม่ๆ บ้าง ไม่อยากให้โดนเหมือนผม
ผมอยากให้พนักงานใหม่ ทำงานด้วยความมั่นใจ จะได้รักงานที่ทำ ไม่ใช่กลัวจะผิดพลาดโน่นนั่นนี่จากคำติพวกหัวโบราณ
ที่ไม่อยากรับรู้ปัญหาเรื่องยุ่งยากทั้งหลาย ไม่ยอมออกมาจาก Comfort Zone ของตัวเอง
ถ้าสิ่งที่ผมทำมันถูกหรือให้ผลออกมาดี มันจะได้เป็นการตอกหน้าพวกแก่ๆ นั่นบ้าง หรือถ้าไม่ผมก็จะเป็นฝ่ายไปเอง
ผมอายุเลข 3 น่าจะถือเป็น Gen X ล่ะมั้ง
คิดต่างกันครับ อยู่ด้วยกันยาก ยกตัวอย่างความคิดของผมกับซีเนียร์ ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง
ผมไม่ชอบวิธีคิด และการถ่ายทอด วิธีการทำงานของซีเนียร์
ตอนแรกๆ ก็คิดหางานใหม่ละ เพราะคิดในใจทำไมต้องทนด้วย ต้องทำ ทำไม ?
ผมไม่ชอบสิ่งที่เรียกว่าให้ทน ให้ทำก่อน แล้วค่อยชี้แจงเหตุผล แค่เหตุผลกับแนวทางแค่นี้เองทำไม่ถึงให้ไม่ได้
ผมชอบจะรู้จุดประสงค์ก่อนจะมาดูมาโฟกัสรายละเอียด ชอบเห็นเป้าก่อนครับ
มากกว่าที่ ทำไปเยอะๆ อ่านไปเยอะๆ แล้วค่อยมาสรุปเหมือนแบบฝึกหัดหนังสือเรียนไทย
แต่ว่ายังชอบวิธีการทำงานกับแนวทางของผู่บริหารอยู่ รวมถึงอยากเรียนรู้งานจากคนที่ผมไม่ชอบขี้หน้านั่นด้วย
ตอนนี้ผมก็เริ่มเป็นเป็นซีเนียร์ละ ก็คอยออกมาซับพอร์ทพวกเด็กใหม่ๆ บ้าง ไม่อยากให้โดนเหมือนผม
ผมอยากให้พนักงานใหม่ ทำงานด้วยความมั่นใจ จะได้รักงานที่ทำ ไม่ใช่กลัวจะผิดพลาดโน่นนั่นนี่จากคำติพวกหัวโบราณ
ที่ไม่อยากรับรู้ปัญหาเรื่องยุ่งยากทั้งหลาย ไม่ยอมออกมาจาก Comfort Zone ของตัวเอง
ถ้าสิ่งที่ผมทำมันถูกหรือให้ผลออกมาดี มันจะได้เป็นการตอกหน้าพวกแก่ๆ นั่นบ้าง หรือถ้าไม่ผมก็จะเป็นฝ่ายไปเอง
ผมอายุเลข 3 น่าจะถือเป็น Gen X ล่ะมั้ง
Kunnoojaja ถูกใจ, นางสาวคานทอง ถูกใจ, All envi ถูกใจ, chewbetong ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1081105 ถูกใจ, เป็นแมวจะนอนท่าไหนก็ได้ ถูกใจ, alt of ctrl ถูกใจ, องุ่นทอง ถูกใจ, vn, man ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2147781 ซึ้งรวมถึงอีก 21 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 7
เด็กสมัยนี้ เถียงเก่ง เอาความคิดของตัวเองเป็นหลัก
