ช่วงวันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา พอดีมีเวลาว่างพักผ่อนอยู่กับบ้าน จึงได้มีโอกาสรื้อค้น
ทำความสะอาด บังเอิญไปพบเจอหนังสือ "ฉลาดใช้ น้ำมัน ไฟฟ้า" ที่ได้รับแจกมาเมื่อ
ใดก็จำไม่ได้ ของบริษัทบางจากปิโตรเลียมผลิตร่วมกับมูลนิธิสื่อสร้างสรรค์ (ไม่รู้ว่าใน
ปัจจุบันยังมีอยู่หรือไม่) เนื้อหาโดยทั่วไปก็เป็นการแนะนำวิธีการประหยัดไฟประหยัด
น้ำมันต่าง ๆ แต่ไม่ได้สแกนมาให้ดู
ไฮท์ไลท์ของประเด็นมันอยู่ที่แผนที่กรุงเทพมหานครที่แถมมาให้ด้วยตอนท้ายเล่มซึ่ง
ผมจำได้ว่าเป็นเครื่องมือสำคัญในการเดินทางสมัยก่อนของผมเลยทีเดียว
ช่วงประมาณปี พ.ศ. 2533 หรือประมาณ ค.ศ. 1990 โทรศัพท์มือยังไม่ได้ต่ออินเตอร์-
เน็ตเล่นเว็บเล่นแชทได้เหมือนทุกวันนี้ แค่โทรเข้าโทรออก แสดงเบอร์ได้ก็ถือว่าทัน-
สมัยมากแล้วในสมัยนั้น การจะเดินทางไปยังที่ที่ไม่รู้จักก็ต้องพึ่งพาแผนที่แบบนี้แหละ
เป็นไกด์สำหรับการเดินทาง อย่างน้อยจะได้คุยกับแท็กซี่รู้เรื่องว่าจะไปไหน
BTS, MRT อะไรก็ไม่ได้มีมากมายเหมือนสมัยนี้ ขนาดทางด่วนขั้นที่ 2 ก็ยังไม่ได้สร้าง
เลยด้วยซ้ำ การหลงทางนั้นเป็นเรื่องปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าต้องขับรถไปเอง เพราะ
แผนที่กระดาษมันพูดนำทางไม่ได้ ครั้นจะไปเปิดอ่านทุกช่วงกิโลก็แลดูจะลำบาก พาล
จะเกิดอุบัติเหตุเอาเสียก่อน
ผ่านไป 26 ปีไวเหมือนโกหก ลองมานั่งอ่านแผนที่ทบทวนความทรงจำสมัยก่อน แล้ว
กลับพบว่าน่าใจหายกว่าที่คิด สถานที่สำคัญหลายที่ โรงเรียนหลายแห่ง ตรอกซอก-
ซอย หรือถนนที่เคยปรากฎอยู่ในแผนที่เมื่อ 26 ปีที่แล้ว ปัจจุบันบางอย่างก็หายไปแล้ว
หรือเปลี่ยนชื่อไป ไม่ก็ถูกเวนคืนไปตัดถนนเส้นใหม่
ยิ่งอ่านยิ่งระลึกความหลังได้มาก สมัยก่อนแผนที่นี้ติดรถติดรามิได้ขาด แต่ก็จำไม่ได้
ว่าเลิกใช้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ยังดีที่เก็บไว้
เลยได้โอกาสสแกนเอามาแบ่งปันกันดูเพื่อให้หวนคิดย้อนถึงอดีตในห้วงเวลาที่ชีวิต
แม้จะไม่ได้ทันสมัย รวดเร็ว สะดวกดายเหมือนทุกวันนี้ แต่ผมกลับรู้สึกว่าชีวิตปัจจุบันนี้
กลับแลดูยุ่งเหยิงกว่าสมัยก่อนมาก ทั้ง ๆ ที่รอบตัวมีแต่สิ่งอำนวยความสะดวก การเดิน
ทางรถราก็ง่ายดาย แต่ทำไมผมกลับรู้สึกว่าชีวิตสมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเทคโนโลยีผู้คน
กลับดูสดใสมากกว่านี้
ไฟล์แผนที่นั้นใหญ่มาก ไม่สามารถแปะลงหน้าเว็บได้ ขอให้ตามไปดูในลิงก์