ทำให้เรียนรู้ได้น้อย ฝึกความอดทนไม่ได้เลย
ถ้าเราบอกว่า ไม่เรียบร้อย เด็กก็บอกว่า ก็ใช้ได้แล้ว
ถ้าเราบอกว่า ยังไม่ดี แก้ไขใหม่ แกก็บอกว่า ก็พอใช้ได้แล้ว
ถ้าเราบอกว่า ไม่ถูกต้อง
เด็กก็บอกว่า ไม่เป็นไร ไม่มีใครรู้
ถ้าเราบอกให้แก้งาน เด็กก็จะบอกว่า
ทำไมแก้แล้วแก้อีก ไม่ตรวจครั้งเดียว ไม่ต้องแก้บ่อย ๆ
ถึงไม่พูด แต่ก็คิดในใจ
คิดบ่อย ๆ ก็ลาออกไปหางานใหม่ดีกว่า
ถ้าเป็นเด็กสมัยก่อน จะทำตาม
และเก็บความเห็น ความคิดของตัวเองไว้ก่อน
อดทนทำไปเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป
จะรู้ว่าทำไม รู้ว่า งานที่ดีเป็นอย่างไร สวยงาม ถูกต้องเป็นอย่างไร
ทำไม ไม่ใช่แค่ พอใช้ ใช้ได้
แต่ ต้องดีมาก ต้อง Perfect
แต่เด็กพวกนี้ ทนไม่ได้ ที่จะทำอะไรให้ดีถึงขนาดนั้น
ทำลวก ๆ เสร็จเร็ว ๆ เอาเวลาที่เหลือไป Chat ไปเล่นเกมมือถือดีกว่า
ทำให้เรียนรู้ได้น้อย ฝึกความอดทนไม่ได้เลย
ถ้าเราบอกว่า ไม่เรียบร้อย เด็กก็บอกว่า ก็ใช้ได้แล้ว
ถ้าเราบอกว่า ยังไม่ดี แก้ไขใหม่ แกก็บอกว่า ก็พอใช้ได้แล้ว
ถ้าเราบอกว่า ไม่ถูกต้อง
เด็กก็บอกว่า ไม่เป็นไร ไม่มีใครรู้
ถ้าเราบอกให้แก้งาน เด็กก็จะบอกว่า
ทำไมแก้แล้วแก้อีก ไม่ตรวจครั้งเดียว ไม่ต้องแก้บ่อย ๆ
ถึงไม่พูด แต่ก็คิดในใจ
คิดบ่อย ๆ ก็ลาออกไปหางานใหม่ดีกว่า
ถ้าเป็นเด็กสมัยก่อน จะทำตาม
และเก็บความเห็น ความคิดของตัวเองไว้ก่อน
อดทนทำไปเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป
จะรู้ว่าทำไม รู้ว่า งานที่ดีเป็นอย่างไร สวยงาม ถูกต้องเป็นอย่างไร
ทำไม ไม่ใช่แค่ พอใช้ ใช้ได้
แต่ ต้องดีมาก ต้อง Perfect
แต่เด็กพวกนี้ ทนไม่ได้ ที่จะทำอะไรให้ดีถึงขนาดนั้น
ทำลวก ๆ เสร็จเร็ว ๆ เอาเวลาที่เหลือไป Chat ไปเล่นเกมมือถือดีกว่า
Kunnoojaja สยอง, winter_peace ถูกใจ, Pitta J. ถูกใจ, uncircle ถูกใจ, โต เตี่ยวกั๊บ ถูกใจ, ajs ถูกใจ, cinimania ถูกใจ, shalimar ถูกใจ, นางสาวคานทอง สยอง, ลิงจั๊ก ๆ ผักไม่กิน ถูกใจรวมถึงอีก 43 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 15
เราอายุ 30 ต้นๆ มีตำแหน่งเป็นหัวหน้างานในบริษัท ซึ่งทำเกี่ยวกับสื่อสิ่งพิมพ์
เจอคนมาหลายรูปแบบ
อาทิ
เคยรับช่างภาพคนนึงเข้ามาทำงาน (เจ้าของบริษัทเป็นคนสัมภาษณ์และรับเข้าทำงาน)
ช่างภาพคนนี้เป็นผู้ชาย มาทำงานวันแรกถามเราว่า "พี่ ผมต้องเอากล้องมาทุกวันมั๊ย" เราก็ตอบไปว่า คุณเป็นช่างภาพ ถ้าคุณไม่พกกล้อง คุณจะพกอะไร ช่างภาพคนนั้นตอบมาอีกว่า "ผมเอาไว้ที่ออฟฟิศได้มั๊ย" เราก็ตอบไปอีกว่า เกิดวันไหนมีงานเช้า คุณก็ต้องเข้ามาเอากล้องที่ออฟฟิศอีกนะ ทำไมแค่กล้องตัวเดียวถึงไม่อยากเอามา เหตุผลที่นางตอบทำเอาอึ้ง "มันหนัก แบกไม่ไหว" -*-
พอตอนบ่าย มีหนังสือมาส่ง เราเรียกน้องๆผู้ชายให้ไปช่วยยกหนังสือ ย้ายไปไว้หลังออฟฟิศ และเรียกน้องคนนั้นมาด้วย (ตัวเราก็ยกด้วยเหมือนกัน) น้องลงมาแล้วบอกว่า ยกไปหลังออฟฟิศเลยเหรอพี่ มันหนักนะ ผมยกไม่ไหวหรอก (เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย กรูผู้หญิงยังยกเลย ทำไมเมิงแมร่งงงง) เลยบอกว่า งั้นน้องเชิญไปนั่งสบายๆ ตากแอร์ข้างบนเลยค่ะ (นางก็เดินกลับไปด้วย 555)
ในใจตอนนั้นคิดว่า ไม่ให้ผ่านโปรแน่นอน สรุปตอนเช้าวันรุ่งขึ้น นางโทรมาลาออก
.............................
คนที่ 2 สัมภาษณ์นักข่าว คนนี้ดูโอเคมากกกกกกกก ฉลาด ตอบคำถามดี เลยตกลงรับ และให้เริ่มงานวันรุ่งขึ้น พอเช้ามานางโทรมาบอกว่า แม่ไม่ให้ทำงานที่นี่แล้ว อืมมมมมมมมมม
.............................
คนที่ 3 สั่งงานให้โทรสัมภาษณ์แหล่งข่าว นางเดินมาบอกว่า พี่โทรให้หน่อยหนูไม่กล้าโทร -*- เลยด่าไปชุดใหญ่ บอกให้เขียนข่าวมา พอนางส่งมาเราให้กลับไปแก้ นางบอกว่า ทำไมเป็น -*- เลยดีดออกจากระบบด่วนจ้าาาาาาาาาา
...........................
เห็นได้ว่า เด็กรุ่นใหม่ บางครั้งทำอะไรไม่ตั้งใจ ชุ่ย ด้วยความที่โตมากับเทคโนโลยี ทุกอย่างมันรวดเร็ว สะดวก ทันสมัย เลยทำอะไรไม่ละเอียดอ่อน ให้หาข้อมูลก็ เสิร์ซอินเตอร์เนต ปาด COPY แปะ ส่ง (สมัยเราทำงานยังนั่งหาข้อมูลกับหนังสืออยู่เลย) แถมยังโดยสปอยล์จากพ่อแม่ด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ ยิ่งความเป็นตัวเอง ความยึดถือความคิดตัวเองเป็นที่ตั้งแล้วยิ่งไปใหญ่เลย