ย้อนรอยแผนที่กรุงเทพ 2533 ชีวิตก่อนมี Google Maps
ทำความสะอาด บังเอิญไปพบเจอหนังสือ "ฉลาดใช้ น้ำมัน ไฟฟ้า" ที่ได้รับแจกมาเมื่อ
ใดก็จำไม่ได้ ของบริษัทบางจากปิโตรเลียมผลิตร่วมกับมูลนิธิสื่อสร้างสรรค์ (ไม่รู้ว่าใน
ปัจจุบันยังมีอยู่หรือไม่) เนื้อหาโดยทั่วไปก็เป็นการแนะนำวิธีการประหยัดไฟประหยัด
น้ำมันต่าง ๆ แต่ไม่ได้สแกนมาให้ดู
ไฮท์ไลท์ของประเด็นมันอยู่ที่แผนที่กรุงเทพมหานครที่แถมมาให้ด้วยตอนท้ายเล่มซึ่ง
ผมจำได้ว่าเป็นเครื่องมือสำคัญในการเดินทางสมัยก่อนของผมเลยทีเดียว
ช่วงประมาณปี พ.ศ. 2533 หรือประมาณ ค.ศ. 1990 โทรศัพท์มือยังไม่ได้ต่ออินเตอร์-
เน็ตเล่นเว็บเล่นแชทได้เหมือนทุกวันนี้ แค่โทรเข้าโทรออก แสดงเบอร์ได้ก็ถือว่าทัน-
สมัยมากแล้วในสมัยนั้น การจะเดินทางไปยังที่ที่ไม่รู้จักก็ต้องพึ่งพาแผนที่แบบนี้แหละ
เป็นไกด์สำหรับการเดินทาง อย่างน้อยจะได้คุยกับแท็กซี่รู้เรื่องว่าจะไปไหน
BTS, MRT อะไรก็ไม่ได้มีมากมายเหมือนสมัยนี้ ขนาดทางด่วนขั้นที่ 2 ก็ยังไม่ได้สร้าง
เลยด้วยซ้ำ การหลงทางนั้นเป็นเรื่องปกติโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าต้องขับรถไปเอง เพราะ
แผนที่กระดาษมันพูดนำทางไม่ได้ ครั้นจะไปเปิดอ่านทุกช่วงกิโลก็แลดูจะลำบาก พาล
จะเกิดอุบัติเหตุเอาเสียก่อน
ผ่านไป 26 ปีไวเหมือนโกหก ลองมานั่งอ่านแผนที่ทบทวนความทรงจำสมัยก่อน แล้ว
กลับพบว่าน่าใจหายกว่าที่คิด สถานที่สำคัญหลายที่ โรงเรียนหลายแห่ง ตรอกซอก-
ซอย หรือถนนที่เคยปรากฎอยู่ในแผนที่เมื่อ 26 ปีที่แล้ว ปัจจุบันบางอย่างก็หายไปแล้ว
หรือเปลี่ยนชื่อไป ไม่ก็ถูกเวนคืนไปตัดถนนเส้นใหม่
ยิ่งอ่านยิ่งระลึกความหลังได้มาก สมัยก่อนแผนที่นี้ติดรถติดรามิได้ขาด แต่ก็จำไม่ได้
ว่าเลิกใช้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ยังดีที่เก็บไว้
เลยได้โอกาสสแกนเอามาแบ่งปันกันดูเพื่อให้หวนคิดย้อนถึงอดีตในห้วงเวลาที่ชีวิต
แม้จะไม่ได้ทันสมัย รวดเร็ว สะดวกดายเหมือนทุกวันนี้ แต่ผมกลับรู้สึกว่าชีวิตปัจจุบันนี้
กลับแลดูยุ่งเหยิงกว่าสมัยก่อนมาก ทั้ง ๆ ที่รอบตัวมีแต่สิ่งอำนวยความสะดวก การเดิน
ทางรถราก็ง่ายดาย แต่ทำไมผมกลับรู้สึกว่าชีวิตสมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเทคโนโลยีผู้คน
กลับดูสดใสมากกว่านี้
ไฟล์แผนที่นั้นใหญ่มาก ไม่สามารถแปะลงหน้าเว็บได้ ขอให้ตามไปดูในลิงก์