แต่ มีน้องที่รู้จักอยู่คนนึง เค้าเคยพูดกับเราว่า ผมตั้งเป้าว่าจะทำงานที่ละ 3 ปี ไม่งั้นผมตันแน่ๆ ผมอยากหาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ อยู่ที่เดิม มันตัน มันไม่ท้าทายแล้ว (สายงานกราฟฟิกดีไซน์) ซึ่งมันก็เป็นความคิดอีกแบบนึง ไม่ใช่ไม่ทน แต่เห็นว่ามันน่าเบื่อ ไม่ท้าทายแล้ว เรามานั่งคิด เออก็จริงอย่างที่น้องมันว่า เพราะเราทำงานที่เดียวมา 5 ปี ทำแต่เรื่องเดิมๆ ปัญหาเดิมๆ ตอนนี้ก็เบื่อเหมือนกัน
เจอคนมาหลายรูปแบบ
อาทิ
เคยรับช่างภาพคนนึงเข้ามาทำงาน (เจ้าของบริษัทเป็นคนสัมภาษณ์และรับเข้าทำงาน)
ช่างภาพคนนี้เป็นผู้ชาย มาทำงานวันแรกถามเราว่า "พี่ ผมต้องเอากล้องมาทุกวันมั๊ย" เราก็ตอบไปว่า คุณเป็นช่างภาพ ถ้าคุณไม่พกกล้อง คุณจะพกอะไร ช่างภาพคนนั้นตอบมาอีกว่า "ผมเอาไว้ที่ออฟฟิศได้มั๊ย" เราก็ตอบไปอีกว่า เกิดวันไหนมีงานเช้า คุณก็ต้องเข้ามาเอากล้องที่ออฟฟิศอีกนะ ทำไมแค่กล้องตัวเดียวถึงไม่อยากเอามา เหตุผลที่นางตอบทำเอาอึ้ง "มันหนัก แบกไม่ไหว" -*-
พอตอนบ่าย มีหนังสือมาส่ง เราเรียกน้องๆผู้ชายให้ไปช่วยยกหนังสือ ย้ายไปไว้หลังออฟฟิศ และเรียกน้องคนนั้นมาด้วย (ตัวเราก็ยกด้วยเหมือนกัน) น้องลงมาแล้วบอกว่า ยกไปหลังออฟฟิศเลยเหรอพี่ มันหนักนะ ผมยกไม่ไหวหรอก (เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย กรูผู้หญิงยังยกเลย ทำไมเมิงแมร่งงงง) เลยบอกว่า งั้นน้องเชิญไปนั่งสบายๆ ตากแอร์ข้างบนเลยค่ะ (นางก็เดินกลับไปด้วย 555)
ในใจตอนนั้นคิดว่า ไม่ให้ผ่านโปรแน่นอน สรุปตอนเช้าวันรุ่งขึ้น นางโทรมาลาออก
.............................
คนที่ 2 สัมภาษณ์นักข่าว คนนี้ดูโอเคมากกกกกกกก ฉลาด ตอบคำถามดี เลยตกลงรับ และให้เริ่มงานวันรุ่งขึ้น พอเช้ามานางโทรมาบอกว่า แม่ไม่ให้ทำงานที่นี่แล้ว อืมมมมมมมมมม
.............................
คนที่ 3 สั่งงานให้โทรสัมภาษณ์แหล่งข่าว นางเดินมาบอกว่า พี่โทรให้หน่อยหนูไม่กล้าโทร -*- เลยด่าไปชุดใหญ่ บอกให้เขียนข่าวมา พอนางส่งมาเราให้กลับไปแก้ นางบอกว่า ทำไมเป็น -*- เลยดีดออกจากระบบด่วนจ้าาาาาาาาาา
...........................
เห็นได้ว่า เด็กรุ่นใหม่ บางครั้งทำอะไรไม่ตั้งใจ ชุ่ย ด้วยความที่โตมากับเทคโนโลยี ทุกอย่างมันรวดเร็ว สะดวก ทันสมัย เลยทำอะไรไม่ละเอียดอ่อน ให้หาข้อมูลก็ เสิร์ซอินเตอร์เนต ปาด COPY แปะ ส่ง (สมัยเราทำงานยังนั่งหาข้อมูลกับหนังสืออยู่เลย) แถมยังโดยสปอยล์จากพ่อแม่ด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ ยิ่งความเป็นตัวเอง ความยึดถือความคิดตัวเองเป็นที่ตั้งแล้วยิ่งไปใหญ่เลย
แต่ มีน้องที่รู้จักอยู่คนนึง เค้าเคยพูดกับเราว่า ผมตั้งเป้าว่าจะทำงานที่ละ 3 ปี ไม่งั้นผมตันแน่ๆ ผมอยากหาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ อยู่ที่เดิม มันตัน มันไม่ท้าทายแล้ว (สายงานกราฟฟิกดีไซน์) ซึ่งมันก็เป็นความคิดอีกแบบนึง ไม่ใช่ไม่ทน แต่เห็นว่ามันน่าเบื่อ ไม่ท้าทายแล้ว เรามานั่งคิด เออก็จริงอย่างที่น้องมันว่า เพราะเราทำงานที่เดียวมา 5 ปี ทำแต่เรื่องเดิมๆ ปัญหาเดิมๆ ตอนนี้ก็เบื่อเหมือนกัน
winter_peace ทึ่ง, โต เตี่ยวกั๊บ ถูกใจ, shalimar ถูกใจ, Bengy's Secret ถูกใจ, คุณชายนามปากกา ถูกใจ, เป็นแมวจะนอนท่าไหนก็ได้ ถูกใจ, จะสวยให้โลกอิจฉา ถูกใจ, เลดี้ลูน่า ถูกใจ, saintsol สยอง, moopeepink ถูกใจรวมถึงอีก 13 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 26
ขอเล่าในฐานะหัวหน้างานนะคะ
น้องผู้หญิงฝึกงาน
มาทำได้สองเดือนแล้วลาออก
ลาออกแบบไม่บอก แค่ไม่มาอีกเลย
รับเงินเสร็จก็ไป
ลักษณะการทำงานคือ
ขอรีโมททีวี ไว้ดูละครที่ชอบ
ดูแต่ทีวี เล่นมือถือ ตะไบเล็บ
แต่งหน้า
เราจะสอนงาน น้องบอกว่า
พี่รีบป๊ะ? แปปนึงเด๊ะ ขอกินไอติมก่อน
รออยู่สอง ชั่วโมง
จนเลิกงาน น้องเดินมาบอกว่า
ไปนะ ไว้พรุ่งนี้ค่อยสอนแล้วกัน
ซึ่งเราไม่ค่อยมีเวลามากนัก
เพราะมีหลายหน้าที่ต้องทำ
พอจะสอน ก็วนลูปเดิม
บางทีก็บอกให้เรารอ ติดสายเพื่อนอยู่
บางทีก็บอกขอเม้นนี้ก่อน หนูมีเรื่อง
วันดีคืนดี ก็ไม่มาทำงานเพราะตื่นไม่ไหว
จนถึงทุกวันนี้ .. ยังไม่ได้สอนงานมันเลย
พับผ่าสิ
ส่วนอีกคน โทษทุกคนยกเว้นตัวเอง
อีกคน ก็ไม่อยากจะเรียนรู้งาน
แต่ก่อนก็สลดใจ
มาตอนนี้ก็เริ่มเข้าใจ ในลักษณะของคนแต่ละคน
บางคนพร้อมจะเรียนรู้ ต่อให้ไม่สอน เค้าก็จะพยายามสังเกต
บางคน เค้าจะระวังไม่ให้เกิดความผิดพลาด มากกว่ามองหาคนผิด
บางคนอยากจะพัฒนาตัวเอง ลองทำทุกอย่าง แม้จะไม่มีประสบการณ์หรือทักษะ
บางคนอดทน เพื่อกอบโกยความรู้ เข้าหาคนเก่ง เพราะมองว่าเป็นการลงทุนอย่างนึง ที่ไม่มีสอนในโรงเรียน
แม้เงินเดือนจะน้อยก็ตาม
คนพวกนี้ เราทำงานมานาน ยังไม่เจอเลย
มันก็เลยเป็น stereo type ว่าเด็กใหม่ๆ
ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น นอกจากเงินและตัวเอง
เพียงแต่เราเปลี่ยนแปลงใครไม่ได้
พระท่านสอนไว้ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อแก้ไขคนอื่น
เรามีหน้าที่พิจารณาตนเอง มองโลกตามความจริง
ถ้าเค้าไม่อยากพัฒนาตนเอง นั่นคือกรรมของเค้า ที่เค้าจะไม่เก่งขึ้น
และกรรมของเรา ที่เลือกเค้ามาทำงาน โดยไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบ
น้องผู้หญิงฝึกงาน
มาทำได้สองเดือนแล้วลาออก
ลาออกแบบไม่บอก แค่ไม่มาอีกเลย
รับเงินเสร็จก็ไป
ลักษณะการทำงานคือ
ขอรีโมททีวี ไว้ดูละครที่ชอบ
ดูแต่ทีวี เล่นมือถือ ตะไบเล็บ
แต่งหน้า
เราจะสอนงาน น้องบอกว่า
พี่รีบป๊ะ? แปปนึงเด๊ะ ขอกินไอติมก่อน
รออยู่สอง ชั่วโมง
จนเลิกงาน น้องเดินมาบอกว่า
ไปนะ ไว้พรุ่งนี้ค่อยสอนแล้วกัน
ซึ่งเราไม่ค่อยมีเวลามากนัก
เพราะมีหลายหน้าที่ต้องทำ
พอจะสอน ก็วนลูปเดิม
บางทีก็บอกให้เรารอ ติดสายเพื่อนอยู่
บางทีก็บอกขอเม้นนี้ก่อน หนูมีเรื่อง
วันดีคืนดี ก็ไม่มาทำงานเพราะตื่นไม่ไหว
จนถึงทุกวันนี้ .. ยังไม่ได้สอนงานมันเลย
พับผ่าสิ
ส่วนอีกคน โทษทุกคนยกเว้นตัวเอง
อีกคน ก็ไม่อยากจะเรียนรู้งาน
แต่ก่อนก็สลดใจ
มาตอนนี้ก็เริ่มเข้าใจ ในลักษณะของคนแต่ละคน
บางคนพร้อมจะเรียนรู้ ต่อให้ไม่สอน เค้าก็จะพยายามสังเกต
บางคน เค้าจะระวังไม่ให้เกิดความผิดพลาด มากกว่ามองหาคนผิด
บางคนอยากจะพัฒนาตัวเอง ลองทำทุกอย่าง แม้จะไม่มีประสบการณ์หรือทักษะ
บางคนอดทน เพื่อกอบโกยความรู้ เข้าหาคนเก่ง เพราะมองว่าเป็นการลงทุนอย่างนึง ที่ไม่มีสอนในโรงเรียน
แม้เงินเดือนจะน้อยก็ตาม
คนพวกนี้ เราทำงานมานาน ยังไม่เจอเลย
มันก็เลยเป็น stereo type ว่าเด็กใหม่ๆ
ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น นอกจากเงินและตัวเอง
เพียงแต่เราเปลี่ยนแปลงใครไม่ได้
พระท่านสอนไว้ เราไม่ได้เกิดมาเพื่อแก้ไขคนอื่น
เรามีหน้าที่พิจารณาตนเอง มองโลกตามความจริง
ถ้าเค้าไม่อยากพัฒนาตนเอง นั่นคือกรรมของเค้า ที่เค้าจะไม่เก่งขึ้น
และกรรมของเรา ที่เลือกเค้ามาทำงาน โดยไม่ไตร่ตรองให้รอบคอบ
winter_peace ทึ่ง, shalimar ทึ่ง, Kaew123 ถูกใจ, FuRiEs ถูกใจ, Bengy's Secret ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1261697 ถูกใจ, คุณชายนามปากกา ถูกใจ, เป็นแมวจะนอนท่าไหนก็ได้ ถูกใจ, fearseeker ถูกใจ, แค่ใจละเมอ ทึ่งรวมถึงอีก 2 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไมผู้ใหญ่ ถึงคิดว่าเด็กสมัยนี้ทำงานไม่ทนคะ
*ป.ล ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษด้วยนะคะนี่เป็นกระทู้แรกของเรา *
*ป.ล . เราไม่กล้าถามพี่เค้าค่ะ เพราะเราคิดว่าความคิดเห็นของผู้ใหญ่และเด็กมันต่างกันอยู่แล้ว *